Flashback: 25 november in het verleden

 Dinsdag, 25 november 2014

Het kwik is tijdens het tweede deel van de nacht verder weggezakt tot de uiteindelijke minima van -0,6 graden. De omgeving was bedekt onder een laag ijskristallen en zolang je maar niet in de richting van tropische planten keek, zag het er prachtig uit. Al hadden die planten ook nog wel iets voordat de ijskristallen wegsmolten en ze als puddingen in elkaar zegen. Dan kwam er Altocumulusbewolking tevoorschijn vanuit het zuiden en vervolgens keken we aan tegen een mengeling van Cirruswolken en ribbelstructuren. Daartussen was nog ruimte voor behoorlijk wat zon waardoor het toch nog fraai najaarsweer werd ondanks de eerder lage maxima van 8,9 graden. Tijdens de late namiddag werden de opklaringen weer breder vanuit het westen (wegtrekkende Altocumulus en enkel Cirrostratus) waarna de eerdergenoemde bewolking opnieuw kwam opzetten maar nu vanuit het zuidwesten. Deze keer kregen we Altocumulus in meerdere lagen te zien met ook Stratocumulus eronder. De bewolking breidde zich geleidelijk over de rest van het luchtruim uit al bleef dit zonder gevolgen terwijl er na zonsondergang weer wat gaatjes tussen de aanvankelijk gesloten Stratocumulus bewolking ontstonden. Met het binnendrijven van deze wolkenvelden is de wind behoorlijk gaan aantrekken waardoor het ondanks de gevoelig hogere temperaturen dan gisteren rond deze tijd ijskoud aanvoelde. De rest van de avond verliep in winderige en droge omstandigheden bij 7/8 bewolkingsgraad waarna we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.

Woensdag, 25 november 2015

Tijdens de nacht zijn er opklaringen binnengedreven en konden we terug een fonkelende sterrenhemel aanschouwen. Wie naar de zakken strooizout en de dikke winterkledij greep, was echter te snel in zijn/haar reflexen want de opklaringen brachten geen stralingsvorst met zich mee, maar net veel zachtere lucht. Het was een beetje de omgekeerde wereld om het kwik in deze tijd van het jaar 's nachts onder een open hemel te zien stijgen, en de minima werden daarbij dus al kort na middernacht bereikt met 4,6 graden. Overdag zagen we dan Cumulus fractus en Stratocumulus welke zich aftekenden tegen een schitterende, diepblauwe hemel. Het zachte licht van de laagstaande novemberzon zorgde hierbij voor de finishing touch in dit visuele genot. De stapelwolken bolden ondertussen flink op en kort voor de middag zagen we het in Brussel tot een pittige stortbui komen. Daarna dreven er weer opklaringen binnen die een zeer transparante, diepblauwe hemel lieten zien met zeer veel contrast en een typische 'voorjaarsbuiensfeer'. Enkel de bloeiende narcissen en tulpen ontbraken nog, en we moesten het met pompoenen doen in plaats van paaseieren. Na de middag hadden de buien de neiging om zich samen te pakken ten noordoosten van ons waardoor we in een gebied met brede opklaringen en veel zonneschijn terechtkwamen. De buienstoet kwam echter geleidelijk weer onze kant op waardoor we tijdens het tweede deel van de namiddag terug met flinke stortvlagen te maken kregen die werden voorafgegaan door rolwolk- en arcus structuren. Het werd meteen een stuk koeler in de regen en stofhagel die naar beneden kwamen en de maxima van 9,3 graden waren dan ook al lang een feit. Tijdens de avond bleef de buienactiviteit erin zitten en kregen we ook in Malderen een afwisseling van opklaringen, regenvlagen en fraaie wolkenlandschappen waar we later ook nog konden van blijven, genieten dankzij het felle licht van de volle maan. De noord- noordwestelijke wind was overwegend zwak en ging later op de avond helemaal liggen waardoor er terug gevaar dreigde voor nachtvorst. Zolang het water nog vloeibaar was, konden we ervan profiteren om het dagtotaal van 1,9 mm op te tekenen.

Vrijdag, 25 november 2016

De luchtdrukverdeling zag er nu heel anders uit dan we gewoon zijn, met regenzones ten zuiden van ons terwijl Malderen zich in de opklaringen bevond waarin een duidelijke oostelijke stroming was op gang gekomen. Deze voerde koude en schrale landlucht aan al was er voldoende wind om het kwik boven het vriespunt te houden waardoor we zijn uitgekomen op minima van 3,3 graden. Er werd steeds drogere en helderdere lucht aangevoerd waardoor de hemel een diepblauwe kleur kreeg en spoedig was er ook geen enkele bewolking meer te zien op een paar verdwaalde Cirrusplukken en een vliegtuigstreep na. Veel kon de extra krachtige zon niet meer doen om de koude luchtaanvoer te compenseren waardoor we met maxima van 8,5 graden vrede moesten nemen. De wind kwam daarbij uit oostelijke tot zuidoostelijke richtingen. Terwijl velen van de uitbundige winterzon lagen te genieten (of ze zaten te vervloeken omdat ze binnen moesten werken) probeerde een uitgestrekt gebied met mist en laaghangende bewolking ongezien de Lage Landen binnen te sluipen waardoor men vooral in het noordoosten van Nederland middenin hun zalige zonnebad door het grijze onheil werd verrast. Langzaam maar zeker zagen we meer en meer dorpen en steden onder de grijze tsunami verdwijnen, maar eer dit alles Malderen kon bereiken was het al lang nacht. Hierdoor konden we de dag even zonnig afsluiten als ze begonnen is en konden de sterrenkijkers hun hartje ophalen onder de fonkelende, heldere hemel die ons na zonsondergang te beurt viel. Het koelde snel af waardoor er hier en daar al een ijskristal zichtbaar werd, maar deze kristallen zaten niet in de pluviometer want deze wees nog steeds 0,0 mm aan als dagtotaal.

