Flashback: 22 oktober in het verleden

 Woensdag, 22 oktober 2014

Hoewel de storm zelf al voorbij was, was het nog steeds ruig en guur met een nijdige westenwind die ons vanochtend opwachtte bij minima van 8,6 graden. Er hing veel Cumulus en Stratus fractus bewolking met af en toe wat Stratocumulus erbij. Vanuit het noordwesten probeerden buienwolken binnen te dringen, maar traditiegetrouw lukte dat niet en kwamen de buien dus naar goede gewoonte weer boven Nederland terecht. Vooral na de middag konden we echter van een aantal mooie opklaringen genieten, al was dat genieten er door de strakke westenwind misschien niet echt bij. De temperaturen werkten ook niet echt mee met 13,2 graden als maximum, al was het vanachter glas uiteraard een heel ander verhaal. Tijdens de namiddag kwamen de buienwolken meer het vasteland op (het Belgische dan) maar door de advectiestromen van een naderende regenzone werden ze platgeknepen tot Stratocumulusvelden. Deze zorgden voor een zwaarbewolkt tot betrokken weertype tijdens de avond waarbij de afkoeling wat werd afgeremd. Niet dat het daarmee zacht bleef in deze poollucht, maar het zal in elk geval niet tot nachtvorst komen. De wind zwakte tijdens de avond flink af al bleef ze wel nog goed voelbaar, ook toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.

Donderdag, 22 oktober 2015

We waanden ons bijna weer in de zomer met ultrazachte minima van 10,6 graden. Ware het niet dat het grijs en somber was met vooral Stratusbewolking die zich in de vochtige, subtropische zeelucht heeft gevormd. Ondertussen heeft een koufrontje ons in het vizier gekregen, en deze trok al snel het vasteland op waardoor we ons weer aan een portie regenwater konden verwachten. Doch alweer ging het om een uitgemergeld schepseltje dat amper in staat was om de pluviometers in beweging te brengen (wat wonder boven wonder dan toch nog gelukt is met 0,2 mm) tot ergernis van de actief weerliefhebbers. We kwamen al snel in de koelere lucht erachter terecht, maar het duurde nog een hele poos eer er opklaringen verschenen. De koele lucht kon ook nog niet overtuigend tot ons doordringen terwijl we met maxima van 14,3 graden behoorlijk wat thermische reserve hebben opgebouwd. Na zonsondergang begon het dan toch nog aarzelend op te klaren waarbij de bewolking overging in tot Stratocumulus uitspreidende Cumulus wolken met Stratus fractus ertussen gemengd. De bewolking dreef vrij snel voorbij wat toch op een vrij krachtige wind leek te wijzen op hoogte al is er op waarnemingshoogte ook al een goed voelbare bries uit westelijke en later noordwestelijke richtingen opgestoken. De rest van de avond verliep in droge en vrij rustige omstandigheden.

Zaterdag, 22 oktober 2016

Het is zoals verwacht inderdaad op grote schaal gaan vriezen en ook in thermometerhut is het kwik op veel plaatsen ruim onder het vriespunt gedoken. Doch in Malderen ontsnapten we er deze keer opnieuw aan en is het kwik op 7,5 graden uitgekomen. Er werd nogal wat nevel en mist gevormd en het was waarschijnlijk de condensatiewarmte daarvan welke ons van de vorst behoed heeft. De nevel en mist trokken snel op, er kwam een vriendelijk zonnetje door en het zag er meteen veelbelovend uit voor een zonnige en rustige najaarsdag. Doch we bevonden ons nog steeds in de onstabiele buienlucht en er werden binnen de kortste keren weer stapelwolken gevormd en samen met de daaruit ontwikkelende Stratocumulusvelden zorgde dit ervoor dat de zon het knap lastig kreeg. Wel bleef het in Malderen droog en tijdens de namiddag ging het vanuit het westen weer gedeeltelijk opklaren. Daar zagen we een nevelige waas van Cirrostratus welke nog steeds afkomstig waren van de regenzones die gisteren een vergeefse poging deden om ons vanuit het zuidwesten te benaderen. Het warmde nog op tot 12,2 graden. De resterende stapelwolken losten na zonsondergang weer op en we zagen het vriespunt andermaal gevaarlijk dichtbij komen in de late avonduurtjes. Of het deze keer wel tot vorst zal komen is evenwel afwachten daar er terug massaal nevel en mist werd gevormd die weer voor isolatie en condensatiewarmte zou kunnen zorgen. We sloten de dag af bij nog steeds positieve temperaturen en met een neerslagtotaal van 0,0 mm (al werden er wel enkele tienden aan dauw achtergelaten in de pluviometers).

