Flashback: 24 november in het verleden

 Maandag, 24 november 2014

Een ultra scherp begrensde zone van opklaringen is vanochtend het land binnengeschoven waardoor we het de dag onder een fonkelende sterrenhemel aanvatten. In het oosten zagen we de wolkenband van het wegtrekkende koufront hangen die er zeer onnatuurlijk uitzag door de bijna lijnvormige overgang tussen twee contrasterende luchtsoorten. Ondertussen stroomde er polaire lucht binnen en dit was na de erg zachte nacht te merken door een soort van chill die in de windstille atmosfeer leek te hangen ondanks dat het kwik nog rond 9 graden schommelde bij zonsopgang. De bewolking trok verder weg en er volgde een zonovergoten herfstdag die door diepblauwe luchten werd gekenmerkt. Rond de middag werden er een paar kleine stapelwolkjes gevormd (Cumulus fractus) en in het noordwesten kon je nog net een nevelige waas zien met zeelucht die over Nederland het continent werd ingetrokken. Daarboven zagen we een enkele stapelwolk uittorenen die wat forser was maar voor Malderen geen direct 'gevaar' betekende. Dankzij de krachtige zon deed het kwik het goed in de polaire lucht, we haalden nog maxima van 13,3 graden en het voelde door de zwakke noordwestenwind aangenaam aan. Rond de middag dreef er wat Cirrus bewolking binnen vanuit het zuiden en losten de condensatiesporen van vliegtuigen niet meer op, maar de lucht bleef haar azuurblauwe kleur behouden. Op het einde van de namiddag dreef er opeens massaler Cirrostratus en Cirrus binnen waardoor we een echt pluimendeken boven ons zagen hangen waar de zon in sfeervolle warme kleuren doorheen scheen. Bij zonsondergang leverde dit schitterende plaatjes op maar daarna was het iets anders dat ging schitteren: namelijk ijskristallen. Het koelde ondanks deze sluierwolken immers razendsnel af en op sommige plaatsen was de temperatuur reeds voor middernacht tot rond het vriespunt gezakt. Bovendien loste de bewolking later op de avond gedeeltelijk op waardoor de afkoeling nog sneller ging. Het spreekt voor zich dat de minima van vandaag dan ook pas tegen middernacht werden bereikt met 4,0 graden en -0,6 graden aan de grond. Daar er zich aan de binnenkant van de pluviometer geen ijskristallen bevonden, konden we met zekerheid aannemen dat het neerslagtotaal vandaag 0,0 mm bedroeg, maar dat kon ook uit andere zaken afgeleid wroden.

Dinsdag, 24 november 2015

De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen terwijl de wind terug is aangewakkeerd. Luchtmenging zorgde ervoor dat het niet meer kouder werd dan ... graden, al bleef het door de goed voelbare wind bijtend koud aanvoelen. De bewolking bestond uit Altostratus met wat plukjes Stratus fractus eronder en dat betekende natuurlijk dat er ergens een regenzone in de buurt lag. Of moeten we zeggen neerslagzone, want het duurde niet lang of we kregen te maken met een afwisseling van natte sneeuw en regen die aan een licht of matig tempo over ons neerkwam. Na een tijdje brak de zon weer voorzichtig door, maar de bewolking bleef steeds uit Cirrostratus en Altostratus bestaan waardoor het zeker geen zonovergoten toestand werd. Bovendien verdween de blauwe zweem vrij snel uit de lucht, en ook een tweede opklaring was geen lang leven beschoren. Daarna sloot het wolkendek zich definitief en volgden er terug perioden van lichte of matige regen. Het bleef aanhoudend zeer koud aanvoelen bij maxima van ... graden wat in combinatie met de neerslag en het duistere weer voor een zeer ongezellige ervaring zorgde. Tijdens de avond veranderde er weinig en volgden perioden van matige regen en lichte motregen of zelfs tussendoor een droog intermezzo elkaar op. We zijn uiteindelijk op een neerslagtotaal van 2,9 mm uitgekomen.

