Flashback: 27 oktober in het verleden

 Maandag, 27 oktober 2014

We werden vanochtend begroet door een rustgevende atmosfeer waarin een uitgestrekt Stratocumulus stratiformis perlucidus wolkendek te zien was met daarboven Cirrostratus. Het was opvallend zacht met minima van 10,8 graden en het was ook opvallend rustig met geen zuchtje wind waardoor er in de velden plaatselijk nevel of mistbanken hingen. De Stratocumulus loste geleidelijk op en tegen de middag hing er alleen nog maar Cirrus en Cirrostratus bewolking. Opeens werden er echter stapelwolken gevormd, maar deze bleken uiteindelijk onschuldig te zijn. De mengvorm tussen Cumulus fractus en Cumulus mediocris ging geleidelijk over in Cumulus humilis die steeds meer afgeplat werd. De wolkjes losten   n voor   n op tot er tegen het einde van de namiddag opnieuw alleen maar Cirrus en Cirrostratus overbleef. Wolken die niet veel zonlicht tegenhouden, en dat vertaalde zich dan ook in aangename temperaturen die vlot tot 18,3 graden stegen en dan zwijgen we nog over de nazomerse sfeer die er hing. De wind was zeer zwak en kwam uit zuid- zuidwestelijke richtingen. De fraaie nazomerdag werd net als gisteren door een sfeervolle zonsondergang met opvallende oranje en rooddtinten afgesloten. Daarna volgde een rustige maar in vergelijking met de warmte overdag toch nog verrassend koele nacht die voor een deel aan de opklaringen toe te schrijven viel. Dit zorgde voor een natgecondenseerde pluviometer, maar aan de binnenkant daarvan troffen we nog steeds 0,0 mm aan als dagtotaal.

Dinsdag, 27 oktober 2015

Het was vanochtend nog steeds lichtbewolkt, maar in het westen waren ondertussen Altocumulus lenticularis wolken te zien die een weersverandering aankondigden. De bewolking breidde zich gestaag uit over de rest van het luchtruim, maar zorgde aanvankelijk voor een fraai kleurendisplay bij zonsopgang. Op dat moment zagen we de minima van 5,7 graden uit het weerstation rollen. In het noorden bleef de hemel nog tot na de middag helder, maar vanuit het zuiden dreef nu ook Stratocumulus binnen die overging in Stratus en dus duidelijk van plan was de zon weer uit beeld te duwen. We moesten het vooral van de warme luchtsoort hebben om desondanks maxima van 17,9 graden te kunnen optekenen. Naar de avond toe loste de Stratocumulus op en maakte hij plaats voor Altocumulus lenticularis, Altostratus en Altocumulus virga. Een deel van die virgastrepen raakte blijkbaar nog net de grond waardoor het kort na zonsondergang lichtjes druppelde. Neerslag die niet meetbaar was, want de pluviometer bleef op 0,0 mm steken. Daarna werd het al snel weer droog en dreven er brede opklaringen binnen. Het bleef opvallend zacht tijdens de avond terwijl de zuid- zuidwestelijke wind onverminderd subtropische lucht bleef aanvoeren.

Donderdag, 27 oktober 2016

De mist is tijdens de nacht dikker geworden waardoor we weer in een klein wereldje ontwaakten. Het was relatief zacht (of toch vorstvrij) met minima van 8,7 graden. Het mooie najaarsweer van gisteren werd uiteindelijk niet meer herhaald want de mist trok op tot een erg laaghangende variant van Stratus bewolking waar de hoogste gebouwen in verdwenen. Dit zorgde voor een griezelig uitzicht en de zonneliefhebbers werden er ook niet meteen vrolijk van. Gelukkig was het einde van de somberheid in zicht want tegen de middag begon er iets te roeren in het wolkendek waardoor we donkere en lichte kleuren konden onderscheiden. Kort daarna zagen we een paar opklaringen verschijnen al sloot het wolkendek zich daarna weer als een graf boven onze hoofden. Daarna werden er weer wat voorzichtige pogingen gedaan om er een paar gaatjes in te prikken en tijdens de namiddag begon het dan toch langzaam maar zeker verder uit te klaren. De zon kwam er weer door en bij een zwak zuidwestelijk briesje haalden we nog maxima van 13,9 graden. In de hogere luchtlagen zagen we ondertussen Cirrus en Cirrostratus binnendrijven, welke uiteindelijk de enige overblijvende bewolking was. Dit was het gevolg van depressies die ons vanuit het zuidwesten probeerden te benaderen, en aan de Altostratus die tegen zonsondergang verscheen te zien zaten die echt niet ver van ons weg. Verdere gevolgen bleven echter uit in Malderen waardoor we alsnog met een neerslagtotaal van 0,0 mm afsloten. De sluierwolken zorgden voor warme schemeringskleuren waardoor we van een schitterende zonsondergang konden genieten. Daarna volgde een tamelijk koele maar rustige avond waarbij we de hele tijd nog een sterrenhemel konden zien en er wat voorzichtige nevelbankjes werden gevormd.