Zondag, 22 oktober 2017

Net als gisteren kregen we vanochtend opnieuw met buiige regen te maken die voor een erg gure start zorgde die weinig goeds beloofde. Dankzij de bewolking is het echter niet kouder dan 8,3 graden geworden en bleven we van vorst gespaard. Tegen de middag klaarde het echter grotendeels op en konden we van enkele zonnige perioden genieten waarbij de bewolking vooral uit Stratocumulus en Stratus fractus bestond. De zonneschijn was echter van korte duur want vanuit het westen kwamen er terug uitgestrekte wolkenvelden opzetten waartussen enkele buien verscholen zaten die het af en toe lichtjes lieten druppelen. Veel stelde dit echter niet voor en het neerslagtotaal was met 4,8 mm ook een stuk lager dan gisteren. Door de bewolking bleef het kwik steken op 8,3 graden waarbij de wind merkbaar zwakker was dan de voorbije dagen en naar west- zuidwestelijke richtingen is gedraaid. De rest van de dag verliep in zwaarbewolkte tot betrokken omstandigheden met af en toe nog een opklaring. 

Maandag, 22 oktober 2018

 (Taiwan) Na een zachte en aangename ochtend kregen we terug met mooi zomerweer te maken dat tijdens de rit naar Kaohsiung bleef standhouden. De luchten werden er zelfs helderder en de enige bewolking bestond uit Cumulus die vooral langs de bergen hing. In Kaohsiung bleek het zonlicht zeer intens te zijn en hing er een zeer drukkende, tropische warmte. Ook tijdens de avond bleef het hier zwoel al begon het geleidelijk aan weer wat draaglijker te worden. Ondanks de zwoelte kwam het niet tot buien en liep de dag vredig ten einde. 

Dinsdag, 22 oktober 2019

 Het was somber en grijs met Stratus en Stratus fractus bewolking tijdens de ochtend. Na een tijdje kwam de zon er echter door want een naderend warmtefront begon de luchtlagen door elkaar te woelen zodat laaghangende bewolking begon op te lossen. Er stond weinig wind en het was een beetje nevelig maar de zon kon het kwik toch nog naar 16,4 graden brengen terwijl de minima ook al aan de zachte kant waren met 10,9 graden. Het warmtefront zelf manifesteerde zich met Altocumulusvelden die een bijzonder fraai aangezicht vormden in het zachte licht. Uitgestrekte velden met duizenden dotjes, ribbeltjes, golfjes en streepjes in alle vormen en maten sierden het luchtruim. Na zonsondergang leek er een lager hangend veld met Stratocumulusachtige bewolking binnen te schuiven al was dit moeilijk te herkennen in het snel verzwakkende licht. Het zorgde er wel voor dat het deksel erop bleef/kwam en het dus nauwelijks afkoelde tijdens de avond. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,0 mm. 

Donderdag, 22 oktober 2020

De dag begon zeer fraai en vredevol met een in warme tinten gehulde zonsopgang waarna enkele Stratocumulusveldjes en toefjes Cirrus binnen dreven. Er stroomde weer wat koelere lucht binnen al was het nog steeds zacht met temperaturen die niet onder 11,4 graden zijn gezakt. Kort na middernacht was het zelfs nog 15,4 graden. Vanuit het westen begon er opeens veel Cirrusbewolking binnen te drijven met ook Stratus fractus eronder en de zonnige start van deze dag werd dus al snel ongedaan gemaakt. Althans tijdelijk want het klaarde redelijk kort daarna weer op en de zon kwam er weer volop door. Ondertussen begonnen de Stratus fractus wolkjes wel uit te groeien tot Cumulus en ontstonden er dus weer buien. Maar de schaduw van Engeland kwam tussenbeide waardoor we weer grotendeels gespaard bleven van de buien. Het was vooral restbewolking die over Malderen trok met Stratus fractus, Cumulus en Stratocumulus. Verder naar het noordwesten ontstond er een buienlijn die in een oprukkend koufront zat verwerkt en op de radarbeelden een opvallend dunne structuur had waardoor die op lage resolutiebeelden niet werd opgemerkt en hier en daar dus voor verrassingen zorgde. Het actiefste deel daarvan trok enkel over Nederland en in Malderen zagen we vooral Altocumulusvelden vanuit het noordwesten binnenkomen op nadering van de storing waar de buienlijn in zat verwerkt. Dit alles bereikte ons vandaag echter niet en we konden het dus droog en rustig houden waarbij we afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Vrijdag, 22 oktober 2021

