Flashback: 6 december 2004 - 2024

 Maandag, 6 december 2004

Dichte mistsluiers hadden Malderen tijdens de ochtend weer stevig in hun greep terwijl deze bewolking in de loop van de voormiddag geleidelijk iets dunner werd om dan rond de middag uiteindelijk aan flarden gescheurd te worden door de winterzon (dit is alleszins in Brussel het geval) De bewolking overheerst echter nog steeds en bevindt zich op zeer geringe hoogte waardoor we af en toe nog steeds de mist in doken, om er in de loop van de namiddag weer definitief door opgeslokt te worden. Dit alles gebeurde bij temperaturen tussen 5,1 en 7,7 graden en een zuidwestelijk briesje tot 17,7 km/h. De pluviometer trok zich van dit alles weinig aan en bleef gewoon op 0 staan. De weerkaarten tonen nog steeds een omvangrijk hogedrukcomplex boven het grootste deel van Europa, doch in de loop van de week zou een depressie zich tijdelijk ten westen van ons nestelen waardoor de stroming over het zuidoosten en het zuiden (terug) naar het zuidwesten zal ruimen. De wind zal hierbij enigszins aanwakkeren maar de regenzones zelf blijven op afstand waardoor de omstandigheden een zonnig einde van de werkweek zouden moeten toelaten. Het GFS model geeft tevens een interessante evolutie aan rond 21 december wanneer een noordelijke stroming talloze sneeuwbuien al dan niet zelfs met onweer naar onze streken zal jagen, doch het is nog veraf en deze prognose zal waarschijnlijk nog een aantal keer herzien worden.

Dinsdag, 6 december 2005

Toen we vanmorgen het daglicht zagen wederkeren bleek de volledige hemel te zijn ingepalmd door een dikke, monotone wolkenmassa waaruit af en toe wat lichte regen viel. Op zich niets ergs ware het niet dat dit uiterst saaie weerstype de hele dag aanhield waardoor er over deze dag in feite maar weinig valt te vertellen. Wel viel de afwisseling tussen droge periode en kortstondige regen op, zo hebben we te Malderen zeker een vijftiental van deze korte buitjes gehad die elk zo'n drie tot vijf minuten duurden en goed waren voor een dagtotaal van 0,4 mm. De temperaturen waren hierbij vrij normaal voor de tijd van het jaar, behalve dan wat de minima betreffen, deze waren nog redelijk zacht met 4,8 graden, tegenover de 6,2 die we overdag haalden. De wind kwam bij dit alles uit zuidwestelijke richtingen en was meestal erg zwak tot onbestaande al zijn ze er blijkbaar nog in geslaagd om een enkele rukwind tot 21 km/h tot stand te brengen. Alsof de weergoden ons het zout in de wonden willen strooien is het na zonsondergang beginnen opklaren waardoor we nu de maan zien schitteren aan een lichtbewolkte tot bijna heldere hemel, een situatie die het weersbeeld vandaag helemaal over een andere boeg had kunnen gooien indien ze enkele uurtjes eerder was ingetreden, maar er nu wel zal toe leiden dat het kwik zich snel zal terugtrekken en we komende nacht met vorstige toestanden te maken gaan krijgen. Een vrij rustig weertype met wat opklaringen, regelmatig veel wolken, weinig wind en misschien een paar lichte buitjes zal wellicht morgen ons deel zijn maar vanaf donderdag lijkt er weer wat actie te komen want de gisteren en eergisteren besproken regenzone lijkt nu een heel eind noordelijker te zullen oprukken waardoor ook Malderen aardig wat regen zal vangen terwijl de temperaturen hierbij zelfs kunnen verder stijgen.

