Flashback: 23 oktober in het verleden

 Donderdag, 23 oktober 2014

De dag nam een veelbelovende start met opklaringen waarin wat Stratocumulusvelden, Cirrus bewolking en Altocumulus ronddreven. Met minima van 8,4 graden was het aan de koele kant en de zonnestraaltjes die erdoor kwamen waren dan ook meer dan welkom. De bewolking bestond tijdelijk uit Altocumulus floccus met de eerdergenoemde Stratocumulus en Cirrus ertussen en het leek dus een beetje op een zwoele zomerdag die met onweer zou worden afgesloten. Ondertussen zagen we de lucht steeds neveliger worden waardoor de zichtbaarheid in horizontale richting sterk afnam. Nog voor de middag dreef er dan massaal Stratocumulus en Stratus fractus bewolking binnen vanuit het westen waardoor de rest van de dag in sombere en kille omstandigheden verliep bij maxima van slechts 14,7 graden en een nog steeds goed voelbare westelijke wind. Naar de avond toe ging de bewolking meer en meer over in gesloten Stratus waarin alleen aan het begin van de avond nog af en toe een minuscuul gaatje te zien was. Hierdoor koelde het wel wat trager af waardoor de temperaturen een stuk hoger zaten dan gisteren rond deze tijd. Het optekenen van het neerslagtotaal van 0,0 mm kon dus opnieuw zonder winterjas.

Vrijdag, 23 oktober 2015

De rust en de saaiheid zijn weer volledig teruggekeerd en we begonnen de dag onder een uitgestrekt Stratocumulusveld. Dit was de enige bewolking die zichtbaar was, en aanvankelijk zaten er gaatjes tussen de compartimenten waardoor we af en toe wat morsesignalen van de zon konden opvangen. Dankzij de bewolking is het niet kouder dan 9,9 graden geworden terwijl de luchtsoort op papier van polaire oorsprong was. De Stratocumulusbewolking werd dikker in de loop van de voormiddag en ging geleidelijk weer over in Stratus waardoor we onze doosjes prozac weer boven mochten halen als aanloop naar een uitermate sombere en saaie episode. Gelukkig bleef het wel droog ondanks het dikker wordende wolkendek en het bijhorende duistere weertype. We haalden vrij zachte maxima van 14,8 graden en tijdens de late namiddag werd er Stratus fractus onder het dichte Stratocumulusdek gevormd. Deze bewolking kondigde geen merkbare weersverandering aan. De wind bleef zeer zwak en kwam uit westelijke richtingen. Tijdens de avond bleef het zwaarbewolkt tot betrokken al zorgde dit voor een zeer langzame afkoeling waardoor we morgenochtend waarschijnlijk weer bovennormale minima zullen optekenen. Neerslag is er ondanks al dat gewolk niet aan te pas gekomen waardoor we weer met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

Zondag, 23 oktober 2016

De nevel en mist welke gisterenavond gevormd werden zijn in de loop van de nacht overgegaan in Stratus bewolking waardoor de dag een sombere en kille start maakte. Maar de omgeving was hierdoor wel een stuk fraaier want we konden nog steeds genieten van de exotische planten en bloemen die door het uitblijven van vorst in Malderen nog steeds niet in slaphangende vogelverschrikkers zijn omgetoverd. Onder de Stratus bewolking zat echter een koude luchtlaag gevangen en deze stabiele opbouw van de atmosfeer was natuurlijk vrijwel onmogelijk af te breken door dat zwakke herfstzonnetje. En het bleef dus de hele dag door somber en kil waarbij we enkel de handelaars in antidepressiva en degenen die binnenkort naar warme oorden zullen reizen met een brede glimlach zagen rondlopen (voor zover die door de mist nog zichtbaar was, al is die in Malderen vrij snel opgetrokken). Af en toe viel er wat motregen en in de loop van de dag stak er een kille oost- noordoostenwind op die door merg en been sneed terwijl de temperaturen op een onderkoelde 6,7 graden bleven steken. Tijdens de namiddag en avond veranderde er niets aan deze situatie en ook het neerslagtotaal bleef ongewijzigd met 0,0 mm daar de motregen dan och niet meetbaar bleek te zijn.

