Flashback: 11 november in het verleden

 Dinsdag, 11 november 2014

Ook deze keer bleven we van sombere kilte gespaard en kregen we terug een erg fraaie nazomerdag voorgeschoteld. Onder een veelbelovende blauwe hemel tekenden we de minima van 5,1 graden op en kort nadien maakte de uitbundige zon haar opwachting. Net als gisteren werden er rond de middag weer wolkenflarden gevormd al leken ze wat minder talrijk dan gisteren. Er was ook Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien die in het zachte licht dat de laagstaande zon genereerde voor mooie uitzichten en kleurenpaletten zorgde. Op het einde van de namiddag dreven er bij momenten erg dichte groepen Cumulus fractus woorbij en kreeg de zon het moeilijker. Maar veel verschil gaf het niet want ze was toch al bijna onder, en bovendien verscheen ze kort voor het ondergaan om nog even voor een erg fraai avondportret te zorgen. Ook de hoge maxima van 15,3 graden waren toen al verzekerd, welke we onder begeleiding van een zachte zuid- zuidwestelijke bries optekenden. Volgens de radar zijn we vrij nipt aan een buiengebiedje ontsnapt dat boven het oosten van Nederland huishield en scheelde het dus niet veel of we hadden iets anders dan die 0,0 mm uit de pluviometer gegoten op het einde van de avond.

Woensdag, 11 november 2015

De motregen is er tijdens de nacht weer uitgegaan, maar een somber Stratus wolkendek maakte vanochtend opnieuw haar opwachting. Net als de zachte temperaturen die met 11,6 graden als minima zoals de voorbije dagen een constante zijn gebleven. Het wolkendek was vrij dun en ging geleidelijk over in Stratocumulus waarbij er kort na de middag een aantal opklaringen ontstonden tussen de losser geworden wolkencompartimentjes. Een zwak novemberzonnetje liet zich met grote verlegenheid eventjes zien voordat er vanuit het westen weer dikkere bewolking kwam binnengedreven. Het werd echter behoorlijk zacht met maxima van 14,4 graden al was dat eerder aan het subtropische luchttransport te danken. De binnendrijvende bewolking bestond terug uit dikkere Stratocumulus welke geleidelijk overging in Stratus. Er vielen een paar druppels motregen uit maar aan het neerslagtotaal van 0,0 mm zou dit uiteindelijk niets veranderen. Tijdens de avond bleven we onder een gesloten wolkendek zitten, maar een krachtige, opstekende zuidwestenwind kondigde toch verandering aan in het rustige en saaie weertype dat we gewoon zijn geworden.

Vrijdag, 11 november 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht zijn we terug in stabielere lucht terecht gekomen en is het droog gebleven. Wel hadden we nog veel last van bewolking die nu uit Stratus en Stratus fractus bestond, maar ons zo wel uit de vorst hield met minima van 0,7 graden. Kort na zonsondergang klaarde het op en maakte de dag een veelbelovende start in volledig heldere omstandigheden maar vanuit het noorden overtrok het weer met Stratus en Stratus fractus. Tijdens de namiddag klaarde het echter opnieuw op en spoedig was het weer volledig helder met hooguit nog een los wolkenflardje dat de revue passeerde terwijl het erg schraal aanvoelde met maxima van 7,1 graden. Aanvankelijk stond er veel wind uit noordoostelijke richtingen doch eens de zon onder was, zwakte deze snel af en waren de omstandigheden ideaal voor een snelle afkoeling die dezelfde avond nog voor ijs- en rijpvorming zorgde. Dat ijs zat dan vooral aan de buitenkant van de pluviometer want aan de binnenkant lazen we een dagtotaal van 0,0 mm af. 

