Flashback: 29 november in het verleden

 Zaterdag, 29 november 2014

Het was vanochtend helder en zonnig waarbij enkel Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien was. Onder deze heldere lucht is het flink afgekoeld afgelopen nacht, maar doordat we een flinke thermische reserve hadden van de voorbije dagen is het niet tot witberijpte landschappen en bevroren plassen gekomen. De hele dag door bleef het zonnig met de eerdergenoemde wolkensoorten, al was er in het westen van het land soms wat Stratocumulusbewolking te zien aan de westelijke horizon en ook in het noorden werden deze wolken gespot door laaghangende bewolking die vanuit Duitsland Nederland introk (oost- zuidoostelijke wind). Of er vanuit Malderen ook Stratocumulus kon worden gespot is niet duidelijk maar in elk geval heeft de zon bijna overal in Belgi  aan het langste eind getrokken en kwam het enkel in Belgisch Lotharingen tot hardnekkige mist en Stratusbewolking. Ondanks het zonnige weertype kwam het kwik niet verder dan 8,5 graden, en de open hemel zorgde 's avonds dan ook voor een flinke afkoeling zodat de minima pas tegen middernacht werden bereikt met 2,7 graden en reeds een aantal witbevroren auto's rond dat tijdstip. Aan de binnekant van de pluviometer viel er uiteraard niet veel te bevriezen met een neerslagtotaal van 0,0 mm

Zondag, 29 november 2015

Het was zacht (7,0 graden), windering en zwaarbewolkt vanochtend en het warmtefront dat gisteren over ons trok, is ongeveer boven het midden van Nederland komen stil te liggen. Dit zorgde voor een broeierig, winderig en nat weertype waarbij de neerslag meestal uit lichte regen of motregen bestond met af en toe wat drogere perioden ertussen. De bewolking bestond uit Stratus fractus en Stratus terwijl we af en toe een bovenlucht van Altostratus of Nimbostratus konden ontwaren. Tijdens de namiddag begon het warmtefront langzaam weer terug te zwaaien naar het zuiden als koufront en kwamen er vanuit Nederland meldingen binnen van flinke stortbuien, compleet met hagel. Ondertussen begon de westelijke wind ook weer flink aan te spannen en werd het een bijzonder guur weertype ondanks de zachte temperaturen die op 12,1 graden zijn uitgekomen. Tijdens de avond stak het koufront met bijhorende buien de Belgisch- Nederlandse grens over, maar het zou nog tot kort na middernacht duren eer het natuurgeweld in Malderen arriveerde. Hierdoor zijn we er nog met een beperkt neerslagtotaal van 4,2 mm kunnen vanaf komen.

Dinsdag, 29 november 2016

Het voelde koud en guur aan tijdens de ochtend, maar de zeer lage verwachte minima zijn uitgebleven, en enkel in Nederland kwam het op veel plaatsen nog tot matige vorst. In Malderen viel het erg mee met minima van ... graden al was dat natuurlijk wel voldoende om een witberijpte winterwereld tevoorschijn te toveren waarin velen zich bijna een RSI-arm gekrabt hebben. Het was nog steeds helder tegen zonsopgang en overdag zou dit niet veranderen waardoor we een erg fraaie en zeer zonnige herfstdag met wintertrekjes aangeboden kregen. De maxima stegen vlot boven het vriespunt uit met ... graden, maar door de droge lucht deden de dauwpunten dat niet waardoor er de hele dag door rijp en ijs te zien was op schaduwrijke plekjes. Daar waar we op beschutte plekjes gerust in zwembroek konden zonnen, voelde de wind buiten die beschutting dan weer erg guur aan waardoor zelfs een winterjas daar nauwelijks volstond om niet blauw uit te slaan. Tijdens de avond dook het kwik weer als een baksteen de dieperik in en de temperaturen lagen deze keer ook een stuk lager dan gisteren rond deze tijd. Het zwaartepunt van de vorst lag echter opnieuw in Nederland al scheelde het nu maar een paar graden tegenover hetgene dat we in Malderen voor de ijzige kiezen kregen. Ondertussen zagen we vanuit het noordwesten (op de satellietbeelden dan toch) bewolking naderen die samenging met zachtere lucht waardoor het aan de noordelijke kusten en op de Waddeneilanden al snel flink ging opwarmen. Hierdoor ziet het ernaar uit dat de laagste temperaturen morgenochtend waarschijnlijk toch in Vlaanderen zullen worden opgemeten. Neerslag (die in deze omstandigheden wellicht tot gladde toestanden zou geleid hebben) kwam er ondanks de opstoot van zachtere lucht niet aan te pas waardoor de verzekeringsmaatschappijen opgelucht kunnen ademhalen terwijl de verkopers van gips en verbanden er misschien wat minder gelukkig mee zullen zijn. We sloten dus af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Woensdag, 29 november 2017

