Flashback: 20 november in het verleden

 Donderdag, 20 november 2014

De dag begon opnieuw grijs en somber bij minima van 4,8 graden, maar nog voor de middag ging de bewolking over in Stratus fractus om vervolgens op te lossen. Bij dat proces werd de bovenlucht zichtbaar en daar vonden we Altocumulus en een beetje Cirrus die zich in het zuiden ophield. Opvallend was dat de bewolking vanuit het westen binnendreef terwijl de eerdergenoemde Stratus fractus vanuit het oosten kwam, net zoals de grondwind. Daar de zon in deze tijd van het jaar erg laag staat, zat ze natuurlijk onder die Altocumuluswolken verscholen die daar hingen en laag boven de horizon overgingen in Altostratus. Maar toch deed het weer vriendelijk en luchtig aan, al voelde je meteen dat er met die oostenwind veel koelere lucht binnenstroomde. Af en toe kon de zon tussen de Altocumulusribbels priemen zodat ze het zeker achter glas wat kon compenseren. Aan de 'verkeerde' kant van dat glas moesten we het doen met maxima van 8,8 graden. Tijdens de avond koelde het snel af onder de open hemel bij een wegvallende wind en lijkt er voor het eerst een echte dreiging voor nachtvorst in te zitten. Tegen middernacht was de inhoud van de pluviometer echter nog vloeibaar, of beter gezegd gasvormig met

Vrijdag, 20 november 2015

We waren nog maar amper bekomen van de druppeldans gisteren, of een volgend regengebied stond alweer te trappelen om ons te overspoelen. Het luchtruim was bij de eerste schemering (waarin de minima van 6,8 graden oplichtten) reeds volgelopen met Altostratus translucidus en opacus bewolking terwijl er op geringere hoogte Altocumulus en Stratocumulus castellanus hing die een uitermate onstabiele atmosfeer aangaf. De castellanus bewolking verdween toen er meer en dikkere Altostratus binnendreef, maar kort voor de middag verschenen deze karakteristieke wolkenstructuren weer. Ondertussen ploften de eerste regendruppels neer die het begin waren van een vrij natte namiddag. In tegenstelling tot gisteren duurde de passage van de regenzone niet zo lang en bleek het met de hoeveelheden ook nog mee te vallen. Vanuit het noorden dreven in de late namiddag zelfs al opklaringen binnen die de voorste begrenzing van koude polaire lucht vormden, welke komend weekend van betekenis zal worden. De resterende bewolking bestond uit Altostratus van de naar het zuiden wegtrekkende regenzone, Altocumulus en Stratocumulus eronder en onder de heldere lucht die kwam aanzetten Cumulus en Cumulus fractus bewolking. Kortom, het klassieke uitzicht waaraan je je na de passage van een koufront kan verwachten. Ondertussen stroomde er ook veel koelere lucht binnen, maar niet voordat we maxima van 10,2 graden hadden opgetekend. Boven Nederland waren reeds buien actief, al bevond Malderen zich het grootste deel van de tijd in de stabiele zone tussen de wegtrekkende regen en de buien erachter. De wind ruimde naar westelijke tot noordwestelijke richtingen en was daarbij erg zwak wat een beetje raar overkwam na het stormgeweld dat we ondertussen gewoon waren geworden. De avond verliep in eerste instantie rustig en droog, maar omstreeks 19H30 begon het toch te motregen waarna een periode van buiige regen volgde.  uiteindelijk op het dagtotaal van 0,8 mm.

