Flashback: 13 oktober in het verleden

 Maandag, 13 oktober 2014

Bij het krieken van de dag trok een uitgemergeld koufrontje met enkele buien van west naar oost over het land waarbij we aan de voorzijde ervan minima van 12,9 graden optekenden. De zonsondergang was er weer een om in te kaderen met eerst bloedrode en later knaloranje kleurentinten die aan de Altocumulus, Stratocumulus en Altostratus bewolking te zien waren, waar bovendien ook nog eens golvende undulatus structuren in te zien waren. Achter het koufront stabiliseerde de atmosfeer zich, en dit resulteerde in uitspreidende, laaghangende Stratocumulusvelden die het overwegend somber maakten. Telkens er een gaatje in verscheen konden we een heldere, blauwe bovenlucht zien en van hoge of middelhoge bewolking was er dus nog maar nauwelijks sprake. Het zwaarbewolkte en kille(re) weertype hield tot laat in de namiddag aan waardoor de thermometers zich weer bescheidener opstelden met slechts 17,5 graden wat ook nog eens koeler aanvoelde door de aanwakkerende zuidwestenwind. Daarna brak de hemel opeens open en kreeg de dag een verrassend sluitstuk met een azuurblauwe lucht waarin slechts verspreide Altocumulus lenticularis wolken te zien waren die van zuid-zuidwest naar noord-noordoost liepen en vooral in het westen geconsentreerd waren. Ze lichtten mooi oranje op bij zonsondergang en daarna zorgden de bruinachtig zwarte wolken voor een schitterend uitzicht in de extreem heldere blauwe lucht toen de zon reeds lang onder was en er slechts een schemering overbleef. Op deze manier konden we dus letterlijk tot de laatste seconde daglicht van fraaie uitzichten genieten. Kort voordat die zon onderging moesten we echter een reeks bijzonder krachtige windstoten uit het zuiden incasseren die uit het niets leken op te duiken en daarna ook weer in het niets leken te verdwijnen zodat deze dag toch nog rustig werd afgesloten met een nauwelijks meetbaar neerslagtotaal van <0,2 mm.

Dinsdag, 13 oktober 2015

Tijdens het tweede deel van de nacht is er een regenzone naderbij gekomen, en diens bewolking wist ons van de eerste nachtvorst en bijhorende massaslachting van de plantjes te redden. De minima bleven steken op 0,9 graden. De neerslag zelf bereikte ons dan weer niet waardoor we het neerslagtotaal van 0,0 mm eigenlijk nu al konden opschrijven. Het was vooral de omgeving van Gent die met zomers aandoende buien te maken kreeg. Bij de eerste schemering kregen we opklaringen en Stratus fractus bewolking te zien, en het was deze laatste die snel talrijker werd zodat we de zon uiteindelijk toch niet meer te zien kregen. De rest van de dag stond in het teken van laaghangende Stratusbewolking die af en toe een poging deed om plaats te maken voor zon, maar dit lukte uiteindelijk niet. We kregen hooguit een kleine opklaring op de verkeerde plaats te zien waarbij de bewolking eventjes overging in Stratocumulus en dan weer gesloten Stratus. Na de middag bereikte een koude luchtbel ons vanuit het oosten waardoor het eerder afkoelde dan opwarmde. De maxima stokten op 6,2 graden en grote delen van Vlaanderen werden door een verlammende, ijzige kou getroffen waardoor er op veel weerstations datumrecords van laagste maxima werden gebroken. Dankzij de bewolking bleef de temperatuur constant tijdens de avond al waren er toch hier en daar opklaringen waardoor sommige weerstations (vooral in Nederland en in het oosten) meteen in de vorst zaten. Ondertussen konden we ons in Londerzeel gelukkig prijzen dat we andermaal aan de vorst ontsnapt zijn en de planten en bloemen nog steeds in volle glorie het landschap tooiden. Na zonsondergang veranderde er niet veel meer en bleef het betrokken met een doorstaande oostenwind

Donderdag, 13 oktober 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht is de bewolking opgelost en vanochtend was het volledig helder met een fonkelende sterrenhemel. Hierdoor was het wel erg fris al is de vorst weggebleven met minima van 5,6 graden. Daarna was het dan aan de zon om er weer wat warmte in te brengen en waren we meteen gelanceerd voor een fraaie najaarsdag waarbij het kwik terug wat royaler kon uitpakken dan gisteren. Langzaam maar zeker begon er wel Cirrus en Cirrostratus bewolking binnen te lopen vanuit het zuidwesten, maar veel last had de zon (en haar aanbidders) hier niet van. Het was slechts achter een enkel Cumulus humilis wolkje of Stratocumulus bankje dat ze af en toe wegdook. De Cirrostratus was overigens geen voorbode van slecht weer (goed weer voor de tuinierder) want het klaarde alweer op vanuit het zuidwesten tijdens de late namiddag. Maar tegen de avond begon er vanuit het noorden dan weer aaneengesloten Stratocumulus binnen te sijpelen en die was natuurlijk een nachtmerrie voor de sterrenkijkers die vanavond een unieke kans kregen om noorderlicht te aanschouwen. Mooi niet dus in Malderen, maar ze konden dan wel nog naar de exotische planten blijven kijken want de bewolking houdt de vriezeman weer op veilige afstand waardoor deze hun levensverwachting weer met minstens een dag zagen omhoog gaan. Dankzij de zon is het overigens weer een stuk zachter geworden overdag met maxima van 13,3 graden. Hoe hardnekkig de bewolking ook was, het neerslagtotaal van 0,0 mm bleef nog altijd het hardnekkigst en de tuinierder met zijn gietertje kon dat dus maar beter ook zijn.

