Flashback: 12 november in het verleden

 Woensdag, 12 november 2014

Afgelopen nacht zijn er dan toch nog wolken binnengedreven die voor een wat grijze en kille start zorgden bij minima van 8,5 graden. Maar toch was er nog steeds een waterzon met wat blauwe plekken te zien en naarmate de dag vorderde begon het zelfs weer uit te klaren vanuit het zuidwesten. Het resultaat was dus alweer een puike nazomerdag waardoor het er meer en meer op lijkt dat we dit jaar weinig patienten met winterdepressie symptomen zullen zien. Tegen de middag leek het weer volop zomer al waren de temperaturen niet meer zo hoog doordat we in een koelere luchtsoort zijn aanbeland. Gelukkig was er nu ook bijna geen wind zodat het koudegevoel afnam en zeker vanuit een veranda was het zeer aangenaam toeven tijdens de namiddag terwijl de thermometer buiten stokte op 15,2 graden. Naar de avond toe nam de bewolking wat verder toe (Altostratus, Stratus fractus in Cumulusachtige vlokken) maar na het intreden van de duisternis klaarde het alweer op waardoor er toch weer dreiging lijkt te zijn voor de eerste nachtvorst. Gelukkig viel de wind niet volledig weg en kwam die uit het zachte zuidwesten waardoor we wellicht toch nog gaan kunnen blijven genieten van onze exotische planten en bloeiende eenjarigen die nog steeds gespaard zijn gebleven. Neerslag hoeven we uit deze heldere hemel niet te verwachten waardoor we andermaal afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 12 november 2015

Het Stratuswolkendek van gisteren hing er nog steeds en ging geleidelijk over in Stratocumulus. Het was weer zacht met minima van 12,2 graden en de krachtige wind is weer wat afgezwakt. Het grootste deel van de voormiddag verliep in sombere en grijze omstandigheden, doch naar de middag toe verscheen er in het westen opeens een blauwe massa die onmiskenbaar met opklaringen te maken had. Toen het verschijnsel dichterbij kwam, bleek dat inderdaad het geval te zijn en kregen we uitzicht op de bovenlucht waarin vooral Cirrostratus fibratus bewolking hing. De Stratocumulus werd bizar scherp begrensd door de opklaringen en het leek wel alsof iemand er met een goed geslepen slagersmes gewoon een gat had uitgesneden. Zonovergoten werd het echter niet want er werden prompt Cumulus fractus wolkjes gevormd die de zon aardig gingen dwarsbomen. Dit kon echter niet voorkomen dat we weer erg hoge maxima van 17,8 graden konden binnenrijven terwijl de zuidwestenwind zich koest wist te houden. Op het einde van de namiddag werden de opklaringen weer breder (de wolkenflarden losten weer op) al was het ondertussen al te laat om nog veel warmte en genot uit de zwakke, wegzakkende novemberzon te halen. Er bleven enkele rijtjes Cumulusbewolking over die zich uitspreidden tot Stratocumulus, zij het op erg beperkte schaal. De opklaringen bleven dus overheersen al wisten de Stratocumulusvelden naar de avond toe dan toch nog een doorbraak te forceren. Dit leidde ons uiteindelijk naar een zwaarbewolkte tot betrokken avond waarin het wel nog droog bleef en vooral erg zacht. Meetbare neerslag was vandaag opnieuw ver te zoeken waardoor het neerslagtotaal van 0,0 mm vlakbij kon gevonden worden

Zaterdag, 12 november 2016

De gevoelige plantjes zijn dan toch nog doorheen hun schijnbaar onuitputtelijke voorraad karma bij de weergoden (en dan vooral Thialf) geraakt. We vonden vanochtend hun stoffelijke overschotten terug in een winters ogende, witberijpte wereld welke was afgekoeld tot -1,1 graden. Aanvankelijk bevonden ze zich in geconserveerde toestand en leek het alsof ze in verstilde toestand van de winterse pracht aan het meegenieten waren, maar zodra de zon erdoor kwam en het kwik boven nul steeg zakten ze als puddingen in elkaar en werd dit seizoen voor de Londerzeelse exotenkwekers officieel afgesloten. In de hogere luchtlagen zagen we Cirrostratus binnenkomen vanuit het westen en er dreef een band van Stratocumulus bewolking over. Hierdoor zaten we een half uurtje zonder zon maar daarna was ie er weer en konden we van een fraaie herfstdag genieten die weliswaar aan de frisse kant was met 6,5 graden. De wind kromp naar noordwestelijke richtingen en tijdens de namiddag trok er terug een band van Stratocumulus over waarna de zon weerkeerde. In het tegenlicht van haar verwarmende stralen zag de ondertussen verschenen Altostratus er zeer dreigend uit, en deze breidde zich snel uit vanuit het westen. Later verscheen er ook wat pannus onder maar het duurde tot rond 20h voordat de eerste regendruppels neerploften. Deze neerslag was op sommige momenten intens maar uiteindelijk leverde het toch niet meer dan 2,1 mm op waarbij ze tegen middernacht overging in fijne motregen

