Flashback: 4 november in het verleden

 Woensdag, 4 november 2009

We begonnen de dag met brede opklaringen die uiteraard geen verrassing waren aan de achterzijde van een actief koufront. De temperaturen waren naar 7,2 graden gedaald en de omgeving lag er nog kletsnat bij van het waterballet dat zich gisterenavond heeft afgespeeld. Wat er aan bewolking overbleef, bestond vooral uit Stratocumulus castellanus en was de voorbode van een wisselvallige buiendag die we voor de boeg hadden. Er verschenen inderdaad al snel Stratus fractus wolkjes die geleidelijk talrijker werden en naar de middag toe overgingen in Cumulus. Deze stapelwolkjes werden tijdens de namiddag steeds volumineuzer en op sommige plaatsen kwam het inderdaad weer tot fikse regenbuien. Voor wat Malderen betreft, zijn er geen aanwijzingen van neerslag te vinden, en bleef het beperkt tot de statige, aambeeldvormige buienwolken die regelmatig voorbij dreven. Tussendoor kreeg de zon ruime kansen om het beste van zichzelf te geven, en zo kon het kwik nog stijgen naar een desondanks eerder frisse 11,5 graden. De windtoten tot 40,2 km/h uit het west- zuidwesten zorgden hierbij voor extra kilte. De sfeervolle uitzichten in de polaire buienlucht kwamen bij zonsondergang tot een hoogtepunt toen de indrukwekkende wolkenlandschappen werden ingekleurd door de warme kleuren van de avondschemering. De avond verliep eerst rustig, maar omstreeks 21H30 wisten enkele buien alsnog tot in Malderen door te dringen, en werd het neerslagtotaal aangevuld tot 1,0 mm. Hoewel deze buien enkel (pittige) regen brachten, ging het om een onweerscomplex dat bij haar oversteek van de Frans- Belgische grens zonder stroom is gevallen. Boven Nederland zijn er later op de avond en nacht meer onweersbuien de revue gepasseerd, die vooral langs de kustgebieden genadeloos toesloegen.

Donderdag, 4 november 2010

Net als gisteren hebben we weer een erg winderige nacht achter de rug waarbij het bijzonder zwoel was met temperaturen die de hele tijd net onder 16 graden bleven steken. Tijdens de ochtend kregen we echter af te rekenen met motregen die in combinatie met de krachtige west- zuidwestenwind tot 51,5 km/h niet meteen een gezellige ervaring was. Gelukkig was dit van korte duur en werd het nog voor zonsopgang weer droog. Er ontvouwde zich een herfstachtig aandoende grijze hemel die vooral uit Stratus fractus en Stratocumulus bestond. Hierin waren een paar kleine opklaringen te zien waarin de hemel een opvallend diepblauwe kleur kreeg. De laaghangende bewolking nam daarna weer toe zodat het terug grijs en somber werd met enkel de ultra zachte temperaturen als tegengewicht voor de novemberiaanse somberheid. Later werd de bewolking weer wat dunner en ging over in Stratocumulus terwijl het definitief droog werd. De regen was nochtans niet ver uit de buurt door het slepende front dat nu in Nederland voor miezerig weer zorgde. Er stond nog steeds veel wind, wat bij deze temperaturen een beetje aan een warme haardroger deed denken. Tijdens de namiddag glipte de zon er enkele keren door, maar veel kracht had deze in deze tijd van het jaar niet meer zodat de temperatuur min of meer constant bleef met een piek van 17,7 graden. Daarna zorgde het vocht en de warmte weer voor bizarre oranje- roze kleurentinten die na zonsondergang overgingen in paars bij een gebroken Stratocumulus wolkendek. Er volgde een winderige en droge avond waarbij het zeer langzaam afkoelde tot we vlak voor middernacht op 14,2 graden uitkwamen als minimumtemperatuur. Daar de motregen van vanochtend niet veel voorstelde, bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,0 mm.

