Flashback: 18 oktober in het verleden

 Zaterdag, 18 oktober 2014

De sluierbewolking is vanochtend weer wat dunner geworden, maar vooral tijdens de eerste uren van de dag was ze nog dik genoeg om het de zon knap lastig te maken. Gelukkig hadden we al wat thermische voorsprong dankzij de ultrazachte minima van 13,9 graden. Vanuit het zuiden kwamen er vervolgens opklaringen opzetten en binnen de kortste keren werden we bijna letterlijk geroosterd door een verrassend krachtige oktoberzon waarin het zomers warm aanvoelde. Het warmde razendsnel op en we haalden tijdens de namiddag verbluffende maxima van 24,7 graden terwijl er enkel wat sluierwolkjes voorbijdreven in de voorts staalblauwe hemel. Wie een vrij zicht in westelijke richting had, kon daar echter een scherp begrensde laag van Stratocumulus en Stratus bewolking zien die gelukkig niet onze richting uitkwam. Er stond tamelijk veel wind uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen, maar die was ook nodig om de ovenlucht tot bij ons te blazen. Tijdens de avond zwakte die wind wat af en de dag werd in erg zwoele omstandigheden afgesloten, waarbij de temperaturen ruim boven 20 graden bleven en de meeste juli en augustusavonden hierdoor diep vernederd werden. Neerslag is er uiteraard niet aan te pasgekomen zijn, of het zouden al zweetdruppeltjes moeten geweest zijn die echter niet meetelden voor het dagtotaal van 0,0 mm .

Zondag, 18 oktober 2015

Tegen de verwachtingen in is de bewolking afgelopen nacht opgetrokken waardoor de dag een veelbelovende, zonnige start maakte onder een diepblauwe hemel zonder enig teken van bewolking. Ondanks de opklaringen konden we het vorstvrij houden bij minima van 5,8 graden en overdag liet de zon het snel opwarmen waardoor er zowaar iets nazomerachtig in de lucht hing. Helaas hing dat daar niet alleen, want ondertussen waren er dan toch nog wolken binnen gedreven vanuit het oosten. Het ging aanvankelijk om Stratus fractus maar al snel zagen we ook Altocumulus en Cirrus bewolking verschijnen die weinig goeds beloofde voor de amper weer op adem gekomen zonneaanbidders. De kleuren werden ook veel fletser door het binnenstromen van vochtigere lucht. Tot ongeveer halverwege de namiddag viel het uiteindelijk nog mee en kon de zon nog een groot deel van de tijd de wolken ontwijken waardoor we alsnog maxima van 13,9 graden konden binnenrijven. Door de zeer zwakke wind en de vochtige atmosfeer voelde het warmer aan dan het was. Daarna sloeg het weer erg snel om en begon het lichtjes te regenen uit Altostratus, Stratocumulus en Stratus bewolking die massaal binnendreef vanuit het noorden en noordwesten. De grondstroming bleef wel overwegend oostelijk tot noordoostelijk. Net als gisteren was het terug een uitgemergeld frontje dat duidelijk in de herfst van haar leven was aanbeland en kwam het opnieuw niet verder dan 0,2 mm terwijl het later op de avond zelfs weer helemaal droog werd. De bewolking mochten (moesten) we echter houden waardoor deze fraaie zomerdag dan toch in mineur is ge indigd.

