Flashback: 19 oktober in het verleden

 Zondag, 19 oktober 2014

Na een zeer zachte nacht waarbij het kwik niet beneden 15,6 graden uitkwam, konden we vanochtend weer van een erg zomerse sfeer genieten. De opklaringen waren breed, de lucht diepblauw en er stond een aangenaam warme bries uit zuidelijke richtingen. Maar er lagen kapers op de kust want vanuit het noordwesten dreven de eerste banden Altocumulus floccus al snel binnen. Ze werden weliswaar gevolgd door nieuwe opklaringen, maar de wolken kwamen steeds dichter opeen te zitten met ook Altocumulus castellanus ertussen terwijl de wind flink aanspande en geleidelijk naar het zuidwesten draaide. Opeens werden er langs alle kanten Cumulus fractus wolken gevormd waardoor de zon nu erg vaak verdween. De Cumulusachtige flarden gingen zich na verloop van tijd in banden schikken waarbij ze verder uitgroeiden tot buienwolken die er inktzwart uitzagen in het tegenlicht. op dat moment hadden we zowat de maxima bereikt met 23,5 graden en kregen we te maken met een aantal buitjes. Veel stelden deze niet voor in verhouding tot de apocalyptisch donkere wolkenmassa's die hun kleur wellicht eerder aan tegenlicht te danken hadden. Nadat we zo'n viertal van deze buitjes over ons hoofd hadden gekregen, gaf de pluviometer nog steeds niet meer dan 0,0 mm aan. Tijdens de avond zaten we blijkbaar al aan de achterzijde van het front en klaarde het weer op waarbij we bijzonder fraaie Altocumulus floccus, Cirrus, Stratocumulus en Cumulus te zien kregen die voor een dito zonsondergang zorgden in oranje kleurentinten. De wind ging weer liggen en ondanks de afkoeling verliep de avond nog in vrij zachte omstandigheden.

Maandag, 19 oktober 2015

De regen zijn we weliswaar weer kwijt geraakt, maar het dikke Stratus wolkendek leek opnieuw met zware kettingen boven onze hoofden vastgespannen te zitten. Enkel het uiterste noorden van Nederland (Waddeneilanden) leek grotendeels aan de vloek van het grijze spook te ontsnappen. Veel veranderde er overdag niet maar het was wel tamelijk zacht bij minima die niet beneden 9,9 graden zijn uitgekomen. Veel thermisch verloop zat er onder een dergelijk wolkendek natuurlijk niet waardoor de maxima niet verder dan 12,7 graden zijn gekomen. op het einde van de namiddag begon het opeens te regenen en leek het allemaal van kattenkwaad tot erger te gaan in Londerzeel. Doch de neerslag ging gepaard met het openscheuren van het wolkendek en voor we beseften wat er gebeurde zaten we opeens onder brede opklaringen die de daglichtperiode met mooie uitzichten op de in zachte oranje tinten aangeschenen resterende bewolking liet eindigen. Om een zonnestraal mee te pikken was het desondanks te laat waardoor we het moesten hebben van de mooie zachte herfstkleuren en het warme licht. De opklaringen werden met een noordelijk briesje meegevoerd dat echter amper voelbaar was. Dankzij hun snelle optreden werd de regen in de kiem gesmoord waardoor we er met 10 druppels zijn vanaf gekomen. De open hemel in combinatie met het vocht zorgde echter voor verraderlijke mistbanken bij het intreden van de duisternis. Toen later het okergele licht van de maan erboven scheen en de mistbanken in knaloranje tinten opgloeiden door de straatverlichting zorgde dit voor een heel apart uitzicht waardoor vele weerliefhebbers ook bij duisternis schitterende plaatjes konden schieten van de zich ontvouwende natuurpracht. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm in een kletsnatte, bedauwde omgeving.