Donderdag, 24 november 2016

De golvende regenzones en bijhorende bewolking bevonden zich nog steeds in onze buurt waardoor opklaringen een schaars goed waren maar de minima royaal uitpakten met 8,3 graden. Ten zuiden van ons begon zich echter meer en meer een uitgesproken depressiekern te ontwikkelen waardoor er toch verandering in de muurvaste configuratie kwam. Een verandering die ook op de thermometers merkbaar zal worden want de subtropische lucht kan ons hierdoor steeds moeilijker bereiken. Voorlopig was hier nog niet zoveel van te merken in Malderen al zagen we tijdens de vroege ochtend een buienlijntje overtrekken vanuit het oosten dat ons wat lichte regen bracht. Dit buienlijntje markeerde een krimping van de wind van zuidelijke naar zuidoostelijke richtingen waarmee de eerste fase van de weersverandering is ingezet. Gelukkig werd deze thermische inlevering verzacht door het binnendrijven van opklaringen waardoor we van een vriendelijk en zonnig weertype konden genieten. Het warmde nog op tot 11,5 graden, maar de wind begon ondertussen schraler aan te voelen en vooral tijdens de avond begon de nieuwe luchtsoort er al flink haar stempel op te drukken. De bewolking die aanvankelijk nog uit een mengeling van Altostratus, Cirrostratus, Altocumulus en Stratocumulus bestond, werd dunner en vanuit het noorden begon het helderder te worden terwijl de vorming van de nieuwe depressiekern ten zuiden van ons verder ging. Na zonsondergang werd het echt bijtend koud buiten, al zorgde luchtmenging van een doorstaande wind ervoor dat het kwik nog ruimschoots boven nul bleef. Wat we dan weer niet van het neerslagtotaal van 0,0 mm konden zeggen.

Vrijdag, 24 november 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht en de vroege ochtend lagen we pal onder het koufront en kwam het water met bakken naar beneden. Het leek de opmaat naar een kletsnatte en sombere regendag te zijn, maar de voor koufronten zo karakteristieke scherpe overgang bereikte ons aan het begin van de voormiddag waardoor we binnen de kortste keren weer in de opklaringen zaten. Wie thuis was en uitsliep heeft waarschijnlijk niets van de regenzone gemerkt en de dag verliep in zeer vriendelijke, zonnige omstandigheden. Wel was het erg koud, terwijl het vanochtend nog klam en zacht aanvoelde bij maxima van 10,0 graden tuimelde het kwik tijdens de voormiddag als een baksteen naar beneden en daar kon het zwakke en laagstaande zonnetje niet veel aan veranderen. De lucht kleurde diepblauw en er dreven Stratus fractus wolken voorbij die hier en daar overgingen in Cumulus. Dit alles gebeurde bij een naar noordwestelijke richtingen ruimende wind. Tijdens de late namiddag en avond dreven er wat zwaardere en meer dreigende wolkenpartijen langs wat tijdens de late avond resulteerde in nieuwe regenbuien te Malderen. Deze brachten het neerslagtotaal op 11,0 mm. Kort voor de buieninvasie werden ook de minima van 3,7 graden bereikt.

Zaterdag, 24 november 2018

 Het was somber en betrokken terwijl restanten van uitstervende regenzones hier en daar voor wat gedruppel zorgden. Dit was ook in Malderen het geval maar in vergelijking met andere weerstations viel het hier erg tegen want tegen de middag hadden we nog steeds niet de eerste millimeter binnen gehaald terwijl elders de 10 mm al in zicht kwam. Maar we konden wel opscheppen over de duur van de neerslag: op een korte droge periode van een uurtje tijdens de voormiddag na heeft het de hele dag door continu gedruppeld, al was het maar aan 1 regendruppel per vierkante meter per minuut. Naar de avond toe ging deze intensiteit wat de hoogte in maar we konden nog lang niet van een Bijbelse zondvloed spreken. De temperaturen zaten weer aan de lage kant met waarden tussen 1,9 en 5,0 graden en tijdens de avond koelde het ook nauwelijks af door de bewolking. Kort voor middernacht zagen we het neerslagtotaal dan toch nog aan een hoopgevend tempo oplopen en konden we nog afsluiten met een weliswaar nog steeds teleurstellende 2,1 mm als dagtotaal. 

Zaterdag, 23 november 2019

 Tijdens de vroege ochtend werd de stilte onderbroken door het geruis van regendruppels. Een zwakke storing is tot in Malderen kunnen doordringen en diens bewolking wist de vorst tevens uit de lucht te houden met 3,1 graden als minimum. Daarna kwamen we al snel in opklaringen terecht en er dreven af en toe nog Stratocumulusveldjes voorbij. In de hogere luchtlagen hing veel Cirrostratus die vanuit het westen kwam opzetten en ook geflankeerd werd door Altocumulusbankjes en wat Altostratus. De zon kon het kwik tijdens haar korte opwarmingsronde nog naar 8,4 graden tillen waarna de oranje schemeringskleuren hun intrede maakten. Met deze wolkensoorten zorgde dit voor een zonsondergang om in te lijsten maar de ijle wolkensoorten hielden weinig warmte tegen waardoor het snel afkoelde na zonsondergang. De 0,3 mm die er is gevallen bleef wel nog vloeibaar. 

