Woensdag, 9 april 2025

 

Flashback: 7 oktober in het verleden

Dinsdag, 7 oktober 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht kwamen we aan de achterzijde van de regenzone terecht waardoor het droger werd met opklaringen. Het kwik zakte naar 11,9 graden en tegen de ochtend zaten we reeds in de onstabiele buienlucht verderop. Het kwam dus al snel tot buien die op de ene plaats al pittiger waren dan de andere en ook Malderen voor een stukje konden meepikken. Overdag stak er een nijdige westenwind op die later wat naar het noordwesten ruimde en het een stuk kouder liet aanvoelen dan het was (en dat was dus 15,3 graden). In ruil daarvoor kregen we echter prachtige wolkenlandschappen en een paar strepen zonneschijn terug. Om er echt een stralende buiendag met schitterende fotolandschappen van te maken was de bewolking echter wat te nadrukkelijk aanwezig. Zo waren er van tijd tot tijd nog best sombere perioden al zal het aantal zonuren per lokatie wel flink gescheeld hebben. Ook tijdens de namiddag en avond kwam het tot flinke buien die gepaard gingen met rukwinden, en na zonsondergang zagen we de buien die ten zuiden van Malderen (waar het ondertussen weer droog werd) af en toe oplichten door bliksemflitsen. In het weerkaatste licht van deze flitsen zagen we de pluviometer oplichten die duidelijk een neerslagtotaal van 4,8 mm aangaf.

Woensdag, 7 oktober 2015

Dankzij de bewolking en de nog niet verdreven subtropische lucht was het vanochtend terug zacht met minima van 13,8 graden. De hemel zag er dreigend uit met Stratus en Altostratus bewolking die aan een flink tempo voorbijdreef. Het duurde niet lang of de eerste druppels ploften neer, en dat was het begin van een kille en natte herfstdag waarbij we de zon niet meer te zien zouden krijgen. Kort na de middag was de regen op zijn hevigst en kreeg hij een buiig karakter. Niet alle gebieden werden echter gelijk bedeeld, want Malderen moest het uiteindelijk met 0,2 mm doen terwijl vooral in delen van Nederland het 30- voudige daarvan of nog meer viel. De bewolking bestond na de middag vooral uit Stratus en Stratus fractus terwijl er een straffe zuidwestenwind stond die naar de avond toe zelfs nog verder leek aan te wakkeren. Door de aanvoer van zachte lucht werd het ondanks de bewolking toch nog 17,8 graden. Tijdens de avond veranderde er niet zoveel en wisselden droge perioden en vlagen van motregen of lichte regen elkaar af bij een gesloten wolkendek.

Vrijdag, 7 oktober 2016

Zoals gisterenavond al wel te verwachten viel, was het vanochtend een stuk zachter door toedoen van de Stratus bewolking die zowat de ganse nacht is blijven hangen. Deze bewolking was erg dik en dit zorgde af en toe zelfs voor een spatje motregen. Als half- uitgedroogde plant was het natuurlijk zonde om niet heen en weer te kunnen dansen of jongleren om deze kostbare en schaarse druppels op te vangen, wat dit was nog steeds de enige neerslag die we aangeboden kregen tijdens de niet aflatende droogteperiode. Overdag veranderde er maar weinig aan het sombere weertype, al was de Stratus bewolking op het ene moment wat dunner dan het andere, en konden we ook soms een heel klein motregendruppeltje voelen in plaats van een klein motregendruppeltje. In de verte waren er af en toe oranjeachtige kleuren te zien die op opklaringen leken te wijzen, maar op de meeste plaatsen slaagde de zon er niet in om er doorheen te breken. Samen met de koude, continentale luchtaanvoer zorgde dit natuurlijk voor onderkoelde maxima van ... graden, en over de ijzig aanvoelende noordoostenwind hebben we het dan nog niet eens gehad. Tegen de avond was er weer een neiging tot opklaren waarbij de bewolking in Stratocumulus overging, maar zonovergoten werd het allerminst. Neerslag is er opnieuw niet aan te pas gekomen, we eindigden met een dagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 7 oktober 2017

