Flashback: 30 oktober in het verleden

 Donderdag, 30 oktober 2014

Het Stratus wolkendek is vannacht overgegaan in een luchtige Stratocumulus variant waarin wat opklaringen te zien waren. De dichte bewolking zat nu meer ten noorden van ons en markeerde een warmtefront waarlangs pittige temperatuursverschillen voorkwamen. Zo was het in het noordoosten van Nederland amper een drietal graden met de eerste grondvorst sinds april dit jaar terwijl het in Malderen boterzacht was bij temperaturen die niet beneden 12,5 graden zijn gezakt. De Stratocumuluswolken losten verder op en maakten plaats voor Altocumulus floccus en undulatus die de voorzijde van een koufront markeerden en een zekere onstabiliteit deden vermoeden. Dit werd later in de namiddag bevestigd door valstrepen die zich onder de wat grotere Altocumulusplukken vormden maar voor zover bekend raakten deze 'buien' de grond niet. De zon kwam er regelmatig aan te pas en bij maxima van 18,7 graden konden we van heel puik nazomerweer spreken. Het was ook vrij rustig met slechts een zwak zuidwestelijk briesje. Tegen de avond begonnen de Altocumuluswolken vanuit het westen op te lossen en kregen we erg brede opklaringen te zien in die richting terwijl de eerdergenoemde wolken tot na zonsondergang nog in de oostelijke helft van het luchtruim te ontwaren vielen. Er volgde een lichtbewolkte tot heldere avond waarin enkel wat sluierwolkjes te zien waren toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm op het einde van de avond optekenden.

Vrijdag, 30 oktober 2015

Het is tijdens de nacht verder opgeklaard en vanochtend hing er enkel Cirrus bewolking die echter zeer talrijk was. De zonsopgang was zeer indrukwekkend met een krachtige oranje gloed die alles in vuur en vlam leek te zetten en zeer deed aan de ogen. Onder de open hemel is het flink afgekoeld en was het weer even wennen om minima van 5,8 graden te trotseren. Overdag veranderde er weinig waardoor de zon ononderbroken kon schijnen, al was deze op sommige momenten nogal verzwakt door de sluierbewolking. Desondanks kon ze, geholpen door de diepe zuidelijke stroming (zuid- zuidwestelijke bries), maxima van 16,6 graden uit de brand slepen. Tijdens de namiddag leek de bewolking zich aan de noordwestelijke kant van het luchtruim samen te trekken en werd daar Altostratus gevormd terwijl de rest van het luchtruim juist helderder werd. De Altostratusbewolking breidde zich vervolgens uit waardoor de zon het grotendels liet afweten. Tijdens de avond leek de bewolkingstoename weer stil te vallen en dreven er opnieuw bredere opklaringen binnen vanuit het westen. Ondanks deze opklaringen (of net doordat er nog een deel sluierbewolking overbleef) koelde het niet zo snel af waardoor we terug een erg zachte nacht ingingen, en dit met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 30 oktober 2016

Het was erg fris met minima van 6,3 graden, maar tot vorst (in thermometerhut) is het in Malderen dus niet gekomen. Er werd nogal wat nevel en mist gevormd en dit zorgde tijdens het begin van de voormiddag voor prachtige, zilverachtige sluiers die de diamanten gloed van de dauwdruppels mooi wisten aan te vullen. De nevel en mist werden vervolgens opgeruimd en met een zwakke veranderlijke wind werd er tamelijk zachte lucht aangevoerd. In de hogere luchtlagen zagen we Cirrus en Cirrostratus bewolking binnendrijven vanuit het noordwesten en na een tijdje trok er ook een veld met Stratocumulus castellanus voorbij waarachter de zon wegdook. Bewolking die er zomers onstabiel uitzag maar neerslag viel in geen velden of wegen te bekennen, om van een lekker stevige onweersbui met alles erop en eraan nog maar te zwijgen. Maar dat deden we zeker niet over de temperaturen want het voelde heerlijk nazomers aan bij maxima van 16,7 graden. De Stratocumuluswolken pakten snel hun biezen maar nu probeerde een gebiedje met Altostratus bewolking vanuit het westen door te dringen en dat was voor de zon duidelijk de genadeslag waardoor we meteen weer in onze jassen en winterpullovers mochten schieten. Vooral tijdens de late avond voelde het erg koud aan in de snel afkoelende vochtige atmosfeer waarin zich geleidelijk weer nevel en mist begon te vormen. Dat we hierdoor de pluviometer minder goed konden zien maakte echter weinig uit want die wees meer dan waarschijnlijk opnieuw 0,0 mm aan.

