Flashback: 26 oktober in het verleden

 Zondag, 26 oktober 2014

De dag nam weer een sombere start bij minima van 11,8 graden, maar de bewolking is nu overgegaan in Stratocumulus waar gaatjes tussen zaten. Daarboven konden we Cirrostratus en Altostratus translucidus ontwaren van een warmtefront dat net ten noorden van ons zat. De Stratocumulus brak vervolgens open en ondanks de sluierwolken wist de zon er meteen een vleug nazomersfeer in te blazen. De pret was echter van korte duur want vanuit het westen dreven al snel nieuwe Stratocumulusvelden binnen en de zon gaf alweer verstek. Daarna ontstonden er weer opklaringen maar deze werden steeds opgevuld met Cumulus of Stratus fractus waardoor de zonnige intermezzo's maar een minuut of tien duurden hooguit. Dit vertaalde zich dan ook in de kwikstanden die met 17,2 graden een stuk lager zaten dan wat anders mogelijk was geweest. Gelukkig was de zuidwestenwind niet al te krachtig al was deze bij momenten wel goed voelbaar. Pas tegen zonsondergang begon de bewolking op te lossen en bleef er alleen Cirrostratus over met hier en daar wat Stratus fractus flarden ertussen. De zachte kleuren zorgden echter voor een sfeervolle afsluiter die gevolgd werd door een rustige en (voor de tijd van het jaar) zachte avond waarin we het in het laatste schemerlicht weer zagen overtrekken met Stratocumulusvelden. Het neerslagtotaal bleef uiteraard beperkt tot 0,0 mm.

Maandag, 26 oktober 2015

De hoofdkleur was vanochtend terug grijs, maar toch was er veel veranderd tegenover de voorbije dagen. Om te beginnen was het een stuk koeler met 5,7 graden, en verder bleek zowel het weerstation als haar omgeving verdwenen te zijn. Er heeft zich immers een flinke mistlaag gevormd waardoor de dag in een echte fantasysfeer van start ging. Boven die mistlaag bevond zich amper bewolking en het duurde niet lang of er stak een oost- zuidoostelijke bries op die de mist open scheurde zodat we weer volop van de zon konden genieten. Het invallende licht was erg fel al was dat misschien een illusie daar we voor zeer lange tijd van zonlicht verstoken zijn geweest. De resterende Stratus fractus wolkjes losten snel op en er bleven enkel wat Cirruswolken en condensatiestrepen over. Er werd duidelijk drogere lucht aangevoerd, al bleef de omgeving er nat bijliggen van de dauw en neergeslagen mistdruppeltjes. Al was dat weer een zegen voor de natuurfotografen in een landschap dat met duizenden waterdruppeltjes was getooid die schitterden als diamantjes in het zonlicht. Het werd aangenaam zacht bij maxima van 16,7 graden en af en toe werd het nazomergenot verder gekruid met optische verschijnselen die in de Cirrusbewolking voorkwamen (met name bijzonnen). Tijdens de avond werd het wat nevelig toen de nog vrij vochtige lucht onder de open hemel ging afkoelen en condenseren. Tot dichte mist kwam het in Malderen niet, en tot neerslag al evenmin zodat we terug de 0,0 mm konden houden.

Woensdag, 26 oktober 2016

Tijdens de nacht heeft de mist zich verder ontwikkeld waardoor we vanochtend in een kleine wereld ontwaakten. Deze mist was in de grotere steden minder dik of zelfs ontbrekend en in Malderen liet ze trouwens ook nog een zwakke maansikkel door. Dit ware brede opklaringen die voor een flinke afkoeling hebben gezorgd waardoor we het kwik ondanks de zachte omstandigheden gisterenavond vanochtend op een frisse ... graden terugvonden. Daarna trok de mist op en konden we genieten van een vriendelijk najaarsweertje met brede opklaringenen een royale portie zonneschijn. Toch was het allemaal niet echt overtuigend te noemen want de ultrazwakke zuidwestenwind zorgde ervoor dat de atmosfeer slecht werd geventileerd en we dus met erg nevelige omstandigheden te maken kregen. Al hoefde dit niet per se een slechte zaak te zijn want het zachte licht van de laagstaande zon en de flue kleuren zorgden in combinatie met de herfsttooi van de bomen voor uitstekend fotomateriaal. De resterende bewolking bestond uit Stratus fractus en Stratocumulus lenticularis waarbij deze laatste de indruk wekte dat er toch nog ergens een regenzone of een gebied met onstabiele lucht in de buurt hing. Tijdens de avond kregen we ook Altocumulusbewolking te zien die vanuit het westen binnendreef en voor mooie kleuren zorgde bij zonsondergang. Al was het desondanks zeker geen zonsondergang om van achterover te vallen. Tijdens de avond koelde het nog verrassend snel af gezien de bijna lenteachtig aandoende omstandigheden die de gelukkigen met een verlofdagje waarschijnlijk wel naar de openlucht terrasjes zullen gelokt hebben. Na verloop van tijd werd er ook wat nevel en mist gevormd die geleidelijk dikker werden. De Altocumuluswolken bleven zonder verdere gevolgen waardoor we de dag andermaal konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 26 oktober 2017