Zaterdag, 11 november 2017 

Tijdens de nacht is de warme lucht weer naar het noorden geschoven waardoor we in Malderen met warmtefrontregens te maken kregen. Het uiterste noorden van Nederland bleef echter nog net in de onstabiele buienlucht steken waardoor het daar wisselvallig bleef met afwisselend zon, wolken en flinke regenvlagen. In Malderen was het dan een en al somberheid met lichte regen of motregen en we zaten dan ook nog eens net in de koele lucht waardoor we van de aangename kant van deze setting dan toch niet konden profiteren. De westenwind was zwak en door de bewolking zakten de minima niet onder de 4,9 graden al was het net ten zuiden van ons een stuk zachter. In de loop van de dag zwaaide de storing weer weg naar het zuidoosten waardoor we in Malderen terug opklaringen te zien kregen waarin zich later buien ontwikkelden al stelde het niet veel voor. Later op de avond kwamen we terug onder invloed van een golf in de regenzones waardoor we vanuit het westen terug bewolking en regen zagen binnenkomen. Dit zou uiteindelijk met morgen erbij een neerslagtotaal van 23,6 mm opleveren voor deze driedaagse. De warme lucht heeft ons niet meer kunnen bereiken ondanks al dat gezwabber van de regenzones en de maxima hielden het dan ook bij 8,4 graden al voor bekeken. 

Zondag, 11 november 2018

 Een golvende regenzone zorgde voor veel bewolking, maar erg actief was het ding niet en we kregen dus vooral Altostratus bewolking en Stratocumulusvelden waarlangs af en toe Stratus fractus dreef. De temperaturen waren aan de zachte kant met hoge minima van 9,5 graden en tijdens de afgelopen nacht heeft het al een beetje geregend. Overdag zagen we hoe de bewolking zich weer ging samen pakken in het zuidwesten en tijdens de namiddag kwam deze snel opzetten waarbij we steeds dikker wordende Altostratus zagen overgaan in Nimbostratus. Het waterzonnetje dat hieraan vooraf ging liet het nog opwarmen tot 13,6 graden en de zuidwestenwind was niet al te krachtig. Daarna volgde dan de onvermijdelijke regen en deze bleek goed te zijn voor 5 druppels waarna het weer opklaarde en we Stratocumulus en Altostratus zagen. Deze laatste pakte zich opnieuw samen en weer waren we vertrokken voor een natte episode met deze keer 10 regendruppels. Dan volgden er terug opklaringen en dan ging het voor een langere tijd regenen aan een tempo van een drietal druppels per minuut. Het had natuurlijk weinig zin om het neerslagtotaal voor deze dag af te wachten want al dat gedruppel was toch niet meetbaar en tijdens de avond zaten we net onder/achter/boven een golftop in de regenzone waardoor er weer opklaringen binnendreven en het een tijdlang droog bleef. Aan de 2,6 mm van afgelopen nacht veranderde er dus niets. 

Maandag, 11 november 2019

 (Laos) de restanten van een tyfoon boven de zuid Chinese Zee zorgden voor een band met fraaie Cirruswolken die tijdens de voormiddag verschenen. Nadat de opnieuw verschenen mistflarden waren opgelost verscheen er echter geen andere bewolking meer. Eens de band boven ons hing werd de hemel vanuit het zuidoosten weer helder. Wel was het wat nevelig. Het werd weer erg warm en de hele dag door hing de wolkenband boven Nong Khiaw. De Cirrusplukjes gingen over in Cirrocumulus en deze spikkeltjes kleurden knaloranje bij zonsondergang. Hiervan konden we echter maar seconden genieten want de zon gaat op deze breedtegraad natuurlijk snel onder. Het voelde al snel weer kil aan tijdens de avond. 

Woensdag, 11 november 2020

 De mist is tijdens de nacht weer opgetrokken en maakte daarbij plaats voor Stratus en Stratocumulus bewolking. Bewolking die de minima weer aardig op peil hield met 7,7 graden. De omgeving was zeer zwaar bedauwd en alleen daarvan gaf de pluviometer al 0,2 mm aan. De dauwdruppeltjes opplanten en spinnenwebben waren weer een feestje voor de fotografen onder ons in combinatie met het zachte ochtendlicht en enkele zonnestralen die erdoor kwamen. Al werd daarop wel flink bezuinigd want er bleven steeds opnieuw Stratocumulusvelden binnentrekken. Warmer dan 12,9 graden werd het ook niet. Er stak tijdelijk ook een kille zuidwestelijke bries op al begon er tijdens de namiddag weer wat rust in het weersgebeuren te komen. We keken aan tegen vredig ogende Stratocumulusvelden die telkens plaats maakten voor een gordel met opklaringen waarna er opnieuw een wolkenband voorbij kwam. In die opklaringen zagen we Cirrostratusbewolking die in het westen overging in Altostratus. Later in de vroege avond zagen we de bewolking overgaan in Cumulus congestus waardoor het er bij momenten dreigend uitzag. Waarschijnlijk zijn er wel een aantal buien uit gevallen maar in Malderen bleef het nog droog en tijdens de avond begon de boel er weer stabieler uit te zien. Er bleef wel nog veel bewolking hangen waardoor de afkoeling ook nu slechts langzaam verliep. 