Maandag, 30 oktober 2017

We bevonden ons nog steeds in onstabiele lucht met buien, maar deze werden steeds zwakker tot er uiteindelijk alleen tot Stratocumulus uitspreidende stapelwolken voorbij kwamen. Deze evolutie was natuurlijk niet leuk voor de droogte, en de wolkenvelden voor de zon en nog minder voor haar aanbieders. Maar af en toe konden we nog wel wat straaltjes mee pikken, vooral tijdens de namiddag. Door de bewolking bleven de minima positief met ... graden terwijl we tijdens de namiddag tijdens een zonnestraal de maxima van ... graden optekenden. Tijdens de avond dreven er steeds bredere opklaringen binnen maar dreef er meer Cirrusbewolking binnen samen met zachtere lucht die de afkoeling afremde. Neerslag leverde dit proces (alweer) niet op waardoor we terug met 0,0 mm afsloten.

Dinsdag, 30 oktober 2018

 (Taiwan) We maakten een zeer winderige start en door de hevige branding van de zee hing er een mist van zeewater druppels in Taitung die voor echte white-out condities zorgde. De bewolking bestond uit Altocumulusvelden met Stratocumulus eronder terwijl er nog opklaringen waren. In de hogere luchtlagen hing Cirrus en Cirrostratus van tyfoon Yutu, maar dit was door de nevel moeilijk te zien. Kort na de middag volgde lichte regen doch daarna klaarde het weer op en ging de wind wat liggen. We kregen nu schitterende wolkenformaties te zien van Cirrus, Cirrostratus, Altocumulus en Stratocumulus. Het zag er vredig en onschuldig iit maar kort na zonsondergang wist een volgende wolkenband er toch weer wat regen uit te persen. Daarna klaarde het weer wat op en konden we de dag alsnog droog afsluiten. Het was merkbaar warmer dan gisteren rond deze tijd. 

Woensdag, 30 oktober 2019

 (Laos) Bij het bereiken van het Indische subcontinent bleek er veel Stratocumulus en Stratus te hangen al werd de bewolking dunner voorbij Delhi. Wel bleef het nog nevelig aan de waas boven de verlichting van steden en wegen te zien. Verder naar het oosten was er weer wat turbulentie en ter hoogte van Yangon opnieuw.  Later bleek het helder te zijn in Bangkok al verschenen er buienwolken in het zuiden en in het oosten was Cirrostratus te zien. Deze kwam uit een tyfoon die zich boven de Zuid Chinese Zee heeft ontwikkeld. De bewolking was tijdens de vlucht naar Luang Prabang nog steeds te zien en ook ter plaatse was dit zo. Verder bleef het rustig en aangenaam warm waarbij het kort na de middag tijdelijk wel drukkend werd in de zon. Tijdens de avond bleef deze warmte lang hangen. 

 

Vrijdag, 30 oktober 2020

De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen maar het is droog gebleven bij minima van 12,8 graden. Er stond nog steeds een stevige wind uit zuidwestelijke richtingen en ondanks deze omstandigheden lag de omgeving er druipnat bij. Waarschijnlijk waren hier warme luchtmassa s aan het werk die over een afgekoelde bodem streken en voor condens zorgden al kan er tijdens de nacht weer wat motregen zijn gevallen. Tijdens de voormiddag zagen we af en toe immers weer een spatje erg fijne neerslag naar beneden komen (of van links naar rechts vliegen want met deze wind vloog alles natuurlijk horizontaal door de straten). Tegen de middag leek het langer droog te blijven maar de mengeling van Altostratus en pannus bewolking gaf de zon erg weinig ruimte. We kregen deze hoogstens in matglasversie te zien. Het kwik wist nog naar een zachte 16,6 graden op te klimmen terwijl het tijdens de namiddag helemaal droog werd. Voor opklaringen was het wachten tot na zonsondergang toen we in de mix van Stratocumulus en Stratus fractus de maan zagen verschijnen. Net als gisteren viel op dat de laagste wolkenflarden weer aan een duizelingwekkende snelheid voorbij de maan leken te schieten. Aan de grond stond er ook redelijk wat wind uit zuidwestelijke richtingen maar dat was ook deze keer een stuk minder dan wat je bij de treksnelheid van de wolkenflarden zou verwachten. Na een half uurtje overtrok het weer volledig en er vielen ook weer wat spatjes motregen. Deze brachten het dagtotaal op 0,0 mm. 