We beleefden opnieuw een absurd zachte nacht voor de tijd van het jaar met minima van 12,3 graden en de satellietbeelden toonden een erg stabiele configuratie met een wolkenband die omheen west- Europa liep, de warme lucht begrensde en er onverwoestbaar leek uit te zien. Het leek dus alsof de warmte voor eeuwig zou zijn. De weermodellen toonden echter dat deze configuratie bedrieglijk stabiel was want de komende dagen staat er wel degelijk een flinke afkoeling op het programma. Vandaag was het nog lang zo ver niet, en bleven we ons koesteren in subtropische luchtmassa's waarbij we net als gisteren weinig temperatuursverloop zagen bij maxima van 16,3 graden en een goed voelbare zuidwestelijke bries. De bewolking bestond uit Altostratus en Stratus fractus terwijl er af en toe een spatje motregen leek te vallen. Tijdens de late namiddag begon de stabiele configuratie dan toch in elkaar te zakken en konden de eerste neerslaggebieden ons bereiken vanuit het noordwesten. Veel stelde dit echter niet voor, de neerslag bestond uit motregen en er kwam slechts 2,3 mm naar beneden waar het gespetter van de afgelopen twee dagen ook nog eens in meegerekend zit. Later op de avond ging de motregen eventjes over in gewone regen al volgde daar weer een droge periode op. Hoewel deze neerslag de voorbode van koudere lucht is, bleef het onverminderd zacht door de bewolking en de nog steeds subtropische oorsprong van de lucht in Malderen. We sloten af in zachte, betrokken en druilerige omstandigheden. 

Vrijdag, 26 oktober 2018

 (Taiwan) Het was erg zwoel en drukkend eens de zon weer goed en wel op was en er werden stapelwolken gevormd die tijdens de rit van Kaohsiung naar Taipei een constante bleven. Ondanks de opkomende Altostratus gisteren was er geen sluierbewolking meer te zien en de lucht leek helderder en transparanter te zijn dan anders. Na een tijdje werd deze echter terug neveliger en heiiger. Tijdens de rit naar het noorden zagen we vooral stapelwolken terwijl het verder over het ganse traject fraai zomerweer was. Bij aankomst in Taipei was het aangenaam en zonnig doch het koelde sterk af tijdens de avond waardoor het al snel een erg onaangename bedoening werd. We mochten echter van geluk spreken dat het geen verregende dag is geworden, iets waarvoor deze stad berucht blijkt te zijn. 

Zaterdag, 26 oktober 2019

 De nazomer schakelde vandaag weer een versnelling hoger maar de wind deed dat ook waardoor we in dit alles toch duidelijk een grijns van de herfst zagen doorschemeren. De minima bleven door luchtmenging zacht met 13,6 graden en de bewolking bestond vooral uit Cirrus en een paar condensatiestrepen. Naarmate de dag vorderde, verschenen er ook Altocumulusvelden en vanuit het westen dreven er ook dikkere lagen Cirrostratus met Altostratus ertussen binnen. De warmte werd dus bedreigd en als we de weermodellen erbij halen ziet het er ook naar uit dat het kwik de komende dagen flink onderuit zal gaan met nachtvorst. Vandaag was het nog niet zo ver en wie de wind er graag bij wilde nemen, kon voluit genieten van maxima tot 19,4 graden. De wolkenvelden rukten tijdens de avond verder op maar er was nog steeds ruimte voor opklaringen die voor een sfeervolle zonsondergang en een kleurrijke schemering zorgden. In het noordwesten van de Benelux kwamen er ondertussen al meldingen binnen van lichte regen al konden we het in Malderen nog droog houden met 0,0 mm tijdens een winderige maar zeer zachte avond. 

Maandag, 26 oktober 2020

 De bewolking is weer grotendeels weggetrokken waardoor de dag vriendelijk en zonnig startte. Dit bij minima van 8,3 graden. Volledig helder was het niet want er dreven vormeloze wolkenflarden voorbij en later zagen we in het noordwesten ook Cirrusbewolking verschijnen. Er ontstonden meer en meer wolkenflarden en deze kregen ook de vorm van stapelwolken. Hier en daar zaten de wolken dicht op elkaar gepakt en het was daaruit dat in de namiddag wat verdwaalde regendruppels vielen. Daarna klaarde het terug wat verder op en kregen we een mengeling van Cirrus en Stratus fractus wolkjes te zien. Het was erg winderig bij dit alles door een strakke zuidwestelijke stroming al konden we nog niet van stormweer spreken. De temperaturen kwamen uit op 14,3 graden als maximum. De avond verliep in overwegend droge en winderige omstandigheden en we eindigden met 0,0 mm als dagtotaal.