Vrijdag, 13 oktober 2017

Waar we gisteren met een fraaie zonsondergang afsloten, mochten we dat vanochtend nog eens overdoen met de zonsopgang want de sluierwolken hingen er nog steeds en de atmosfeer had nog altijd de zelfde samenstelling. De minima waren erg hoog met 11,7 graden en het voelde hierdoor zomers aan. Overdag werden er weer volop Cumulusachtige wolken gevormd waardoor het weer erg veel gelijkenis vertoonde met gisteren, zij het dat de bewolking erg talrijk was en er tijdens de late voormiddag ook nogal wat Stratus ontstond waardoor het merkbaar somberder werd. Tegen de middag ontstonden er meer opklaringen en bij af en toe wat zonneschijn en een zwak zuidwestelijk briesje kon het nog opwarmen tot 19,3 graden. Naar de avond toe losten de stapelwolken weer wat op en kon de zon er weer wat meer doorheen komen, al is het in deze tijd van het jaar natuurlijk snel donker waardoor we van dit voordeel niet lang konden genieten. De warmte bleef erg goed hangen doordat er een subtropisch luchttransport op gang is gekomen. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 13 oktober 2018

 Na een reeds zeer zachte nacht met minima van ... graden kregen we een absurd warme zomerdag voor de tijd van het jaar. We kregen weer drogere luchtaanvoer en er werd dus geen enkele stapelwolken of ander laaghangend spul gevormd. Er waren wel sluierwolken al was de zon nog steeds fel en haalden we vlot ... graden bij een warme zuidelijke bries. Tegen zonsondergang kwam er dichtere Altostratus en zelfs een beetje Altocumulus opzetten maar verdere gevolgen bleven nog uit. Het koelde merkbaar af maar we zaten nog ruim boven de alarmtemperatuur voor de terrasjesgangers. We sloten af met 0,0 mm als neerslagtotaal. 

Zondag, 13 oktober 2019

 De warme lucht met de opklaringen kon nu verder doordringen naar het noorden waardoor de klaagzangen ook in Nederland eventjes werden gesmoord. Er hingen echter veel wolkenvelden en zodra er opklaringen in het vizier kwamen konden we daar maar beter elke seconde van benutten. Het front zwaaide immers al snel weer terug naar het zuidoosten en in het noordwesten lieten de meldingen van buien en invallende koele zeelucht niet lang op zich wachten. In Malderen konden we langer genieten van nazomnerse condities en vooral kort na de middag werd het aangenaam zonnig bij temperaturen die naar 23,9 graden stegen. Dan zagen we steeds meer Cirrostratus en Altostratus verschijnen tussen de Altocumulus floccus en Cumulus fractus wolken die al de hele dag zichtbaar waren. Het zag er op sommige momenten donker en dreigend uit in het westen maar Londerzeel zou Londerzeel niet zijn als deze dreiging steeds opnieuw werd afgewend. Het komen en gaan van donkere buienluchten ging door tot kort voor zonsondergang toen het dan toch nog tot regen kwam, maar de hoeveelheden stelden niets voor. Daarna zagen we plots een indrukwekkende shelfcloud vanuit het noordwesten aanstormen maar ook dit werd slechts door wat lichte regen gevolgd. Wel wakkerde de wind tijdelijk flink aan (voor zover het op dat gebied al rustig is geweest vandaag) en ruimde naar het westen waardoor de hoop op meer spektakel leek verzwonden te zijn. Het werd weer droog al volgden er later op de avond nog een aantal lichte buitjes die ondanks hun dikke druppels het neerslagotaal niet meer boven 0,9 mm wisten te tillen. De minima werden met 14,3 graden niet meer scherpgesteld.