Dinsdag, 18 oktober 2016

Ondanks het heldere en windstille weer is het afgelopen nacht niet tot vorst gekomen bij minima van 9,6 graden. Alle ingredienten om er een zachte en zonnige nazomerdag van te maken leken aanwezig te zijn, doch er werden al snel Stratus fractus wolkjes gevormd terwijl de blauwe kleur van de hemel nogal nevelachtig en flets aandeed. Het duurde niet lang of er dreef Cirrostratus binnen en we kregen meer van die Stratus fractus wolkjes te zien die ook nog eens gezelschap kregen van Stratocumulus en Altocumulus. De Cirrostratus ging over in Altostratus en toen deze dikker werd moest de zon er definitief de duimen voor leggen. Eerst bleef het nog een hele tijd droog maar halverwege de namiddag kwamen we dan toch nog in de regen terecht en samen met de bewolking en de aanwakkerende zuidwestenwind zorgde dit voor een guur en kil sfeertje. Het kwik had er duidelijk al snel genoeg van en haakte af op 12,9 graden. De neerslag hoorde bij een koufront, en de passage daarvan ging gepaard met een pittige buienlijn die op het einde van de namiddag de revue passeerde. Plaatselijk zorgde deze voor nogal wat overlast en schade (windhozen) maar in Malderen waren het enkel de indrukwekkende wolkenformaties en een scheut regenwater ten belope van 2,7 mm die we aangeboden kregen. Er dreven opnieuw opklaringen binnen vanuit het westen waarin nog flink wat stapelwolken te zien waren, maar tot nieuwe buien is het niet meer gekomen. Dankzij de niet volledig wegvallende wind en het vocht in de lucht koelde het tamelijk langzaam af waardoor de brede opklaringen waarschijnlijk nog niet tot nachtvorst zullen leiden.

Woensdag, 18 oktober 2017

De dag begon grijs en mistig in Malderen maar geleidelijk begon het weer op te klaren en op de meeste plaatsen werd het terug zonovergoten nazomerweer. De minima waren met 10,2 graden nog aan de hoge kant en overdag haalden we bij een veel intensere zon dan gisteren weer met gemak maxima van 21,2 graden. Van de nevelige waas was niet veel meer te merken en het was terug een luchtige hemel met blauwe kleuren, wat Cirrus bewolking en een normaal ogende zon met witte kleuren die we te zien kregen. De wind kwam uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen en tijdens de namiddag dreef er wat Altocumulus castellanus bewolking binnen vanuit het westen wat in combinatie met de zachte temperaturen en de warme kleuren voor een zomerse sfeer zorgde en velen liet fantaseren over knallende onweerscomplexen. Natuurlijk kwamen deze er niet maar aan alle andere elementen van (na) zomerweer werd in ieder geval voldaan. Net als de voorbije dagen was neerslag weer de grote afwezige waardoor het er meer en meer op lijkt dat de grote droogte van dit jaar nog lang niet voorbij is in regio Londerzeel, getuige hiervan ook de erg stoffige velden en lage waterstanden in de omgeving. De avond verliep rustig en zacht en door de wat zwakkere wind werd er nu ook meer dauw en nevel gevormd.

Donderdag, 18 oktober 2018

 (Taiwan) Na het zwaarbewolkte en sombere weer van de voorbije dagen lieten de weergoden zich van hun beste kant zien en konden we genieten van brede opklaringen met veel zonneschijn. We kregen een typische zomerlucht te zien met stapelwolkjes en het werd aangenaam warm met een 25-tal graden. Tijdens de rit naar Taichung bleken de stapelwolken iets te enthousiast te zijn en tijdens de avond kwam het daar dan toch nog tot buien. Hoewel de neerslag weinig voorstelde in hoeveelheid waren de druppels die er vielen opvallend dik. Daarna werd het weer droog maar later op de avond volgde er weer een bui met gelijkaardige karakteristieken. 