Vrijdag, 27 oktober 2017

Tegen het krieken van de dag bevonden we ons reeds ten noorden van het koufront dat volgens de satellietbeelden al boven Frankrijk hing. Brede opklaringen maakten hun intrede vanuit het noorden en de moedige pendelaars werden beloond met het gefonkel van de sterren. Tegen zonsopgang maakte een diepblauwe hemel haar opwachting, al ontstonden daar ook stapelwolken in waaronder af en toe valstrepen te zien waren. Dit was vooral bij de Nederlandse exemplaren dikwijls het geval, al probeerden hun Belgische tegenhangers ook nog halfslachtig te laten zien wat ze waard waren. Niet veel in ieder geval want de pluviometers keken er niet eens van op en hadden tegen de middag nog steeds niets meetbaars weergegeven. Tijdens de namiddag werden de buien wat talrijker en konden ze vlotter de grens oversteken, al was het ook dan nog lang niet om van achterover te vallen. Verder was het overwegend rustig met regelmatig zonneschijn en een naar noordwestelijke richtingen ruimende wind. In deze omstandigheden voelde het al een stuk koeler aan dan de voorbije dagen, al voelde het van achter glas op een beschutte plaats uiteraard net warmer aan. De maxima kwamen uit op 14,3 graden. Op de satellietbeelden waren ondertussen indrukwekkende wolkenbanden te zien die vanuit het noordwesten dichterbij kwamen, en deze gingen de buien uiteindelijk onderdrukken door advectiestromen. Dit proces werd echter laat ingezet, en aangezien het in Belgi  op de meeste plaatsen droog bleef was het daar niet eens merkbaar. De avond verliep dus in gelijkaardige omstandigheden terwijl de door buie getroffen gebieden merkten dat het daar droger werd. Er dreef wat Cirrus bewolking binnen terwijl de stapelwolken kleiner werden. De breder wordende opklaringen deden het in de polaire lucht snel afkoelen waardoor de minima van 7,5 graden nu pas bereikt werden. 

Zaterdag, 27 oktober 2018

 (Taiwan) Het werd een erg fraaie zomerdag waarbij er wat Cirrusvelden langs dreven en overdag werden er een aantal stapelwolken gevormd. Dit bleef zonder verdere gevolgen en we haalden aangename maxima van een 25-tal graden bij een zwak noordelijk briesje. De stapelwolken losten tijdens de avond op en ondanks de brede opklaringen viel het allemaal erg mee met de afkoeling in vergelijking met gisteren waardoor er tot in de late uurtjes in de buitenlucht kon worden vertoefd. 

Zondag, 27 oktober 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het tot flinke regenbuien die door een stevige zuidwester werden opgezweept. Daarna passeerde het koufront en ruimde de wind naar westelijke tot noordwestelijke richtingen. Bij het krieken van de dag zaten we reeds een eind in de koele poollucht en het was even wennen om in deze omstandigheden een stap buiten te zetten. De bewolking bestond uit Altostratus en Altocumulus van het wegtrekkende front en vanuit het noordwesten werd het snel lichter. De zon kwam er weer door en de wind is ondertussen gaan liggen waardoor het nog best vriendelijk aanvoelde ondanks de veel lagere maxima van 16,6 graden. Er verschenen wat Cumulus fractus wolken waardoor de zon het tijdelijk moelijker kreeg al losten deze tegen de avond weer grotendeels op. Toen viel het masker van de polaire lucht af en ging het kwik snel de dieperik in waarbij het wel eens zou kunnen dat het een heel deel plantjes met zich zal meesleuren. Geen wonder dat de minima van 3,2 graden nu pas werden bereikt. De met condens beklede pluviometer wees 3,5 mm aan als dagtotaal.

