Flashback: 11 oktober in het verleden

 Zaterdag, 11 oktober 2014

Vanuit het zuiden is er na een vrij zachte nacht (minima van 8,1 graden) een buiencomplex binnengedreven dat pal over Londerzeel trok. De vroege vogels kwamen er met lichte regen vanaf bij het ontwaken maar al snel gingen de hemelsluizen wagenwijd open en kwam het water met bakken naar beneden. De gezapige zondvloed zou plaatselijk ook een donderslag hebben opgeleverd maar in Malderen was daar op het eerste zicht niets van te merken. Het duurde tot een eindje in de namiddag vooraleer het weer droger werd maar er volgden nog wat buitjes van lichte regen of motregen. Daarna klaarde het definitief op vanuit het westen en kregen we een luchtige blauwe hemel met laaghangende wolkenflarden te zien. De zon kwam er nog even flink door waardoor er terug een soort van nazomergevoel werd opgewekt. Er volgde een rustige en vrij zachte avond waarin we onder een verder uitklarende hemel het indrukwekkende neerslagtotaal van 17,8 mm konden optekenen. 

Zondag, 11 oktober 2015

Deze keer heeft zich geen bewolking meer kunnen vormen tijdens de nachtelijke uurtjes, dankzij het op gang komen van een oostelijke tot noordoostelijke stroming die droge landlucht aanvoerde. De zon maakte al snel haar opwachting, doch hoe veelbelovend dit er ook mocht uitzien, het werd alles behalve nazomerweer. Om te beginnen was het al flink afgekoeld onder de open hemel met minima van 3,9 graden tot gevolg, en hadden we dus een thermische achterstand in te halen. Overdag werd de noordoostelijke stroming sterker en werd er bijzonder schrale en koude lucht aangevoerd zodat het kwik er amper op vooruitging. Enkel achter glas was het nog zomerachtig, voor zover dat glas voldoende winddicht was gemaakt. Hogere maxima dan 14,6 graden zaten er niet in tijdens de namiddag en we moesten ook rekening houden met een paar Cumulus fractus wolkjes en Altocumulusveldjes in de hogere luchtlagen door de resten van de tropische storm die nog steeds in de buurt hingen. Veel tropisch was er echter niet aan op deze locatie, want we moesten de hele tijd rekening houden met de schrale wind die door merg en been sneed. Pas tegen de avond zwakte deze af al ging ze niet helemaal liggen. Maar dat is misschien wel beter zo, want door luchtmenging nemen hierdoor de kansen op nachtvorst wat af, al zal het aan de grond wellicht toch tot negatieve temperaturen komen. Het was letterlijk en figuurlijk bibberen en beven geblazen toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden, maar gelukkig moesten we daar niet meer voor buiten komen.

Dinsdag, 11 oktober 2016

Zoals verwacht is het op verschillende plaatsen tot nachtvorst gekomen, en kon er weer volop gekrabt worden voor zowel autobezitters als degenen die nog een paar muggenbeten overhebben van het afgelopen zomerseizoen. In Malderen bleek het allemaal mee te vallen, het is er niet kouder dan 3,9 graden geworden waarbij het enkel aan de grond waarschijnlijk nog lichtjes heeft gevroren. Toch was er hier en daar wat schade te zien aan de buiten gebleven exotische plantjes. Bij dit alles hoorde natuurlijk een helder weertype en we konden dan ook meteen rekenen op een uitbundig herfstzonnetje om de eventueel gevormde ijskristallen weer in waterdruppeltjes om te zetten. Maar dit was zeker geen vanzelfsprekendheid, want er bevond zich een immens Stratus veld over een groot deel van West Europa, en grote delen van Nederland werden erdoor verzwolgen terwijl de grijze massa zich uitstrekte tot het midden van Scandinavi  en honderden kilometers in het Europese binnenland. Malderen bevond zich net ten zuiden van deze smurrie, en we zagen in het noorden al snel een scherp afgebakende lijn van Stratocumulus naderen die aan een flink tempo onze richting uitkwam. Net op het moment dat velen op het punt stonden om naar de websites van online reisbureaus te surfen, leek de Stratocumulus op een onzichtbare muur te botsen waardoor we alsnog van sombere kilte gered werden. Wel ontstonden er nogal wat Cumulus fractus wolkjes die met een koele oostelijke bries over ons gejaagd werden. Dit alles bleef gelukkig wel binnen de perken en vooral tijdens de namiddag was het in de zon aangenaam toeven bij temperaturen die opliepen naar 15,2 graden. Tijdens de late namiddag begon er dan toch nog Stratocumulus binnen te sijpelen terwijl de stapelwolken overgingen in Stratus fractus die uiteindelijk samenklitte tot een sombere grijze massa. Hierdoor koelde het tijdens de avond nauwelijks af en daar de zon reeds onder was, konden ze ons deze mooie najaarsdag dan toch niet meer afpakken. Met andere woorden, we konden het beste van beide werelden meepikken, namelijk de verzachtende werking der Stratuswolken tijdens de nacht en de warme zonnestralen van de opklaringen overdag. Neerslag is er ondanks de bewolking niet meer aan te pas gekomen waardoor het dagtotaal zich al liet raden met 0,0 mm.