Zaterdag, 25 november 2017

Na een woelige buiennacht kregen we tijdens de voormiddag weer wat adempauzes voorgeschoteld met opklaringen maar nog steeds een aantal buien. Het was wachten tot de namiddag toen we in een gordel met zeer brede opklaringen terecht kwamen waarin het meerdere uren droog bleef. In de verte zagen we echter forse stapelwolken die hier en daar uitgroeiden tot Cumulonimbi die zich tegen een prachtige, diepblauwe hemel aftekenden. We haalden maxima van 6,0 graden bij veel zon. Tegen de late namiddag bereikten enkelen Malderen in de vorm van lichte schampschoten van hagel en regen, al bleven de rechten op de meeste buien aan het Nederlandse koninkrijk voorbehouden. Na zonsondergang leefde de buiigheid tijdelijk op en dit leverde onderandere in Mechelen hagel op. Het neerslagtotaal liep op tot 1,1 mm. Dan dreven er weer opklaringen binnen en koelde het snel af waardoor we de minima van 2,2 graden nu pas bereikten. Op het platteland buiten de steden zagen we hier en daar nog voor middernacht rijp onststaan wat een apart samenspel vormde met de bliksemflitsen van enkele onweersbuien die zich een heel eind ten noordwesten van ons bevonden.

Zondag, 26 november Kort na middernacht kregen we in Malderen weer enkele buien te verwerken die voor een verrassend groot deel uit hagel bestonden. Onweer zat er ondanks de bliksemflitsen gisterenavond niet meer op. Brede opklaringen lieten het flink afkoelen waardoor de minima op 1,4 graden zijn uitgekomen. Tijdens de voormiddag bleven we nog even onder de invloed van buien maar tegen de middag werd de atmosfeer stabieler door advectie uit een naderende regenzone (en deels ook schaduwwerking van de Britse Eilanden doordat de wind van het noordwesten naar het westen kromp). We kregen alleen nog Cumulus, Stratus fractus en Stratocumulus te zien en tijdens de avond werd de lucht neveliger waardoor we mooie Jacobsladders tussen de wolken zagen. De zachte lucht achter de regenzones bereikte ons nog niet waardoor het fris bleef met maxima van 6,2 graden. Tijdens de late avond wist een verdwaald buitje nog tot in Malderen te sukkelen en dit bracht het neerslagtotaal op een weliswaar bescheiden 0,5 mm.

Zondag, 25 november 2018

 Terwijl we de regen kwijt zijn, is er verder niet veel veranderd aan het sombere en duistere weertype. De bewolking bestond uit Stratus en deze had tijdens de voormiddag de neiging om dunner te worden al mochten de zonneliefhebbers zich vooral geen illusies maken. Tegen de middag dreef er onder de Stratusbewolking wat losse pannus bewolking die duidelijk een oostelijke stroming verraadde (voor zover de windvaantjes dat al niet gedaan hebben) maar op thermisch genied viel het nog mee. Door de bewolking bleef vorst uit met minima van 3,0 graden en doordat de wind zwak was voelden de maxima van 4,0 graden ook niet al te koud aan. Tijdens de avond veranderde er niets en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,1 mm. 

Maandag, 25 november 2019

 De laaghangende bewolking is weer opgelost waardoor de dag een zonnige en veelbelovende start nam. Hier en daar hingen nog wolkenflarden of een veldje Stratocumulus terwijl er in de hogere luchtlagen vooral in het westen wat Altocumulus hing. Ondanks die opklaringen viel het met de afkoeling mee want de minima zijn op 3,7 graden blijven steken waardoor we zonder onderkoelingsverschijnselen konden genieten van een prachtig bedauwde omgeving. Het warmde op naar een voorjaarsachtige 12,2 graden bij een zuid- zuidwestelijk briesje dat aan de zwakke kant was. Tijdens de tweede helft van de namiddag kwamen er meer en grotere Altocumulusbanken opzetten. Het ging zowel om lenticularis als undulatus vormen en de zon verdween er af en toe achter. Maar ze kwam terug en de laatste momenten van de daglichtperiode verliepen nog erg zonnig. De resterende Altocumulus wolkjes vormden een schitterend contrast met de vurige schemeringskleuren die door de zachte en vochtige lucht werden veroorzaakt. De avond verliep in vrij zachte, rustige en lichtbewolkte omstandigheden en het neerslagtotaal liet zich dus gemakkelijk raden met 0,0 mm. 