Donderdag, 11 november 2021

Het was opvallend rustig en er hingen Stratocumulusvelden die de nog steeds standhoudende gevoelige plantjes weer een reddingsboei toewierpen bij 3,7 graden. Ten zuidoosten van ons hingen opklaringen en die hebben plaatselijk wel vorst opgeleverd die soms zelfs vrij pittig was. Langzaam maar zeker rukten de opklaringen weer op in onze richting en dit leidde ons in de namiddag naar een zonnige en vriendelijke episode waarin het bij slechts een zwak zuidwestelijk briesje kon opwarmen tot 12,6 graden. Ook tijdens de avond was er niet veel bewolking meer te zien, en van neerslag was dan ook geen sprake met 0,0 mm als dagtotaal. 

Vrijdag, 11 november 2022

 Het leek alsof de nazomer de handdoek in de ring heeft gegooid toen een grijze Stratuslucht haar opwachting maakte en er een kille zuidwestenwind stond die erg krachtig was. De minima zijn op 4,9 graden uitgekomen terwijl het door die wind frisser aanvoelde. Het wolkendek begon geleidelijk te breken en na een paar uur begonnen we dan toch nog blauwe stukken te zien met wat zon erin. In de hogere luchtlagen waren Cirrus, Cirrostratus en een paar Altocumulus floccus bankjes te zien. Het waren enkel de eerste twee die overbleven en de zon kreeg dus vrij spel om die nazomersfeer er dan toch weer in te brengen. Het warmde op tot 13,4 graden en de wind begon wat af te zwakken. Halverwege de namiddag werd de sluierbewolking wat dikker en had ze zelfs de neiging om over te gaan in Altostratus waardoor de zon weliswaar nog zichtbaar was maar geen warmte meer gaf. Later werd de bewolking weer dunner maar de zon was toen al zo goed als onder. De zonsondergang was er eentje van verbluffende schoonheid want onder de Altostratusbewolking hingen er mammatusachtige structuren die in vuur en vlam leken te staan toen ze langs onder werden aangeschenen met oranjerode tinten. Al dit spektakel ten spijt bleef het droog en rustig waarbij we opnieuw op 0,0 mm zijn beland wat neerslag betreft. 

Zaterdag, 11 november 2023

 (Singapore) De dag begon terug zo goed als helder op wat Cirruswolkjes na en het begin van de voormiddag verliep dan ook in zonnige omstandigheden bij temperaturen die snel weer boven de 30 graden stegen. Er stond nogal wat wind en de lucht voelde iets droger aan waardoor de hitte iets draaglijker was dan wat we de voorbije dagen voor de kiezen hebben gekregen. Door de vrije instraling van de zon konden er zich al snel stapelwolken ontwikkelen en net zoals we al zo vaak gezien hebben, waren dat aanvankelijk onschuldig lijkende Cumulus mediocris wolkjes waarvan er af en toe eentje doorschoot naar het congestus stadium. Tijdens de namiddag werden de 'onschuldige' stapelwolkjes schaarser maar was er eentje dat vanop afstand uitgroeide tot een volwassen bui. Hieruit was gedurende een half uurtje af en toe de donder te horen en de wolk groeide zo snel uit dat het leek alsof we naar een explosieve vulkaanuitbarsting stonden te kijken. De bliksemactiviteit verdween vrij snel (of de donderslagen waren niet meer hoorbaar) maar de ijskap van de bui spreidde zich tientallen kilometers uit in westelijke richting waardoor we tegen een lange band van Cirrus densus aankeken. Dit vormde een opvallend contrast met de verder heldere hemel. Tegen zonsondergang dreef er meer aambeeldbewolking binnen uit buienresten vanuit het oosten en dit zorgde voor een mooie gele gloed bij zonsondergang. Echt spectaculair werd het echter niet en de typische vurige zonsondergangen voor de tropen hebben we eigenlijk helemaal niet gezien gedurende de ganse periode. Na zonsondergang losten de ijskappen verder op en bleven er enkele kleine maar gezond uitziende stapelwolkjes over die zich wellicht met het warme zeewater rondom Singapore aan het voeden waren.