Flashback: 10 oktober in het verleden

 Vrijdag, 10 oktober 2014

De dag begon veelbelovend met zachte minima van 12,1 graden en opklaringen. De bewolking bestond uit Cirrostratus en Altostratus waartussen mooie schemeringskleuren te zien waren. Deze sluierwolken werden dunner en losten uiteindelijk op om plaats te maken voor Cumulus fractus op het einde van de voormiddag. Ondertussen stak er een goed voelbare zuid- zuidwestenwind op en tegen de middag werden de stapelwolkjes wat talrijker. Desondanks bleef het aangenaam zonnig nazomerweer bij temperaturen die 19,2 graden bereikten. De sluierbewolking nam tijdens de tweede helft van de namiddag weer wat toe (Cirrostratus) maar tegen de avond klaarde het plots weer uit vanuit het westen. Hierdoor kregen we tegen zonsondergang een situatie waarbij de sluierbewolking die nog boven ons hing van onderaf werd beschenen door de ondergaande zon. De dag werd dus spectaculair afgesloten met vurige luchten waarbij de egale bewolking een verassende ribbelstructuur bleek te hebben die de hele dag onzichtbaar werd en enkel bij deze lichtinval kon waargenomen worden. We zouden door al dat visuele spectakel bijna vergeten om in de pluviometer te kijken maar dat bleek niet nodig te zijn want het dagtotaal bleek 0,0 mm te bedragen.

Zaterdag, 10 oktober 2015

De afkoelende, vochtige atmosfeer heeft tijdens de nacht weer aanleiding gegeven tot vorming van Stratus en Stratocumulus bewolking. De dag begon somber maar het bleef wel vrij zacht door de bewolking met minima van 6,4 graden. Deze keer zagen we de opklaringen ten westen van ons hangen, en helaas was de stroming nog steeds oostelijk tot zuidoostelijk. We raakden de bewolking in Malderen dus niet kwijt al werden er in de loop van de dag wel wat kleine gaatjes in gevormd waardoor we met goede reflexen nog een zonnestraal konden onderscheppen. De kwikbuis had ook dergelijke reflexen waardoor we toch nog maxima van 12,7 graden konden optekenen. De restanten van de ex- orkaan Joaquim hielden de oostelijke stroming in stand daar ze zich ten zuiden van ons bevonden, maar naar de avond toe wisten ze de atmosfeer voldoende in beroering te brengen om een deel van de bewolking vanuit het westen weer te laten oplossen. De laaghangende bewolking maakte plaats voor fijne Cirrus en Cirrostratus bewolking in een erg melkachtige atmosfeeer. Voor Malderen was het echter al te laat, want de zon was reeds onder tegen dat dit proces zich ook hier begon te voltrekken. Het enige dat we van deze opklaringen meekregen was een snelle afkoeling en veel dauwvorming al bleef het neerslagtotaal van 0,0 mm wel ge

Maandag, 10 oktober 2016

De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen waardoor het vrij zacht is gebleven met minima van 6,8 graden. Het midden van Nederland noteerde echter negatieve minima in thermometerhut en daar kwam het plaatselijk tot dichte mist. In Malderen was het al Stratus en Stratocumulus wat de klok sloeg, maar veel slagen waren dat gelukkig niet want vanuit het noorden dreven er al snel weer opklaringen binnen. Dit waren net als gisteren Nederlandse opklaringen die voor Nederlandse vorst zorgden terwijl ze bij ons juist voor opwarming zorgden doordat de zon nu weer alle kansen kreeg om er weer wat warmte in te blazen (stralen). Het leverde ons nog maxima van 16,5 graden op. De kleuren waren echter nogal wazig en het was zeker geen diepblauwe lucht waar we tegenaan keken. Bovendien werden er stapelwolken gevormd en tijdens de late namiddag kwam het dan toch nog tot buien toen deze zich verder ontwikkelden tot Cumulonimbus. Op sommige plaatsen moet het flink tekeer gegaan zijn aan de forse afmetingen van de buienwolken te zien, maar in Malderen bleef het opnieuw bij wat schampschoten die goed waren voor een neerslagtotaal van 0,1 mm. Kort voor zonsondergang zagen we de buien samenklitten ten zuiden van ons terwijl er met een zwak noordelijk briesje opklaringen binnendreven uit die richting. Alle hoop voor de uitgedroogde regenputten, planten, vijvers en het leven dat ermee samengangt was hiermee meteen weer verzwonden en het eerdergenoemde neerslagtotaal zou dan ook het dagtotaal worden. Er werd wat nevel gevormd in de ondertussen windstil geworden omgeving en het koelde snel af waardoor er opnieuw gevaar dreigt voor een potje nachtvorst.