De dag begon somber met veel Altostratus en Stratocumulusbewolking die snel dikker werd vanuit het westen. Met minima van 8,3 graden was het niet overdreven koud maar van aangenaam nazomerweer was in ieder geval in de verste verte geen sprake. De neerslag stelde niet zo heel veel voor met het grootste deel van de tijd motregen, maar ze had wel een licht buiig karakter met heel af en toe een droog moment ertussen. De meeste neerslag viel kort na de middag (in Gent althans) en naar de avond toe was er tussen de buien door weer een zwakke neiging tot opklaren waardoor de gelukzakken onder ons misschien nog wel een streepje zonneschijn hebben meegepikt. De aangevoerde lucht was van gematigd polaire oorsprong waardoor we in ieder geval geen hoge maxima moesten verwachten, bij 12,0 graden hield de kwikbuis het al voor bekeken. Tijdens de avond kwam de nadruk meer en meer op buien te liggen met enerzijds langere droge perioden tussendoor maar anderzijds veel intensere regenval tijdens de buien dan we overdag te zien kregen. Op sommige momenten viel het water met bakken naar beneden, en het was dan ook geen wonder dat we op een neerslagtotaal van 14,2 mm zijn uitgekomen (met de neerslag van gisteren erbij geteld echter). Tegen middernacht leek de boel zich weer wat te stabiliseren en werd het vanuit het westen droger. Dankzij de vele bewolking koelde het daarbij maar nauwelijks af.

Zondag, 7 oktober 2018

 Het was meteen afgelopen met het zomerse weer en de dag maakte een kille en grijze start met Stratusbewolking. Tijdens de nacht zijn er nog een paar buien gevallen maar het was weer een klassieke situatie waarbij het uit Nederland onweersmeldingen regende terwijl Malderen enkel een paar natte kruimels meekreeg die goed waren voor 0,1 mm. Ondanks de pessimistische weerberichten brak de bewolking open en kregen we zowaar een nieuwe nazomerdag met veel zon, wat Cirrusbewolking, een paar resterende Stratocumulusveldjes en enkele stapelwolkjes. Het kwik bleef desondanks steken op 16,9 graden wat met de noordoostelijke tot noordelijke wind geen wonder was, maar ook nu voelde het weer zeer aangenaam aan en lijkt het wel alsof de zomer dit jaar nooit meer zal eindigen. Of misschien toch voor een stukje want de thermometers konden maar beter een voorraadje reispillen bij de hand hebben om de duizelingwekkende duik die na zonsondergang zou volgen tot een goed einde te brengen. Tegen middernacht was het reeds afgekoeld tot 6,1 graden en lijkt het zeker aan de grond plaatselijk tot vorst te zullen komen onder de ondertussen volledig heldere hemel.

Maandag, 7 oktober 2019

 Na het toch wel boeiende weertype gisteren met al die buien en fraaie wolkenlandschappen tussendoor, tapte het weer vanochtend uit een heel ander vaatje. Het rijpte bij minima van 9,2graden en de inhoud had in elk geval weinig karakter. Laaghangende Stratuswolken maakten de dienst uit en we zagen de wieken van de windmolens er deels in verdwijnen. Op de satellietbeelden leek het alsof er vooral hoge bewolking hing, maar die maskeerde natuurlijk het gemene Stratusdek aan de grond en voor degenen die daar leefden deden de Stratuswolken dus het omgekeerde. De vliegtuigtickets en de blauwe pilletjes waren, zeker na het sombere weer van de voorbije dagen, niet aan te slepen terwijl sommigen de Van Daele open sloegen om dit weer met toch maar zoveel mogelijk scheldwoorden te kunnen beschrijven. En het bleek nog te helpen ook want halverwege de namiddag waren die Stratuswolken het al moe gehoord of gelezen en brak de zon erdoor. We zagen nu Stratocumulusvelden en Cirrus in de hogere luchtlagen en het kwik veerde op naar 14,8graden. 0,9 mm

Woensdag, 7 oktober 2020

 We zijn weer in een iets stabielere luchtmassa terecht gekomen waardoor we de dag begonnen met veel Stratocumulus waar hier en daar een opklaring in zat terwijl er ook wat Stratus fractus plukken hingen. Het was voorlopig droog en de minima zijn op 9,6 graden uitgekomen. Maar dat was niet overal het geval want vooral in Nederland en langs de kust kwamen er nog steeds buien voor die op sommige plaatsen nog erg pittig uitpakten. In Malderen was het een mix van Cumuluswolken, Stratocumulusvelden en een beetje Cirrus wat we te zien kregen. Hier viel sporadisch nog een druppel uit maar verder bleef het een rustige en droge dag met regelmatig ruimte voor de zon. Het warmde nog op tot 15,8 graden en de opklaringen werden op het einde van de namiddag wat breder. Er volgde een rustige en halfbewolkte avond waarbij de atmosfeer een melkachtige tint kreeg bij zonsondergang door de nadering van een volgende storing. Deze bereikte ons nog niet voor middernacht waardoor het neerslagtotaal van 2,5 mm niet meer verder werd aangevuld. 