Woensdag, 6 december 2006

De opklaringen achter het front zijn uiteindelijk doorgedrongen tot in de Lage Landen. Er blijft echter een mengsel van Stratocumulus en Cumulus over waaruit bij de aanvang van de reis zelfs nog lichte buitjes vallen. De vlucht naar Hong Kong wordt vergezeld van Cirrostratus en Altostratus die zich netjes in horizontale lagen geschikt hebben, een erg fraai uitzicht in combinatie met de zachte kleuren van de ondergaande zon. Het front zorgt even later ter hoogte van Denemarken voor turbulentie die aanhoudt tot halverwege Zweden. Daarna volgt een korte rustige periode waarna het Oeralgebergte bij het binnenvliegen van Rusland opnieuw voor aardig wat turbulentie zorgt. De uren daarop gebeurt er niet veel meer en in het duister is er weinig te zien. Dankzij het bleke licht van de volle maan is er vooral boven Siberië een wit getinte vlakte te zien die lijkt te wijzen op sneeuw en ijs maar evengoed kan te wijten zijn aan mist of Stratus. De aanwezigheid van de sneeuw en het ijs is niettemin bijna zeker gezien het seizoen en de locatie waar over gevlogen wordt. Het blijft witachtig beneden, ook te Mongolië en over gans de vlakte van de Gobi woestijn. Pas ter hoogte van Nepal wordt de bleke vlakte onderbroken door de zwarte silhouetten van het Himalayagebergte. In de verte tekenen zich de Mount Everest en de vlakbij gelegen K2 af tegen de met sterren gespikkelde horizon. We overschrijden de tijdzones en zitten meteen een dag verder waardoor de rest van het verhaal naar 7 december verplaatst wordt.

Donderdag, 6 december 2007

Veel tijd om te bekomen van de voorbije regenval was er niet want aan het begin van de voormiddag kwam het water opnieuw met bakken naar beneden door toedoen van een regenzone die in haar lengte voorbijtrok. De regen had vooral tijdens de voormiddag een aanhoudend karakter waarbij de intensiteit best wel hoog te noemen was. Na de middag was het vooral motregen die af en toe werd afgewisseld met wat intensere regen. Het bleef echter betrokken terwijl de wind ook een belangrijke rol speelde met haar snelheden tot 49,9 km/h uit het zuidwesten. Samen met de regen werd ook zeer zachte lucht aangevoerd waardoor we het kwik zagen stijgen van 9,6 naar 13,6 graden. 's Avonds werden we geconfronteerd met een nieuwe golf op de regenzone waarbij we een warmtefront te verwerken kregen dat de neerslag terug veel intenser maakte bij een geleidelijk verder oplopende temperatuur. Op het einde van het etmaal hadden we reeds een indrukwekkend maar eigenlijk niet zo verwonderlijk neerslagtotaal van 10,6 mm bereikt.

Zaterdag, 6 december 2008

Vandaag was een van die typische voorjaarsdagen zoals we ze normaal in maart of april zouden verwachten, maar welke in alle andere maanden ook meer dan welkom zijn, zeker voor de weers- en landschapsfotografen onder ons. Diepblauwe Arctische luchten werden voortdurend afgewisseld met statige buienwolken die in tegenstelling tot gisteren getooid werden met prachtige, vezelachtige toppen die sterk contrasteerden met de omringende lucht. Niet alleen een camera, maar ook batterijen en vooral een paraplu bleken geen overbodige luxe te zijn, want de buienwolken hadden uiteraard ook neerslag bij zich. Deze viel tijdens het grootste deel van de dag als gewone regen die op sommige momenten vrij intens was, en in combinatie met de laagstaande zon op veel plaatsen voor kleurrijke regenbogen zorgde. Het aantal regenbuien dat Malderen over zich heen kreeg, was haast niet te tellen, terwijl de buienactiviteit tijdens de avond flink toenam. Er kwam toen ook hagel aan te pas, maar van onweersverschijnselen was voor zover bekend geen sprake. Naast buien was er vandaag ook wind, en deze kwam voornamelijk uit west- noordwestelijke richtingen met snelheden tot 22,5 km/h. Ondanks, of juist door de noordwestelijke component van de luchtstromingen, werd het overdag tamelijk zacht met maxima van 8,9 graden. De minima hielden het dan weer een stuk bescheidener met 2,2 graden. De laatste bui die ons voor middernacht nog wist te bereiken, deed het neerslagtotaal uiteindelijk afklokken op 2,8 mm.

