Flashback: 29 oktober in het verleden

 Woensdag, 29 oktober 2014

Na een heldere en koele nacht kwamen we omstreeks 5H 30 in een omvangrijk Stratusveld terecht. Dit beruchte Allerheiligenmonster was opvallend scherp begrensd en het had ons nog maar net opgeslokt of het begon er al uit te motregenen. Dit was meteen de opmaat naar een uitermate sombere na(b)jaarsdag die we eigenlijk in een drietal woorden kunnen samenvatten maar waarbij we uiteindelijk toch nog ons best doen om het een beetje te rekken, kwestie van het voorbeeld der Stratuswolken een beetje te volgen. De motregen had af en toe de neiging om over te gaan in lichte regen terwijl er vooral tijdens de voormiddag nog een klein beetje structuur in de wolken te zien was in de vorm van donkergrijze flarden. Tegen de middag werd de kleur egaler door het opzetten van dichtere nevel die de neiging had om over te gaan in mist. Ondanks het zonloze weertype was het eigenlijk nog erg zacht voor de tijd van het jaar met temperaturen die 12,3 graden haalden. De temperatuur bleef vrij constant door de bewolking en het was dan ook geen wonder dat de minima van 9,3 graden net voor de wolkeninvasie vanochtend al opgetekend werden. Hoe westelijker, hoe eerder in de nacht dit het geval was daar het bij een koufront horende onheil vanuit deze richting het land is binnengedrongen. Tijdens de avond veranderde er maar weinig en zat er niets anders op dan het neerslagtotaal van 1,5 mm op te tekenen.

Donderdag, 29 oktober 2015

Tijdens de nacht heeft er zich Stratus fractus bewolking gevormd die de neiging had over te gaan in Stratocumulus. De bewolking hield ons warm waardoor we terug vrij hoge minima van 7,3 graden konden optekenen. Overdag kreeg de zon het aanvankelijk moeilijk, maar na verloop van tijd klaarde het grotendeels op terwijl er in de hogere luchtlagen alleen Cirrusbewolking te zien was die echter dikker werd vanuit het westen. In het noorden was wel nog een dikke laag van deze Stratocumulus bewolking te zien dus er kon zeker niet overal van zonnig nazomerweer worden genoten. Waar dat wel het geval was, pakten de maxima hoog uit en dat was zo in Malderen waar we 15,8 graden konden optekenen.Op het einde van de namiddag werd er meer sluierbewolking aangevoerd en werd de lucht ook veel vochtiger waardoor de zichtbaarheid vanuit het westen zeer sterk afnam in de nevelig wordende lucht. Ook de contrasten in de bewolking namen flink af al konden we toch nog genoeg onderscheiden om nieuwe Stratocumulusvelden te herkennen. De sluierbewolking ging over in Altostratus maar dit was geen reden tot paniek want de bijhorende regenzones bleven ten westen van ons hangen terwijl de pluviometers dat deden op 0,0 mm. Het klaarde tussen het Stratocumulusgebied en de regenzone zelfs weer grotendeels uit waardoor we de maan tijdens de avond opnieuw zagen doorbreken. Dit zorgde wel voor een snellere afkoeling onder een open hemel waardoor het tijdens de late avond een stuk minder zacht was dan gisteren rond deze tijd.

Zaterdag, 29 oktober 2016

Het is tijdens de nacht min of meer helder geworden en de sluierbewolking die er gisterenavond hing is ook weer grotendeels verdwenen terwijl het is afgekoeld tot 11,8 graden. Wel zat er nogal wat vocht in de lucht wat zich vertaalde in overvloedige dauwvorming en nevelbanken. Deze losten weer op zodat we een uitbundig herfstzonnetje te zien kregen, doch het vocht verscheen al snel weer enkele duizenden meters hoger in de vorm van Cumuluswolken. Deze bolden flink op en er waren ook Pileus kapjes boven te zien wat op krachtige stijgstromen leek te wijzen. Hoe onstabiel dit er ook mag uitzien, het is in Malderen niet tot buien gekomen en tussendoor was er nog meer dan genoeg ruimte voor de zon. Naar de avond toe begonnen de stapelwolken weer op te lossen terwijl we in de late namiddag aangename maxima van 18,9 graden konden optekenen. Tegen zonsondergang was er terug enkel Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien die zich vooral in het zuidwesten ophield en het koelde erg snel af waardoor er terug nevel en mist werd gevormd onder de open hemel. Dit proces ging gepaard met overvloedige dauwvorming en op het einde van de avond was het bizar om te zien hoe de nevelbanken door de straatverlichting als een lichtgevende deken over het landschap leken te hangen terwijl er boven ons een fonkelende sterrenhemel te zien was. We sloten de dag uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 0,0 mm