Dinsdag, 10 oktober 2017

De eerste momenten van de daglichtperiode verliepen nog in zonnige en droge condities waarbij opviel dat de zon nog flink kon "steken" voor de tijd van het jaar en het voelde soms zelfs drukkend aan. Maar vanuit het westen kwam de bewolking snel opzetten met Cirrostratus, Altostratus, pannus bewolking en diverse Altocumulus- en Stratocumulusveldjes. In een mum van tijd was het betrokken en ging het regenen met erg dikke druppels. Maar de storing (warmtefront) schoof zeer snel door waaroor we in een wip aan de andere kant zaten waar nieuwe opklaringen ons opwachtten bij een droog weertype. De bewolking bestond uit Stratocumulus en Stratus fractus en het voelde opnieuw drukkend aan telkens de zon er door kwam. Tegen de avond kwamen we onder invloed van een volgende reeks storingen en viel er bij momenten opnieuw wat regen, al was het nu een stuk minder dan het warmtefront vanochtend opleverde. De neerslag was niet eens meetbaar en tegen zonsondergang werd het vanuit het westen alweer droog terwijl de bewolking meestal uit Stratocumulus en Stratus fractus bleef bestaan. Het koelde slechts langzaam af en we sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,7 mm. 

Woensdag, 10 oktober 2018

 Er hing veel nevel en een aantal dikke mistbanken die samen met de oranje oplichtende sluierwolken weer voor een schitterende zonsopgang zorgden. Maar de sluierwolken en condensatiestrepen verdwenen waardoor het overdag een stuk saaier werd voor de fotografen onder ons. Er was enkel een zuiders blauwe lucht te zien en het enthousiasme van de zomerliefhebbers was ook een stuk getemperd daar we dit jaar bijna niet anders dan dit soort dagen hebben gekend. Hoe dan ook werd het aangenaam nazomerweer bij temperaturen die tot ... graden opliepen en een zacht zuidwestelijk briesje dat voor de uitgedroogde planten waarschijnlijk wel nog beenhard moet aangevoeld hebben. Na zonsondergang bleef de warmte een stuk gemakkelijker hangen, en daar zit waarschijnlijk een oprukkende wolkenband voor iets tussen die voor isolator zal spelen terwijl de bijhorende wind voor meer luchtmenging zorgde. Neerslag zat daar voorlopig nog niet op waardoor we andermaal met 0,0 mm konden afsluiten. 

Donderdag, 10 oktober 2019

 We bevonden ons nog steeds in de maritiem polaire buienlucht, en na een heldere start met strakblauwe luchten en veel zonneschijn zagen we dan ook al snel overal stapelwolken ontstaan. Maar ondertussen stroomde er warmere lucht binnen op hoogte waardoor de lucht stabieler werd en het dus bij die stapelwolken bleef. Deze werden tijdens de namiddag weer schaarser maar toen versheen er wel Cirrus en Cirrostratus uit die richting. De westenwind was erg brutaal op sommige momenten maar wie een plekje uit die wind wist te vinden kon nog genieten van een vriendelijk najaarsweertje bij temperaturen die van 8,4 naar 17,5 graden wisten te klimmen. De avond verliep rustig met steeds meer binnendrijvende sluierwolken waarbij er na verloop van tijd Altostratus in het spel kwam. Het bleef echter nog droog en het neerslagtotaal bleef dan ook beperkt tot 0,0 mm. 

Zaterdag, 10 oktober 2020

 Na alle regen en buiigheid was het vanochtend tijdelijk rustig en droog waarbij het zelfs volledig helder werd. Dit zorgde voor frisse minima van 5,7 graden maar ook voor een zonnetje om dat frisse weer te laten verdwijnen. Maar de lucht was nog steeds vochtig en onstabiel waardoor de eerste stapelwolken niet lang op zich lieten wachten. Vanuit het westen zagen we ze binnen komen waar ze al eerder op de dag waren ontstaan boven het warme zeewater. Meer en meer wolken dreven binnen, samen met Stratocumulus en Cirrus densus. Tijdens de namiddag kwam het dan terug tot buien en daar zaten na verloop van tijd ook pittige exemplaren tussen al kwam het niet tot onweer en dergelijks. Tijdens de opklaringen tussendoor haalde het kwik nog 14,8 graden maar door de zwakke zuidwestenwind voelde het nog best aangenaam aan. Tijdens de avond kwamen er meer buien opzetten en nu kwam het echt tot wolkbreukachtige toestanden waarbij het neerslagtotaal verder opliep tot 4,4 mm. 