Maandag, 23 oktober 2017

In tegenstelling tot gisteren en eergisteren begon de dag nu eens vriendelijk met opklaringen en bijhorende zonneschijn. Heel overtuigend was het allemaal echter niet, want er hing een uitgestrekt Stratocumulus wolkendek en in de hogere luchtlagen was alles volgelopen met Cirrostratus. Vanuit het zuidwesten kwam een scherpbegrensde laag met dikkere bewolking opzetten waar de zon tijdens de namiddag nog maar nauwelijks door geraakte. Wel werd er nu zachtere lucht aangevoerd en zeker tijdens de schaarse zonnige momenten tijdens de voormiddag was dit nog goed voelbaar. De minima zijn op 8,8 graden uitgekomen. Tijdens de namiddag was het vrij zacht en betrokken maar droog met maxima van 14,0 graden en een zwakke west- zuidwestelijke bries. Het duurde tot de vroege avond voordat de neerslag uit het warmtefront ons bereikte, maar veel had dit niet om het lijf met slechts af en toe wat druilerige motregen. Deze neerslag was niet meetbaar ondanks het feit dat ze een groot deel van de avond aanhield, en dus sloten we alsnog af met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 23 oktober 2018

 (Taiwan) Het leek helderder te zijn dan anders met transparante luchten en een aantal donzige stapelwolkjes die overal leken rond te dansen maar na verloop van tijd gingen samenpakken boven de bergen terwijl het elders helder werd. De zon was krachtig en het werd drukkend warm waarbij we af en toe wat verkoeling kregen van een briesje uit het noordoosten. Tijdens de namiddag werd het zonlicht zachter en amberkleurig wat voor een sfeervolle setting zorgde. Het werd aangenamer dankzij de warmte en de zon die getemperd werden en de avond die erop volgde was eveneens aangenaam zacht met een wegvallende wind. 

Woensdag, 23 oktober 2019

 Heel wat mensen waren vanochtend misnoegd door de grijze en natte start van de dag nadat er op en top nazomerweer was voorspeld. Nochtans zat het al een tijdje in de modellen dat zeker het westen van het land nog met wolkenvelden en neerslag zou te maken krijgen. Vooral tijdens de late nacht en ochtend is er nog redelijk wat regen gevallen en werd de ochtendspits dus zwaar op de proef gesteld. Degenen die deze spits overleefden en op hun werk of school aan kwamen kregen het een tweede keer zwaar te verduren toen ze met lede ogen moesten toekijken hoe het weer opknapte terwijl degenen die in verlof waren in hun vuistje lachten. De lucht was erg nevelig en het was rustig en windstil met vredig ogende Stratocumulus en Altocumulusveldjes. Soms waren ze amper te onderscheiden in de contrastloze lucht al zorgde dit op zich voor een apart sfeertje in combinatie met het warme herfstlicht. Op thermisch gebied deden we het erg goed, de temperaturen stegen van 10,4 graden in de ochtend naar 17,5 graden tijdens de namiddag. Toen verschenen er ook Cirruswolken die met de reeds aanwezige bewolking voor extra sfeer zorgden. Toch ontbraken felle oranje of roodtinten en draaide het, nu vooral om zachte, rustgevende kleuren. Het koelde slechts langzaam af en het had allemaal veel weg van een late zomeravond. Het neerslagtotaal is op 0,2 mm uitgekomen. 

vrijdag, 23 oktober 2020

We zijn tijdens de nacht opnieuw in opklaringen terecht gekomen waardoor de dag vriendelijk begon bij minima van 8,6graden. Wel was het erg nevelig door de weggevallen wind en het vocht in de lucht. Er dreven af en toe Stratocumulusveldjes voorbij. Er waren ook buien aanwezig die vooral in Nederland actief waren en waar we in Malderen van gespaard bleven dankzij de schaduw van Engeland. In het noorden zagen we deze buienwolken regelmatig voorbij trekken zonder dat ze ons konden bereiken. Dit beeld bleef zowat de ganse dag hetzelfde en we haalden uiteindelijk maxima van 18,0 graden bij een zwak westelijk tot noordwestelijk briesje. Ook tijdens de avond kregen we afwisselend brede opklaringen en wolkenveldjes in nog steeds droge omstandigheden. We konden een dagtotaal van 0,0 mm bijschrijven. 