Zaterdag, 30 oktober 2021

 De bewolking is tijdens de nacht snel weer toegenomen en de dag begon weer grijs met regen die een enigzins buiig karakter had. Er stond veel wind uit zuidwestelijke richtingen en de droge momenten waren schaars. Dat veranderde kort na de middag toen het opklaarde en we zomers ogende Altocumulus castellanus zagen die van zuid naar noord liep. Het kwik steeg van een zachte 9,8 graden in de ochtend naar 14,5 graden tijdens de namiddag. Het voelde broeierig aan en zag er dreigend uit maar de buienlijnen die daarop volgden leken eerder olifanten die muizen baarden. Tussendoor klaarde het telkens even op al kregen we de blauwe lucht slechts in speldenkopformaat te zien. Ook toen de bewolking later overging in Nimbostratus met pannus eronder kwam het niet verder dan wat motregen. Later werd het definitief droog en verschenen er brede opklaringen met nog wat Stratocumulus en Cirrusbewolking erin. Het gedruppel bleek uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 9,0 mm. 

Zondag, 30 oktober 2022

 We bevonden ons nog steeds in de zeer zachte luchtmassa, maar toch begon de klad er stilaan in te komen. Er hing veel hoge en middelhoge bewolking (vooral Altostratus) en de zon kreeg het behoorlijk lastig. Wel was het nog erg zacht met minima van 12,0 graden. Op de satellietbeelden zagen we een wolkenband naderen vanuit Frankrijk maar deze leek er omvangrijker uit te zien dan ze in feite was want nog voor de middag wist de zon weer door te breken en tot neerslag kwam het ook nog niet. Het werd terug erg fraai nazomerweer al zagen we nu toch wel dat het kwik en flinke tik heeft gekregen door de zwakke storing (of de aankomst van een andere luchtmassa erachter). We moesten het nu doen met 19,8 graden als maximum al was het voor de rest wel rustig met een eerder zwak zuidelijk tot zuidoostelijk briesje. Tegen de avond begon er terug meer Cirrostratus en Altostratus binnen te lopen vanuit het westen en deze lichtte plots op in knaloranje kleuren waardoor deze dag (en nazomer?) met een schitterende apotheose werd afgesloten. Er volgde een zachte en half bewolkte avond waarin we afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 30 oktober 2023

 Tijdens de nacht is het rustig en droog gebleven en de dag startte met een mix van Stratocumulus, Altocumulus, Stratus fractus en Cirrostratus bewolking bij minima van 9,8 graden. Deze laatste was al meteen een aankondiging dat er nieuwe regen zat aan te komen en het duurde dan ook niet lang of het hele luchtruim raakte bedekt met sluierbewolking die overging in Altostratus waarna het begon te regenen. Deze regen was nog best hevig voor een klassieke regenzone, op sommige momenten kwam het bijna tot een kleine wolkbreuk. Na een paar uur leek de activiteit er voor een stuk uit te gaan en volgden er droge perioden met af en toe wat motregen ertussen. Maar op sommige momenten dook er toch nog onverwachts een pittig buitje op waardoor we constant op onze hoede moesten zijn voor plotse nattigheid. Het bleef ook constant betrokken en duister terwijl het ook kil was bij temperaturen die op 12,8 graden bleven steken. Het was een van die typische donkere winterdagen waarbij het ook erg rustig was met slechts een zwak zuidwestelijk briesje. Kort voor zonsondergang zagen we vanuit het westen plots een muur van donkere wolken naderen in het Stratus wolkendek dat boven ons hing. Dit werd even later gevolgd door nieuwe regen al bleek de intensiteit nog mee te vallen na het aanschouwen van deze dreigende wolkenmassa. Ook later op de avond volgden er perioden van lichte of matige regen terwijl het door de bewolking en de met vocht verzadigde lucht maar nauwelijks afkoelde. De pluviometers werden verder aangevuld tot 10,8 mm.