Woensdag, 11 oktober 2017

We bevonden ons vandaag weer in drogere en stabiele lucht maar er werd nog steeds veel bewolking aangevoerd. Dit hield de minima op peil met 12,8 graden, maar de zonneliefhebbers waren hier natuurlijk niet mee opgezet. Overdag warmde het slechts langzaam op en er bleef veel Stratocumulus bewolking binnendrijven waardoor we de zon niet of nauwelijks te zien kregen. Het was erg rustig met slechts een zwak briesje uit west- zuidwestelijke richtingen. Tegen het einde van de namiddag voltrok zich een plotse weersverandering, en in een nauwelijks voor het menselijk oog waarneembare flits was de bewolking verdwenen. Enkel in de verte waren Stratocumulusvelden te zien terwijl het boven ons enkel Cirrus fibratus en uncinus was die overbleef. De zon kon nog even het beste van zichzelf geven, en het kwik probeerde dat ook te doen door nog snel even de 15,7 graden aan te tikken. De opklaringen bleven tijdens de avond in stand en het koelde daardoor wat sneller af al was het nog steeds aan de zachte kant. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 11 oktober 2018

 Het was opvallend zacht vanochtend met minima van ... graden en er is Stratus en Stratocumulus binnengedreven terwijl de lucht in het zuidoosten nog helder was. Hierdoor werd de bewolking van onderaf aangeschenen en leek het wel een lavazee dankzij de vochtigere lucht die voor vuurrode tinten zorgde. Daarna normaliseerde alles zich vrij snel en werd het vuur geblust door een aantal regenbuien die tot in Malderen wisten door te dringen. Voor zover je het zo kan beschrijven tenminste want met ... mm stelde het zoals gewoonlijk niet bijster veel voor. Tegen de middag was de regenzone gepasseerd en brak de zon weer door tenmidden van enkele stapelwolken en Stratocumulusveldjes. Het werd terug aangenaam nazomerweer met temperaturen die tot ... graden opliepen bij een naar het westen ruimende wind. De bewolking loste verder op en het werd eventjes helder alvorens er zich in het westen massaal Cirrus en Cirrus densus samenpakte die tijdens de avond begon binnen te drijven. Het werd hierdoor een zachte en zwaarbewolkte avond waarin we bizarre taferelen konden aanschouwen waarbij mensen tot in de late uurtjes in T-shirt of in bloot bovenlijf konden blijven buitenzitten. 

Vrijdag, 11 oktober 2019

 De scheiding tussen koud en warm lag net ten noorden van ons waardoor het vooral in de noordelijke helft van Nederland tot flink wat regen kwam. In Malderen zag de lucht eruit zoals je het in dit soort omstandigheden wel kan verwachten: opklaringen in het zuiden en donkere luchten in het noorden. Daarvan kregen we af en toe een schampschotje mee met soms dikke druppels maar verwaarloosbare neerslaghoeveelheden. Er stond echter veel wind waardoor het zelfs tijdens een heel licht buitje al guur aanvoelde, en dit ondanks vrij zachte temperaturen die niet onder 11,7 graden zijn uitgekomen. De zon kregen we vrijwel niet te zien niettegenstaande de nabijheid van de opklaringen en de nazomer was dan ook nog ver te zoeken met 16,6 graden. Tijdens de namiddag brak er een langere droge periode aan maar de wind bleef nog steeds goed voelbaar en ook tijdens de avond bleef deze net vol geweld op alles en iedereen inbeuken, inclusief de 0,0 mm aanwijzende pluviometer. 

Zondag, 11 oktober 2020

 De buien zijn tijdens de nacht weer wat gekalmeerd waardoor het tijdens de ochtend droog was met enkele opklaringen. De minima zijn op 5,7 graden uitgekomen en vanuit het noorden naderden er nieuwe buien waardoor we weinig tijd hadden om te herademen. De eerste reeks buien was zodanig samengeklonterd dat het een grijze bedoening werd die veel weg had van een klassieke regenzone. De opklaringen die een uurtje later volgden, toverden een heel andere wereld tevoorschijn waarin weinig wind en heldere lucht in combinatie met vocht en zonneschijn voor een verrassend warm gevoel zorgden. Sommigen zouden al geneigd zijn om de tuinmeubels weer naar buiten te sleuren en de korte broek aan te trekken maar daar waren de volgende buien al en die spoelden het prille nazomergevoel weer weg. Dan volgden er weer opklaringen en we konden nu genieten van fraaie buienluchten die een fel contrast vormden met een diepblauwe hemel. Met een zwak noordwestelijk briesje passeerde de ene bui na de andere maar het werd steeds langer droog tussendoor en de buien werden ook steeds minder hevig. Het kwik haalde nog 13,6 graden tijdens de opklaringen en ook tijdens de avond bleven de opklaringen overheersen waarbij er af en toe nog wat resten van buienwolken langs trokken. Het koelde wel flink af na zonsondergang en het leek wel alsof er vorst in de lucht hing. Het neerslagtotaal is op 3,7 mm uitgekomen en was aan het begin van de namiddag reeds een feit. 