Zaterdag, 23 oktober 2021

 De dag begon betrokken met Stratocumulusbewolking en de temperaturen bleven dus op peil met 3,8 graden. Na een paar uur verschenen er opklaringen die vanuit het westen binnen liepen en de bewolking was erg scherp begrensd waardoor we in een oogwenk van zonovergoten toestanden en strakblauwe luchten konden genieten. Na de middag moesten we het echter ontgelden toen er plots stapelwoljes ontstonden die overgingen in Stratocumulus waardoor de zon het zeker na 16H regelmatig liet afweten. Er dreef ook wat hoge bewolking binnen en deze kleurde geelachtig bij zonsondergang. Alle wolken ten spijt heeft de zon toch redelijk wat uurtjes kunnen kloppen vandaag en bij een nauwelijks voelbare westenwind voelden de maxima van 15,0 graden nog best aangenaam aan. En tot neerslag is het dus niet meer gekomen met enkel 0,1 mm dauw als eindresultaat. Na zonsondergang werd het weer helder en dit ging terug met een snelle afkoeling gepaard.

Zondag, 23 oktober 2022

 Een dik pak Altostratusbewolking zorgde voor een sombere maar zachte start bij minima van 11,4 graden. De bewolking bleef aanvankelijk hardnekkig hangen waardoor het herfstgevoel er weer flink in kwam. Wel bleef het droog en naar de middag toe begon de bewolking wat dunner te worden waardoor we eerst meer diffuus licht kregen waarna er een waterzonnetje volgde. Het zuidwestelijke briesje dat er stond was soms goed voelbaar maar echt guur werd het niet en al zeker niet met de weer erg hoge temperaturen voor de tijd van het jaar met 20,5 graden. Na de middag verschenen er opklaringen en zagen we tussen de resterende plakken Altostratus wat Altocumulus castellanus en floccus bewolking hangen. Het verraadde al dat er iets op til was qua onstabiliteit maar weinigen zullen er bij stil gestaan hebben wat dat iets was. Kort voor zonsondergang zagen we hoe de plakken Cirrostratus en Altostratus zich op een bizarre, scherp begrensde manier gingen aftekenen tegen stukken diepblauwe lucht. Ze liepen in evenwijdige banden van zuid- zuidwest naar noord- noordoost. Hierbij viel op dat er geen warme schemeringskleuren aan te pas kwamen terwijl het geheel er wel dramatisch uitzag. Vanuit het zuiden trok er een rijtje Cumulus congestus wolken voorbij en toen zagen we in het zuidwesten plots de 'wortel' van een van deze Cirrus banden verschijnen, namelijk een onweerscel die geregeld oplichtte door bliksemflitsen. Het bleek al snel om een supercel te gaan en het trok eerst ten westen van ons langs waarbij we na een tijdje niet alleen in dit gedeelte van de wolk maar ook ten noorden ervan steeds meer bliksem zagen. Het onweer verplaatste zich echter naar het oosten waardoor het alsnog Malderen kon treffen. Binnen de kortste keren leek heel het luchtruim in vuur en vlam te staan met een bliksemshow die we hier al jaren niet meer gezien hebben. Er volgden een aantal stortbuien maar door de hoge treksnelheid werd het neerslagtotaal niet extreem hoog met 11,0 mm. Er dreven er al snel weer opklaringen binnen en op de radar konden we zien dat het onweer op een goed uurtje al het uiterste noorden van Nederland heeft bereikt. De resterende bewolking in Malderen ademde nog redelijk wat onstabiliteit uit met Cumulus congestus, Altocumulus castellanus en floccus onder een heldere sterrenhemel. Het bleef daarbij erg winderig maar zacht al is het kwik tijdens het onweer wel een paar graden gekelderd. 

Maandag, 23 oktober 2023

 De vroege vogels onder ons werden vergast met een mooie zonsopgang boordevol knaloranje kleuren. Deze werden veroorzaakt door Cirrostratus bewolking en er ging een lichtbewolkte tot heldere nacht aan vooraf. In deze omstandigheden kon het afkoelen tot 6,0 graden en er werd ook overvloedig veel dauw gevormd. De Cirrostratus bewolking breidde zich uit vanuit het zuiden en ging geleidelijk over in Altostratus. Op een gegeven moment leek het alsof het toch weer zou opklaren maar al snel kwam er terug dikkere Altostratus opzetten en er ontstond ook wat lage Stratocumulus en pannus bewolking onder. De wind kwam daarbij uit het zuidoosten en het voelde vrij kil aan doordat de zon nauwelijks warmte gaf. Het kwik bleef dan ook steken op 12,9 graden. Omstreeks 16H was de bewolking dik genoeg om het te laten druppelen en na een poosje ging het zelfs behoorlijk hard plenzen. De regen bleef de rest van de avond aanhouden al werd hij later wat minder hevig. Niettemin hadden we tegen middernacht alweer 6,2 mm bijeen gesprokkeld/gegoten.