Woensdag, 19 oktober 2016

De wind is tijdens de nacht blijven doorstaan, en we zagen vanochtend dan ook een erg levendige wolkenlucht waarin de Stratus fractus en Stratocumulus toefjes aan een flinke snelheid voorbij de maan schoven. De opklaringen waren breed en het leek alsof we dus voor een lange tijd droog weer zouden krijgen, maar niets was minder waar. De krachtige westenwind zorgde er immers voor dat de buien die zich een eind ten westen van ons bevonden in een mum van tijd te Malderen waren gearriveerd waar het al meteen ging plenzen. In een andere mum van tijd was het dan weer droog en kregen we terug opklaringen te zien. De zachte (gezonde) zeelucht hield de minima op peil met 8,4 graden, en overdag kregen we nog meer buien te verwerken met tussendoor nog wat ruimte voor een opklaring en wat zonneschijn. Er werd koele polaire lucht aangevoerd waardoor het een tamelijk guur weertype werd. De temperaturen bleven dan ook steken op 12,0 graden. Tijdens de late namiddag gingen de wolken meer overheersen en volgden er weer buien die op sommige momenten best pittig waren. Of er onweer bijzat is echter niet duidelijk wat Malderen betreft. Tegen zonsondergang nam de bewolking weer wat af en kregen we uitzicht op schitterende buienformaties in de verte die mooi geflankeerd werden door Stratocumulus castellanus en Stratus fractus wolkjes. Buien die ons niet meer konden bereiken waardoor we het neerslagtotaal van 11,0 mm wel als definitief konden beschouwen. De brede opklaringen deden even voor vorst vrezen, doch er werd op grote schaal nevel en mist gevormd en door de vrijkomende condensatiewarmte werd de afkoeling dan toch nog enigzins geremd. Echt dik was die mist overigens ook weer niet want loodrecht boven ons konden we nog net de sterren erdoorheen zien priemen.

Donderdag, 19 oktober 2017

Na een vrij zachte en rustige nacht met minima van 12,1 graden is het op verschillende plaatsen tot flink wat mist gekomen. In Malderen was het nevelig en werd er terug veel ochtenddauw gevormd waardoor de omgeving er weer kleddernacht bijlag. Na het optrekken van het ochtendgrijs bleek de hemel vooral uit Altocumulusvelden te bestaan die in het zuidwesten de neiging hadden om over te gaan in Altostratus. Deze bewolking was echter niet aaneengesloten want nog wat verder in die richting hingen er weer brede opklaringen. Deze bereikten ons tijdens de namiddag waardoor de zon er weer wat vaker kon doorbreken. De temperaturen lagen nog steeds erg hoog voor de tijd van het jaar met 22,0 graden terwijl het erg rustig was met slechts een zwak briesje uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen. Tussen de Altocumulusvelden waren tijdens de namiddag steeds meer floccus en castellanus strukturen te zien die niet alleen zomersfeer schepten maar ook aangaven dat de atmosfeer flink onstabiel begon te worden. De gevolgen lieten niet lang op zich wachten: aan het begin van de avond verschenen er forse stapelwolken in het westen en het duurde niet lang of er verschenen valstrepen onder. Natuurlijk waren dit buien en betekende het dat het niet overal tot regen zou komen, en zo zagen we inderdaad hoe het in Malderen gewoon rustig en droog bleef. Het koelde nauwelijks af en ook diep in de avond bleef het absurd zacht aanvoelen. Wel stond er erg veel wind uit zuidelijke richtingen waardoor er toch nog een beetje herfstsfeer bleef in zitten ondanks de zomerse temperaturen. Daar de buien niet tot in Malderen konden doordringen sloten we af met een dagtotaal van 0,0 mm.

