Flashback: 15 november in het verleden

 Zaterdag, 15 november 2014

Tijdens de vroege ochtend kwam het tot zeer krachtige stortbuien en tijdens de voormiddag bleef het aan een langzamer tempo naregenen terwijl het erg rustig was bij een nauwelijks voelbare naar het westen ruimende wind. In de hogere luchtlagen leek de stroming echter uit het zuidoosten te komen want de opklaringen en donkere luchten bewogen zich altijd van daaruit richting het noordwesten. De bewolking bestond uit Altostratus, Stratocumulus en soms ook Altostratus asperatus met haar typische golfachtige structuren erin. Tijdens de namiddag werd de Altostratus bewolking dunner en dreef er wat Stratus fractus voorbij. Er ontstonden opklaringen waarin opviel dat de lucht een erg wazig uiterlijk had. De randen van de bewolking waren nauwelijks te onderscheiden en toch konden we door de blauwe kleuren hier en daar zeggen dat er opklaringen aanwezig waren. Ondanks deze nevelige uitstraling van de bovenlucht waren de zichtbaarheden op de begane grond net erg goed doordat we in heldere polaire lucht waren terechtgekomen. Op een of andere manier straalden deze fletse blauwachtige en witte kleuren een aangename, rustgevende sfeer uit die later werd verbroken toen de lucht opeens een stuk helderder werd vanuit het noordoosten. De resterende bewolking bestond uit Altostratus en Stratocumulus welke oranje werd aangeschenen door de ondergaande zon: alweer een reden om onze camera's te trekken. Na zonsondergang koelde het snel af onder de heldere hemel waardoor we de minima van 9,7 graden nu pas bereikten. Hoewel snel misschien veel gezegd is daar de temperatuur overdag bijna constant rond 11,6 graden bleef hangen wat de maxima waren en er dus minder dan 2 graden temperatuursverloop was vandaag .

Zondag, 15 november 2015

Het is tijdens de nacht nauwelijks afgekoeld waardoor het vanochtend broeierig aanvoelde bij minima van 9,2 graden. De bewolking bestond uit Stratus en Stratus fractus waar af en toe opklaringen tussen te zien waren. Deze wolkenflarden dreven aan een flink tempo voorbij vanuit het westen al stond er aan de grond eerder een zuidwestelijke tot zuidelijke wind. Op de radar was te zien dat zeer actieve regenzones net ten noorden van ons over Nederland trokken alwaar ze over een periode van 48 uur tot 40 mm zouden opleveren. En dat terwijl het in Malderen amper tot een paar druppels kwam. Op de satelliet was ook duidelijk te zien dat de bewolking daar een heel andere stuructuur had dan de in Stratocumulus overgaande wolkenflarden die boven ons hingen. Telkens de zon erdoor brak deed het zelfs een beetje aan lente denken. Tegen het einde van de namiddag werd de bewolking dikker vanuit het westen waarbij de Stratocumulus overging in dikkere Stratus bewolking terwijl er ook wat meer 'chill' in de lucht begon te komen. Tot neerslag kwam het echter niet en de zachte temperaturen mochten we ondanks de dalende gevoelstemperatuur wel houden met maxima die weer absurd hoog waren voor deze tijd met 16,7 graden. Tijdens de avond bleef het zwaarbewolkt tot betrokken terwijl we deze droge dag konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm

Dinsdag, 15 november 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht is de neerslag weer wat afgenomen, maar de omgeving lag er druipnat bij terwijl er toch nog wat fijne motregen bleef vallen. Er is steeds zachtere lucht binnengestroomd waardoor de minima van 6,7 graden reeds kort na middernacht werden opgetekend. Tijdens de voormiddag volgde er een droge periode die een paar uur aanhield, maar vervolgens ging het opnieuw motregenen vanuit het westen wat gepaard ging met het binnenstromen van nog zachtere zeelucht onder begeleiding van een zwakke zuid- zuidwestelijke wind. De neerslag werd langzaam maar zeker intenser waardoor het opnieuw een dag werd die zich niet bepaald leende tot buitenactiviteiten ondanks de boterzachte temperaturen. De zon kregen we niet meer te zien en tijdens de avond ging de motregen over in gewone regen waarbij het neerslagtotaal onduidelijk is daar deze tot na middernacht bleef aanhouden. De maxima werden erg laat bereikt met niet minder dan 13,0 graden, een heel verschil met de kille toestanden die we achter de rug hebben.

