Flashback: 15 oktober in het verleden

 Woensdag, 15 oktober 2014

De bewolking is tijdens de nacht weer wat opgelost waardoor we terug wat zonneschijn konden meepikken bij minima van 11,0 graden. De lucht zat opnieuw vol met golvende undulatus structuren die vooral op het Stratocumulus en Altocumulus niveau overvloedig aanwezig waren. Ze liepen van zuid-zuidwest naar noord-noordoost en gaven de zachte zuidelijke stroming aan waarin we nog steeds vertoefden. De bewolking loste in de onderste niveau's op waardoor er uiteindelijk vooral Altocumulus overbleef die gezelschap kreeg van onregelmatige Cirrostratusvelden. Heel opvallend was dat er in het westen een scherp begrensd gebied met veel lagere Stratocumulus hing maar deze bleef ter plaatse en in de blauwe stukken tussen de Cirrostratus kon de zon het grootste deel van de dag nog haar ding doen. Maxima van 18,7 graden waren hiervan het resultaat al zorgde de vrij krachtige zuid- zuidwestelijke wind voor enige tempering van het warmtegevoel. Niettemin was deze wind net nodig om al die warmte bij ons te krijgen, en de bewolking die op het einde van de namiddag plots kwam opzetten was de voorbode van nog veel warmere luchtmassa's. Zomerse vooruitzichten dus, maar het overgangsgebied was een stuk minder interessant voor de tropenliefhebbers onder ons. In een mum van tijd werd het in de vroege avond immers weer grijs en de bijhorende regen kon niet lang uitblijven. De avond verliep dan ook in tamelijk gure herfstachtige omstandigheden al kwamen de grote neerslaghoeveelheden er pas later in de nacht aan te pas. Het neerslagtotaal tussen 0H00 en 23H30 blijft hierdoor onduidelijk maar uiteindelijk zou er in totaal 3,8 mm naar beneden komen.

Donderdag, 15 oktober 2015

Dankzij de bewolking heeft het niet gevroren al moesten we daar een grijze ochtend voor incasseren. De minima zijn uitgekomen op 3,2 graden. Na een tijdje klaarde het zowaar eventjes op, al kwam dit door een naderende regenzone die de atmosfeer in beroering bracht. Of moesten we neerslagzone zeggen, want het ding liet het op sommige plaatsen opnieuw (smeltend) sneeuwen. Veel tijd om van de zon te genieten werd ons niet gegund, en ze scheen dan nog niet eens overal. Nog voordat de voormiddag halfweg was druppelde of vlokte het weer volop en het vervolg was een uitermate kille, sombere en natte herfstdag met wintertrekjes. De bewolking bestond uit Nimbostratus met heel veel Stratus en Stratus fractus eronder. Bij dit weertype konden we geen hogere maxima dan 6,2 graden verwachten en het was dan ook een geluk dat de noordoostenwind enkele versnellingen lager is geschakeld. Tijdens de namiddag werd de regen intenser en kwam het tijdelijk zelfs tot een klein wolkbreukje waarna het terug droger werd. De bewolking bleef echter een constante waardoor we een betrokken, natte en vrij nevelige avond ingingen om snel te vergeten. Aan een neerslagmeting moesten we wel nog denken, en die leverde 2,8 mm op.

Zaterdag, 15 oktober 2016

Een actieve band van neerslag deed de regen intenser worden tijdens de nacht. En ze hield ook langdurig aan waardoor we vanmorgen een stevige 13,7 mm terugvonden in de pluviometer (met dus een paar millimeter van gisterenavond inbegrepen). Het bleef nog een tijd namiezeren maar nog voor de middag ging de bewolking over in Stratus fractus en dreven er brede opklaringen binnen. In de hogere luchtlagen zagen we Cirrus en Cirrostratus en de resterende Stratus fractus bleef beperkt tot wat verspreide flardjes. Het werd dus zeer zonnig al stond er met momenten erg veel wind uit zuidwestelijke richtingen. Het werd tamelijk zacht met maxima van 15,0 graden en door de bewolking is het afgelopen nacht ook al niet kouder dan 9,9 graden geworden. Tegen de avond was er enkel Cirrostratus te zien en hier en daar wat Altocumulusveldjes. De avond verliep in rustige omstandigheden terwijl het door een niet volledig wegvallende wind niet te snel afkoelde (zeker voor de plantjes).