Dinsdag, 26 oktober 2021

We begonnen de dag in zo goed als heldere omstandigheden terwijl de omgeving er mooi bedauwd bij lag met minima van 8,2 graden. Overdag bleef het niet helder want er ontstonden wat Stratus fractus wolkjes en er begonnen ook Stratocumulusveldjes voorbij te drijven. Zonder veel erg voorlopig en de zon kreeg dus nog ruime kansen om het kwik verder op te stuwen naar 15,7 graden in een eerder nazomers aandoende setting. Spelbreker van dienst was echter de redelijk krachtige west- zuidwestenwind die vlagerig uit de hoek kwam. Tijdens het tweede deel van de namiddag werd dit dan weer gecompenseerd door een heldere periode waarin de bewolking bijna helemaal uit beeld verdween en de zon weer onafgebroken kon schijnen. Tegen de avond kwam er echter opnieuw Stratocumulus en Stratus fractus opzetten vanuit het westen. Dit remde de afkoeling wat af maar bracht ook wat lichte regen met zich mee na zonsondergang (in Mechelen althans) en ook kort voor middernacht passeerde er nog een buitje met zeer fijne motregen. Grote hoeveelheden waren het zeker niet met 0,2 mm als eindresultaat maar het vocht lietb het wel wat broeierig aanvoelen met de nog steeds erg hoge temperaturen die rond de vijftien graden bleven schommelen. 

Woensdag,  26 oktober 2022

Tijdens de nachtelijke uren is er een zwakke storing gepasseerd waardoor er hier en daar sporen van regendruppels te zien waren. Het mag allemaal echter geen naam hebben en tegen het doorbreken van de schemering was er ook niets meer van de storing zelf te zien. Brede opklaringen met een beetje Cirrus en wat condensatiestrepen maakten hun opwachting en een aanvoer van subtropische lucht bracht ons meteen weer in zomerse sferen. Voor zover we daar al uit zijn geraakt bij alweer erg zachte minima van 12,3 graden. In de loop van de dag moesten we wel rekening houden met toenemende Cirrus en Cirrostratus waar hier en daar ook een plak Altostratus onder hing. De zon kreeg het hierdoor nog vrij lastig en het was dan ook volledig aan de luchttransporten te danken dat we ons in deze warmte konden koesteren, welke ons tijdens de namiddag naar maxima van 20,3 graden bracht. En dat transport moest ook met de nodige kracht gebeuren waardoor de zuid- zuidwestelijke wind erg strak was. Rond de middag en tijdens de namiddag verschenen er ook Altocumulusbankjes en zelfs een paar Cumuluswolkjes op het appel. We zagen floccus en castellanus structuren daarin, en deze gaven niet voor niets onstabiliteit aan. Terwijl de hemel er in het westen al een hele tijd dreigend uitzag, doken er op het einde van de namiddag ook elders buitjes op die ondermeer Malderen met wat gedruppel wisten te verrassen. De pluviometer wist tijdens die verrassing echter het hoofd koel te houden en bleef roerloos op 0,0 mm steken. Er volgde een fraaie zonsondergang met onstabiele wolkenluchten die een en al hoogzomer uitstraalden, in die mate dat het contrast met de herfstgeuren die er al volop hingen bijna surre el aanvoelde. Daarna volgde er een rustige en bijna zwoele nacht. 

Donderdag, 26 oktober 2023

 De nevel heeft zich tijdens de nacht uitgebreid en er werden enorme hoeveelheden dauw en condens gevormd waardoor de omgeving er druipnat bijlag. Het is bij dit alles afgekoeld tot 6,3 graden. Als bij wonder werd er echter geen dichte mist gevormd en konden we de sterren boven ons nog zien. Bij het doorbreken van de schemering zorgde dit voor een erg mooi uitzicht en we zagen ook wat Stratocumulusveldjes en Altocumulusbankjes hangen. Het duurde echter niet lang of er kwam weer Cirrostratus en Altostratus opzetten vanuit het westen al bleek dit niet veel gevolgen te hebben en klaarde het na een tijdje weer op. Enkel omstreeks 8H was er wat neerslag. Overdag kregen we erg fraaie wolkenluchten te zien die uit Cumulus fractus, Altocumulus, Stratocumulus en Cirrus bestonden en het kwam regelmatig tot wat zonneschijn. De temperatuur steeg daarbij naar 13,2 graden en er stond een zwak zuidwestelijk briesje.  Later ging de bewolking weer toenemen met meer Stratus fractus erbij op nadering van een volgende regenzone. Aan de voorzijde daarvan leek er een gordel van onstabiele lucht te ontstaan waardoor er ook verschillende buienwolken tot ontwikkeling kwamen. Deze zorgden voor een mooi uitzicht in het schemerlicht rond en na zonsondergang. Aanvankelijk bereikten deze buien Malderen niet, maar laat in de avond en kort voor middernacht werden we hier plots opgeschrikt door een erg pittig exemplaar dat het voor korte tijd liet stortregenen. Het neerslagtotaal werd op deze manier nog flink aangevuld om uiteindelijk op 0,4 mm te eindigen.