Zondag, 6 december 2009

We ontwaakten vanochtend weer onder onze vertrouwde grijze hemel waar uiteraard de nodige liters regenwater bij hoorden. Dit alles gebeurde bij zachte minima van 8,5 graden, maar werd op het einde van de voormiddag gevolgd door een tijdelijke weersverbetering. Het bleef weliswaar ononderbroken verder regenen, maar de bewolking ging over in Altostratus en cirrostratus terwijl er een waterig zonnetje tevoorschijn kwam. Na een dik halfuurtje ging de bewolking weer over in Nimbostratus en was het opnieuw al grijzigheid wat de klok sloeg. De wind wakkerde hierbij aan tot 51,5 km/h en draaide naar zuid- zuidwestelijke richtingen. Vooral halverwege de namiddag was de neerslag erg intens door toedoen van een buienlijn die bij een koufront hoorde. Nadien kwamen we echter in de opklaringen terecht die in het zachte licht van de ondergaande zon alsnog voor een kleurrijk sluitstuk van deze sombere herfstdag wisten te zorgen. Er volgden nog een paar lichte buitjes, maar de atmosfeer werd snel stabieler en het enige dat er na zonsondergang nog viel was de avond. Deze werd gekenmerkt door een afwisseling van opklaringen en Stratocumulusvelden die prachtig oplichtten in het felle licht van de halve maan. Met maxima van 12,3 graden heeft het koufront haar naam weinig eer aangedaan, maar dat wist ze in elk geval goed te compenseren met een neerslagtotaal van 1,6 mm.

Maandag, 6 december 2010

De regen- en sneeuwzone bevond zich nu net ten zuiden van ons waardoor we heel de dag door te maken kregen met een tweedeling van het luchtruim. In het zuiden zagen we Altostratus, Cirrostratus en Cirrus terwijl de noordelijke helft van het luchtruim een diepblauwe kleur had met niet het kleinste wolkje erin. Bij het krieken van de dag waren er ook wat Stratocumulusvelden te zien, maar deze losten zeer snel op waardoor het erg zonnig en vriendelijk was. Er stond nauwelijks wind met maximaal 9,7 km/h uit het noorden waardoor het vooral in de zon een vleugje lentesfeer opriep. Het heeft hooguit aan de grond wat gevroren terwijl de temperatuur overdag opliep tot 2,6 graden. Op het einde van de namiddag leek de sluierbewolking zich verder terug te trekken naar het zuiden, maar werd er een weinig nevel gevormd in de snel afkoelende atmosfeer die het kwik na zonsondergang opnieuw onder het vriespunt deed zakken. Vervolgens koelde het langzaam af tot -2,1 graden op het einde van de avond terwijl we een neerslagtotaal van 0,2 mm aflazen, afkomstig van de laatste restjes smeltwater aangezien het de hele dag droog is gebleven.

Dinsdag, 6 december 2011

Net als gisteren werd het vandaag weer zonnig terwijl Nederland onder stevig buiengeweld gebukt ging. We gingen van start met minima van 2,6 graden en overdag warmde het in de opklaringen op tot 8,7 graden. De buienparade was het grootste deel van de tijd mooi te zien vanuit Malderen, en we zagen de ene na de andere Cumulonimbus ten noorden van ons voorbij flaneren. De buienlijnen kwamen geleidelijk dichterbij waardoor we tijdens de late namiddag een schampschot meekregen van 8 regendruppels terwijl de omgeving van Antwerpen er tijdelijk winters uitzag door zware hagelval. Maar ook aan de zuidelijke horizon viel er vandaag wat te beleven, want er is een nieuwe regenzone onderweg naar de Lage Landen die voor opkomende Cirrostratusbewolking zorgde. Deze wolkenlaag was scherp begrensd en zorgde voor wat optische verschijnselen zoals oa een kleine kring. De outflow van de Antwerpse bui joeg er vervolgens Cumulus en Stratus fractus onderdoor en het geheel werd daarna sfeervol ingekleurd bij zonsondergang. Alle laaghangende bewolking verdween daarna plots, maar even snel was hij terug en deze keer met een lading regenwater erbij. De buien leken Malderen nu eindelijk gevonden te hebben, en vooral na 21H ging het met momenten flink los met regen en smeltende sneeuw. Ook de wind trok sterk aan en haalde tijdens de late avond snelheden tot 40,2 km/h uit west- zuidwestelijke richting. Tegen middernacht was het neerslagtotaal reeds opgelopen tot 1,0 mm, maar ook daarna bleef de buienmolen vrolijk rondjes draaien.