Vrijdag, 19 oktober 2018

 (Taiwan) Ook vandaag was de atmosfeer nog erg onstabiel en werden er al snel flinke stapelwolken gevormd. Het dreigde tot onweer te komen en het voelde ook vrij zwoel aan zonder dat het echt ondraaglijk werd. De woken zorgden echter al snel voor schaduw al is er aan het sun/moon lake van de buien alsnog niets in huis gekomen, laat staan van onweer. In Taipei bleek het op hetzelfde moment echter terug een sombere regendag te zijn. Tijdens de namiddag klaarde het weer grotendeels op en uiteindelijk bleef er enkel wat Cirrus over. Het licht kreeg tijdens de late namiddag een mooie, zachte amberkleur en er volgde een sfeervolle zonsondergang. De avond verliep te Taichung in zachte omstandigheden al stak er redelijk wat wind op en we konden neerslagvrij afsluiten. 

Zaterdag, 19 oktober 2019

 Tijdens de nacht is er sluierbewolking binnengetrokken. Het ging om Cirrostratus en Altostratus maar er zaten ook Altocumulus- en Stratocumulusvelden tussen. Hieruit viel tijdens de voormiddag regen toen het zaakje tijdelijk overging in Nimbostratus. Dit was echter maar tijdelijk want het klaarde weer op vanuit het westen. Het oogde stabiel en het was rustig. Er volgden ruime, zonnige perioden al dreef er kort na de middag dikke en dreigende Altostratus binnen vanuit het westen. Ze werd geflankeerd door pannus bewolking en de regen leek hiermee niet veraf te zijn. Maar zodra we naar binnen gevlucht waren, bleek dit te voorbarig te zijn want het bleef gewoon droog en vanuit het westen klaarde het zelfs weer op. Te laat om nog iets te doen aan de eerder frisse maxima van 14,5 graden maar er was nog genoeg tijd voor tuinklussen en een herfstwandeling. De voormiddagregens bleken goed te zijn voor een dagrtotaal van 3,9 mm.

Maandag, 19 oktober 2020

 Van buien mag er vandaag dan misschien geen sprake zijn, maar van bewolking des te meer. Deze keer was het een en al grijzigheid wat de klok sloeg en de zeer dikke Stratocumulus toonde geen enkele intentie om op te trekken. Maar tegen de middag sloeg het weer volledig om en vanuit het westen dreven brede opklaringen binnen. De resterende bewolking bestond uit Stratocumulusveldjes en Cumulus waarbij vooral deze laatste het nog een tijdje volhield alvorens op te lossen. Het kwik steeg ondertussen naar 15,9 graden terwijl het door de bewolking ook al vrij hoog zat met 8,4 graden als minimum. Op het einde van de namiddag was het helder, althans in de onderste luchtlagen. Hogerop in de atmosfeer zagen we immers Cirrostratus binnenlopen en deze ging over in Altostratus met Altocumulusvelden erlangs. Er was dus een weersverandering in de maak welke ons vooral zacht en nat herfstweer zou brengen. Vandaag was het echter nog zo ver niet en kregen we slechts een zwaarbewolkte tot betrokken avond en een redelijk voorspelbaar neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 19 oktober 2021

 Tijdens de nacht is er plots veel zachtere en vochtigere lucht binnengestroomd, en de reeds aardig afgekoelde omgeving begon letterlijk te druipen van het condensvocht. Ook op plaatsen waar de regen en motregen niet bij konden lag alles kletsnat en zagen we het vocht overal op 'parelen'. Dit alles bij zachte minima van 14,6 graden en er werd nog zachtere lucht aangevoerd waardoor het overdag broeierig ging aanvoelen. Dikke Stratuswolken en het steeds opnieuw opduiken van vlaagjes motregen zorgden ervoor dat we niet optimaal van deze zachte weldaad konden genieten of het zou al tijdens een iets langere droge periode rond de middag moeten zijn. Deze werd weer gevolgd door wat gespetter en omstreeks 15H30 ging het plots harder motregenen en regenen waardoor het leek of we deze dag nu wel helemaal op onze buik konden schrijven. Maar dan gebeurde het grote mirakel en in een mum van tijd klaarde het helemaal op vanuit het westen waarbij een felle zon en een warme zuidwestelijke bries het zomers lieten aanvoelen bij temperaturen die naar 20,1 graden stegen. Er dreven af en toe wolkenflardjes voorbij al verdwenen ook deze tegen zonsondergang waarna het eventjes helder werd. De ongeving bleef er ondanks de krachtige wind nat bij liggen wat wellicht nog steeds door het strijken van warme vochtige lucht over de nog koude ondergrond kwam. Later op de avond begon er Cirrus en Cirrostratusbewolking binnen te drijven vanuit het westen al bleef dit zonder gevolgen en was het neerslagtotaal van 1,5 mm dus al lang een feit. 