Woensdag, 15 november 2017

We kwamen geleidelijk onder invloed van een warmtefront en dit ging gepaard met een periode van regen gevolgd door motregen tijdens de voormiddag. Met minima van 7,0 graden was het zacht maar we moesten de prijs betalen in de vorm van somberheid en het waren vooral reisbureaus die de betaling in ontvangst konden nemen. Overdag veranderde er weinig al was er rond en na de middag een drogere periode waarbij de bewolking wat meer licht doorliet. Tijdens de late namiddag volgden er weer perioden met motregen en dikkere bewolking. We haalden maxima van 9,1 graden en de wind was zeer zwak uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. Later op de avond werd het weer droger terwijl er nog een zwak briesje bleef waaien. We sloten af met 0,2 mm als neerslagtotaal. 

Donderdag, 15 november 2018

 Het leek wel volop lente met een stralende hemel al deden de minima van 3,0 graden daar iets minder aan denken. Er stond nauwelijks wind en dit uit veranderlijke richtingen terwijl de zon er flink op los brandde waardoor het kwik steeg naar 14,4 graden. Nergens was er bewolking te zien en er leek geen einde aan al dit moois te zullen komen. Overdag was dit ook niet het geval en we we kregen dus ononderbroken zonneschijn van zonsopgang tot zonsondergang. Omstreeks 20H sloeg het weer echter opeens om en werd alles verzwolgen door dichte mist die vanuit het niets kwam opzetten. Na verloop van tijd leek er ook wat nat te vallen maar het neerslagtotaal van 0,0 mm trok er zich weinig van aan. De thermometers leken wat meer onder de indruk te zijn van dit gebeuren want de bewolking remde de afkoeling natuurlijk meteen af waardoor het lang niet zeker is of we komende nacht nog vorst zullen krijgen.

Vrijdag, 15 november 2019

 (Laos) het is helemaal opgeklaard en de zon maakte haar opwachting in een heldere hemel bij aangenaam zachte minima. De rit van Luang Prabang naar Vang Vieng begon in kraakheldere omstandigheden maar na een tijdje verschenen er in het zuiden Cumulus wolken. Deze zouden ons voor de rest van de rit gezelschap houden en tijdens de passage van een bergpas konden we ze zelfs letterlijk een kusje geven. Tegen de avond losten de stapelwolken op en konden we van een schitterende zonsondergang genieten waarbij warme kleuren contrasteerden met de karstgebergten. Het bleef zacht zonder dat het echt zwoel was na het vallen van de nacht. 

Zondag, 15 november 2020

 Na de kletsnatte verwachtingen die voor vandaag zijn opgemaakt, zullen sommigen wel ogen getrokken hebben toen een vrolijk zonnetje vanochtend haar opwachting maakte in een slechts lichtbewolkte hemel. Maar de radarbeelden toonden dat de weermannen het wel degelijk bij het rechte eind hadden en even later zagen we de bewolking dan toch toenemen vanuit het westen. Een strakke  zuidwestenwind voerde zachte subtropische lucht aan waardoor de minima op 8,4 graden zijn blijven steken. De bewolking die eerst uit Cirrus en Cirrostratus bestond, werd uitgebreid met Altocumulus en Stratocumulusvelden en later kwam er ook dikke Altostratus opzetten. Hieruit ging het omstreeks 11H30 regenen en de opvallend dikke druppels maakten plaats voor matige regenval die bij een klassieke regenzone uit de jaren stilletjes hoorde. Dat alleen was al bijzonder op zich en het kreeg ook nog eens extra karakter door de wind die verder aanzwol en bijna stormachtig werd. Na enkele uren kreeg de neerslag een buiig karakter en viel het er op sommige momenten met bakken uit. Dan werd het uiteindelijk droger maar later op de avond volgden er nog talloze buien. Ondanks de plensregens is het nog kunnen opwarmen tot 15,3 graden maar de zon kregen we na de middag niet meer te zien. Nog later op de avond ging er weer wat meer ruimte tussen de buien zitten waardoor het steeds droger werd. De wind begon ook af te nemen waardoor deze bewogen herfstdag dan toch nog erg vredig eindigde. We eindigden met een dagtotaal van 8,7 mm. 