Zondag, 29 oktober 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht is het dan toch nog gaan regenen onder invloed van een koufront, maar ook deze keer stelde het weinig voor en tegen de ochtend dreven er alweer opklaringen binnen vanuit het noorden. Alle hoop moest dan maar komen van de buien verderop, en deze keer bleven we eens gespaard van de beruchte Schaduw van Engeland. De ene bui na de andere denderde Malderen binnen en het was een voortdurend genieten van prachtige wolkenlandschappen. Maar uiteindelijk bleef het erg beperkt wat de buien betreffen en bleef de droogte na al die maanden nog steeds stevig in het zadel zitten. Samen met de buien stroomde er wel veel koelere lucht binnen en de maxima bleven dan ook steken op ... graden. Een stevige noordwester hield de luchtlagen gemengd waardoor het niet kouder dan ... graden werd afgelopen nacht. Tijdens de avond werd de onstabiele luchtlaag minder diep waardoor de buien steeds meer fut verloren (voor zover dat er al in zat). De opklaringen werden ook geleidelijk breder wat bij de wegvallende wind voor een snelle afkoeling zorgde. We sloten af met een neerslagtotaal van ... mm

Maandag, 29 oktober 2018

 (Taiwan) De dag begon helder in Taitung maar er stak al snel een flinke noordooster op. Vanuit het zuidoosten verschenen ook al snel Altocumulus en Stratocumulusbanden die bij een front hoorden waarachter de tropische lucht zit. Voor de locals was het aan de koude zijde van dit front erg frisjes. De bewolking rukte gestaag op maar vanuit Taitung kon de zon ononderbroken schijnen. Deze scheen de bewolking van onderaan aan wat een vurige lava-zonsondergang opleverde. Er verscheen ook nog eens een regenboog om het spektakel compleet te maken maar de regen die hier achter zit kon de grond nog niet bereiken. Integendeel, de wolken losten na zonsondergang grotendeels weer op. Het bleef winderig en na een tijd ging het ook voor Belgen fris aanvoelen. 

Dinsdag, 29 oktober 2019

 Ook deze keer zijn de gevoelige plantjes door het oog van de naald gekropen en de redder van dienst was nu Altostratus die vanuit het noorden echter snel dunner werd. De zon kwam er snel weer door en  met de nog steeds zwakke wind erbij was het nog best te doen buiten.  Na een tijd ontstonden er stapelwolken al konden die het niet tot buien schoppen.  Ze zorgden in combinatie met het wegtrekkende koufront voor een fraai uitzicht. Bij bet opstijgen naar Bangkok leek deze storing ons wel te volgen tot in Turkije met soms ook Stratus  bewolking er onder. Net boven Trabzon kwam het echter tot hevig onweer met fraaie ontladingen en bij Kyrgistan en Oezbekistan volgde redelijk wat turbulentie.  Daarna werd het rustiger maar bleef eventuele bewolking natuurlijk onzichtbaar. Er stond ook geen felle maan waardoor het weersverloop tijdens de vlucht onduidelijk was.

Donderdag, 29 oktober 2020

De rust is na het vuurwerk gisterenavond teruggekeerd en we begonnen de dag in droge omstandigheden bij minima van 7,1 graden. De stabilisatie was echter het werk van een warmtefront dat de hogere luchtlagen het eerst liet opwarmen en daar hoorde dus ook bewolking en neerslag bij. Die bewolking was er al erg vroeg bij in de vorm van Altostratus waar Stratocumulusvelden onder hingen. Maar de neerslag die je zou verwachten bleef dan toch uit want de bewolking ging na een half uurtje weer over in Cirrostratus en de zon kwam er weer door. In de onderste luchtlagen ontstond er wat pannus bewolking terwijl de zuidwestelijke wind eerder aan de zwakke kant was. Tegen de middag begon de Cirrostratus bewolking weer aan te dikken en over te gaan in Altostratus waardoor de zon het weer liet afweten en deze keer ontkwamen we niet meer aan de neerslag.  Het begon met een paar spetters en na korte tijd kregen we met matige regenval te maken zoals je het normaal kan verwachten bij een klassieke warmtefrontpassage. Tegen de avond kwamen we in de warme sector terecht en ging de neerslag over in motregen waarna er een aantal droge perioden volgden. Dit ging gepaard met opklaringen en in het licht van de bijna volle maan zagen we nu hoe laaghangende flarden Stratus fractus met een enorme snelheid van west naar oost bewogen terwijl er wat hoger een soort van dunne Stratocumulus leek te hangen. Af en toe trokken meer aaneengesloten wolkenvelden voorbij en op andere momenten waren de opklaringen aan zet maar van de neerslag zelf leken we voorlopig verlost te zijn. Ondanks de krachtige wind die op geringe hoogte leek te staan bleef het aan de grond beperkt tot een matige tot vrij strakke bries uit westelijke richtingen (je zou bij dit schouwspel immers bijna een orkaan verwachten). Het neerslagtotaal is uitgekomen op 2,4 mm en de maxima van 13,0 graden werden pas rond deze tijd bereikt. 