Zondag, 12 november 2017

We kregen met flink wat neerslag te maken tijdens het tweede deel van de nacht en tijdens de voormiddag bleef het ook nog enige tijd verder regenen. Daarna kwamen we in heldere lucht met buien terecht en leek het opeens een typische voorjaarsbuiensituatie met felle zon, diepblauwe luchten, af en toe behoorlijk felle buien (al zaten er ook lichte exemplaren bij met fraaie doorzichtige valstrepen) en tijdens de namiddag zelfs een vrij aktief onweer. Naast dit alles was er ruimte voor een flinke portie zonneschijn maar de lucht was zodanig verkouden dat het kwik niet meer zo goed meewilde en de wind was ook nog eens extra krachtig waardoor de maxima van 7,7 graden een stuk kouder aanvoelden dan ze waren. Tijdens de late namiddag kregen we meer aanhoudende regen te verwerken en werd het ook achter glas tijd om de ene pullover na de andere aan te trekken. En dan kreeg het al erg beroerde kwik nog eens een genadeslag toen het later op de avond weer opklaarde bij een wegvallende wind. Hierdoor bereikten we de minima van 3,8 graden nu pas.

Maandag, 12 november 2018

 Tijdens het tweede deel van de nacht is het opnieuw gaan regenen, en op sommige momenten was de intensiteit best hoog. Door de bijhorende bewolking was het zacht met minima van 8,8 graden maar overdag hield de combinatie van waterkoeling en wolken de maxima aan de ketting waardoor we met 11,3 graden vrede moesten nemen. Aanvankelijk stond er een strakke bries uit zuidwestelijke richtingen maar overdag begon de rust geleidelijk terug te keren. Tijdens het tweede deel van de namiddag dreven er opklaringen binnen en zagen we Stratocumulusvelden en gebroken Altostratus die voor veel sfeer zorgden in het zachte avondlicht. De apotheose volgde tijdens de avond toen de zon alles in vuur en vlam leek te zetten. De rest van de avond verliep rustig en droog waarbij we konden afsluiten met een uniek neerslagtotaal van 10,4 mm. 

Dinsdag, 12 november 2019

(Laos) boven de bergen hebben zich weer veel wolkenflarden gevormd terwijl er ook veel opklaringen waren. Het voelde luchtig aan bij een graad of 17 maar toen er tijdens de voormiddag wat wind op stak, werd het toch een beetje kil. Dit bleef zo tot de middag terwijl alle bewolking oploste en toen sloeg de kilte weer in enkele minuten om naar zomerse warmte. Deze hield ons de ganse namiddag gezelschap tot er tijdens de avond weer een snelle afkoeling plaats vond. Het werd een beetje nevelig maar er waren nog geen wolken te zien.

Donderdag, 12 november 2020

 Ook vandaag pakten de minima vrij zacht uit met 6,7 graden en daar zat de bewolking natuurlijk voor iets tussen die er tijdens de nacht hing. Tegen de ochtend waren er wel weer opklaringen en wat van die bewolking overbleef bestond uit Stratocumulus en Cumulus. De atmosfeer was vrij stabiel en het kwam dan ook niet verder dan gebieden met stapelwolken en de eerdergenoemde Stratocumulus die elkaar afwisselden. De zon kwam er regelmatig door en het was zacht met temperaturen die naar 13,2 graden stegen. Er stond ook een zwak zuidwestelijk briesje. Tegen de avond zagen we in het westen wat Cirrus en Cirrostratus verschijnen die redelijk scherp begrensd was maar slechts laag boven de horizon hing. De andere wolken losten tijdens de avond op en ondanks de Cirrus die we nog net konden zien was de lucht boven ons kraakhelder. Hierdoor zagen we een erg gedetailleerde sterrenhemel waar de astronomen onder ons zeker niet over geklaagd zullen hebben. Het koelde ook vrij snel af want de uitstraling was maximaal en er stond ook geen wind meer. Maar er viel nog veel af te koelen voor de verstokte winterliefhebbers die misschien al over vorst zaten te fantaseren en het kwik zal wellicht een eind boven het vriespunt blijven met een pluviometer die haar inhoud van 1,3 mm vloeibaar zal kunnen houden. 