Donderdag, 6 december 2012

Afgelopen nacht is er nog meer sneeuw bijgevallen waardoor de omgeving er al mooi wit bijlag. Vooral op grasperken lag een flinke laag van 3-4 cm terwijl de meeste wegen en pleinen ongeveer een centimeter hebben gekregen. De isolerende sneeuwlaag deed haar werk door de bodemwarmte tegen te houden zodat de onderste luchtlaag verder kon afkoelen. De minima zijn zo flink beneden het vriespunt geraakt met -1,2 graden als minima in thermometerhut. In sommige delen van Nederland kwam het zelfs tot matige vorst. Het was nog niet afgelopen met de buien want de stroming was nog steeds cyclonaal en bovendien was de depressie die gisteren langstrok zodanig gepositioneerd dat de buienlijnen in hun lengte voorbij trokken. Zo kwam het in Brussel tot twee zware sneeuwbuien die bijna een uur aanhielden. Ondertussen begon de temperatuur echter te stijgen waardoor het vooral tijdens de tweede bui tot smeltende sneeuw kwam die later zelfs overging in regen. Tegen de middag ging de buiigheid er grotendeels uit en kwamen we onder invloed van een hogedrukwigje. In tegenstelling tot wat men dan zou verwachten werd de bewolking nu hardnekkiger: er vormde zich een laag Stratusbewolking wat wellicht door dooimist werd veroorzaakt. De sneeuw smolt inderdaad grotendeels weg en we waren nog niet halfweg de namiddag of er bleef een doods winterlandschap over. Wie op het platteland verbleef kon door de lagere temperaturen buiten de stad wel nog de ganse dag genieten van een mooi sneeuwdekje. Het werd niet warmer dan 3,3 graden. Uiteindelijk ging het Stratuswolkendek over in Stratocumulus, maar het was al te laat: de gisteren reeds besproken sneeuwzone heeft het luchtruim doen vol lopen met middelhoge bewolking waar de zon geen 'schijn' van kans tegen had. Het kwam slechts tot een zwak waterzonnetje en we eindigden de dag met een mengeling van Cirrostratus en Altostratusbewolking. Na zonsondergang wakkerde de wind flink aan om uiteindelijk met snelheden tot 41,8 km/h uit het noorden over de brug te komen. Hoe de sneeuwzone zal uitpakken is ook nu, op amper enkele uurtjes voor de aankomst, onduidelijk daar de weermodellen steeds andere scenario's berekenen. Wel zijn er steeds meer aanwijzingen dat het allemaal een stuk minder 'erg' zal zijn dan de media en overenthousiaste winterliefhebbers de voorbije week lieten uitschijnen...

Vrijdag, 6 december 2013

We bevonden ons een eind in de polaire luchtmassa's, waar talloze buien heer en meester waren van het luchtruim. De Britse Eilanden hadden echter een hogere positie dan die heren en meesters, want zij overschaduwden grote delen van Vlaanderen waardoor het er niet tot buien kwam. Wel kregen we de hele dag door met een gure noordwestelijke wind te maken die door merg en been sneed terwijl het zwakke decemberzonnetje daar ondanks haar veelvuldige optreden weinig aan kon veranderen. De bewolking die wel tot ons door wist te dringen bestond uit Stratocumulus en Cumulus fractus terwijl er op het einde van de namiddag meer sluierbewolking binnen dreef op nadering van een warmtefront. Dit zorgde vooral op hoogte voor opwarming, want aan de grond moesten we het doen met kille temperaturen die zich tussen 3,2 en 5,8 graden ophielden. Verder veranderde er door de dag heen maar weinig en wie van buienwolken hield moest vrede nemen met de zijkant van de buienglijbaan die nog net boven de noordoostelijke horizon te zien was als forse stapelwolken en Stratocumulusvelden. Zonder buien kan je natuurlijk moeilijk neerslag verwachten en de pluviometer bevestigde dat door 0,0 mm aan te geven.