Vrijdag, 29 oktober 2021

 Na een erg zachte, winderige en heldere nacht begon de dag weer in zonnige omstandigheden met een staalblauwe hemel boven ons. Hier konden we maar beter van genieten want een koufront was reeds in aantocht en na een paar uur verscheen er dan een zeer scherp begrensde band van Cirrostratus waar later ook pannus en Altostratus op volgden. Voor deze band uit ontstonden tijdelijk wat geisoleerde Altocumulus floccus veldjes die aangaven dat we met een naderend koufront te doen hebben. Het duurde nog een tijdje eer de zon er achter wegdook maar daarna kwam het snel tot regen die vrij intens was maar van erg korte duur. Het bleef nog zacht bij temperaturen die niet onder 10,6 graden zakten en kort voor de zon wegdook achter de wolken konden we nog maxima van 19,2 graden optekenen. Wel was er weer die vlagerige wind die verder aanspande en het herfstgevoel er met enig succes wist in te brengen. We kwamen vrij snel in de opklaringen achter het front terecht waardoor we de dag dan toch nog in bijna heldere maar winderige omstandigheden konden afsluiten. Het neerslagtotaal viel eerder tegen met 2,3 mm. 

Zaterdag, 29 oktober 2022

 De bewolking is tijdens de nacht weer wat dunner geworden waardoor we nu vooral Cirrostratus, Cirrus en condensatiestrepen zagen. Voor de zon was dit duidelijk gemakkelijker te verteren want deze kon alweer het beste van zich geven om ons vandaag weer naar zomerse sferen te tillen. Ze werd al goed geholpen door de zeer zachte minima van 13,2 graden en overdag zorgde een zuidelijke tot zuidoostelijke bries voor een erg warme luchtaanvoer die het al snel zwoel liet aanvoelen. De wereld op zijn kop dus in deze tijd van het jaar en de apotheose volgde halverwege de namiddag toen het kwik net de zomerse grens kon aantikken met 25,0 graden. Nu begon er wel wat dikkere bewolking binnen te lopen die eerst uit plakken Altostratus bestond maar later ook gezelschap kreeg van Altocumulusvelden die vanuit het zuidwesten kwamen opzetten. Deze bestonden uit de floccus en lenticularis variant en aan hun orientatie te zien zaten ze ook in een zuidoostelijke stroming.Verdere gevolgen bleven uit, het bleef droog en de bewolking was ook niet aaneengesloten waardoor we ook daarna nog af en toe een streep zon meekregen terwijl het onverminderd zwoel bleef aanvoelen. Ook de avond verliep ultrazacht in halfbewolkte omstandigheden. We eindigden met 0,0 mm als neerslagtotaal.

Zondag, 29 oktober 2023

 Ook het tweede deel van de nacht verliep in erg ruige omstandigheden met een stormachtige wind en een aantal pittige regenvlagen. Kort na zonsondergang hadden we het ergste achter de rug en kwamen er opklaringen opzetten vanuit het zuidwesten. Dit ging dooer de goed doorstroomde atmosfeer erg snel en in een mum van tijd werd het volledig helder. Het kwik is bij dit alles op 11,0 graden uitgekomen. De opklaringen en het zonnige weertype waarmee we de dag begonnen waren echter van korte duur want de wolkenvelden van een nieuwe regenzone waren even snel ter plaatse. Het ging om Cirrostratus en Altostratus, ongeveer dezelfde bewolking die we deze ochtend zagen wegtrekken naar het noordoosten. Er was ook wat Stratus fractus bewolking aanwezig die soms de neiging had om over te gaan in kleine Cumuluswolkjes. De wind zwakte af en kwam vooral uit westelijke richtingen. Rond de middag begon het dan oonieuw te regenen en soms gebeurde dit aan een behoorlijke intensiteit. Deze neerslag werd voorafgegaan door een muur van Cumulus congestus wolken onder de Altostratusbewolking wat voor een dreigend uitzicht zorgde. Maar ook deze keer ging het allemaal erg snel en tijdens de namiddag kleerde het plots weer op vanuit het zuidwesten. Het leek nu alsof we in een totaal andere wereld waren terecht gekomen met diepblauwe luchten waaronder fel verlichte Cumuluswolkjes dreven. De zon gaf veel warmte en we konden zo nog 15,1 graden halen al moesten we er voor het echte zomergevoel toch nog een glasplaat voorzetten. De stapelwolkjes groeiden gestaag verder uit en aan het begin van de avond kwam het dan toch weer tot een aantal erg zware buien. Plaatselijk (en vooral in Nederland) werd ook onweer waargenomen. Doordat de buien snel voorbijtrokken bleef het neerslagtotaal nog beperkt tot 7,4 mm (met het koufront erbij geteld dus). Bij stationaire buien was dit gegarandeerd op overstromingen uitgedraaid. Later keerde de rust weer en zagen we terug bredere opklaringen verschijnen die voor een mooi uitzicht zorgden met de ondergaande zon erbij. De rest van de avond verliep in rustige omstandigheden met breder wordende opklaringen.