Vrijdag, 18 oktober 2019

 Na een rustige nacht met brede opklaringen en minima van 11,3 graden stonden enkele buienlijnen meteen te trappelen om ons land binnen te vallen. Dit waren behoorlijk uitgestrekte en actieve storingen waarvan een eerste kleiner exemplaar ons omstreeks 8H30 met stortregen overspoelde. Daarna volgde een droge periode met enkele schuchtere opklaringen waarbij het mooi om zien was hoe lage wolkenflarden langs de ijskappen van buien scheerden. De zon kwam er even door maar de aambeeldbewolking was zo uitgebreid dat we er maar vijf minuten van konden genieten. In het westen verscheen een shelfcloudachtige structuur maar de regen die daarop volgde was niet zo hevig als je zou verwachten. Al was ze wel goed voelbaar want ze werd door een stormachtige westelijke wind opgezweept. Het werd al snel weer droger al zagen we overal nog valstrepen van neerslag in de lucht hangen. Dan verscheen er weer een shelfcloudstructuur en weer volgde regen met windvlagen. En dan was het voorbij en klaarde het op met diepblauwe luchten in het westen terwijl we een prachtig uitzicht hadden op de wegtrekkende buienlijn met imposante ijskappen in het oosten. Eerst was de lucht helder maar plotseling ontstonden er enorme hoeveelheden stapelwolken die vanuit het westen en zuidwesten binnendreven. Ze waren rafelig en vormloos zonder duidelijke basissen maar gingen snel over in een grijze, aaneengesloten massa waardoor de zon het even moeilijk kreeg. Maar dan loste deze wolkenflarden weer grotendeels op en maakten plaats voor aambeeldbewolking uit buien die zuid en noord van ons hingen en ook reeds van naderende buien uit het westen. Dit leverde weer een paar regenvlagen op tijdens de namiddag maar het mag allemaal geen naam meer hebben en het was vooral de wind die voor de hoofdrol bleef gaan terwijl dit met maxima van 16,0 graden al best fris aanvoelde. Tijdens de avond bleven er af en toe nog wat wolkenveldjes overtrekken maar het leverde voorlopig geen buien meer op en het dagtotaal bleef dus op 1,2 mm steken.

Zondag, 18 oktober 2020

 De dag begon met een uitgestrekt dek Stratocumulusbewolking bij minima van 7,0 graden. Vanuit het noorden dreef er plots een zeer donkere massa Stratusbewolking binnen en het leek alsof we meteen een zondvloed op ons dak zouden krijgen toen deze duistere massa ons overviel. Maar het bleef gewoon droog en we keken daarna tegen dunnere Stratus en Stratocumulus aan. Dan kwam er weer dreigende en dikke Stratus opzetten wat opnieuw niets opleverde. Dat ging zo een paar uur door maar daarna leken de wolken dan toch dik genoeg te worden om er een aantal buitjes uit te persen. En tussendoor werd ze dan weer dun genoeg om opklaringen toe te laten zodat we van een streep zonneschijn konden genieten bij temperaturen die naar 14,6 graden stegen . Tegen zonsondergang konden we genieten van fraaie wolkenluchten met Cirrus densus, Stratocumulus, Cumulus en Stratus fractus. Er viel af en toe nog een druppel maar gaandeweg werd het stabieler en het neerslagtotaal stelde dan ook niet veel voor met 0,0 mm. 

Maandag, 18 oktober 2021

 Er hingen veel Stratocumulusvelden en in de hogere luchtlagen hing sluierbewolking die net als gisteren in de loop van de dag vanuit het westen ging toenemen. Het is afgekoeld tot 4,3 graden en de omgeving lag er bedauwd bij wat met het zachte ochtendlicht voor sfeervolle taferelen zorgde. De Stratocumulusvelden losten op en overdag hing er vooral Cirrus, Cirrostratus en later ook Altostratus terwijl er ook regelmatig Altocumulusvelden voorbij dreven. Eerst waren dit vlokjes of bolletjes maar op het einde van de namiddag zagen we ook fraaie, donkerkleurige lenticularissen die tegen een dreigende dikke laag van Altostratus afstaken. Aan de voorzijde hiervan was de lucht dieperblauw waardoor de zon tijdelijk wat krachtiger kon schijnen en het kwik daarbij nog optilde naar 17,5 graden. De zuidwestenwind wakkerde tijdens de avond aan en het voelde daarbij behoorlijk kil aan ondanks het feit dat er veel zachtere lucht in aantocht is en de temperatuur dus waarschijnlijk niet veel meer zal zakken. Buiten de 0,0 mm aan  ochtenddauw is er nog geen neerslag gevallen en de dag eindigde halfbewolkt. 