Woensdag, 25 november 2020

 Tegen de ochtend zijn er Stratocumulusvelden binnengedreven. Deze vormden een reddingsboei voor eventuele gevoelige plantjes die via hun door de global warming gedesorienteerde eigenaars weer in de buitenlucht zouden zijn terecht gekomen. Want de minima bleven dus steken op 4,2 graden. Overdag bleek deze bewolking nog genoeg ruimte te laten om er een paar zonnestralen door te laten waardoor het opnieuw een erg vriendelijke herfstdag werd. Er stond een zwak zuidwestelijk briesje en na de middag werden de opklaringen breder. Wel verscheen er wat Cirrus en Cirrostratus bewolking maar verder bleef het zonnig en de temperaturen zijn op een zachte 10,0 graden uitgekomen. Later op de avond zorgden deze sluierwolken voor een fotogenieke setting en er volgde een rustige avond op waarbij het onder de open hemel merkbaar afkoelde. Door het vocht in de lucht leek dit later op de avond weer wat te stagneren waardoor ook nu geen vorstige toestanden hoeven verwacht te worden. Neerslag is er ook vandaag niet meer aan te pas gekomen en dus konden we weer 0,0 mm bijschrijven. 

Donderdag, 25 november 2021

 We kregen vandaag met een iets luchtiger en vriendelijker weertype te maken waarbij Stratocumulusvelden in verschillende diktes de revue passeerden. Tijdens de voormiddag gingen ze echter nog vaak over in Stratus en de bewolking was dik genoeg om er af en toe wat lichte regen of een buitje uit te laten vallen. Het was vooral in de namiddag dat we af en toe de zon konden zien. Al kon ze nooit echt het beste van zichzelf geven doordat de wolken er steeds in een dunne laag bleven voor hangen. Het was opvallend rustig met slechts een zwak noordwestelijk briesje. De vrij lage temperaturen tussen 2,8 en 8,8 graden waren daardoor wat draaglijker. Na zonsondergang zagen we het tot onze frustratie dan toch nog volledig opklaren vanuit het noorden en zo verliep de avond aanvankelijk helder onder een fonkelende sterrenhemel met een snelle afkoeling erbij. Maar in de laatste schemering zagen we opvallend grote Cumuluswolken voorbij trekken en het was dan ook geen verrassing dat het omstreeks 22H plots weer ging regenen vanuit een reeks buitjes die in de polaire lucht ontstonden. Deze brachten het neerslagtotaal op 2,8 mm.  

Vrijdag 25 november 2022

 (Martinique) Er hing veel Altostratus bewolking in Gros Mourne en het was ook merkbaar koeler, een eerste teken dat het droge seizoen eraan zat te komen. Al speelde de bewolking en de goed voelbare zuidoostenwind er ook in mee. De bewolking ging over in Cirrostratus met daaronder stapelwolken. Ze zagen er klein en onschuldig uit maar wisten ons in Fort De France toch nog te verrassen met een bui rond de middag. Daarna werd het terug droog voor de rest van de dag en zeker tijdens de avond begon de koelte opvallend voelbaar te worden. Al was dit een verlossing na de drukkende en plakkerige toestanden die we de voorbije dagen achter de rug hebben. 

Zaterdag, 25 november 2023

 De buienmolen is de hele nacht blijven verder draaien waarbij het het ene moment droog was en het andere moment regende of hagelde. Overdag veranderde daar weinig aan, al zaten we net op de rand van de buienstraat waarbij het uiterste westen van het land nog in de schaduw van Engeland lag waar het droger was. Op de rand van dat buiengebied hadden de buien de neiging om zich in een band met continue neerslag te schikken maar na een tijdje kwamen we toch nog ten noorden daarvan te liggen en kregen we ook hier weer een afwisseling van zonneschijn en regen of hagel. De wolkenluchten waren subliem, en het was ook een zeldzame situatie waarin we zo diep in een dergelijke luchtsoort zitten zonder dat er verstoring is door nabije regenzones of een hogedrukuitloper. En zo ging de afwisseling ook tijdens de namiddag en avond door al begon de fut er dan toch nog langzaam uit te gaan en werd het langer droog tussen de buien die minder intens werden. De wind die overdag soms nog vrij pittig was uit noordwestelijke richtingen begon ook weer af te zwakken al zorgde dit wel voor een snelle aflkoeling tijdens de avond die ons naar de minima van 3,0 graden bracht. Overdag is hetoverigens ook niet warmer dan 8,0 graden geweest dus we moesten het vooral hebben van de zon die zeker uit de wind of achter glas nog deugd kon doen. De laatste bui die ons voor middernacht nog kon bereiken vulde het neerslagtotaal aan tot 3,2 mm.