Zaterdag, 6 december 2014

We zijn vanochtend in polaire zeelucht terechtgekomen waardoor het een stuk zachter en vooral vriendelijker was met een vrolijk zonnetje en stapelwolken die werden afgewisseld met Stratocumulus en Stratus fractus wolken. De lucht was diepblauw en het deed erg aan de lente denken. De afwisseling van brede opklaringen en luchtige wolkenveldjes ging de ganse dag door en we haalden maxima van 9,5 graden. Tijdens de late namiddag zagen we in het westen van het land Cumulus congestus ontstaan waar valstrepen onder hingen dus plaatselijk kreeg men toch nog met buien af te rekenen al stelden deze weinig voor (in Malderen zelfs niets met 0,0 mm als dagtotaal). Na zonsondergang liet de polaire zeelucht een ander gezicht zien, namelijk eentje dat ons met ijzige blikken aanstaarde. Het kwik ging meteen onderuit en binnen de kortste keren werd er rijp gevormd om daken en wagens. Geen wonder dat de minima nu pas bereikt werden met 2,7 graden. Het bleef helder en windstil terwijl de volle maan haar bleke schijnsel over de omgeving en het steeds drukker bezette exotenkerkhof wierp

Zondag, 6 december 2015

Volgens onze weerkundige agenda stond er vandaag een koufrontpassage op het menu. Deze liep echter vertraging op tegenover de berekeningen van een paar dagen geleden waardoor we ons vanochtend nog diep in de warme sector bevonden met minima die niet beneden 6,2 graden kwamen. We zaten er zelfs nog zo diep in dat we in de opklaringen ten zuiden van de karakteristieke Stratusvelden terechtkwamen waarvoor we in deze tijd van het jaar dienen te vrezen. Verder dan wat losse velden Stratocumulus, Cirrostratus en Altostratus bewolking kwam het dus niet. De wind is wat afgezwakt en kwam uit zuidwestelijke richtingen terwijl ze onverminderd subtropische lucht aanvoerde. Dit resulteerde in maxima van 12,6 graden tijdens de namiddag. De Stratocumulusbewolking ging zich schikken in banden die van zuidwest naar noordoost liepen met telkens brede opklaringen ertussen. Deze banden werden ondertussen dikker en volgden elkaar steeds sneller op waardoor duidelijk werd dat het koufront het "uitstel is geen afstel" principe hanteerde. En inderdaad, nog voor de zon weer onder was werd de bewolking dik en aaneengesloten vanuit het noordwesten en kort daarna volgden dan de buiige regens van het front. Voor zover het die naam al waard was tenminste, want het bleek gewone motregen te zijn die met 0,2 mm nog maar net meetbaar was. Daarna werd het weer droger al bleef het voorlopig wel betrokken bij een afzwakkende naar westelijke richtingen ruimende wind ze ... ...

Dinsdag, 6 december 2016

 Het is tijdens de nacht helder gebleven in Malderen maar toch viel het met de vorst mee en zijn de minima niet beneden -3,3 graden gezakt. Er hing wat Cirrus en Cirrostratus en kort na zonsopgang zagen we de Stratocumulusvelden verschijnen die gisteren reeds boven het westen van het land te zien waren. De zon had er echter opvallend weinig last van en haar stralen gingen er nog grotendeels doorheen. Vanuit het westen klaarde het bovendien weer op al was er nu erg veel Cirrostratus te zien die tamelijk scherp begrensd was en eveneens vanuit het westen kwam opzetten. Maar ook dit bleek geen aaneengesloten bewolking te zijn want vanuit het westen ging deze weer over in lossere Cirrostratus fibratus bewolking en uiteindelijk zagen we met momenten weer een volledig strakblauwe hemel waarbij enkel boven de horizon nog sluiers te zien waren. De zachte lucht heeft ons vlot kunnen veroveren, de maxima kwamen uit op 8,6 graden al moest men in Nederland wat langer wachten eer de tamelijk scherpe overgang van koud naar zacht daar arriveerde. In het uiterste noordoosten vroor het nog tot de middag. De wind kwam bij dit alles uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen en was eerder aan de zwakke kant. Tijdens de late namiddag begon er opnieuw Cirrostratus bewolking op te zetten vanuit het westen al werd het ook deze keer niet volledig betrokken en waren er dus de hele avond nog sterren te zien. Ook als we naar beneden keken trouwens, maar dat waren dan schitteringen van ijskristallen daar de temperatuur aan de grond toch nog onder het vriespunt zakte en een deel van de rijp nog steeds de dag wist te overleven op schaduwrijke plaatsen. Toch zou de vorst veel minder sterk dan de voorbije dagen zijn want vanuit het westen zien we op de satellietbeelden steeds meer sluierbewolking binnendrijven terwijl de wind ook meer naar westelijke richtingen begint te draaien waarbij zachtere zeelucht wordt aangevoerd. Voorlopig gaat de weersverandering nog niet met neerslag gepaard waardoor we de 0,0 mm konden houden als dagtotaal.

