Flashback: 19 november in het verleden

 Woensdag, 19 november 2014

Dankzij bewolking is het niet kouder dan 8,1 graden geworden, maar overdag kregen we met ouderwets en kil novemberweer te maken. We keken voortdurend tegen een egaal Stratus wolkendek aan bij een veranderlijke, amper voelbare wind zodat deze dag eigenlijk in een paar zinnetjes kan samengevat worden. Ware het niet dat er omstreeks 15H opeens een verandering van de lichtinval was met een bizarre blauwachtige gloed vanuit het zuiden en geelachtig licht dat vanuit het noorden inviel, net alsof we ons op het zuidelijk halfrond bevonden en de zon dus in het noorden stond. Studies van de satellietbeelden leerden ons echter dat er ten noorden van ons een dikkere wolkenband lag waar de zon op weerkaatste zodat het licht dus vanuit het noorden leek te komen. Na een kwartier hervielen we weer in grijze somberheid en restte ons alleen nog de maxima van 9,7 graden en het neerslagtotaal van 0,0 mm op te tekenen en misschien ook nog melding te maken van de wind die wat is aangetrokken uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen. Ware het dan weer niet dat er 's avonds een paar minuscule opklaringen ontstonden waarin we 2 sterren konden zien maar dat was het dan ook.

Donderdag, 19 november 2015

Net als gisteren is er tijdens het tweede deel van de nacht weer iets koelere polaire lucht binnengestroomd. De temperaturen zaten daarbij echter nog steeds ver boven de normaalwaarden met 9,3 graden. Er hingen brede opklaringen en we zagen Cumulus congestus en Cumulus fractus (die omstreeks 6H nog een motregenbuitje wisten te lossen) terwijl er vanuit het zuidwesten terug Cirrostratus en Altostratus bewolking binnendreef. Er stond ook nog steeds veel wind en toen het luchtruim weer overtrokken raakte met eerdergenoemde sluierbewolking zat de herfstsfeer er dan ook weer goed in. Nog voor de middag regende het alweer uit een klassieke Nimbostratuslucht met de typische 'pannus' eronder. De neerslag was niet egaal want er leken een aantal buienlijnen in het regengebied verwerkt te zitten die het af en toe flink lieten doorplenzen terwijl het op andere momenten minder hard regende. Wellicht zat het opdringen van koudere luchtmassa's vanuit het noordwesten hier voor iets tussen. Tijdens de namiddag bleven perioden van intense en minder intense regen elkaar afwisselen, en ondanks de oprukkende koude lucht werd het toch nog erg zacht met temperaturen die op 14,0 graden zijn uitgekomen. Tegen de avond leek de regenzone min of meer uitgeraasd te zijn en kregen we terug een aantal drogere perioden al bleef het wel zwaarbewolkt tot betrokken. het bleef erg zacht al leek er op een of andere manier toch een zekere koelte in de lucht door te sijpelen. In de half verzopen omgeving zorgde het niet voor veel verwondering dat we een pluviometer terugvonden die 12,5 mm aanwees.

Zaterdag, 19 november 2016

We begonnen de dag met dreigende wolkenluchten die vooral uit Altostratus, Stratus fractus en Cumulus bestonden bij minima van 4,9 graden. Aanvankelijk viel er nog af en toe een druppel regen maar uiteindelijk werd het droog en kregen we een niet onaardige najaarsdag met redelijk wat zon aangeboden. Het was misschien geen alles verblindende zonneschijn door de sluierwolken die er steeds hingen, maar na de sombere toestanden van de voorbije dagen was het een geschenk dat we maar al te graag met beide handen aannamen. Er waren talloze buien met onweer voorspeld, maar dat was buiten de schaduw van Engeland gerekend waardoor de lucht die over het grootste deel van Vlaanderen stroomde droog en stabiel was. We haalden maxima van 8,0 graden. De onweersliefhebbers konden met lede ogen toekijken hoe de statige buienwolken boven Nederland voorbij marcheerden en ook van hieruit door de heldere lucht goed zichtbaar waren. De Nederlandse droogweerliefhebbers zullen er een gelijkaardig gevoel op na gehouden hebben naar Vlaanderen toe. Na de middag bleek de zon toch nog krachtig genoeg te zijn om wat Stratus fractus bewolking te laten ontstaan die uitgroeide tot rafelige Cumuluswolken. Maar verdere gevolgen bleven uit en we konden op de zon blijven rekenen die steeds terug kwam tussen de dikke velden onregelmatige sluierbewolking door. Tijdens de avond leek deze weer toe te nemen waardoor het zwaarbewolkt tot betrokken werd. De doorstaande wind zorgde ervoor dat de lucht goed gemengd werd waardoor het nauwelijks afkoelde. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 19 november 2017

