Flashback: 5 oktober in het verleden

 Zondag, 5 oktober 2014

We bevonden ons vandaag aan de rand van de regenzone welke boven ons begon te golven. Hierdoor zagen we in het westen een mooie blauwe lucht die echter niet dichterbij kwam. Boven ons hing steeds Altostratus asperatus die er best wel fraai uitzag, maar de zon was enkel in matglasversie te zien in het beste geval en het voelde ronduit koud aan in vergelijking met gisteren. Overdag stak er ook een koude noordwestenwind op en er waren twee intermezzo's met lichte regen. E ntje in het begin van de namiddag met 17 regendruppels en eentje aan het begin van de avond met 8 regendruppels. Samen waren ze goed voor een dagtotaal van 0,0 mm. Onder de opklaringen ten westen van ons werden soms stapelwolken gevormd en later schoof de bewolking weer op naar het westen zodat het overal grijs werd. De zon konden we hierdoor toch niet zien ondergaan zodat het een volledig zonloze dag werd. Dit brandmerkte meteen ook de temperaturen die het met 12,3 als minimum en 17,6 graden als maximum maar povertjes aan deden tegenover de voorbije dagen. Tijdens de avond ging de wind weer liggen en we sloten de dag af in betrokken, rustige en kille omstandigheden.

Maandag, 5 oktober 2015

Het warmtefront is afgelopen nacht volledig in elkaar gestuikt waardoor het enkel de bewolking was die overbleef. Deze bestond uit Altostratus, Cirrostratus en Altocumulus terwijl we een opvallende roskleurige zonsopgang te zien kregen. Het spookachtige licht ging snel over in het grijs van een sombere en kille herfstdag waarbij het aanvankelijk droog bleef. Tijdens de namiddag verschenen er een paar schuchtere opklaringen en daarna kwamen we dan oog in oog met het koufront verderop te staan wat voor erg intense neerslag zorgde naar de avond toe. Voor het zover was kon het opwarmen tot 18,4 graden terwijl de wind nu uit zuidwestelijke tot zuidelijke richtingen kwam. De neerslaghoeveelheden waren best indrukwekkend, want tegen het einde van de avond toen het weer droger werd waren we reeds uitgekomen op 7,9 mm.

Woensdag, 5 oktober 2016

Het is tijdens de nacht helder en windstil gebleven maar uiteindelijk is het door onderandere het vocht in de atmosfeer niet kouder dan 7,9 graden geworden. We zagen het daglicht weerkeren in een heldere hemel en er kwam deze keer een duidelijk transport van continentale, droge lucht op gang. Hierdoor bleef het de hele dag door helder, al stond er wel een schrale noordoostenwind die er op sommige momenten flink tegenaan ramde. Dit zorgde voor lagere gevoelstemperaturen en dat zwakke oktoberzonnetje en het bij 15,6 graden reeds afhakende kwik hielp daar natuurlijk niet veel aan mee. Tijdens de avond hield die wind het dan toch nog voor bekeken maar of we daar als plant vrolijk van konden worden is dan weer een ander verhaal waarvan voor de zwakkere exemplaren aan de grond misschien zelfs het laatste hoofdstuk al geschreven is. Er werd nog redelijk wat dauw gevormd maar de pluviometer trok zich daar niks van aan met haar 0,0 mm.

Donderdag, 5 oktober 2017

De wind is tijdens de nacht flink aangetrokken door de passage van de storm Xavier die vooral het noorden van de Benelux flink op de proef stelde. In Vlaanderen viel het zoals voorspeld allemaal erg mee, en bleef het beperkt tot guur herfstweer met minima van 8,4 graden die door de wind een stuk kouder aanvoelden dan ze waren. Aanvankelijk was het nog droog, maar vanuit het noorden wisten een aantal buienlijnen tot over Malderen uit te zwaaien waardoor we hier ook nog konden delen in de Nederlandse waterprijzen. Ondanks dit alles stelde het echter niet veel voor en was enkel de passage van de buienlijn tijdens de late voormiddag vrij pittig te noemen. Het hoogtepunt van de storm werd al rond 6H 's ochtends bereikt en gaandeweg de dag zagen we deze weer afzwakken waarbij de wind enkel tijdens of in de buurt van een bui af en toe nog een beetje opleefde. De opklaringen werden breder vanuit het westen en we zagen de wolken steeds meer uitspreiden tot Stratocumulus door neerwaartse, stabiliserende stromingen. Het was dus afgelopen met de buien en tegen zonsondergang bleven er enkel wat toefjes Stratocumulus over die heel dun verspreid waren en voor een aparte aanblik van de hemel zorgden, zeker met de opvallende, warme schemeringskleuren erboven. Met dit alles zijn we wel in de polaire lucht terechtgekomen die in het zog van de krachtige storm met gemak onze streken kon bereiken. De maxima van 15,0 graden werden dan ook als vroeg bereikt en ondanks de zonneschijn voelde het soms waterkoud aan. Zeker tijdens de avond was dit het geval al konden we van geluk spreken dat de wind ondertussen weer bijna helemaal aan de ketting lag. De krachtige volle maan dook af en toe weg achter de eerdergenoemde Stratocumulustoefjes die er nog steeds hingen en nu duidelijk aan een noordwestelijke stroming waren blootgesteld waar dat overdag nog eerder westelijk was. In het bleke licht konden we ondertussen echter zien hoe er weer stapelwolken werden gevormd die erop wezen dat onze paraplu's hopelijk nog niet zijn weggevlogen door het winderige herfstweer vanochtend. Het neerslagtotaal (dat met de afgelopen twee dagen erbij was opgelopen tot 7,5 mm) werd echter niet meer verder aangevuld voor middernacht. 