Donderdag, 7 oktober 2021

Tijdens het tweede deel van de nacht is het weer opgeklaard en er hing nu enkel in het oosten en zuiden nog Stratocumulus terwijl er boven ons wat Cirrus en condensatiestrepen hingen. Deze hadden een citroengele kleur bij zonsopgang en er werd ook veel dauw gevormd door ondermeer het volledig wegvallen van de noordwestelijke wind. Ondanks de open hemel is het wel nog zacht gebleven bij minima van 7,0 graden. Er volgde een korte periode met overvloedige zonneschijn maar daarna dreven er plots wolkenflarden binnen waardoor de zon het liet afweten en er een kille episode volgde. Daarna wist de zon zich te herpakken en kreeg ze enkel nog wat concurrentie van Cirruswolken en condensatiestrepen terwijl er in de namiddag Cumuluswolkjes werden gevormd. Deze vormden een fraaie combinatie met de vederwolkjes en de blauwe lucht erboven. We kregen allerlei varianten ervan te zien waaronder floccus, intortus en uncinus. Uiteindelijk bleken deze wolken geen voorbode van nat of wisselvallig weer te zijn, integendeel als we de weermodellen mogen geloven. Wel lijkt er een afkoeling te zullen volgen en was het dus geraden om nog zoveel mogelijk te genieten van de temperaturen die nu nog lenteachtig waren met 18,4 graden als maximum. Er stond een zeer zwak noordelijk tot noordoostelijk briesje al kan je eigenlijk al bijna van volledige windstilte spreken. En dat vertaalde zich in een snelle afkoeling waardoor de weldadige warmte van de zon al snel omsloeg in kilte toen deze weer achter gebouwen en bomen wegzakte. Het werd nevelig en de omgeving werd later op de avond helemaal nat door dauw en condens. Dit leverde uiteindelijk nog een behoorlijk neerslagtotaal op van 0,3 mm. 

Vrijdag, 7 oktober 2022

De dag begon opnieuw zonnig en koel met minima van 9,2 graden, al waren er nu meer Cirruswolkjes te zien dan gisteren rond deze tijd. Er verschenen later ook een paar Altocumulusbankjes en condensatiestrepen van vliegtuigen losten ook niet meer volledig op. De zon werd dus regelmatig eventjes getemperd door een van deze verschijnselen of wolken al deed het voor de rest geen afbreuk aan het fraaie nazomerse weer. De wind deed dat echter wel en soms zelfs letterlijk want die lag er op sommige momenten weer flink aan te sleuren en alles wat niet goed vast lag kwam dus in aanmerking voor de gratis goederentransportservice die de weergoden vandaag hebben ingelegd. Bij de goederen die langs deze weg werden ingevoerd, zat ook een aandeel subtropische lucht en dit maakte weer erg fraaie maxima van 19,1 graden mogelijk. De stroming was zuidwestelijk en tijdens de late namiddag zagen we vanuit die richting ook wat kleine Cumuluswolkjes binnen drijven. De meeste bewolking verscheen echter in het noordwesten waar zich een band van Cirrus en Cirrostratus begon af te tekenen welke langzaam maar zeker in onze richting begon te schuiven. Deze was verbonden aan een zwakke regenzone die voor een geleidelijk toenemende bewolking en een langzamere afkoeling tijdens de avond ging zorgen. De neerslag zelf stelde echter weinig voor, het dagtotaal bleef steken op 0,1 mm en dat was dan nog volledig aan de ochtenddauw te wijten.

Zaterdag, 7 oktober 2023

 Tijdens de ochtend en het begin van de voormiddag hing er behoorlijk wat Altocumulusbewolking die het de zon tijdelijk lastig maakte. Er stond ook opvallend veel wind uit het zuid- zuidwesten en deze zorgde in combinatie met de bewolking voor een zachte nacht waarin het niet kouder dan 13,8 graden is geworden. Het was ook opvallend droog, er was

niet het minste spoor van ochtenddauw te vinden en op den duur zou je je afvragen of de bomen hun bladeren verliezen door de herfst of de droogtestress. Zeker vanaf de middag werd het erg zonnig al was er tijdelijk een neiging tot vorming van Cumulus fractus wolkjes. Deze hielden het hooguit een half uurtje vol waarna het enkel Cirrusbewolking en wat Cirrostratus waren welke zich aan de hemel durfden te vertonen. De wind wakkerde behoorlijk aan maar los daarvan werd het uitstekend nazomerweer met temperaturen die naar 22,9 graden stegen. Wie de juiste reflex had kon later op de avond terug van een indrukwekkende zonsondergang genieten toen de Cirruswolken gedurende een paar minuutjes in vurige kleuren oplichtten. Daarna volgde er een zachte avond waarbij de doorstaande wind ervoor zorgde dat we ze zonder dreiging van het muggenleger konden beleven. Neerslag viel uiteraard nog steeds in geen velden of wegen te bespeuren, we eindigden weer met een dagtotaal van 0,0 mm.