Flashback: 9 oktober in het verleden

 Donderdag, 9 oktober 2014

Het was vanochtend zwaarbewolkt maar droog en vrij zacht bij minima van 13,6 graden. De bewolking bleef de hele voormiddag hangen (Stratus, Altostratus, Stratus fractus) en werd geleidelijk dikker. Dit leidde uiteindelijk tot de passage van een buiengebied kort na de middag dat weinig voorstelde qua neerslag (<0,2 mm) maar gepaard ging met zeer krachtige windvlagen. Daarna klaarde het plots op vanuit het westen en kwam de zon er weer door. Het weersbeeld zag er nu heel anders uit met aangename zonnestralen en temperaturen die opliepen tot 19,2 graden bij een afnemende zuid- zuidwestenwind. Tijdens het tweede deel van de namiddag kregen we enkel nog wat verspreide Cumuluswolkjes te zien al begonnen deze vooral in het zuidwesten nog op te bollen met nog wat verder Cirrus densus bewolking er boven. Deze buien bereikten ons echter niet meer waardoor de avond in rustige en lichtbewolkte omstandigheden verliep.

Vrijdag, 9 oktober 2015

Tijdens de nacht heeft het overvloedige vocht in de atmosfeer voor laaghangende bewolking gezorgd die vooral uit Stratus en Stratocumulus bestond. Hierdoor is het inderdaad niet kouder dan 3,4 graden geworden. Het dreigde een sombere herfstdag te worden, doch in het oosten zagen we al vlug een geelachtig witte gloed verschijnen en dat bleken opklaringen te zijn. Deze kwamen geleidelijk onze richting uit en de zon wist de somberheid al vlug om te zetten in een deugddoend nazomerachtig weertype. Het warmde op tot 18,6 graden en de wind bleef meestal aan de zwakke kant uit overwegend zuidoostelijke richtingen. De Stratocumulusbewolking was tegen de middag volledig verdwenen doch er werden Cumulus fractus wolkjes gevormd met een erg lage basis waardoor de zon het toch af en toe liet afweten. Tegen de avond verdwenen deze wolkjes weer al werd de lucht in het zuidwesten wat melkachtig door de restanten van orkaan Joaquim die vanuit deze richting naderbij kwamen. Voor deze storm hoefden we maar weinig te vrezen, want het betroffen slechts uitgemergelde restanten die bovendien nog eens ten zuiden van ons zouden langstrekken. De pluviometer kon dus niet onder orkaangeweld wegvliegen zodat we terug het neerslagtotaal konden aflezen dat 0,0 mm bedroeg.

Zondag, 9 oktober 2016

Zoals wel te verwachten viel, is het met de vorst nog meegevallen in Malderen en troffen we in de buurt van de ... graden aanwijzende thermometer nog levende exotische planten aan. Als er al eentje in elkaar was gezakt, kwam het eerder door de niet aflatende droogte want de bewolking die ons gered heeft van een "koelbloedige" plantenslachting was natuurlijk weer niet in staat om neerslag te produceren. Maar wat kon je ook verwachten van die dunne Stratocumulusveldjes. Tijdens de voormiddag klaarde het snel op vanuit het noorden en de wind draaide ook naar die richtingen. Dit waren opklaringen die in Nederland wel voor negatieve minima hebben gezorgd (plaatselijk) terwijl ze in Malderen net voor hogere temperaturen zouden zorgen. De zon kwam er immers ruimschoots aan te pas en spoedig was er geen enkel wolkje meer te zien. Na de middag begon de noordelijke wind haar stempel op het weerbeeld te drukken door vochtigere zeelucht aan te voeren. Dit vertaalde zich in de ontwikkeling van stapelwolken die erg talrijk werden en uitgroeiden tot forse afmetingen. Ze spreidden zich gedeeltelijk uit tot Stratocumulus maar op verlossende buitjes hoefden we niet te hopen. Ondanks al dat gewolk bleef er nog veel ruimte voor opklaringen en zeker naar de avond toe begonnen deze weer breder te worden en voelde het zelfs een beetje nazomers aan in de zon dankzij de zwakke wind. Telkens er een overgebleven wolkje voor de zon kwam, koelde het echter pijlsnel af en dan hebben we het nog niet over het fenomeen gehad dat zonsondergang heet en menig terrasjesganger dus al snel weer definitief naar binnen wist te jagen. In de schemering zagen we vanuit het noorden Altocumulus en Stratocumulus binnendrijven waardoor we ondanks de pijlsnelle afkoeling ook vannacht waarschijnlijk niet voor vorstige toestanden hoeven te vrezen. Hoe ongebruikelijk het in deze tijd van het jaar ook mag zijn, de hoofdzorg kwam opnieuw van de aanhoudende droogte want ook vandaag was weer een dag zoals dertien in een dozijn met 0,0 mm op de pluvioteller.