Woensdag, 6 december 2017

De bewolking is tijdens de nacht volledig overgegaan in Stratocumulus wat door het sterke maanlicht best wel voor een sfeervol uitzicht zorgde. En ondanks de opklaringen/tjes bleef het ook zacht met minima van 5,5 graden. Tijdens de voormiddag ging de bewolking echter terug over in Stratus waardoor het enkel sfeervol werd voor drama-en oorlogsfilms. Maar toch was er verandering in de maak, want de wind begon aan te trekken (uit noordwestelijke richting) en de atmosfeer begon zich te roeren. Al werden onze verkleumde lichamen daar niet bepaald vrolijker van bij temperaturen die op 7,2 graden bleven steken en gevoelstemperaturen die juist een heel eind verder onder het vriespunt doken. Tijdens de avond werd het alleen maar erger met een ijzige, gure stormwind die door merg en been sneed. Wel bleef het nog droog waardoor we de dag met 0,0 mm konden afsluiten, de inhoud van onze lopende neuzen niet meegerekend.

Donderdag, 6 december 2018

 Het is verder opgewarmd en de minima deden zomers aan met 9,9 graden. De bewolking bestond uit Stratus en het was droog. Tijdens de voormiddag werd de bewolking dikker en konden we er ook Altostratus tussen ontwaren. Met dergelijke wolkentypen kon de regen natuurlijk niet ver weg zijn en al snel volgden er perioden van lichte regen en motregen die vooral tijdens de voormiddag het weer bepaalden. Tijdens de namiddag werd het wat droger maar de bewolking bleven we houden en bij momenten werden we toch nog geplaagd / als plant verwend door plotse lichte regenvlaagjes die door de flink aantrekkende zuidwestenwind snel ter plaatse waren en ons dus met blitzaanvalletjes konden verrassen. Dit grillige weertype bleef de rest van de dag en avond in Malderen beheersen al was de neerslag die daaruit voortkwam niet meer meetbaar en sloten we dus af met de 1,9 mm die eerder op de dag is gevallen. 

Vrijdag, 6 december 2019

 Het leek erop dat de reeks winterdagen met zonnige en rustige condities geen einde zou kennen. Maar wie de satellietbeelden volgde zag natuurlijk gisteren al dat de regenzones aan een onstuitbare opmars begonnen waren. Tijdens het tweede deel van de nacht was het dan zo ver en begonnen de eerste druppels neer te kletteren op hetgene dat zich na enkele uren zou transformeren tot een horror- ochtendspits. Vooral voetgangers en fietsers moesten er aan geloven al konden degenen die niet in één stuk op hun bestemming raakten nu eens een ander soort verhaal opdissen bij hun routine afspraak met de verzekering. Overdag bleek het echter nog mee te vallen en kregen we vooral Stratus en Stratocumulusbewolking waaruit het af en toe nog licht regende of motregende. Er stond veel wind en ze joeg zachtere zeelucht over ons vanuit het zuidwesten waardoor het kwik kon stijgen van 1,2 naar 9,0 graden. Ook tijdens de avond was het zacht en winderig maar nu overwegend droog. We sloten af met een neerslagtotaal van 8,1 mm.   

