Flashback: 13 november in het verleden

 Donderdag, 13 november 2014

Het was vanochtend volledig helder en het kwik is op een voor deze omstandigheden nog verrassend hoge 4,2 graden uitgekomen. Geen nachtvorst dus al lijkt het op sommige plekken in Nederland en de Ardennen toch nog (een beetje) prijs te zijn geweest. De heldere hemel zag er een beetje raar uit want er was een witte gloed boven de westelijke horizon te zien. Wie goed keek zag dat dit een scherp begrensde laag Cirrostratus was, en deze kwam langzaam maar zeker onze richting uit. Tegen het einde van de namiddag was alles volgesmeerd met Cirrostratus, maar de zon raakte daar nog vlot doorheen en bij een zwakke zuidwestenwind en maxima van 14,3 graden voelde het nog wat nazomers aan, zeker achter glas. Af en toe dreven er ook wat Stratus fractus wolken onder de Cirrostratus door die in groepjes leken geschikt te zijn. Dit beeld zagen we ook na zonsondergang (al hadden we er dan een nachtkijker voor nodig) en veel veranderde er niet zodat we het rustig en droog hielden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Vrijdag, 13 november 2015

Tijdens de vroege ochtend was het nog steeds rustig en zwaarbewolkt bij zachte minima van 9,4 graden. Na een tijdje begon het weer te motregenen, en na wat we gewoon zijn geworden zouden we niet verwachten wat er op deze motregen zou volgen. Dat bleek namelijk echte regen te zijn, en later kwam het zelfs tot een stortvlaag tijdens de passage van een erg pittige buienlijn. Dan kwamen we in heldere lucht terecht waarin het opklaarde en we Cirrus en Cirrostratus bewolking zagen met rijen forse stapelwolken eronder. Dit was het weerbeeld waar we de rest van de voormiddag en een deel van de namiddag mee te maken zouden krijgen: vrij zonnig, winderig en zacht met regelmatig stapelwolken. Soms zag het er behoorlijk dreigend uit en zagen we buien passeren, daarna volgde terug een periode met bredere opklaringen waarbij de lucht diepblauwer werd en de Cirrusbewolking afnam. Op middelbaar niveau verscheen ondertussen echter Altocumulus en in het westen Cirrus intortus die een erg actieve buienlijn voorafgingen welke zich later op de dag met ons zou zoethouden. Voor het zover was, konden we nog genieten van aangename maxima van 14,8 graden bij redelijk wat zonneschijn maar wel nog steeds een goed voelbare zuidwestenwind. De buienlijn walste omstreeks 16H over Brussel maar bleek niet aaneengesloten te zijn waardoor Malderen weer naar goede gewoonte tussen de buiencellen door kon glippen. Het oogstte dan ook weinig verwondering dat het neerslagtotaal daar op 0,8 mm is blijven steken. Nieuwe opklaringen maakten hun intrede vanuit het westen, al bleef het wel erg winderig maar wel droog tijdens de rest van de avond. Er stroomde merkbaar frissere lucht binnen achter de buienlijn die kennelijk een koufront moet voorgesteld hebben.

Zondag, 13 november 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht is het betrokken gebleven en viel er enkel nog wat fijne motregen die nauwelijks meetbaar was. Dit was ook vanochtend en tijdens de voormiddag het geval terwijl het door de bewolking niet kouder dan 4,6 graden werd. Vandaag werd de gisterenochtend aangerichte slachting onder de buitengebleven plantjes pas echt duidelijk toen hun huiveringwekkende karkassen als slapende horrorcreaties afstaken tegen een sombere, donkergrijze Stratuslucht. Er hing een onheilspellende stilte en ook de vogels en andere wezens leken geen teken van leven meer te geven. Daar waar we tijdens de voormiddag nog wat (niet meetbare) motregen kregen, was het tijdens de namiddag droog en was de bewolking ook iets dunner. De zon kregen we echter niet te zien en het was kil bij maxima van 6,4 graden. Tijdens de avond leek de bewolking in een bleek schijnsel op te lichten, en dit was uiteraard het werk van de zogenaamde "supermaan" die morgen zal te zien zijn en nu reeds bijna op haar maximum was. Maar veel veranderde dit niet aan het zeer saaie en sombere weertype waarbij ons enkel nog restte het dagtotaal van 0,1 mm uit de pluviometer te schudden.