Tijdens de vroege ochtend kregen we met nog een paar lichte buien te maken waarna de boel zich stabiliseerde en we een zonnig maar koel weertype kregen. Het was nog steeds zeer rustig met een vrijwel niet voelbare noord-noordwestenwind en hoewel dit ideaal is voor stralingsvorst in deze luchtsoort is het door de bewolking niet kouder dan 0,2 graden geworden afgelopen nacht. Overdag kregen we Cumulus fractus en veldjes Stratocumulus te zien met brede opklaringen erlangs en ertussen. We haalden maxima van 4,7 graden. Op het einde van de namiddag kregen we opeens forse Cumulonimbuswolken te zien met prachtige, uitwaaierende aambeelden doch toen deze Malderen bereikten bleek de neerslag er al uitgevallen te zijn. Een meer georganiseerde lijn van Cumulonimbi doemde in het laatste schemerlicht ten noordwesten van ons op maar het duurde tot na middernacht eer deze ons kon bereiken. Het neerslagtotaal bleef dan ook beperkt tot ongeveer 0,5 mm. 

Donderdag, 29 november 2018

 Tijdens de nachtelijke uurtjes is er weer wat neerslag gevallen maar de hoeveelheden stelden allemaal weer bitter weinig voor. Het was tegen de ochtend terug droog en de bewolking bestond nog steeds uit Stratus en Stratus fractus terwijl het boterzacht aanvoelde bij minima van 10,1 graden. Daar moesten we dan wel een erg krachtige zuidwester bijnemen waardoor verschillende potplanten tijdens de nachtelijke uurtjes aan de wandel zijn gegaan. Tijdens de voormiddag kregen we nog een aantal perioden van buiige regen maar rond de middag klaarde het plotseling op vanuit het westen waardoor het een erg vriendelijk weertype werd met behoorlijk wat zon. In combinatie met de nog steeds zachte temperaturen tot 11,3 graden zorgde dit voor een vleugje lentesfeer al moesten we er wel een goed voelbare zuidwestenwind bijnemen. De resterende bewolking bestond uit Cirrus en Cirrostratus en soms dreef er ook nog wat Stratus fractus of een Altocumulusbank voorbij. Tijdens de avond bleef dit beeld min of meer hetzelfde wat meteen wil zeggen dat het neerslagtotaal van 1,5 mm al lang een feit is. 

Vrijdag, 29 november 2019

 Het koufront walste kort na middernacht doorheen Malderen en tegen de ochtend zaten we reeds in de koelere lucht erachter. Aanvankelijk zaten daar nog buien in verwerkt maar gaandeweg werd het droger terwijl er af en toe velden Stratocumulus langs dreven. Op de satellietbeelden zagen we hoe een gebied met buien Nederland in trok, maar een groot deel van Vlaanderen lag onder de beschermende vleugels van de Britse Eilanden en zo kon de lucht niet lang genoeg over het zeewater strijken om buien te genereren. Na het sombere weer dat we achter de rug hebben was het echter nog zo verkeerd niet want het werd zeker na de middag uitermate zonnig. Een dag waarin we de beruchte hydrofobe eigenschappen van Londerzeel eens in de bloemetjes konden zetten dus. Een laagstaand herfstzonnetje in combinatie met een noord-noordwestenwind liet het kwik echter stagneren op 8,8 graden waarbij we van geluk mochten spreken dat er niet veel wind meer stond. De planten mompelden echter dat we van pech mochten spreken want die weggevallen wind in combinatie met de open hemel was natuurlijk een ideaal recept om ze definitief het zwijgen op te leggen. Het kwik bereikte deze avond de minima van 1,6 graden terwijl het aan de grond reeds onder het vriespunt dook. De langzaam maar zeker met ijskristalletjes bedekt rakende pluviometer is op 1,4 mm blijven steken. 