Maandag, 15 november 2021

We zijn er het voorbije jaar grotendeels van gespaard gebleven maar vandaag gingen we dan toch nog voor de bijl en kregen we een eindeloos sombere en grauwe herfstdag waar de winterperiodes van vroeger berucht om waren. Het waren de gevreesde Stratuswolken die de plak zwaaiden en de hele dag door keken we tegen dezelfde grijze lucht aan waar met moeite hooguit wat rafelige wolkenflarden in te herkennen vielen. Gelukkig hebben de bomen dit jaar hun blad vrij lang kunnen houden waardoor de wereld van duizend-en-een grijstinten dan toch nog een beetje werd opgefleurd met warme herfstkleuren. Ondanks de inversiebewolking werd er helemaal geen mist gevormd al lag de omgeving er wel bedauwd bij. Af en toe viel er een druppel motregen al stelde dit nauwelijks wat voor. Vooral in de namiddag kregen we hier vaak mee te maken. Naast de saaiheid van de bewolking viel er ook qua temperatuursverloop niet veel te beleven met uitschieters van 3,0 en 7,3 graden. En over neerslag zullen we het maar helemaal niet hebben met 0,2 mm als dagtotaal. Na zonsondergang bleef alles hetzelfde en maakte het grijs plaats voor straatlampenoranje terwijl er af en toe fijne motregendruppeltjes bleven naar beneden komen. 

Dinsdag, 15 november 2022

(Martinique) Het is tegen de ochtend weer wat droger geworden in Parijs maar het luchtruim zat vol met Altostratus en Altocumulus castellanus aan de voorzijde van het koufront waaruit het later weer ging regenen. Bij het opstijgen zagen we fraaie undulatus vormen in de onderste laag bewolking maar eens we wat hoger zaten kregen we niet meer dan een witte waas te zien tot we achter het koufront zaten in Bretagne. Daar ontvouwden zich fraaie buitenluchten die typisch zijn voor de polaire lucht achter het koufront. Na een uurtje kwamen we terug in de overgangszone terecht waar cirrostratus en wat turbulentie hun opwachting maakte. Daarna volgden Stratocumulus velden pal onder de kern van het Azorenhoog waarna we in de zone met oostelijke passaatwinden terecht kwamen. De bewolking bestond daar uit Cumulus die vaak castellanus-achtige trekjes had. Er was soms ook neerslag onder te zien ook al waren de wolken klein. In het laatste uur voor de landing kregen we verspreide Cumulonimbi te zien met zeer hoge toppen. In het zuiden was meer aaneengesloten aambeeld bewolking te zien. Boven de eilanden zaten meer buien samen gepakt en die gaven wat lichte regen bij aankomst met een zwoele 33 graden erbij. De rest van de avond bleef het droog in Morne Verte met Cumulus wolkjes. 

Woensdag, 15 november 2023

 Meer opklaringen zijn tijdens het tweede deel van de nacht Malderen binnen gedreven. Het is afgekoeld tot 7,8 graden maar de lucht was wel nog erg vochtig waardoor er gemakkelijk Stratus fractus bewolking ontstond die de neiging had om zich in van west - oost gerichte banden te organiseren. Niet toevallig was dat ook de richting waarin de zwakke tot matige wind waaide. Toen de zon wat meer kracht kreeg, werden er overal wolkenflarden gevormd en kreeg de zon het bijzonder moeilijk. Slechts af en toe was er een streepje zonlicht te zien dat meestal maar 20 tot 25 seconden duurde. Kort na de middag wist zich tussen deze wolkenflarden waarvan er een deel in Cumulus congestus zijn overgegaan nog een licht buitje te ontwikkelen maar meer dan 0,2 mm leverde dat niet meer op. Het was wachten tot halverwege de namiddag toen de opklaringen zich weer wat konden organiseren en we de zon voor langere perioden te zien kregen. Door de polaire luchtmassa werd het ondanks die vriendelijke momenten echter niet warmer dan 13,6 graden. En het duurde niet lang of we zagen in het zuidwesten alweer de eerste velden Cirrus en Cirrostratus verschijnen uit de volgende regenzone die eraan zit te komen. De stromingen en dynamiek daarvan zorgden ervoor dat de laaghangende wolkenflarden grotendeels oplosten. Tijdens de avond breidde de sluierbewolking zich gestaag verder uit maar voorlopig bleef het nog droog en rustig.