Zondag, 20 november 2016

Een pittige herfststorm die al een tijdje in de weermodellen zat, zorgde ervoor dat we er vandaag letterlijk en figuurlijk in vlogen terwijl de pluviometer er uit vloog waardoor het neerslagtotaal voor vandaag onbekend is. Wel konden we nog temperaturen aflezen en die waren in ieder geval indrukwekkend met minima van 6,3 graden. De storm had natuurlijk meer dan voldoende kracht om tropische lucht uit het diepe zuiden tot in Malderen te pompen. Ondanks het gure en onstuimige weer bleef het overdag echter droog en was het onbekende neerslagtotaal dus grotendeels aan de buien van afgelopen nacht toe te schrijven. De bewolking bestond uit Altostratus en overvloedige Stratus fractus waarbij de Altostratus geleidelijk wegtrok naar het oosten. Hierdoor zag de zon haar kans schoon om af en toe tussen de Stratus fractus flarden te priemen en vooral in het eerste deel van de namiddag zorgde dit voor een paar vriendelijke momenten. Voor zover we de rondvliegende dakpannen, omwaaiende bomen, trampolines, schuttingen en eventuele parasol die nog van afgelopen zomer is blijven staan, konden ontwijken. In het noordwesten was de bewolking veel dikker en we leken ons op de rand van een gordel met brede opklaringen te bevinden waardoor we ons wel gelukkig konden prijzen met de royale portie zonneschijn die vandaag beslist niet algemeen was. Het leverde ons erg mooie maxima van 13,0 graden op. Uiteindelijk begon de bewolking vanuit het noordwesten weer op te rukken, maar het was vanuit het zuiden dat het echte gevaar kwam, namelijk een erg aktieve regenzone die tijdens de late avond over Malderen trok. De wind zwakte ondertussen snel af waardoor het verrassend rustig was na het invallen van de duisternis, en voor degenen die de weerberichten, radar of wolkenluchten niet in het oog hielden, kwam deze regen dan ook als een complete verrassing. Het water kwam al snel met bakken naar beneden en wanneer we dit deel van de neerslag opmeten met de ondertussen weer bijeen geraapte pluviometer- onderdelen bleek dit goed te zijn voor een opnieuw indrukwekkende 11,7 mm. Dit zal waarschijnlijk het grootste deel van het dagtotaal zijn daar het na middernacht snel weer droog werd terwijl de buien van vanochtend ook niet bijster veel voorstelden.

Maandag, 20 november 2017

Het is tijdens de nacht verder overtrokken geraakt en bij het krieken van de dag regende het al uit het warmtefront. Zoals normaal in dit soort situaties warmde het eerst in de hogere luchtlagen op en was het vlakbij de Aarde dus nog steeds een erg gure bedoening in de ijskoude, striemende regenvlagen die door een aanwakkerende zuidwestenwind werden opgezweept. Wel was er al iets van opwarming bezig en bereikten we de minima van 2,0 graden al erg vroeg in de nacht. Overdag kregen we dan een afwisseling van regen en motregen te verduren waarbij het af en toe hooguit 10 minuten droog bleef. Door het miezerige karakter van de regen vielen er echter geen grote hoeveelheden. Tijdens de namiddag kregen we wat meer struktuur in de bewolking te zien die eerst uit egale Stratus bestond en nu gezelschap kreeg van chaotische pannus flarden. Daarop volgden terug perioden van wat intensere regen en nu begon het ook merkbaar zachter te worden. Tijdens de avond voelde het een heel stuk milder en klammer aan waarbij de neerslag nu een buiig karakter kreeg waarbij het soms droog bleef en soms met dikke druppels ging plenzen. Het neerslagtotaal bereikte 1 mm en de maxima van 10,4 graden werden rond hetzelfde tijdstip bereikt als het neerslagtotaal.

Woensdag, 20 november 2018

Tijdens de nacht is het verder uitgeklaard en er was rijp en ijs te zien op dakramen en wagens. De minima zijn op 2,2 graden uitgekomen waarna de zon alles weer kon ontdooien. Overdag dreven er echter Altocumulus- en Stratocumulusvelden voorbij waardoor die zonneschijn niet ononderbroken was. De wind was niet al te krachtig meer en kwam uit zuidwestelijke richtingen. Neerslag kwam er ondanks de wolkenvelden nog steeds niet aan te pas (0,0 mm) en tijdens de avond ging het weer grotendeels uitklaren wat in combinatie met de wegvallende wind een ideaal recept was voor een nieuw rondje nachtvorst. Veel thermische reserve hebben we overdag ook niet kunnen opbouwen met maxima van 5,0 graden. We gingen de nacht in met nog steeds brede opklaringen en een felle maan. 

Woensdag, 20 november 2019

 (Laos) De Stratocumulusbandjes hadden dus wel degelijk een betekenis want een zwakke regenzone is tegen de vroege ochtend over Luang Prabang getrokken. Dit na een bewolkte nacht waarbij Stratus en Stratus fractus de dienst uit maakten. Het was een stuk koeler dan we gewend waren maar daardoor wel aangenaam.  Ware het niet dat het gedruppel tussendoor voor irritatie zorgde. Tegen de middag klaarde het echter op en toen ging het razend snel naar bijna helder en zwoel. Door al dat vocht was de lucht duidelijk onstabieler want er ontstonden stapelwolken en deze groeiden tot forsere afmetingen uit dan gisteren.  Maar het bleef zonder gevolgen en er was nog steeds een neiging tot uitspreiden tot Stratocumulus. Het hele zaakje loste tegen zonsondergang weer op en de avond verliep aangenaam waarbij er nu geen sprake meer was van zwoelte of klammigheid. 