Dinsdag, 24 november 2020

 Ondanks de snel opzettende bewolking gisterenavond was het tegen de ochtend weer zo goed als volledig opgeklaard. Er hing nu alleen nog maar Cirrus en Cirrostratus terwijl het onder de open hemel is afgekoeld tot 5,1 graden. Overdag kregen we weer een onaards mooie najaarsdag boordevol zonneschijn waarbij de sluierwolkjes voor extra sfeer zorgden. Zeker tijdens de vroege uurtjes en tegen zonsondergang was dit het geval. De stroming was nog steeds zuidwestelijk en dit vertaalde zich in hoge maxima van 11,8 graden. Bovendien was de wind niet al te krachtig zodat het terug aangenaam toeven was in de buitenlucht zonder dat we ons daarvoor in het warm moesten werken of zwoegen. Na zonsondergang bleven de omstandigheden min of meer hetzelfde en dit zorgde dus voor een flinke afkoeling bij een open hemel al lijkt het ook nu nog niet tot vorst te zullen komen. Ook aan het neerslagtotaal van 0,0 mm zal voorlopig nog niet gesleuteld worden ook al zouden de sluierwolken misschien iets anders doen vermoeden.

Woensdag, 24 november 2021

 De mist is tijdens de nacht niet meer dikker geworden en tegen de ochtend loste die zelfs volledig op. Niet meteen iets om vrolijk van te worden want nu kregen we weer het typische horror Stratusdek te zien dat anders netjes gemaskeerd zou gebleven zijn. Het was de opmaat naar een dag van duizend-en-een grijstinten terwijl er ook weinig beweging in het weer zat. Het bleef windstil en ook thermisch was er weinig verandering met 3,1 en 8,1 graden als respectievelijke minima en maxima. Tegen de avond ging de bewolking over in dicht opeengepakte Stratocumulus waar in het westen nog een opklaring in te zien was tijdens de laatste schemering. Er kwam een noordoostelijke stroming op gang en het leek ook weer kouder te worden voor het gevoel. Maar tijdens de avond veranderde er niet veel meer en uiteindelijk moesten we dan maar op deze wolken beroep doen om ons van nachtvorst te behoeden al is dat voor de reeds afgevroren plantjes natuurlijk mosterd na de maaltijd. En deze konden we dan weer doorspoelen met een neerslagtotaal van 0,1 mm. 

Donderdag 24 november 2022

 (Martinique) Voor het eerst tijdens het verblijf hier kregen we Stratocumulus te zien waardoor het wolkendek een typisch Belgisch uitzicht kreeg. De zon had het moeilijk al zorgde het wel voor fraaie uitzichten, zeker in het begin van de dag toen er nohg warme schemeringskleuren te bewonderen vielen. Door thermiek begon de Stratocumulus op te lossen en tegen de middag was er bijna niets meer van te zien. Er kwamen Cumuluswolken in de plaats en deze groeiden rond de middag uit tot een aantal lichte buitjes. De namiddag verliep dan weer droog (in Gros Mourne) maar tijdens de avond werd dit afgestraft met een stevige regenbui alvorens het weer droog werd. Er volgde een mooie rode zonsondergang waarbij we terug Cumulus en Stratocumulus te zien kregen.  

Vrijdag, 24 november 2023

 Het was vanochtend nog steeds helder, maar tijdens de nachtelijke uurtjes is er al een koufront gepasseerd dat voor regen zorgde en de offici le overgang markeerde naar een winters weertype na de lange perioden van zachtheid die we hebben gekend. Het ziet er dan ook niet naar uit dat we op korte termijn nog dubbele cijfers op onze thermometers zullen zien. En wie dacht dat we ons in de koude lucht aan een verwarmend zonnetje konden verwachten bij het aanschouwen van die heldere lucht was er aan voor de moeite, want vanuit het noordwesten kwam al snel dichte bewolking opzetten met Stratocumulus, Stratus en ingebedde Cumulonimbi waaruit later pittige buien gingen vallen. Deze hadden af en toe al een winters karakter met hagel erin en ze werden opgezweept door een westelijke en later noordwestelijke wind die ging aanwakkeren en het uitermate guur liet aanvoelen. Warmer dan 11,8 graden werd het niet meer. Tussen de buien door zagen we nog wat opklaringen al was daar toch dikwijls een verrekijker of kleine telescoop voor nodig om ze te kunnen spotten in de overwegend grijze hemel. Tijdens de namiddag ging het op dat gebied al een stuk beter en dreven er tussen de buienwolken door bredere opklaringen binnen. De koele luchtmassa sloeg echter genadeloos toe en ook met dat zonnetje erbij werd het niet warmer dan 11,8 graden. De buien werden kort na zonsondergang ook plotseling intenser en het water kwam soms met bakken naar beneden, compleet met hagel en plaatselijk ook natte sneeuw. De droge perioden duurden slechts kort al leek de buienactiviteit later in de nacht weer iets af te nemen. Met een neerslagtotaal van 7,0 mm was er ook vandaag geen gebrek aan hemelwater.