Zondag, 10 oktober 2021

 Na een mistige ochtend met heel wat dauw en condens konden we opnieuw van nazomerweer genieten. Dankzij de nevel en mist zijn we bovendien met 4,9 graden aan de voorspelde eerste nachtvorst ontsnapt zodat we nog eens volop konden genieten van alle bloemen en tere plantjes die nog zijn overgebleven. Het werd al snel zonnig terwijl er een zwak noordelijk tot noordwestelijk briesje stond. Kort na de middag kregen we echter de eerste tekenen van een weersomslag te zien die er aanvankelijk onschuldig uitzagen met rafelige Cumulusachtige wolkenflardjes maar geleidelijk talrijker werden. De zon begon erachter weg te kruipen en het kwik werd bij 19,0 graden tot staan gebracht. Gelukkig was er nog steeds nauwelijks wind en het bleef ook (nog) droog. Er kwam ook Stratocumulus bij en later ook Cirrus wat voor een schitterende zonsondergang zorgde toen alles oranje kleurde in combinatie met lichtgrijze nevelslierten die zich op het platteland vormden. Het leek alsof we een rustige en droge nacht zouden ingaan maar later op de avond werden we plots opgeschrikt door een aantal regenbuien die natuurlijk hetgene waren waar de wolkenvelden ons overdag probeerden voor te waarschuwen. Wie die signalen niet goed opving kwam er overigens nog goedkoop vanaf met een neerslagtotaal van 1,1 mm op zijn/haar donder.  

Maandag, 10 oktober 2022

 Het mooie weer van gisteren zou vandaag afgestraft worden met de passage van een regenzone en alle kilte en nattigheid die erbij hoort. Deze storing nam echter ruimschoots de tijd om haar doortocht te voltooien en zo konden we tijdens de voormiddag alsnog van erg zonnig en fraai nazomerweer genieten. Onder de open hemel is het kunnen afkoelen naar 2,7 graden en overdag warmde het dus al snel op bij zonneschijn die af en toe werd onderbroken door Altocumulusvelden. Deze zagen er al snel dreigend uit maar vanuit het zuidwesten kwamen er steeds opnieuw opklaringen opzetten en tegen de middag leek het zelfs alsof de storing zonder slag of stoot was gepasseerd. Maar ze moest nog komen en in het westen verschenen opnieuw meer wolken. Nu waren dat Cumulusachtige flarden maar in het zuiden kwam er ook dikke Altocumulus en Altostratus opzetten. De wolken bewogen in verschillende richtingen waardoor het soms leek alsof de dikke bewolking van ons weg bewoog terwijl ze net onze kant op kwam. En ze bracht regen met zich mee na een periode van volledig betrokken weer waarin alles nu overging in Stratus en pannus bewolking. En zo werden de temperaturen dan toch nog aan de ketting gehouden met maximaal 15,1 graden. De wind trok aan, draaide van zuidwest naar noord en er volgden perioden van regen en motregen. Na de passage van de storing klaarde het weer op vanuit het noordwesten en dat was net op tijd om een schitterende zonsondergang te kunnen aanschouwen waarbij de wegtrekkende bewolking uit de storing enkel uit fraai geribbelde Stratocumulus bestond die oranjerood oplichtte. In het noordwesten tekende zich daarbij een heldere, blauwe lucht af. Ondanks de warme kleuren moesten we ons nu wel opmaken voor een stevige afkoeling. Het neerslagtotaal is bij dit alles beperkt gebleven tot 0,1 mm

Dinsdag, 10 oktober 2023

 Door het wegvallen van de wind lag de omgeving er voor het eerst sinds lang nog eens goed bedauwd bij wat weer voor de nodige sfeervolle plaatjes zorgde bij zonsopgang. Het is daarbij afgekoeld tot 10,6 graden en de bewolking bestond voornamelijk uit plukjes Cirrus. De aangevoerde lucht was nog steeds subtropisch en in de loop van de dag stak er een zwak zuid- zuidwestelijk briesje op welke dit alles naar Malderen transporteerde. Na de middag verschenen er ook Altocumulus lenticularis bankjes in het zuidwesten en deze toonden een duidelijke zuidoostelijke stroming op dat niveau. Wat hogerop in de atmosfeer zagen we later opvallende ijskappen ontstaan die van buienwolken leken afkomstig te zijn. Hier en daar leken er zelfs verijzende Cumulus congestus wolken in herkenbaar te zijn. Maar het was enkel hoge bewolking (Cirrus spissatus) waarvan een deel wel dik genoeg was om de eigenschappen van kleine plakken Altostratus opacus te krijgen. Dit was dus voldoende om de zon helemaal weg te toveren al was dit slechts plaatselijk het geval en bleef het in Malderen gewoon zonnig. En met temperaturen die naar 24,7 graden stegen deed het andermaal meer aan zomer dan aan najaar denken. Ook na zonsondergang was dat het geval want het bleef lang zacht en enkel de geleidelijk verkleurende vegetatie en het vroege invallen van de duisternis deed vermoeden dat we ons toch in een ander seizoen bleken te bevinden. De op ijskappen van buien lijkende wolkenstructuren ten spijt moesten we het vandaag opnieuw doen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.