Vrijdag, 20 november 2020

 Na de herfstveeg van gisteren konden we vandaag weer herademen bij een vriendelijk en zonnig weertype. Maar alles was nu anders want in plaats van subtropische lucht kregen we nu met een polaire variant te maken. De minima waren nog net vorstvrij met 0,0 graden maar overdag steeg het kwik maar nauwelijks en de zon veranderde daar weinig aan voor zo ver je iets anders kan verwachten van haar zo laat op het jaar. Maar wat we misten op thermisch gebied werd ruimschoots goedgemaakt met prachtige wolkenformaties in Altocumulusvelden die de hele dag door te zien waren. Daarnaast was er ook wat ruimte voor stapelwolkjes die rond de middag tijdelijk verschenen en voor een zomerse aanblik zorgden. Wanneer de Altocumuli openbraken was er Cirrus en Cirrostratus te zien in de hogere luchtlagen. De bewolking begon naar de avond toe wat meer aan te dikken maar verdere gevolgen bracht dit niet met zich mee en het bleef een prachtige aanblik met de duizendenden netjes gerangschikte ribbeltjes die overal te zien waren. Het kwik bleef op 8,1 graden steken en we konden van geluk spreken dat de westelijke wind erg zwak was. De avond verliep in kille en rustige omstandigheden en alle wolken ten spijt bleef het neerslagtotaal steken op 0,4 mm. 

Zaterdag, 20 november 2021

 De Stratusbewolking heeft tijdens de nacht stand gehouden waardoor de dag grijs en somber van start ging. Het was opnieuw zacht met minima van 7,5 graden en er was weinig temperatuursverloop door de bewolking die weinig zin had om op te krassen. En ze was ook erg dik waardoor er maar heel weinig daglicht tot op de begane grond doordrong. Desondanks bleef het wel droog en uiteindelijk kwam het kwik uit op 10,5 graden. Tijdens de late namiddag ging de bewolking over in grote Stratocumulusrollen die wel nog dicht genoeg op elkaar zaten om de zon tegen te houden al zagen we er af en toe nog een blauwe zweem tussen van de bovenlucht. De avond verliep eveneens zwaarbewolkt en kort voor middernacht begon het al te motregenen op nadering van een koufront dat een heel ander weertype voorafgaat. Het gedruppel was goed voor een neerslagtotaal van 0,1 mm. 

Zondag, 20 november 2022

 (Martinique) Het kwam tijdens de nacht tot felle zij het onweersvrije buien. Tegen de ochtend was de rust teruggekeerd en waren het vooral stapelwolken in allerlei vormen en maten die we te zien kregen. Deze groeiden tegen de middag opnieuw uit tot stortbuien al was er ook deze keer geen onweer bij. Nochtans was er weer duidelijke ijsaangroei in de toppen van de wolken te zien (Cumulonimbus calvus). We konden weer even herademen in een droge periode die eindigde omstreeks 21H toen de volgende reeks buien ons bereikte. Deze hielden aan tot rond 23H in Les Trois-Ilets. 

Maandag, 20 november 2023

 Tijdens de nacht is het weer tot een aantal buien gekomen waarvan sommigen best pittig uitpakten. Ondanks de polaire luchtsoort waarin deze zich ontwikkelden is het niet kouder dan 6,3 graden geworden. Tegen het aanbreken van de dag zagen we weer een typische buienlucht met grote Cumuluswolken, Stratocumulusveldjes en Cumulus fractus. Hieruit vielen tijdens de voormiddag vanzelfsprekend de nodige buien waartussen terug een paar tamelijk pittige exemplaren zaten. Het was echter wachten op een pluk met stratiforme neerslag die aan een occlusiefront verbonden was om de grootste hoeveelheden te incasseren. Kort na de middahg bereikte deze ons reeds in de vrij strakke westelijke stroming (al was de dito wind eerder aan de zwakke kant) en kwam het terug tot de klassieke Nimbostratusluchten met aanhoudende matige tot soms vrij zware regenval. De aangevoerde lucht was zacht en we haalden nog maxima van 11,7 graden al zal het voor de meesten van ons toch een binnendagje zijn geweest. De neerslag werd tegen de avond weer wat lichter en er werden zelfs weer blauwe luchten zichtbaar waaronder veel Stratus fractus bewolking hing. De zon zelf kregen we echter zo goed als niet meer te zien en helemaal droog hielden we het ook niet. Er viel later op de avond immers weer af en toe wat lichte regen of motregen die het dagtotaal verder aanvulde tot 6,0 mm.