Zondag, 15 oktober 2017

Net als gisteren werd er weer volop dauw gevormd en werd de dag in een kletsnatte omgeving aangevat waarbij iedere plant van een eigen bevloeiingssysteem leek te zijn voorzien. Het duurde tot de middag eer het meeste vocht was verdwenen en op schaduwrijke plaatsen bleeef alles er de hele dag door nat bijliggen. Verder was het echter   n en al zomer met temperaturen die van een al erg zachte 12,4 graden naar maxima van 24,4 graden stegen en een strakblauwe lucht boven ons waardoor de zon er in tegenstelling tot gisteren de hele dag door ononderbroken op los te branden. De wind was meestal zwak uit zuidelijke richtingen waarbij er naar de avond toe een meer zuidoostelijke stroming op gang kwam. De temperaturen bleven tot laat in de avond aangenaam waardoor de terrasjes die hun uitrusting weer naar de winterberging hebben gesleurd zichzelf wel op de kop konden slaan om van hun bezoekers nog maar te zwijgen. Ook vandaag konden we als een druipnatte neerslagvrije dag in de boeken schrijven met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 15 oktober 2018

(Taiwan) Bij het opstijgen vanuit Istanboel hingen er Cumulusachtige wolkenflarden terwijl andere bewolking ontbrak. De verdere vlucht verliep rustig al was er redelijk wat turbulentie ter hoogte van Bahrein. Boven het noorden van India en Nepal was eveneens geen bewolking te zien doch vanaf Myanmar was er veel Cumulusbewolking te zien. Buien ontbraken echter op het eerste zicht al werd de bewolking snel meer aaneengesloten en zijn we waarschijnlijk over een regenzone gevlogen. Daarna klaarde het slechts moeizaam op en pas ter hoogte van Hong Kong was het open weer met slechts wat Cumuluswolkjes boven zee. Op het vasteland was echter nog steeds veel bewolking te zien en vanaf Taiwan waren er ook weer verschillende lagen Altocumulus en Stratocumulus met in de verte boven China een muur van Cumulonimbuswolken. Ook boben Taiwan zelf zagen we hier en daar valstrepen al was het bij de landing nog droog met een paar opklaringen. De avond verliep zacht, rustig en met breder wordende opklaringen in Taipei. Uiteindelijk bleef er slechts wat Stratus fractus over. 

Dinsdag, 15 oktober 2019

 Na de zomerse perikelen van de voorbije dagen was het weer tijd om de winterkleding en de reisbrochures uit de kast te trekken, of gewoon weer te gaan werken. Sombere Stratus en Stratus fractus wolken hebben hun intrede gemaakt en daarboven waren heel wat weerliefhebbers in een extra zure stemming doordat die allerlaatste kans op zomers onweer in Malderen dan toch op een sisser is uitgedraaid. Wel konden we nog een klein aandenken aan die zomer koesteren in de vorm van hoge minima van 11,9 graden. Maar de tergend langzame temperatuursstijging deed dat al snel verwateren en later werd er zelfs voor letterlijke verwatering gezorgd toen een regenzone zich ertussen wist te wurmen. Maar veel stelde het niet voor en het zorgde vooral voor miezerige somberheid en kilte bij maxima van slechts 16,8 graden. Tegen de avond was het al lang weer droog en verschenen er opklaringen in een mix van Stratocumulus en Stratus fractus. Daar volgde een rustige avond op waarin we afsloten met 0,5 mm als neerslagtotaal. 

Donderdag, 15 oktober 2020

 Er hing veel bewolking wat zich vertaalde in relatief zachte minima van 7,7 graden. Ze bestond vooral uit Stratocumulus en een beetje Stratus fractus. Overdag ontstonden daar wat opklaringen in en we kregen af en toe de zon te zien al was het maar spaarzaam. De wind is bij dit alles naar het noordoosten gekrompen en het voelde erg frisjes aan bij temperaturen die ondanks het vriendelijke weertype op 13,3 graden bleven steken. Tijdens de late namiddag begon het flink op te klaren maar vanuit het oosten kwam opeens weer dikke bewolking opzetten die nu uit Stratus en pannus bestond. Daarna ging het zowaar regenen maar het stelde niets voor (0,0 mm). Het klaarde zelfs gedeeltelijk op en zo konden we alsnog genieten van een fraaie zonsondergang met vurige oranje- en roodtinten. Niet iedereen was blij met die opklaringen want de luchtsoort had potentie om vorst te veroorzaken bij het ontbreken van een wolkendek. Maar uiteindelijk hing er nog steeds veel Stratocumulus en hadden de plantjes dus nog veel perspectief om het daglicht morgen te kunnen zien terugkeren.