Dinsdag, 27 oktober 2020

 Een volgende depressie heeft vandaag haar intrede gemaakt en het luchtruim liep vol met Altostratus bewolking terwijl

in de onderste luchtlagen de kenmerkende pannus bewolking weer zichtbaar was. Toch bleef het nog geruime tijd droog en het was pas later in de voormiddag dat er wat nietszeggende druppels vielen. Door de bewolking zijn de minima nog een beetje op peil gebleven met 7,0 graden maar overdag werd het koeler dan gisteren want de zon kwam er amper aan te pas behalve eventjes in matglasversie kort na de middag. De maxima bleven dan ook steken op 12,5 graden. We kregen wel een droge periode van enkele uren alvorens het tweede deel van de regenzone haar opwachting maakte. En ook dit deel had weinig om het lijf want uit dikkere Altostrratusbewolking ging het maar net genoeg regenen om het wegdek een beetje nat te maken terwijl er na een uurtje weer drogere perioden volgden. Het flauwe vertoon van de regenzone ten spijt werd het wel een erg gure herfstdag dankzij de strakke zuidwestenwind die weer goed van aanpakken wist vandaag. Later op de avond voldge er dan een derde deel van de regenzone en dit was blijkbaar het actiefste deel al viel wel op dat de neerslag nu in een erg dichte motregen viel die voor een wat aparte aanblik zorgde. Het straalde iets spookachtigs uit en het leek op een soort van dichte mist. De motregen hield een paar uur aan maar doordat de druppeltjes zo fijn waren bleef het neerslagtotaal dan toch nog beperkt tot 2,6 mm.

Woensdag, 27 oktober 2021

Na een erg zachte nacht bij minima van 10,4 graden begonnen we de dag met veel Stratus en Stratus fractus bewolking waarin hier en daar wat schuchtere opklaringen te zien waren. Er stond vrij veel wind uit west- zuidwestelijke richtingen. De bewolking begon in de loop van de dag wat af te nemen en vooral tijdens de namiddag konden we van uitgebreide zonnige perioden genieten. Het warmde daarbij op tot 18,4 graden en wat later konden we nog eens figuurlijk van die warmte genieten in de vorm van een fraaie avondschemering. Neerslag is er opnieuw niet gevallen en we sloten dus af met 0,1 mm als dagtotaal. 

Donderdag, 27 oktober 2022

Met minima van 12,4  graden leek de zomer alleen maar strakker in het zadel te zijn gesjord en we werden opgewacht door brede opklaringen waarin wel nogal wat Cirrostratus, Altostratus en een paar Altocumulusbanken te zien waren. Hoe dan ook had de zon nog voldoende kracht om haar aanwezigheid te laten gelden, en het warmde dan ook snel op naar een verbluffende 22,0 graden in de namiddag. Dit bij een redelijk strakke zuid- zuidwestenwind die natuurlijk nodig is om zoveel warmte in deze tijd van het jaar nog in Malderen te krijgen. Tijdens de namiddag zagen we geleidelijk aan onweersverklikkers tevoorschijn komen waaronder flinke Altocumulus castellanus en floccus. In het westen zag de hemel er ook dreigend uit en dit bleef uiteindelijk niet zonder gevolgen. Er vielen plotsteling een aantal buitjes die velen zullen verrast hebben daar de neerslag uit een erg open hemel boven ons viel. Maar wie er niet was op voorbereid mocht van geluk spreken dat het bij wat gedruppel bleef en de pluviometer bevestigde dat door niet meer dan 0,0 mm aan te geven. Het werd daarna weer droog 

Vrijdag, 27 oktober 2023

 Tijdens de nacht kwam het weer tot langdurige perioden van lichte of matige regen en ook tijdens de ochtend miezerde het nog wat na. De temperaturen zijn bij dit alles op 9,9 graden blijven steken, door de bewolking was het dus weer iets zachter. Overdag bleef het grijs en somber met veel Stratus en Stratus fractus bewolking. Er stond weinig wind en het was wat nevelig waardoor het iets weg had van die druilerige winterdagen uit het oude klimaat. Het werd gaandeweg droger en tijdens de namiddag ontstonden er plots opklaringen aan de voorzijde van een volgende storing die volgens de satellietbeelden op dat moment net onder Parijs lag. De bewolking bestond daarbij uit wat losse Stratus fractus onder een diepblauwe lucht en met een zwak zuidwestelijk briesje en veel zonneschijn werd het nog best aangenaam bij temperaturen die nog 15,1 graden konden aantikken. Tijdens de avond werd de invloed van de naderende regenzone merkbaar toen we ook hier Cirrostratus zagen verschijnen boven de wolkenflarden welke later overging in Altostratus met wat Altocumulusveldjes erbij. De bewolking nam tijdens de uren daarop verder toe en kort voor middernacht ging het terug regenen, wat het dagtotaal op de valreep nog verder kon aanvullen tot 7,4 mm.