Het was vanochtend volledig helder met een diepblauwe lucht en vrij koele minima van 1,5 graden. Er viel geen wolkje te bespeuren en we leken ons op te maken voor een zonovergoten herfstdag. Doch vanuit het noorden dreef er opeens een Stratocumulusveldje voorbij. Dan klaarde het weer op maar plotseling denderde er een flinke regenbui binnen vanuit dat zelfde noorden. Dit bleek een lijn van buien te zijn die door kustconvergentie in Groot Brittani  werd gevormd en ze flankeerde een gebied met onstabiele buienlucht. We kwamen geleidelijk te noordoosten van deze lijn terecht waardoor we in de buienlucht belandden waar opklaringen, fraaie buienwolken en bijhorende neerslag elkaar snel afwisselden. De noordwestenwind voelde guur aan tijdens deze buien en warmer dan 8,7 graden werd het dan ook niet. Tijdens de late namiddag kwamen we geleidelijk in stabielere lucht terecht en werd het vriendelijk met afwisselend stapelwolken, opklaringen en losse Stratocumulusveldjes. De reden van deze weersverbetering moesten we niet ver zoeken: vanuit het westen naderde een warmtefront dat voor stabilisatie zorgde en dit werd al snel zichtbaar als fraaie Cirrus uncinus wolken die vanuit het zuidwesten kwamen opzetten. De gordel van opklaringen tussen de buien en de regenzone hing tijdens de avond pal boven ons waardoor de afkoeling zich snel inzette na zonsondergang. Maar we kunnen in ieder geval op onze beide oren slapen als we exotische planten hebben buiten gezet om er de bladluizen te laten afregenen. Want hoe snel het ook afkoelde, tot vorst zal het door de snel oprukkende regenzone zeker niet meer komen. We sloten af met een neerslagtotaal van 9 mm uit de buien deze voormiddag. 

Dinsdag, 19 november 2018

 Middenin een strakke oostelijke stroming werd er vandaag een bel met erg koude continentale lucht over de Lage Landen gejaagd. Door de combinatie van veel wind, bewolking en lage temperaturen was het bijzonder guur. Nochtans was dit niet meteen aan de thermometers te zien want met 0,7 graden waren de minima niet overdreven laag en de maxima van 7,8 graden waren ook niet recordlaag. Maar toch leek er tijdens de late voormiddag af en toe een sneeuwvlokje neer te komen, voor zover het geen vuil of berkenzaadjes betrof die door de snijdende wind opgejaagd werden. Tegen het einde van de namiddag werd de bewolking wat dunner en zwakte de wind een beetje af waardoor het gure en venijnige karakter van deze winterse dag er een beetje begon uit te gaan. Later op de avond ging het op verschillende plaatsen dan toch echt sneeuwen al waren het geen enorme hoeveelheden en bleef de sneeuw ook niet liggen. Al was het een stuk indrukwekkender dan in Malderen waar we het eerder op de dag met de minivlokjes moesten doen die misschien niet eens sneeuwvlokken waren. Wat we hier wel kregen was opklaringen waardoor we konden genieten van een schitterende sterrenhemel voor zover die niet door de bijna volle maan overbelicht werd. Alle sneeuwmeldingen ten spijt moesten we toch weer een neerslagtotaal van 0,0 mm incasseren en blijft de eindeloze droogte maar verder duren.

Dinsdag, 19 november 2019

 (Laos) in tegenstelling tot de voorbije twee ochtenden was er nu geen bewolking meer bij het aanbreken van de dag. Het was wachten tot een par uur na zonsopgang eer de eerste stapelwolken ontstonden. Ze spreidden zich beperkt uit tot Stratocumulus waaraan te zien was dat de atmosfeer stabiel was. Toch vond er een wissel van luchtsoorten plaats want de wind draaide naar het noorden en er stroomde koelere lucht binnen. Maar daarmee zaten we nog steeds rond de dertig graden en zeker in de zon nodigde het nog niet bepaald uit om zware sporten te gaan beoefenen. De stapelwolken losten tijdens de avond weer op en nu verscheen er in het westen een zone met Stratocumulusachtige wolkenbankjes die een front leken te markeren. Hier was voorlopig nog niet veel van te merken, bjiten dan de toch wel merkbaar koelere en aangenamere avond en nacht die ons te beurt vielen. 