Zondag, 6 december 2020

 Het kwik is door de opklaringen flink onderuit gegaan en de omgeving lag er berijpt bij met minima van -2,3 graden. De bewolking bestond uit Altostratus die in nogal apart ogende slierten van zuid naar noord liepen. Op de satellietbeelden was te zien dat ze hoorden bij een regenzone die net vanuit het oosten naderde. Langs die storing liep de stroming van zuid naar noord op hoogte waardoor de bewolking deze vorm kreeg. Later ontstonden er ook Altocumulus lenticularis wolken en er was voortdurend een waterzonnetje te zien. Maar dit bracht zo goed als geen warmte en het werd een bitterkoude winterdag waarbij we van geluk mochten spreken dat de zuidenwind vrijwel afwezig was. In het westen was de lucht nog blauw en misschien dat men zich in het uiterste westen van het land wel nog een beetje kon warmen aan de zonnestralen. Hoe dan ook, met maxima van 3,1 graden moesten we het vandaag dus (niet) doen. Tegen de avond werd het wat zonniger, maar dat kwam enkel doordat de zon net in het gebied van de opklaringen ten westen van ons kwam te staan terwijl de grens van de bewolking redelijk stationair bleef. Ook na zonsondergang bleef alles min of meer hetzelfde. Neerslag is er dus niet aan te pas gekomen en de 0,0 mm was dus de moeite niet waard om te noteren. 

Maandag, 6 december 2021

Tijdens de ochtend hingen er terug brede opklaringen en het is daarbij afgekoeld tot -0,3 graden. Er waren ook wolkenvelden die aanvankelijk voor sfeer en mooie uitzichten zorgden maar ook een regenzone aankondigden. En volgens de modellen zat daar ook sneeuw in waardoor de verwachtingen van de winterliefhebbers onder ons hooggespannen waren. Toen de zon het na de middag liet afweten door de dikker wordende Altostratusbewolking en de westelijke tot noordwestelijke wind flink aanwakkerde was de lol er voor velen echter al snel af want het werd bijzonder guur. Halverwege de namiddag leek de lucht in het westen een wazige blauwe kleur te krijgen en wekte het de indruk dat het weer zou opklaringen maar niets was minder waar want de talloze Altocumulus lenticulariswolken die als donkere en dreigende  ufo s  van zuidoost naar noordwest liepen onder deze blauwe gloed, kondigden wel degelijk aan dat er een en ander op til was. Nog voor het donker werd begonnen de eerste regendruppels te vallen en de neerslag werd geleidelijk intenser. Voor sneeuw was het aanvankelijk nog te warm met temperaturen die overdag nog de 5,3 graden konden aantikken maar naarmate de neerslag intenser was begon het af te koelen en uiteindelijk zagen we dan de eerste ijskristallen glinsteren in de uiteenspattende regendruppels. Helaas voor die eerdergenoemde winterliefhebbers bleef het daarbij want toen de regendruppels meer en meer uit ijskristallen gingen bestaan en we al bijna van natte flatsen konden spreken, werd het plots droog. We bevonden ons al aan de achterzijde van de occlusie die hiervoor verantwoordelijk was en van de buitjes die er achteraan kwamen hoefden we ook al niet veel meer te verwachten want die leverden enkel wat lichte regen op. Later op de avond verschenen er weer wat opklaringen en uiteindelijk waren het dan enkel de regenliefhebbers die we een vreugdedansje zagen maken bij het aanschouwen van het neerslagtotaal van 5,1 mm. 

Dinsdag, 6 december 2022

 Na de sombere toestanden van de voorbije dagen was het een ware verademing om vanochtend weer de zon te zien aan een zo goed als heldere hemel. De opklaringen waren kennelijk nog maar pas gearriveerd want de uitstraling onder de open hemel kon het kwik nog niet onder de 1,3 graden laten zakken. Een zonovergoten dag werd het echter niet want de zwakke noordelijke wind voerde vochtige zeelucht met zich mee en daar hoorden weer de nodige stapelwolkjes en Stratocumulusvelden bij. De Stratocumulus bleek vooral tijdens de voormiddag vaak op te duiken en kort voor de middag volgde er dan een periode met brede opklaringen waarin zich enkel Cumulus fractus ontwikkelde. We haalden maxima van 7,8 graden alvorens de bewolking zich tijdens de namiddag weer samen pakte en er deze keer ook wat licht gedruppel aan te pas kwam uit de dikste stukken. Daarna werd de bewolking weer wat dunner en volgde er een afwisseling van brede opklaringen, stapelwolkjes en Stratocumulusvelden waarmee we de dag afsloten. Het gedruppel bleek goed te zijn voor een neerslagtotaal van 0,4 mm.