 Het is helemaal opgeklaard tijdens de nacht maar een aantrekkende westenwind hield de luchtlagen gemengd waardoor het niet kouder dan 3,9 graden werd. En die wind was natuurlijk al een teken aan de wand dat er een weersverandering op til was. En vanuit het noordwesten zagen we dan inderdaad Cirrus en Stratocumulus binnendrijven. Deze bewolking was echter niet aaneengesloten en er volgden weer brede opklaringen op. Tijdens de namiddag werd de bewolking dan toch nog dikker en meer aaneengesloten wat ook een paar buitjes opleverde. Tussen de Stratocumulusvelden waren immers weer verijsde toppen van buienwolken te zien die net als hun broertjes van gisteren een zeer wazig en vezelig uiterlijk hadden net alsof ze volledig uit elkaar sneeuwden. En er vielen nu ook regelmatig regendruppeltjes zelfs als de hemel boven ons helder was wat op wegdwarrelende sneeuwvlokken uit de moederbui wees die nu als regen Malderen bereikten. De hele namiddag door kregen we met regelmaat gedruppel dat amper genoeg was om de grond nat te maken. Tussendoor boden de zonnestraaltjes nog welkome warmte want van de temperaturen tot 12,9 graden moesten we het op dat gebied niet hebben. Later op de avond werden we plots verrast door een fellere bui met dikke druppels die door nog wat gedruppel werd gevolgd na een korte droge periode. Deze wist het neerslagtotaal nog op 2,1 mm te brengen. Vanuit het noorden klaarde het weer op later op de avond. 

Zaterdag, 22 oktober 2022

 Brede opklaringen maakten vanochtend hun opwachting bij zachte minima van 12,8 graden. De enige bewolking die er hing bestond uit een paar Stratocumulusveldjes die vooral in het zuiden, oosten en westen te zien waren. Maar dat zou snel veranderen want de lucht was vrij vochtig en er ontstonden stapelwolken die tot flinke afmetingen uitgroeiden. Vooral rond en kort na de middag was dit het geval. Desondanks bleef het droog en tijdens de namiddag leek de lucht weer stabieler te worden vanuit het zuidwesten waardoor de stapelwolken steeds kleiner en schaarser werden. In de hogere luchtlagen verscheen er uit die richting wel Cirrostratusbewolking die geleidelijk dikker werd al was dat voor zonsondergang nog niet in die mate dat we er als zonneklopper last van hadden. De temperaturen deden het weer erg goed met 19,1 graden als maximum maar de zuidwestenwind was terug aan de straffe kant. Tijdens de late namiddag leek deze overigens uitgeraasd te zijn en keerde de rust weer in een zachte en droge avond. 

Zondag, 22 oktober 2023

 De dag begon grijs met Stratus en Stratus fractus bewolking terwijl het is afgekoeld tot 10,7 graden. Aanvankelijk was het daarbij droog maar in de loop van de voormiddag kregen we plotseling motregen die snel overging in gewone regen. Daarna volgden er terug perioden van droog en grijs weer maar na een tijdje begon het dan toch nog uit te klaren vanuit het zuidwesten. De zon kwam er geregeld door en het warmde daarbij op tot 16,5 graden. De wind was een stuk zwakker dan gisteren en kwam uit het zuidwesten. De lucht oogde nu onstabiel met flinke Cumulus congestus wolken die zich overal ontwikkelden tussen de rafelige wolkenflarden die waren overgebleven. Op sommige plaatsen kwam het uiteindelijk tot buien en deze keer was ook Londerzeel bij de gelukkigen want er ontstond een buienlijn die vanuit het zuidwesten in haar lengte over ons trok en het daardoor voor een langere tijd met een wisselende intensiteit liet regenen. Toen de pluviometer 4,6 mm aanwees hielden de buien het voor gezien waarna we nog een tijdjekonden genieten van de mooie wolkenlandschappen die in dit zachte najaarslicht tot hun recht komen. Daarna volgde er een sterke afkoeling onder de open hemel en begon er overal condens te ontstaan in de windstille omgeving.