Vrijdag, 5 oktober 2018

 Na een vrij zachte nacht met minima van 5,8 graden was het aan de talloze condensatiestrepen om de hemel oranje in te kleuren. Echte bewolking was er niet en in de middeleeuwen zou dit dus een kraakheldere ochtend geweest zijn. Daarna kwam de zon er weer bij om er opnieuw een fraaie en zachte nazomerdag van te maken. Op een paar rafelige stapelwolkjes na werd er geen bewolking gevormd en bij een zacht briesje uit zuidwestelijke richtingen haalden we maxima van 22,1 graden. Tijdens de avond bleef het helder en koelde het dus vrij snel af al lijkt nachtvorst er ook nu niet in te zitten. Op een paar dauwdruppels na bleven de pluviometers op hun dorst zitten met 0,0 mm.

Zaterdag, 5 oktober 2019

 De dag begon sfeervol met Stratocumulusvelden en een zacht najaarslicht dat de met dauw en regendruppels bedekte omgeving wist in te kleuren. Maar dat zachte was allemaal relatief want het voelde koud aan bij minima van 6,9 graden en uiteindelijk kwam de zon er amper door omdat de Stratocumulusvelden snel werden

opgevolgd door Altostratus. De wind kwam uit het zuidwesten terwijl de hogere bewolking uit het noorden kwam en het voelde waterkoud aan. De maxima kwamen niet hoger dan 13,7 graden al bleef het wel droog. Tegen de avond begon de Altostratusnbewolking weer dunner te worden om plaats te maken voor Stratocumulus, Altocumulus en Cirrus. Weer zagen we die sterke windschering waarbij de lagere wolken snel van links naar rechts gingen en de hogere van rechts naar links (als we naar het westen keken). Er leek dus een erg actieve regenzone in de maak te zijn en de weermodellen zinspelen hier ook op, al moeten we natuurlijk wel een slag om de arm houden in deze tijden. Hoe dan ook was de zonsondergang sfeervol met opnieuw warme kleuren en verliep de rest van de dag en avond rustig en droog. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,5 mm. 

Maandag, 5 oktober 2020

Achter de buienlijn van gisterenavond zaten nog meer afzonderlijke Noordzee buien die tijdens de voormiddag en rond de middag voor een erg wisselvallig weertype zorgden. Er stond redelijk wat wind uit westelijke richtingen maar vooral tijdens de nachten was het nog relatief zacht met vanochtend minima van 9,9 graden. Zowel de wind als de bewolking zaten daar voor iets tussen. Overdag deed het dan weer meer aan herfst denken want de zon kregen we slechts vluchtig te zien tussen de buien en de maxima bleven steken op 17,1 graden. Tijdens de namiddag werd het tijdelijk stabieler en kregen we dan toch de zon te zien voor langere perioden. Net als gisteren zagen we echter vanuit het westen een gebied met Altostratusbewolking naderen dat scherp begrensd was met toefjes Cirrus die er uit voort leken te lopen. Het leek wel een exacte kopie van gisteren te zijn en net als toen wist deze bewolking ons opvallend snel te bereiken ondanks het feit dat deze bij zonsondergang nog maar net boven de horizon hing. Omstreeks 20H hoorden we alweer het gekletter van de eerste regendruppels en daar zaten opnieuw forse buien tussen zij het zonder onweer. Het neerslagtotaal kwam tegen middernacht reeds uit op 3,6 mm. 