Vrijdag, 12 november 2021

De nazomer kwam er vandaag weer in toen de zon ons al bij haar opgang vriendelijk begroette. Het is afgekoeld tot 2,0 graden en overdag stak er een zwak zuidelijk briesje op. Tijdens de namiddag begon er Altocumulusbewolking binnen te trekken maar het was allemaal minder dan voorspeld waardoor de dag een pak zonniger verliep dan voorspeld. Van de regen in de namiddag kwam niets in huis en we keken de hele tijd tegen fraaie ribbelstructuren in de Altocumulus lenticularis en undulatus bewolking aan waartussen nog veel opklaringen zaten. Wel voelde het fris aan maar in deze tijd van het jaar kan je moelijk anders verwachten. Het werd nog 11,7 graden voor de bewolking uit. Na zonsondergang nam ze verder toe en omstreeks 22H arriveerde de voorspelde regen dan toch nog. Heel veel stelde het niet voor, we kwamen uit op een totaal van 0,1 mm.

Zaterdag, 12 november 2022

 Na een erg koele nacht met minima van 2,7 graden en waar hier en daar zelfs al wat rijp te zien was in de velden, maaktede zon weer haar opwachting. Deze keer was het zonder wind zodat we een intenser nazomergevoel kregen dan de voorbije dagen. Al werkte dat hier en daar averechts want plaatselijk bleven er Stratusvelden en mist hangen net door het ontbreken van die wind. Hoe dan ook was Malderen bij de gelukkigen en bleef het hier bij contrails en wat Cirrostratus fibratus bewolking die hier en daar wat dikker was maar weinig invloed had op de zon. Het werd maarliefst 16,3 graden bij een zwak zuidwestelijk tot zuidelijk briesje en ook de namiddag bleef het aangenaam zonnig. Pas in de avond schemering zagen we een donkere massa van Altocumulus- achtige wolken hangen in het westen die mogelijk met de mistvelden daar te maken heeft. Er werd ook wat nevel gevormd die door de uitstraling in de windstille en heldere omstandigheden in de hand werd gewerkt. Die nevel was met het neerslagtotaal van 0,0 mm ook gelijk het enige vocht dat vandaag door de weergoden beschikbaar werd gesteld. 

Zondag, 12 november 2023

 (Singapore) Er hing terug wat meer sluierbewolking en Altocumulus al was er nog voldoende instraling van de zon om onze vertrouwde stapelwolkjes weer tevoorschijn te toveren. Enkelen daarvan groeiden al verder door naar het congestus stadium maar de meeste buien zaten boven het vasteland van Maleisië zoals na het opstijgen voor de terugvlucht al snel bleek. Sommige buien waren sterk geclusterd en zorgden voor een turbulent verloop van de vlucht in deze omgeving. Ook boven de Indische oceaan was het goed prijs met vooral ter hoogte van de Andamanen nog een reeks buienwolken die de potentie hadden om het vliegtuig grondig door elkaar te schudden en te mixen. Daar waar de satellietbeelden voor het opstijgen nog een helder en stabiel ogend India toonden, bleek ook daar de rust ver te zoeken te zijn en was het wachten tot we de Perzische golf naderden voor stabieler weer. Hier kwam wel nog vaak Cirrus en Cirrostratus bewolking voor en later zorgden uitlopers van fronten met de regelmaat van de klok voor nieuwe turbulentie. In Istanboel kregen we uit een koufront Altocumulus castellanus bewolking te zien met lagen van Cirrus en Cirrostratus erboven terwijl er lagerop Stratocumulusvelden voorkwamen. Niettemin verliep de aansluitende vlucht doorheen dit front opvallend rustig en ook daarna gebeurde er niet veel terwijl er overwegend heldere condities waren. Pas bij de landing in België kregen we meer bewolking te zien uit een scherp begrensd warmtefront. Waar het boven het noorden van het land helder was en we steden als Hasselt en Antwerpen mooi konden zien liggen, was het in Brussel al betrokken met motregen bij de aankomst. En dit leidde ons tegen middernacht naar een pluviometer die in Malderen stond en 0,2 mm aangaf als dagtotaal.