Zondag, 29 november 2020

 De bewolking is tijdens de nacht overgegaan in Stratus en het was een flinke laag waardoor het opvallend donker was tijdens de ochtend en voormiddag. Er werd ook wat mist gevormd als was deze niet zo dik en hadden we nog enkele kilometers zicht in horizontale richting. Maar voor de rest bleven we tegen een sombere en egale grijze hemel aankijken waardoor het al redelijk wat inspanning vroeg om dit weer kleurrijker te beschrijven dan dat het eruit zag. De wind was zwak tot onbestaande al leek er een voorkeur voor noordoostelijke richtingen te zijn. En in deze tijd van het jaar betekende dat kou wat door de -0,4 graden aanwijzende thermometers en onze blauwe handen werd bevestigd. Blijkbaar hadden de lage wolken het deze keer op Vlaanderen gemunt want in Nederland kon men op veel plaatsen van zonovergoten condities genieten. Het waren deze opklaringen die kort voor zonsondergang met mondjesmaat Malderen veroverden maar het was al te laat voor de zon om daar nog een straaltje van mee te pikken. Later op de avond werden de opklaringen breder en ging het pijlsnel afkoelen waardoor het zeker aan de grond op veel plaatsen al vroor voordat de avond voorbij was. De minima werden dan ook nu pas bereikt met 4,1 graden en we mogen van geluk spreken dat het neerslagtotaal in deze omstandigheden 0,0 mm bedroeg. 

Maandag, 29 november 2021

Na een erg frisse nacht met minima van -0,5 graden kregen we te maken met licht onstabiele polaire zeelucht waarin talloze buitjes actief waren. Deze bestonden uit regen, korrelhagel en smeltende sneeuw. Aanvankelijk zaten de buienwolken vrij dicht op elkaar maar de opklaringen ertussen werden snel breder en zo evolueerden we naar een erg zonnige periode tijdens de namiddag waarbij er bijna geen bewolking meer te zien was. De laagstaande zon en de luchtsoort maakten dat we hier niet meer dan 7,2 graden konden uit recupereren. De wind was daarbij zwak uit noord-noordwestelijke richtingen.  Op het einde van de namiddag passeerde er plots weer een gebied met buienresten die grotendeels uit Stratocumulus en Cumulus bestonden. Daarna waren er weer opklaringen maar begon er met mondjesmaat hoge sluierbewolking binnen te lopen op nadering van een volgende regenzone. Aan de voorzijde daarvan wisten er tijdens de avond echter nog een aantal losse buitjes tot in Malderen door te dringen. Deze waren goed voor een eindtotaal van 0,6 mm. 

Dinsdag, 29 november 2022

(Martinique) De nacht verliep droog en rustig met stapelwolken. Bij de rit naar Le Robert in het oosten van het eiland kwamen we echter plots in een stortbui terecht die werd vergezeld door regenbogen. Daarna was het echter voor een lange periode droog waarbij we bij de zeiltocht op zee vooral Cumulus mediocris wolken te zien kregen die de zon amper hinderden. Tegen het einde van de namiddag gingen deze wolken wat opbollen en dit bleek weer voldoende te zijn om buien te genereren, ook al hadden deze wolken nog lang geen ijskappen. Er volgden zo enkele buitjes die op zich niet veel voorstelden. We konden steeds doorheen het regengordijn kijken en de buienwolken waren ook afzonderlijk en klein van omvang. Af en toe leverde dit fraaie uitzichten op toen we zo een eenzaam exemplaar zagen hangen met zitte valstrepen eronder die later oranje oplichtten. Ook waren er vaak regenbogen in te zien waarvan we bij de terugrit naar het zuiden van het eiland nog een erg fel exemplaar te zien kregen. Later in de avond volgden er nog enkele lichte buitjes die door een vrij strakke oostelijke wind werden voortgedreven.

Woensdag, 29 november 2023

 De buien hebben zich terug over het hele land kunnen uitbreiden waardoor we een afwisseling van mooie stapelwolken, brede opklaringen en nog enkele Stratocumulusveldjes zagen bij minima van 1,4 graden. Af en toe kwam het dan tot stortregens en hagel terwijl het frisjes was met temperaturen die op 5,9 graden bleven steken. In de late namiddag kregen de buien een winters karakter en viel er lichte korrelhagel uit die zelfs al een beetje op sneeuw begon te lijken. Maar ondertussen werd de lucht stabieler op nadering van een storing die later ook voor Cirrostratus en Altostratus ging zorgen. De opklaringen werden nu nog breder en er vond ook meer uitspreiding tot Stratocumulus plaats. Tegen zonsondergang was het vooral de Cirrostratus en Altostratus die overheerste, samen met Stratocumulusvelden. De bewolking rukte op vanuit het zuiden terwijl er aan de grond wel nog een noordelijk tot noordwestelijk briesje stond waarop de onderste Stratocumulusvelden zich lieten verder drijven. De storing bleef ondanks de oprukkende wolkenvelden echter grotendeels ten zuiden van ons en het was ook maar een dunne laag wolken waardoor het risico op nachtvorst nu toch wel vrij groot wordt. Voor middernacht bleef alles nog vloeibaar en dat geldt ook voor het neerslagtotaal van 2,6 mm.