Maandag, 13 november 2017

Na een periode met opklaringen werd Malderen tijdens het tweede deel van de nacht overspoeld door een reeks bijzonder krachtige buien. Mogelijk zat hier wat hagel tussen maar onweersverschijnselen bleven nu uit wat een beetje een verrassing is gezien de hevigheid van de buien. Tegen de ochtend werd het weer wat rustiger met opklaringen maar kregen we toch nog af en toe pittige veegjes mee van langstrekkende buien. Ondanks de Arctische lucht bleef het vorstvrij met minima van 2,3 graden en daar zat de bewolking natuurlijk voor iets tussen. Overdag maakten we een erg fraaie start met diepblauwe luchten, forse stapelwolken en prachtige valstrepen onder en langs de buienwolken. Tussendoor kregen we vaak de zon te zien, wat een drietal keer werd gevolgd door nieuwe buien en een periode van veel bewolking. Maar ondertussen kwamen we onder invloed van regenzones die vanuit het zuidwesten onze kant op kwamen. De buien stierven af, de zon ging meer schijnen en de lucht werd wat neveliger wat voor mooie stralenkransen zorgde rondom de enkele stapelwolken die nog overbleven. Het warmde op tot 9,4 graden bij een zwakke noord-noordwestelijke wind en in de hogere luchtlagen zagen we Cirrus verschijnen en noord-zuid lopende banden van Altocumulus. Bij zonsondergang zorgde dit weer voor mooie kleuren en effecten terwijl het onder de brede opklaringen flink afkoelde tijdens de avond. We sloten af met een neerslagtotaal van 1,7 mm in rustige, windstille condities.

Dinsdag, 13 november 2018

 Tegen de verwachting in is het toch nog tot een aantal buitjes gekomen op verschillende plaatsen in het land, waardoor de aanstaande lange periode van droogte iets korter wordt. Voor sommigen dan want op veel plaatsen bleef het droog en kan men zich vragen stellen of de bomen hun blad nu verliezen door watergebrek of door de herfst. Hoe dan ook, tegen de middag werd het overal stabiel en zagen we de Stratus en Stratus fractus bewolking plaats maken voor losse wolkenflarden die veel weg hadden van rafelige Cumulus aan een mooie blauwe hemel. Het kwam dus tot veel zonneschijn en bij maxima van 13,6 graden oogde het best vriendelijk, zeker uit de zuidelijke wind die soms nog erg temperamentvol was. De heldere hemel zorgde tijdens de avond voor een snelle afkoeling eens de wind weer ging liggen waardoor we de minima van 8,2 graden nu pas bereikten onder een fonkelende sterrenhemel waarbij alle bewolking is opgelost op een band van sluierbewolking en Stratocumulus in het westen na die overigens voor een fraaie zonsondergang heeft gezorgd. We sloten af met een neerslagtotaal van 10,4 mm. 

Woensdag, 13 november 2019

(Laos) Er heeft zich opnieuw mist gevormd in de bergen maar nu was het algemeen. Overal hing Stratus en de dag startte erg donker. Het duurde een paar uur eer de eerste opklaringen verschenen maar toen ging het razend snel en na een uur was het volledig helder. De laatste wolkenflarden kregen gezelschap van Altocumulusbankjes maar die hielden het ook maar 10 minuten vol. Bij de rit van Nong Khiaw naar Luang Prabang was het eerst helder maar dan verschenen er veel stapelwolken vanuit het zuiden. Deze gingen over in Stratocumulusvelden en het was weer betrokken in Luang Prabang.  Het waren de resten van de tyfoon waarvan we nu vlakbij het oog zitten. Gelukkig was het ding al afgestorven maar toch stak er tijdelijk veel wind op en later vielen er ook enkele druppels. Toch konden we even de gloed van de zonsondergang ontwaren in de bewolking. Daarna ging de wind weer liggen maar het druppelde nog wat na zonder dat het hinderlijk was. Het werd een zwoele en rustige avond.  

Vrijdag, 13 november 2020

 Tijdens de vroege ochtend is er opnieuw bewolking komen opzetten die het kwik op 5,9 graden tot staan wist te brengen. In de hogere luchtlagen was dat Cirrus maar de show werd duidelijk gestolen door een vorm van Altostratus undulatus asperatus met erg bizarre structuren erin terwijl er ook brede opklaringen tussen zaten. De bewolking zag er onaards uit en het bizarre was dat het aan een moordende snelheid voorbij raasde alsof we naar een timelapse stonden te kijken. Deze wolken waren vrij snel weer weg en werden even later ook in delen van Nederland gesignaleerd. Daarna volgde er Stratus fractus bewolking en Cumulus welke werden gevolgd door een aantal buitjes die meestal uit fijne regen en motregen bestonden. Erg veel stelde het niet voor en er was ook nog ruimte voor opklaringen. Met een paar zonnestraaltjes erbij kon het kwik nog maxima van 13,8 graden aantikken. Op het einde van de namiddag werd het wel overwegend somber met terug veel Stratus fractus bewolking waar af en toe nog een spatje motregen leek uit te vallen. In de laatste schemering zagen we daar weer een paar opklaringen tussen en deze onthulden buienwolken en neerslagstrepen die zich verder naar het westen bevonden. Deze bereikten ons later op de avond en brachten pittige regenval met zich mee. De hoeveelheden bleven echter beperkt door de korte duur van de buien en zo bleef het dagtotaal dan toch nog beperkt tot 1,3 mm. 