Dinsdag, 5 oktober 2021

Het is tijdens de nacht lichtbewolkt gebleven met slechts wat Cirrus en Cumulus fractus wolkjes. De nijdige westenwind bleef ons er echter aan herinneren dat er wat op til was en dat we ons niet te veel illusies moesten maken met die staalblauwe ochtendhemel boven ons. De minima werden op peil gehouden door deze wind (luchtmenging) en we konden daarbij 10,4 graden optekenen. Vanuit het westen verscheen dan plotseling een scherp begrensde zone met Stratocumulus bewolking die er aanvankelijk onschuldig uitzag tot we plotseling banden van pannus bewolking zagen verschijnen die parallel met de Stratocumulus bewolking leken te lopen. Door het tegenlicht kleurden deze wolkenflarden roetzwart. Hogerop verscheen dan weer Cirrus uncinus en Cirrostratus. En het was daarachter dat de regen zat die ons omstreeks 11H bereikte met een wisselende intensiteit en een buiig karakter. In de regenzone zat een lijn met zware regenval verwerkt en deze liet het voor korte duur erg hard plenzen. Daarna nam de neerslagintensiteit af en tijdens de late namiddag klaarde het weer op vanuit het westen. We kregen nu erg fraaie buienluchten te zien die zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden en waarvan we af en toe wat schampschotjes meekregen in Malderen. Tussendoor was er dan weer ruimte voor de zon en dit kon het kwik nog een klein duwtje geven richting 15,4 graden. Tijdens de avond leek de buienactiviteit wat toe te nemen al dreven de actiefste exemplaren meestal net ten zuiden en soms ten noorden van ons langs. Al bij al bleef het neerslagtotaal beperkt door dit alles en de snelle passage van de regenzones en buien die ons wel nog wisten te raken. Geen wonder dus dat het neerslagtotaal met 5,7 mm maar een derde bedroeg van wat door verschillende weermodellen berekend werd. 

Woensdag, 5 oktober 2022

Daar waar we gisteren Stratus fractus bewolking over Malderen zagen uitstromen, is het luchtruim tijdens de nacht opnieuw helemaal van uitzicht veranderd. Deze keer was het een uitgestrekt veld van dichte Stratocumulus dat boven ons hing. De bewolking hield ons zacht met minima van 14,6 graden maar voor herfstgevoelens hoefden we toch niet ver te zoeken. Naast de somberheid waarmee de voormiddag grotendeels verliep, was er immers ook een erg krachtig windveld waardoor het eerder een uitwaaidag dan een terrassendag is geworden. De vredig ogende Stratocumulusvelden werden kort voor de middag geleidelijk open gewoeld door convectie en turbulentie wat voor een aantal opklaringen zorgde. Het duurde echter niet lang of er ontstonden Cumulusachtige wolkenflarden waardoor het zeker geen ononderbroken zonneschijn was waar we konden op rekenen. Ook toen het wolkendek volledig oploste, bleven de wolkenflarden maar komen en deze gingen tijdens de namiddag ook steeds dichter op elkaar zitten waardoor er opnieuw een periode van somberheid volgde. De zuidwestenwind bleef ondertussen brutaal tekeer gaan al voelde het wel vrij zacht aan met temperaturen die nog naar 19,9 graden konden klimmen. Bovendien bleef het voorlopig droog en kon er dus nog heel wat gedaan worden in de buitenlucht. De wolkenflarden gingen steeds dichter op elkaar zitten en tijdens de avond zou je haast gaan geloven dat er regen van zou komen. Dit bleek ook te kloppen want aan het koufront dat deze bewolking veroorzaakte, zat een pittige buienlijn verbonden die ons omstreeks 20H bereikte. Het was een lange, smalle buienlijn zoals je die wel vaker ziet bij stormdepressies dus ergens was het wel te verwachten met het erg omstuimige weerbeeld dat we vandaag al gekend hebben. Door de snelle passage en de smalle structuur was de buienlijn echter in een flits voorbij waardoor het neerslagtotaal beperkt is gebleven tot 0,2 mm. Tijdens de uren daarna kwam het af en toe nog tot wat gemiezer of een zwak buitje maar veel gebeurde er niet meer terwijl de rust geleidelijk begon terug te keren. De bewolking bleef wel nog hangen wat de afkoeling tijdens de late uurtjes voorlopig nog temperde. 

Donderdag, 5 oktober 2023

 De dag begon grijs en kil met Altostratus en pannus bewolking. Wel was het droog en dat bleef ook zo ondanks de wat dreigend ogende bewolking. Het is bij dit alles afgekoeld tot 12,0 graden en er stond een zwak briesje uit zuidwestelijke tot westelijke richtingen. Het leek een klassieke grijze najaarsdag te zullen worden want het bleef grijs en er gebeurde niets. Maar tegen de middag werd de Altostratusbewolking dunner en konden we er weer een waterzonnetje doorheen zien dat geleidelijk krachtiger werd. Vanuit het noorden ging de bewolking over in Cirrostratus en werd de lucht lichtblauw. Bij de uitgebreide zonnige perioden die hierop volgden kon het nog opwarmen tot 18,7 graden. Maar het werd zeker niet volledig helder want naar de avond toe kregen we meer Altocumulusvelden te zien vanuit het westen. Deze hadden weliswaar geen verdere gevolgen voor onderandere het neerslagtotaal dat op 0,0 mm zal blijven steken maar zorgde wel voor een fraai (maar niet echt spectaculair) uitzicht in de warme kleuren van de zonsondergang en de schemering die erop volgde.