Dinsdag, 13 oktober 2020

 We begonnen de dag met een regenzone die van zuidoost naar noordwest liep. Deze nam het westelijke deel van Vlaanderen met zich mee en Malderen bevond zich net op de rand van de neerslag waarbij vooral wolken overheersten met af en toe wat gedruppel. Het ging om Altostratus en Stratus fractus met ook wat Stratocumulusvelden ertussen. Door de bewolking zijn de minima op 8,5 graden blijven steken. De weersverschillen over de Benelux waren enorm, en door de orientatie van de storing werd een groot deel van België minstens door bewolking geplaagd terwijl op een klein uithoekje na zowat gans Nederland de hele dag in de zon baadde. De neerslag rukte kort voor de middag wat verder op naar het noordoosten waardoor het ook in Malderen tijdelijk wat harder ging regenen. Maar daarna golfde het hele zaakje weer terug en kregen we zowaar blauwe luchten te zien in het noordoosten terwijl er een waterzonnetje door kwam. Maar er was ook nog veel Cirrostratus en Stratocumulus waardoor het niet echt goed kon opwarmen. Tijdens de late namiddag werd het terug zwaarbewolkt tot betrokken met dikke Altostratus al bleef het nu wel droog. De maxima zijn op 12,9 graden uitgekomen en tijdens de avond koelde het maar langzaam af in deze omstandigheden. We zijn uiteindelijk op een neerslagtotaal van 0,4 mm uitgekomen.

Woensdag, 13 oktober 2021

 We bevonden ons in licht onstabiele polaire lucht die het nog net toeliet om af en toe een licht regenbuitje te lossen terwijl er tussendoor wat ruimte was voor een zonnestraal. Maar de bewolking overheerste, zeker doordat er op grote schaal uitspreiding tot Stratocumulus plaats vond en er dus niet al te veel ruimte voor opklaringen overbleef. Tijdens de nacht was dit uiteraard minder het geval (thermiek) maar dit liet dan weer koelere minima van 3,7 graden toe. Kort na de middag sloeg het weer opeens om toen er zeer brede opklaringen vanuit het noordwesten binnendreven waarin enkel nog wat Cirrus te zien was. Dit zorgde voor een vriendelijke episode waarin het nog kon opwarmen tot 14,0 graden. Maar het werd na een uurtje afgestraft met dikkere Stratocumulusvelden waardoor de kilte er weer volop in kwam. Gelukkig was de noord- noordwestelijke wind niet al te krachtig. Kort voor zonsondergang klaarde het weer op al zagen we nu boven en ten oosten van ons nog veel Stratocumulusvelden voorbij trekken. Deze staken met hun donkergrijze kleur fel af tegen de Cirruswolken die geel en later oranje kleurden. De buitjes die vanmorgen vielen bleken goed te zijn voor 0,3 mm.

Donderdag, 13 oktober 2022

 De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en net ten noordwesten van ons bevond zich een regenzone die geleidelijk onze richting uitkwam. We keken tegen Stratus en Stratus fractus aan die in de richting van de naderende regenzone het donkerste was. Door de bewolking was het een heel pak zachter dan we ondertussen gewoon waren met minima van 12,1 graden. Hoewel er op verschillende plaatsen langs de kust al neerslag werd waargenomen, zou het in Malderen tot een eind na de middag duren eer het hier (meetbaar) zou gaan regenen. Herfstgevoel moesten we dan ook vooral in het sombere weertype zoeken alsook de lage maxima van 14,3 graden. De zuidwestenwind was daarbij echter aan de zwakke kant waardoor het voor het gevoel nog meeviel. Kort voor zonsondergang leken we dan eindelijk aan de achterzijde van de storing te zijn beland en verschenen er opklaringen die nog net op tijd waren om wat mooie schemeringskleuren te kunnen meepikken. Na zonsondergang dreven er bredere opklaringen binnen en deze lieten wat mist ontstaan. Het gedruppel bleek goed te zijn voor een erg bescheiden neerslagtotaal van 1,2 mm. 

Vrijdag, 13 oktober 2023

 De warme lucht aan de voorzijde van het koufront is vandaag weer kunnen oprukken naar het noordwesten. Een voorlopig laatste puls van warmte alvorens we volgens de weermodellen een heel wat kouder weertype te verwerken zullen krijgen. Er zijn ook enkele buien gevallen tijdens de nacht maar het ging ook deze keer weer om kleine hoeveelheden. De minima waren hoog met 17,4 graden en er stond een vlagerige, bijna stormachtige zuidwestenwind. De bewolking bestond dan weer uit Altostratus met velden Altocumulus en Stratocumulus eronder. Het maakte een onstabiele, zomerse indruk met de castellanus en floccus structuren erin. Vooral rond en na de middag ging het zwoel aanvoelen bij maxima van 22,4 graden in de vochtige atmosfeer. Nochtans waren de zonnige perioden beperkt tot enkele flitsmomenten van een paar minuten. Soms zagen we aambeeldachtige structuren verschijnen in de Altostratus en in de late namiddag vielen er ook weer een paar verdwaalde regendruppels uit. Na zonsondergang kwamen we meer onder de invloed van de buien die bij het naderende koufront hoorden en op sommige momenten ging het ook hier stevig plenzen. Op sommige plaatsen in het westen werd ook onweer waargenomen maar in Malderen moesten we het doen met de regen zelf. De wind bleef bij dit alles ook flink tekeer gaan en zeker tijdens de momenten van zwaardere regenval gaf het een beetje de sfeer van noodweer toen we alles horizontaal door de straten zagen vliegen. Pluviometers die na dit geweld op hun plaats zijn blijven zitten gaven uiteindelijk 8,2 mm aan toen de rust later op de avond terugkeerde.