Maandag, 11 oktober 2021

 De nachtelijke regens werden opnieuw door vriendelijk najaarsweer gevolgd waarbij wat Cirrus, Cirrostratus en laaghangende wolkenflarden te zien waren. De minima zijn op 6,7 graden uitgekomen en het was erg rustig met slechts een zwak noord- noordoostelijk briesje. Na de middag werd het vrij aangenaam bij temperaturen tot 17,6 graden. Maar toen begonnen de wolkenflarden uit te groeien tot flinke stapelwolken terwijl er hier en daar Altostratus te zien was. Dit resulteerde in een paar lichte buitjes terwijl de wind aanspande en het kil ging aanvoelen. Nog wat later werd het terug droger en konden we terug van mooie zonnige perioden genieten. De bewolking ging over in Stratocumulus en Stratus fractus terwijl de sluierbewolking op hoogte weer afnam en werd gereduceerd tot Cirrus en een beetje Cirrostratus. Later gloeide dit alles op in mooie warme kleuren waarbij we in het laatste schemerlicht konden zien hoe de bewolking weer begon toe te nemen vanuit het noordwesten. Dit gebeurde in de vorm van Stratus en Stratocumulus al bleef het wel nog droog en werd het nachtelijke neerslagtotaal van 0,2 mm dus niet meer bijgevuld. 

Dinsdag, 11 oktober 2022

 Onder een open hemel is het fel kunnen afkoelen tijdens de nacht, maar in het grootste deel van Vlaanderen konden we het nog vorstvrij houden. Zo ook in Malderen waar het kwik op 2,1 graden is blijven steken. Aan de grond zal het natuurlijk een ander verhaal geweest zijn, maar in elk geval konden we van bijna ononderbroken zonneschijn profiteren en werd alles binnen de kortste keren ontdooid als dat nodig was. De enige bewolking die er te zien was bestond uit contrails die vooral in het westen en zuidwesten te zien waren. Na de middag wisten er echter stapelwolken tot ontwikkeling te komen en leek het alsof de zonnige voorspellingen voor deze nazomerdag dan toch niet bewaarheid zouden worden. Maar de aanvankelijk fors uitgroeiende wolken (tussen mediocris en congestus in) gingen over in onschuldige humilis wolkjes. Hierbij viel op dat de stapelwolken aanvankelijk eerst enkel in het zuiden te zien waren waarna hun humilis- broertjes vlot het hele luchtruim konden bereiken. In de hogere luchtlagen werd het ondertussen een beetje melkachtig met hier en daar Cirrusplukken erbij maar de zon kon nog steeds het beste van zich blijven geven wat resulteerde in maxima van 16,3 graden. De temperaturen deden het aardig voor de tijd van het jaar maar eens de avond viel deed het kwik hetzelfde wanneer het zuidoostelijke, zwakke briesje helemaal ging liggen. Een paar Altocumulusbankjes in het westen konden de afkoeling blijkbaar nog een beetje afremmen maar het ziet ernaar uit dat we op een vorstnacht afstevenen. Van neerslag zijn we vandaag (uiteraard) gespaard gebleven, de teller bleef op 0,0 mm steken. 

Woensdag, 11 oktober 2023

 Het leek erop dat het beste van de nazomergolf er af is. We kregen met meer bewolking te maken die vooral uit Altostratus bestond en er is ook een strakke zuidwestenwind opgestoken die reeds in de vroege uurtjes van de partij was. Tijdens de voormiddag kregen we ook al snel te maken met een scherp begrensde band van Stratus fractus bewolking die vanuit het noordwesten oprukte. In een mum van tijd werd het grijs en kil al hielden we het wel droog. Tijdens de namiddag begonnen er wel weer gaten te vallen in deze Stratusbewolking en uiteindelijk werd het dan toch nog vrij zonnig met een melklucht waarin hier en daar nog een wolkenflardje of een Altocumulusbank te zien was. Later kwam er wel weer massaal Altocumulusbewolking opzetten al was dat deze keer niet voldoende om het terug somber te maken. Hoe dan ook verloren we al wat op thermisch gebied al waren maxima van 21,9 graden nog steeds hoog voor de tijd van het jaar en de minima blijven ook nog steeds absurd hoog met 14,6 graden (al zat de wind daar voor een deel tussen). Later op de avond dreven er wat Stratocumulusveldjes binnen die in het strooilicht van steden en straten herkenbaar waren, het bleef daarbij nog steeds opvallend winderig en af en toe leek er zelfs een druppel motregen te vallen. Al veranderde dat niets aan het neerslagtotaal van 0,0 mm.