Woensdag, 6 december 2023

 We kregen vandaag tijdelijk met wat droger weer te maken en er was zowaar zelfs ruimte voor een paar opklaringen. Het waren echter schuchtere zonnige momentjes die eruit voortkwamen want er hing nog veel Stratocumulus en Cumulus bewolking. We zijn in een koelere luchtsoort terecht gekomen en de wind kwam daarbij uit noordwestelijke richtingen. Ondanks de polaire oorsprong van deze luchtsoort kwam het kwik nog uit op 6,5 graden. Wie dacht dat dit tussen al het regengeweld van de voorbije weken door nog eens een droge dag ging worden, kwam echter bedrogen uit want tijdens de namiddag begonnen er dan toch weer buitjes te vallen en kort voor zonsondergang passerde er zelfs een erg pittig exemplaar dat door een shelfcloud werd vooraf gegaan. Compleet met hagel al kwam er geen onweer aan te pas. Na deze stortbui keerde de rust definitief weer, maar daar stond bij een wegvallende wind en heldere hemel een fikse afkoeling tegenover waardoor het nog voor het einde van de avond begon te vriezen aan de grond terwijl er volop ijskristallen werden gevormd. In thermometerhut koelde het af naar de uiteindelijke minima van 0,9 graden. 

Vrijdag, 6 december 2024

 Ook de rest van de nacht is in druipnatte omstandigheden verlopen en zelfs tijdens de ochtend kwam het nog tot flinke plensbuien. Deze werden opgezweept door een bulderende zuidwestenwind die later naar westelijke tot noordwestelijke richtingen ruimde. Een proces dat doet vermoeden dat we met een koufront te maken hadden en dat zagen we ook terug in het temperatuursverloop. Waar de maxima gisteren stipt op middernacht werden bereikt, waren de maxima van vandaag amper 15 minuten later al een feit met 11,5 graden waarna zich een gestage afkoeling inzetten. De daglichtperiode begon grijs met af en toe nog wat motregen, het ergste leken we dus achter de rug te hebben. In de pluviometer zagen we vanaf 2H50 afgelopen nacht zelfs niets meer veranderen en de 2,2 mm die toen werd afgorden.  De bewolking is daarbij overgegaan in Stratus die het ene moment dikker was en het andere moment weer dunner werd. Vervolgens ging ze over in Stratocumulus en in het noorden zagen we brede opklaringen verschijnen. We hoefden echter niet te wachten tot deze ons bereikten want de bewolking boven ons begon plots op te lossen, een proces dat mooi op de satellietbeelden te zien was. Het leek wel alsof er een complete wolkenband van de wegtrekkende depressie werd afgestript over een lengte van honderden kilometers. En zo keken we voor we het goed en wel beseften tegen een helderblauwe hemel aan terwijl er enkel in het oosten nog wat sluierbewolking te zien was en er in het noorden en westen nog Stratocumulusvelden net boven de horizon. De uitbundige zonneschijn liet het ondanks het binnenstromen van steeds koelere lucht juist opwarmen al was dat met 0,3 graden temperatuursverloop heel beperkt. Met het laagstaande winterzonnetje was dat natuurlijk geen wonder en het begon al snel verder af te koelen eens ze weer langer ging staan. Later verscheen er in het zuiden een muur van rafelige stapelwolken en deze begon langzaam maar zeker dichterbij te komen. De zon verdween af en toe achter de toppen van die stapelwolken maar we zaten hier in Malderen nog net noordelijk genoeg om niet vol in de schaduw terecht te komen. De wolken losten later op en de lucht werd in die richting nevelig waardoor we stralenkransen langsheen de wolken zagen ontstaan. Er begon ook Cirrostratusbewolking binnen te trekken die redelijk scherp begrensd was en overging in Altostratus. Bewolking die nog niet dik genoeg was om de afkoeling af te remmen en zo dook het kwik na zonsondergang aan een versneld tempo de diepte in. Vanaf ongeveer 18H begon de invloed van de aandikkende bewolking zich te laten gelden en bleef de temperatuur constant rond het minimum van 6,6 graden hangen. Kort voor middernacht ging het dan plotseling weer opwarmen al bleven de maxima van deze ochtend nog buiten schot.