Donderdag, 19 november 2020

 Het koufront zorgde tijdens het tweede deel van de nacht voor perioden van regen en motregen terwijl de wind vrij krachtig was. Deze kwam aanvankelijk nog uit zuidwestelijke richtingen maar na het koufront vond er een ruiming naar westelijke richtingen plaats. We kregen nu een mengeling van opklaringen, Stratocumulusvelden, Cumulus en Stratus fractus te zien en daaruit vielen af en toe buien. De meesten daarvan organiseerden zich langs troglijntjes die in het zog van het koufront over Malderen trokken. En tussendoor waren er dan zonnige momenten die voor een bedrieglijke kalmte zorgden. Warmer dan 13,8 graden werd het in deze omstandigheden niet meer en dat was even wennen na gisteren. De minima bleven aan de andere kant dan weer vrij zacht met 3,4 graden dankzij de wind en wolkenvelden. De buitjes bleken goed te zijn voor een neerslagtotaal van 2,2 mm. 

Vrijdag, 19 november 2021

De bewolking is tijdens de nacht weer helemaal toegenomen waardoor we terug in de somberheid zaten die we tot eergisteren gekend hebben. Maar toch waren er een aantal dingen anders, zo was de motregen die er tussendoor viel intenser en werd er vooral veel zachtere lucht aangevoerd waardoor de minima van 10,2 graden al vroeg werden bereikt en het tegen zonsopgang al aanvoelde als in de ochtend van een gemiddelde zomerdag (uit het oude klimaat). En de bewolking was van frontale oorsprong waar het de voorbije dagen meer een gevolg was van uitstraling en subsidentie onder een hogedrukgebied. Hoe dan ook hadden de door vitamine D gebrek getroffen mensen daar geen boodschap aan en was het dus weer dezelfde somberheid en treurnis waar deze tijd van het jaar berucht voor is. Tijdens de voormiddag veranderde er weinig, al waren er nu terug meer en langere droge perioden voor zover de neerslag al iets heeft voorgesteld. Tijdens de namiddag werd het dan definitief droog maar uiteindelijk kregen we de zon niet meer te zien. Het bleef wel zacht met maxima van 13,6 graden en ook tijdens de avond koelde het door de bewolking nauwelijks af. Het gedruppel bleek goed te zijn voor een dagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag 19 november 2022

 (Martinique) Het is tijdens de nacht rustig gebleven tot er op een gegeven moment een krachtige wind op stak. Tegen de ochtend kregen we Cumuluswolkjes te zien aan een voorts lichtbewolkte tot heldere hemel. Felle windvlagen en periodes van windstilte wisselden elkaar af terwijl het droog bleef. Het voelde een stuk luchtiger aan in deze omstandigheden maar in de zon was het nog steeds bakken en braden geblazen. Het invallende licht was ook erg fel. De avond verliep in gelijkaardige omstandigheden. 

Zondag, 19 november 2023

 We bevonden ons terug aan de achterzijde van een koufront waar heldere polaire zeelucht haar opwachtig maakte. Het oogde allemaal weer een stuk vriendelijker en we kregen de klassieke Cumuluswolkjes te zien samen met Stratus fractus en wat Stratocumulus. Deze laatste kwam soms wel nog massaal opzetten waardoor de zon het bij momenten nog moelijk kreeg. Er doken ook buitjes op al waren dat geen grote hoeveelheden meer. Ondanks de polaire luchtsoort werd het nog erg zacht met temperaturen die zich tussen 11,4 en 13,8 graden ophielden. De west- zuidwestelijke wind was daarbij vrij zwak. Tegen zonsondergang zagen we hoe de bewolking zich weer begon op te bouwen met een soort van shelfcloudachtige structuur die vanuit het noordwesten kwam opzetten. Dit werd gevolgd door perioden van lichte regen of motregen en stelde dus minder voor dan wat je bij een dergelijke formatie zou verwachten. Maar hoe dan ook vulde dit het neerslagtotaal aan tot 4,0 mm waardoor het geen droge dag is geweest in Malderen.