Maandag, 9 oktober 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht zijn er weer wat opklaringen binnengedreven, maar in de vochtige en windstille atmosfeer zorgde dit voor mist die plaatselijk erg dik was toen het geheel afkoelde naar de minima van 9,8 graden. In Malderen leek het wat mee te vallen en konden we de sterrenhemel boven ons nog zien, maar uiteindelijk was het ook hier wat nevelig en druipte de omgeving van het vocht dat soms bijna letterlijk van de planten en andere objecten leek af te stromen. De mist werd geleidelijk opgeruimd en maakte plaats voor Stratocumulusbewolking waardoor het zeker geen zonovergoten dag werd. Wel bleef het droog en tijdens de namiddag maakte de bewolking geleidelijk plaats voor Cumulus en Cumulus fractus die tijdelijk erg talrijk waren. Resterende Stratocumulusbewolking en sluierwolken zorgden er echter voor dat de zon ook van deze veranderingen weinig gebruik kon maken om ons op te warmen. Tijdens de avond klaarde het geleidelijk wat op onder invloed van advectiewerking uit een naderend warmtefront. We sloten af in tamelijk zachte condities met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 9 oktober 2018

 Het was opnieuw fris maar toch een tikje zachter dan de voorbije ochtenden met 3,6 graden. We kregen terug een blauwe hemel met enkele kwakken Cirrostratus, Cirrus en condensatiestrepen te zien al had de boel de neiging om op te klaren vanuit het noordwesten waardoor de zon feller was. Dit was ook terug te zien aan de temperaturen die met gemak 20,0 graden haalden. De wind kwam uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen en was zwak. Hoewel de sluierbewolking minder was, was de zonsondergang weer om in te kaderen nadat we de effecten van de droogte en het neerslagtotaal van 0,0 mm hebben weggetoucheerd. Deze droge lucht koelde ook weer opvallend snel af eens de zon onder was. 

Woensdag, 9 oktober 2019 

 Tijdens het tweede deel van de nacht is het dan toch nog gaan regenen en het was dan ook geen wonder (en voor de ochtendspits eerder een nachtmerrie) dat het grijs en nat was. De neerslag had een buiig karakter en op sommige momenten viel het er dan ook goed uit. Maar het grijze bleef overheersen en van een situatie met mooie wolkenlandschappen was dus lang geen sprake. Dat veranderde tegen de middag toen de bewolking weer openbrak, maar nu was het de schaduw van Engeland die ons parten ging spelen (of verlossing bracht) zodat het droog en rustig bleef. We kregen nu vooral aambeeldbewolking uit buien ten zuiden en noorden van die Schaduw over ons heen en uiteindelijk was dat ook best fraai om te zien / fotograferen. Op het einde van de namiddag wisten enkelen van die buien ons toch nog te schampen maar veel stelde het niet voor ook al kwamen er tijdens de avond toch een aantal pittigere buien voor in Malderen. De temperaturen bleven in deze door een zuidwestelijke stroming verzorgde maritiem polaire luchtaanvoer achterwege met 10,0 tot 14,1 graden. Het neerslagtotaal liep op tot 0,9 mm.

Vrijdag, 9 oktober 2020

De dag begon opnieuw grijs na een regenachtige nacht, maar deze keer waren het geen wolken waar we tegenaan keken. Integendeel, we keken nergens naar want alles was aan het oog onttrokken door mist die op sommige plaatsen erg dicht was. We moesten al erg dicht bij de thermometer gaan staan om de minima van 8,1 graden te kunnen aflezen. Daar waar de mist optrok zagen we opklaringen en uiteindelijk gebeurde dit op grote schaal waardoor we dan toch nog een vriendelijke najaarsdag meekregen. Helemaal helder werd het niet want er hingen nog steeds Stratocumulusvelden die eerst mooie regelmatige structuren hadden maar tijdens de namiddag toch een wat chaotischer uiterlijk kregen, waarschijnlijk door zwakke thermiek dat het laagstaande oktoberzonnetje nog net kon opbrengen. Maar om daar buien mee in elkaar te zetten was de atmosfeer niet onstabiel genoeg waardoor de paraplu dan toch weer dicht mocht vandaag, of alvast aan de kant mocht gezet worden voor zij die niet meer weten hoe je die dingen moet dicht doen. Het kwik profiteerde mee van het eerdergenoemde zonnetje en dat steeg naar een best te pruimen 16,0 graden, temeer daar er slechts een zwak zuidwestelijk briesje stond. Vanuit het noordwesten kwam er echter dikke bewolking opzetten en hierin kwam het toch weer tot regen die niet echt hevig was en ongeveer een uurtje duurde. Dan volgde er een zwaarbewolkte maar droge avond waarin we konden afsluiten met een neerslagtotaal van 2,2 mm.