Dinsdag, 18 oktober 2022

Ondanks de brede opklaringen is het tijdens de nacht erg zacht gebleven met minima van 10,9 graden. Wel heeft zich een flinke hoeveelheid dauw kunnen vormen en er ontstond ook een dunne laag mist boven de velden die voor prachtige uitzichten zorgde tijdens de schemeringsperiode en kort na zonsopgang. Deze mist loste vrij snel op en op een paar Stratocumulusbankjes in het zuidoosten na was er geen bewolking meer te zien. Dit veranderde snel toen zich na een uurtje plots Cumulusachtige wolkenflarden gingen ontwikkelen die steeds groter en talrijker werden. De vrees op een somber vervolg was echter volkomen onterecht want wie deze wolkjes goed bekeek zag dat ze aan een noordoostelijke stroming waren blootgesteld en uit die hoek kun je meestal drogere lucht verwachten. En zo geschiedde want tegen de middag begonnen deze wolken weer op te lossen en werden ze steeds zeldzamer. Uiteindelijk evolueerden we weer naar een helder weertype waarin de zon ononderbroken kon schijnen.  Hoewel je in deze tijd van het jaar niet meteen warme lucht moet verwachten uit deze windrichting was het in de zon om te bakken en het kwik kon ook weer een mooie prestatie neerzetten met maxima van 19,6 graden. Dat de wind erg zwak was speelde natuurlijk ook mee in de nazomerse beleving van dit weertype. Helemaal op het einde van de namiddag zagen we de eerste tekenen van een weersverandering verschijnen aan de zuidwestelijke horizon. Dit gebeurde in de vorm van Cirrus plukjes die daar verschenen en langzaam in onze richting begonnen op te schuiven. Ze zijn de voorbode van een wisselvallige en natte periode al zouden we daar vandaag en een groot stuk van morgen nog niet veel van merken. Er verschenen enkel wat meer Cirrusplukjes en wat Cirrostratus en een Altocumulusbankje ten zuiden en zuidwesten van ons. De zonsondergang die daarna volgde was sfeervol al waren het niet meer de vurige kleuren die we gisteren gezien hebben. Het begon ook merkbaar af te koelen wat samen met de windrichting duidelijk de andere luchtsoort aangaf waarin we vandaag zijn terecht gekomen. Voorlopig kon de pluviometer nog van een rustdagje genieten, de teller bleef op 0,0 mm staan. 

Woensdag, 18 oktober 2023

 Na een frisse nacht met minima van 6,2 graden maakte een wat chaotisch aandoende hemel met plakken Altostratus en Cirrostratus haar opwachting. Het leek het begin van een sombere en kille dag te zijn als we de satellietbeelden mochten geloven maar al snel bleek dat de regenzone die eraan verbonden was ruimte liet voor opklaringen aan diens voorzijde. De regenzone zelf zat op schema en leek zelfs een beetje vroeger te arriveren dan verwacht maar het was de lage bewolking die aan de voorkant werd berekend welke grotendeels bleek te ontbreken. Na enkele zonnige perioden zagen we dan plotseling een muur van Cirrostratus verschijnen in het zuiden, welke werd geflankeerd door enkele Altocumulusbankjes waarin een onstabiele castellanus structuur te zien was. Deze bewolking had ook een opvallende geelachtige tint die wellicht veroorzaakt wordt door de vochtige lucht die daarachter zit. De wolkenmuur kwam vervolgens aan een slakkengangetje onze richting uit en leek een beetje uit elkaar te vallen toen ze ons bereikte, maar op het einde van de namiddag begon de bewolking toch weer toe te nemen met dikkere Altostratus en meer Altocumulusvelden eronder. Kort voor zonsondergang begon het daaruit licht of matig te regenen met tussenpozen. Na het intreden van de duisternis volgde dan zwaardere regenval met opvallend dikke druppels en hierbij viel op dat deze tijdens het uur daarop snel fijner werden waarna er een soort van dichte motregen begon te vallen. Dan werd het weer droog op nog een beetje gemiezer tussendoor na. De passage van de regenzone duurde hooguit een uur of twee al kon er door de hoge intensiteit toch nog 10,8 mm aan hemelwater worden opgevangen. De wind was bij momenten vlagerig uit zuidwestelijke richtingen en we kwamen in veel zachtere lucht terecht waardoor het na zonsondergang niet meer afkoelde en het kwik rond de maxima van 16,4 graden bleef schommelen. De rest van de avond verliep betrokken met af en toe nog wat motregen terwijl we steeds dieper in de tropische luchtmassa terecht kwamen.