Vrijdag, 4 november 2011

Terwijl het zelfs in de zomer bijna een recordwaarde zou zijn, gaf de thermometer tijdens deze vroege novemberochtend doodleuk een kleine 19 graden aan. De aantrekkende wind heeft afgelopen nacht dus ook nog eens extra warme tropenlucht aangevoerd. Nog indrukwekkender was dat deze zeer warme lucht gepaard ging met opklaringen aan de achterzijde van een koufront. Er volgde een bijzonder fraaie nazomerdag met lentetrekjes waarbij de lucht diepblauw kleurde en er wat Cumuluswolkjes werden gevormd. Daarna dreven er Cirrus en Cirrostratus wolken binnen die overgingen in Altostratus en dus al meteen het einde van de nazomer aankondigden. Op visueel gebied dan, want de warmte lijkt de komende dagen een constante te zullen worden en ook overdag was het aangenaam toeven bij maxima van 19,8 graden. De wind draaide naar het zuid- zuidwesten en haalde snelheden tot 40,2 km terwijl er steeds meer Altostratusbewolking binnendreef. Deze was niet aaneengesloten en wekte eerder de indruk afkomstig te zijn van afgestorven onweerscomplexen, wat ook door het noodweer in zuid- Frankrijk (aanvoergebied van onze lucht) lijkt verklaard te worden. Het bleef voor de rest van de dag droog, rustig maar winderig. De minima werden pas 's avonds bereikt met 12,3 graden.

Zondag, 4 november 2012

(Nieuw Zeeland) De ochtend verliep koel met een paar Stratocumulusbanken in Te Anau. Deze werden snel talrijker en er volgden een paar buien. Boven 300 meter waren dit kennelijk sneeuwbuien getuige het maagdelijke sneeuwdek dat op de heuvels werd gevormd. Ter hoogte van Queenstown knapte het weer plotseling op met opklaringen en redelijk wat zonneschijn. Wel bleef het erg winderig en zagen we de schuimende golven van het meer op de kust van het stadje inbeuken. De avond verliep door de lage temperaturen dan ook in kille en gure omstandigheden en daar kon de prachtige zonsondergang met knaloranje oplichtende Stratocumulusvelden maar weinig aan veranderen.

Maandag, 4 november 2013

De dag begon met brede opklaringen terwijl het door de aanhoudende wind en de aanvoer van zachte zeelucht niet kouder dan 12 graden is geworden. Er volgden al snel buien vanuit het zuidwesten en daarna kregen we een periode van aanhoudende regen te verwerken. de krachtige zuidwestelijke tot zuidelijke wind nam sterk af, er volgde een periode van windstilte en dan draaide de wind opeens naar noordwestelijke tot noordelijke richtingen. Een windsprong van jewelste dus en uiteraard kwam daar ook een flinke temperatuursdaling bij kijken. Terwijl het vlak voor de regen nog 13,4 graden werd, kelderde het kwik op enkele minuten tijd naar een 8-tal graden en voelde het een stuk killer aan. Zodra de depressiekern over ons was getrokken, spande de wind weer behoorlijk aan en ging het waterkoud aanvoelen in sombere, kille en natte omstandigheden. Het was wachten tot de late namiddag toen de bewolking plots werd opengereten door een band van blauwe lucht die kwam aanzetten en waarin slechts wat stapelwolkjes te zien waren. Dit gebeurde echter niet voordat er opeens een pittige bui naar beneden denderde die het neerslagtotaal op de uiteindelijke 3,8 mm deed uit komen. De laatste zwakke zonnestralen deden het ondertussen weer wat opwarmen van een ruime zeven graden naar ongeveer 9,6 graden alvorens het weer afkoelde na zonsondergang. De minima van 6,3 graden werden omstreeks 20H bereikt toen er vanuit het noordwesten bewolking binnendreef uit een buiencluster die ondertussen reeds de helft van Nederland in haar greep had. samen met de buien trok de wind opnieuw aan waardoor er zachte zeelucht binnenstroomde en we aan de eerste nachtvorst toch nog lijken te ontsnappen. In Malderen arriveerde de bewolking wat later en was er alleen wat Cirrus te zien bij zonsondergang.Later op de avond waren nog vaag de contouren van Cumulus congestus en Stratocumulus herkenbaar al hielden we het hier nog droog.