Zaterdag, 13 november 2021

Na de regen gisterenavond en vannacht zijn we in onstabiele polaire zeelucht terecht gekomen. De onstabiliteitsdiepte was echter gering waardoor de buitjes meestal uit motregen en fijne regendruppels bestonden. Grote hoeveelheden vielen er dan ook niet al leek het visueel soms zo daar je met een kleine hoeveelheid water nog heel veel motregendruppels kan maken. Hierdoor kon het al eens gebeuren dat een door de buien verraste fietser nog ergens een droge plek tussen zijn/haar kleren kon vinden na afloop van de rit. Later op de avond begon de buienactiviteit eruit te gaan en was het meer een afwisseling tussen Stratocumulusvelden, Stratus fractus en af en toe wat gemiezer wat er nog uitkwam. Er stond erg weinig wind uit westelijke tot noordwestelijke richtingen en dit zorgde later voor het ontstaan van nieuwe Stratusbewolking. Het werd nu somber maar droog en vooral erg zacht bij temperaturen die nauwelijks daalden na maxima van 12,5 graden te hebben opgetekend. Kouder dan 9,3 graden is het overigens ook niet geworden. De laatste motregendruppel die nog neerkwam bracht het dagtotaal op 6,9 mm.

Zondag, 13 november 2022

 Het was behoorlijk koud vanochtend met minima van 2,5 graden, en er hingen nevelbanken die zich in de erg vochtige en windstille atmosfeer hebben kunnen vormen. Een paar van die slierten dreven tijdens de voormiddag doorheen de straten van Malderen waardoor het vanuit onze woningen leek alsof we met het vliegtuig door de wolken kliefden. Daarna losten deze nevelbanken op en zagen we zuid- noord georienteerde Stratocumulus undulatus veldjes die voor een zonloze periode dreigden te zorgen. Maar ter hoogte van de zon waren deze wolken aan oplossing onderhevig waardoor ze in Malderen bleef schijnen tot groot jolijt van de zonnepanelenbezitter die nog een wasje wilde draaien. Enkel rond de middag dook de zon tijdelijk achter deze wolken weg maar ze kwam al snel terug toen alles overal oploste. Nu was er enkel Cirrus en Cirrostratus te zien in de hogere luchtlagen en kon het bij veel zon en slechts een zwak zuidelijk tot zuidoostelijk briesje opwarmen tot 15,4 graden. Tegen zonsondergang zagen we de westelijke horizon in vuur en vlam staan al waren de kleuren boven ons niet zo spectaculair meer. Het koelde daarna snel af want bij weinig wind en een open hemel zijn de omstandigheden daar natuurlijk ideaal voor. Het zou zelfs tot wat nachtvorst kunnen komen morgenvroeg. Neerslag was opnieuw de grote afwezige vandaag met 0,0 mm. 

Maandag, 13 november 2023

 De motregen waarmee we gisteren eindigden, is tijdens de nacht overgegaan in vrij pittige regenval en het zag er herfstachtig uit vanochtend met Nimbostratusbewolking en erg pittige regenvlagen. Na een paar uur werd het wat droger al viel er af en toe nog motregen en lichte regen. Er stak nu echter een pittige zuidwestenwind op en later volgden er terug perioden van stevige regenval. Ondertussen werd er zachte lucht aangevoerd waardoor het tijdens de nacht al niet kouder dan 7,8 graden is geworden en het kwik overdag verder steeg naar 15,4 graden. Haverwege de namiddag kwamen we echter plotseling aan de achterzijde van de scherp begrensde regenzone terecht en sloeg het weer om naar bijna volledig helder en zonovergoten met wat rafelige stapelwolkjes. De wind wakkerde bij dit alles echter nog verder aan en er ontstond ook een nevelige waas die wellicht is veroorzaakt door opstuivend zeewater. Na een tijdje dreven er meer stapelwolken binnen al raakte het niet meer overtrokken en bleef het ook droog. Ook tijdens de avond was dit het geval waarbij de wind die eventjes wat minder hard is gaan waaien, terug krachtiger werd met stevige rukwinden. Pluviometers die dit geweld overleefden wezen 8,6 mm aan als dagtotaal.