Woensdag, 19 oktober 2022

Het was vanochtend alweer een pak frisser met minima van 8,8 graden. Er werd flink wat dauw gevormd maar tijdens de nacht is de noordoostelijke wind wat gaan aanwakkeren waardoor er veel minder nevel en mist te zien was dan gisteren. En die wind spande overdag verder aan waardoor het een stuk schraler werd met een luchtsoort die ook nog eens kouder was. De bewolking is ondertussen ook verder toegenomen waardoor we nu veel condensatiestrepen zagen en velden van Cirrus bewolking. Deze was overigens niet aaneengesloten en er waren nog stukken diepblauwe lucht te zien, iets dat de zon tot groot jolijt van haar aanbidders ook al snel door had. Wie een plekje uit die frisse wind kon vinden kon zo dus weer van een nazomerse sfeer genieten ondanks de bescheidenere maxima van 17,3 graden. Sluierwolken en opklaringen bleven elkaar de hele dag door afwisselen waarbij er tijdelijk wat Cumuluswolkjes ontstonden. Tijdens de avond ging deze bewolking zich meer samenpakken in het westen en zuidwesten op nadering van een koufront maar voorlopig gebeurde er nog niets. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm en het bleef vrij zacht. 

Donderdag, 19 oktober 2023

 Het was vanochtend opnieuw even schrikken toen we een voet in de buitenlucht zetten. Deze keer echter niet van de kou maar van de tropische warmte die als een thermische deken op onze nek leek te vallen. De regenzone die we gisteranavond over de vloer kregen was duidelijk niet voor niets zo actief want de temperatuursverschillen aan beide zijden waren indrukwekkend groot. De zomerliefhebbers zullen het zich zeker niet beklaagd hebben en ze kregen ook nog eens extra verwennerij toen het grijze en miezerige weer dat eerst voorspeld was plaats bleek te maken voor een fraai nazomerweertje met enkele mooie opklaringen en als toetje ook mooie wolkenvelden. Deze bestonden uit Altocumulus en diverse vormen van Cirrus en Cirrostratus die chaotisch overkwamen. Kouder dan 14,5 graden is het op geen enkel moment geweest en tijdens die opklaringen konden we ons koesteren in maxima van 19,7 graden met een vrolijk zonnetje erbij. We konden er echter maar beter van profiteren want de bewolking nam daarna snel weer toe en tegen de middag begon het weer te druppelen uit een mix van Altostratus, Stratus fractus en Stratocumulus die door een matige zuidwestenwind werd meegevoerd. Tijdens de namiddag kwamen we echter weer in een gebied met opklaringen terecht waar diepblauwe luchten werden afgewisseld met felwitte stapelwolkjes die een rafelige structuur hadden. Met 0,2 mm bleef het gedruppel dan ook beperkt. Later kwamen daar ook weer Stratocumulus floccus veldjes bij terwijl er in de hogere luchtlagen chaotische plakken Cirrostratus en Altostratus verschenen. Dit alles zorgde weer voor een mooi uitzicht en het waren de Cirrus en Altostratus wolken (die veel weg hadden van spissatus) welke overbleven tegen zonsondergang. De avond verliep erg zacht, rustig en met dezelfde bewolking die geleidelijk toenam vanuit het zuiden.