Zaterdag, 9 oktober 2021

 De dag begon opnieuw grijs, koel (4,9 graden) en mistig waarbij het nu wat minder lang duurde eer die ging optrekken. De zonneschijf werd eerst vaag zichtbaar door de oplossende mistflarden en werd geleidelijk feller terwijl er weer blauwe kleurentinten doorheen de grijwe sluiers kwamen. Het was weer een schitterende ochtend met fraai bedauwde landschappen, nevelslierten en warme kleuren bij zonsopgang. Darna kwam de nazomersfeer er weer in en bij overvloedige zonneschijn steeg het kwik snel naar 18,8 graden tijdens de namiddag. Er was toen enkel nog wat Cirrusbewolking en enkele condensatiestrepen te zien. De wind was weer zwak uit noordoostelijke richtingen al was ze nu wel een tikkeltje beter voelbaar wat overigens tot het sneller optrekken van de mist leidde. Maar tegen de avond trad er weer windstilte op en vooral boven de velden werd eer voor zonsondergang al nevel gevormd. De omstandigheden waren onder de nog steeds heldere hemel ideaal voor snelle afkoeling door uitstraling waardoor het later op de avond al behoorlijk koud aanvoelde en op verschillende plaatsen in het oosten aan de grond al ging vriezen. In Malderen bleef het neerslag/dauwtotaal van 0,2 mm voorlopig nog vloeibaar al scheelde het niet veel.  

Zondag, 9 oktober 2022

 Het was ijzig koud vanochtend met minima van 5,3 graden en een heldere hemel zonder een zuchtje wind dat daarbij hoorde. Op veel plaatsen is het tot vorst gekomen en ook berijpte landschappen waren hier en daar aan deorde al was dat in Malderen nog niet het geval en zijn de gevoelige plantjes dus door het oog van de naald gekropen/gegroeid. In de hogere luchtlagen waren wat condensatiestrepen van vliegtuigen te zien maar voor de rest was er geen bewolking aanwezig. De noordelijke tot noordwestelijke wind hield zich op de vlakte en toen we na de middag maxima van 19,5 graden optekenden bij een nog opvallend krachtige zon was de ochtendkou snel vergeten. Heel even ontstonden er omstreeks 14H wat wolkenflardjes of rudimentaire stapelwolkjes maar het bleef allemaal zonder veel erg en uiteindelijk werd het weer volledig helder op de contrails na. De kou mochten we dan we vergeten zijn, ons geheugen werd daarentegen letterlijk opgefrist toen ze tijdens de avond weer volop terug kwam onder de open hemel in nog steeds bijna windstille condities. Er werd ook weer massaal dauw gevormd en dit was ook hetgene waar het neerslagtotaal van 0,1 mm uit bestond. 

Maandag, 9 oktober 2023

 We namen voor de verandering nog eens een grijze start door toedoen van Altostratus translucidus bewolking. Ze liet slechts een waterzonnetje door en het voelde daardoor een beetje kil aan ondanks de zachte minima van 12,0 graden. De bewolking werd na een tijdje dunner en de zon ging dus feller schijnen maar even later kwam er terug dikkere Altostratus opzetten. De grootste consentratie leek in het zuiden te zitten, in het noorden zagen we vaker blauwe kleuren. Tijdens de namiddag werd de bewolking opnieuw dunner en ging ze zelfs definitief over in Cirrostratus. Het voelde bij veel zonneschijn weer aangenaam zacht aan met maxima van 20,7 graden al was de kracht van de zon toch een stuk lager dan de voorbije dagen door de sluierbewolking die nog overbleef. Op het einde van de namiddag dreven er plots uitgestrekte velden Altocumulus binnen die er net als gisteren weer erg mooi uitzagen met hun eindeloze ribbelpatroontjes. Deze bewolking loste na een tijdje weer gedeeltelijk op en hetgene dat ervan overbleef zorgde voor een erg mooie setting bij zonsondergang. Tijdens het intreden van de duisternis viel op hoe er op erg grote schaal nevel werd gevormd, welke voor een mystiek effect zorgde toen deze vanuit de velden doorheen de straten en tussen de 0,0 mm aanwijzende pluviometers begon te stromen. We gingen hierdoor een erg klamme maar wel rustige nacht in.