Vrijdag, 15 oktober 2021

 Het was opnieuw zwaarbewolkt maar er waren ook wat gaatjes te zien tussen de Stratocumulus en Stratus fractus bewolking. De minima zijn door al dat gewolk niet lager dan 6,4 graden gekomen. Een koufront was echter al onderweg om ons vanuit het noorden met een portie koelere lucht te overspoelen, al mogen we dat niet al te letterlijk nemen want het bruiste niet meteen van de activiteit. Hoe dan ook werd de bewolking dreigend dik vanuit het noorden en noordwesten en zelfs met het flauwe vertoon van de motregen die erop volgde was het nog genoeg om er een gure episode van te maken. Na de regen die goed was voor 0.8 mm volgden opklaringen en daarna overtrok het terug met een aantal lichte buitjes die het koufront zelf markeerden. En ook na dat front moesten we nog even wachten eer de opklaringen erachter ons bereikten al werd ons geduld beloond met een nazomerse zonnige namiddag waarin het bij een zwak noordwestelijk briesje nog 16,0 graden kon worden. Zeker in de zon voelde het aangenaam warm aan. Af en toe dreef er nog een stapelwolk of een Altocumulus lenticularis voor de zon maar voor de rest was het bijna helder met een diepblauwe lucht. Na zonsondergang koelde het snel af in deze omstandigheden en lijkt het erop dat we weer gevaarlijk dicht bij de vorstgrens zullen terecht komen. 

Zaterdag, 15 oktober 2022

 Na een zachte nacht met minima van 12,6 graden kregen we buien te verwerken die uit fijne druppels stonden en loodrecht naar beneden vielen in een bijna windstille atmosfeer. De lucht en het licht straalden een en al rust uit en je zou haast geneigd zijn om alles op te nemen voor een film met meditatiemuziek eronder. Er stak later wel een briesje op maar we kregen nu ook opklaringen waarin het opvallend zwoel ging aanvoelen. Het kwik sprak ook boekdelen met maxima van 18,8 graden waarbij de vochtige lucht meehielp om het warmtegevoel te versterken. De bewolking nam later wel weer wat toe en er volgden weer perioden van lichte regen of motregen. De opklaringen die tussendoor nog verschenen zorgden voor fraaie plaatjes, zeker bij zonsondergang. De avond verliep weer wat droger maar zwaarbewolkt waarbij het maar nauwelijks afkoelde. Het gedruppel bleek goed te zijn voor een dagtotaal van 0,6 mm. 

Zondag, 15 oktober 2023

 Tijdens de nacht is het verder uitgeklaard en het was vanochtend volledig helder met een strakblauwe, zuiders aandoende hemel. Maar de minima waren noorders want de 4,1 graden die we nu optekenden waren toch wel even wennen. Op de satellietbeelden was mooi te zien hoe de heldere lucht in Malderen het gevolg was van de Britse Eilanden die voor een luwte zorgden in de erg onstabiele zeelucht waarin het wemelde van de buien. Boven Nederland kon men daar al in het lang en het breed kennis mee maken maar later kantelde de stroming meer naar het noordwesten en kregen we er ook in Malderen mee te maken. We zagen de bewolking plots vanuit het noorden onze kant op komen en later bereikten ook de buien ons. Veel stelden deze niet voor waardoor het vooral de wolken waren die voor een najaarsgevoel zorgden. De opklaringen die we nu te zien kregen waren slechts van korte duur en er vormden zich uitgestrekte velden van Stratocumulus langs de rand van de luwte die maar net ten zuidwesten van ons bleef bestaan. Een meevaller was wel de wind die het weer een stuk kalmer aan deed dan gisteren en eergisteren. Tijdens de late namiddag ontstonden er terug bredere opklaringen en waren er tijdelijk alleen maar verspreide Cumuluswolkjes te zien waardoor we weer redelijk wat zonneschijn konden meepikken. Dit kon nog voor een beperkte opwarming zorgen naar de uiteindelijke maxima van 12,5 graden. Later dreven er terug meer wolkenvelden binnen waar terug een paar spetterbuitjes in opdoken al stelde het allemaal maar weinig voor en bleef het neerslagtotaal dan ook beperkt tot 1,4 mm. Nieuwe opklaringen maakten later op de avond weer hun intrede en deze lieten het opnieuw snel afkoelen.