Dinsdag, 4 november 2014

De regenzone bevond zich nu net ten oosten van ons waardoor we in een droog gebied met vooral Altostratus en Stratus fractus bewolking waren terechtgekomen. Dankzij de bewolking werd het niet veel kouder dan een negental graden maar overdag warmde het nauwelijks op door dezelfde wolken. Er stond ondertussen een gure westelijke wind die het waterkoud liet aanvoelen, en het was dan ook een geluk dat we vandaag van regen gespaard bleven. De bewolking hield ons de ganse voormiddag in haar greep en tijdens de namiddag veranderde er eigenlijk niet veel op het verschijnen van een blauwe streep in het westen na. Tot frustratie van de zonnekloppers onder ons rukte deze streep slechts tergend langzaam op en was het reeds avond eer ze de zon kon doorlaten die ondertussen reeds zo goed als onder was. Dat de maxima geen bijster hoge toppen scheerden met 12,2 graden was dan ook niet verwonderlijk. Wie een goede bril had, kon heel ver in het noordwesten de toppen van een aantal buienwolken zien die het volgens de radar flink lieten spoken boven de Noordzee. Hier hoeven we ons echter geen zorgen om te maken en zelfs in het buienmagnetische Nederland bleef men van dit late onweersgeweld gespaard. De opklaringen deden het behoorlijk afkoelen waardoor we tijdens de avond pas de uiteindelijke minima van 7,3 graden optekenden. Een aanslag op de exotische planten die nog buiten staan dus, maar gelukkig geen dodelijke aangezien het door het opnieuw binnenschuiven van Altostratus bewolking tijdens de late avond waarschijnlijk vorstvrij zal blijven op dat ene graadje aan de grond na misschien. We sloten de kille avond (en dag) af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Woensdag, 4 november 2015

Het was vanochtend boterzacht met minima van 10,9 graden, een enorm contrast met de vorstige nachten gisteren en eergisteren. Zoals de daglicht periode gisteren eindigde, begon ze vandaag weer. Namelijk met een schitterend schouwspel toen de zon het wolkendek van onderaf aanscheen in bloedrode kleuren. Opnieuw konden we toekijken hoe lager gelegen Altocumulus floccus en castellanus partijtjes hun schaduwen op het wolkendek erboven wierpen al was het nu een iets andere wolkensoort, namelijk Altostratus undulatus asperatus. Het kleurenspektakel was ook van kortere duur en later raakte alles overtrokken toen er vanuit het westen Stratusbewolking binnenschoof. Dit gebeurde aan een erg hoge snelheid en het lijkt erop dat de atmosfeer weer stilaan tot leven lijkt te komen na de doodse stilte die de voorbije week in ons land heerste. Er stak een goed voelbare zuid- zuidwestenwind op al kwam het nog niet tot stormachtige toestanden. Voor neerslag werd er ook gezorgd, zo kregen we tijdens de late namiddag een aantal buitjes van fijne regen of motregen terwijl het tijdens de avond eveneens tot een paar buitjes kwam. Tussendoor was er nog wat ruimte voor een aantal korte zonnige perioden waarin het opwarmde tot een bovennatuurlijke 16,8 graden. De bewolking stond meestal uit Stratocumulus en Altocumulus met Stratus en Stratus fractus eronder tijdens de regenachtige intermezzo's. Tegen zonsondergang kwam er echter meer hoge sluierbewolking binnen vanuit het westen die geleidelijk overging in Altostratus al werd het toen net droger en rustiger en kregen we de maan regelmatig te zien. Door het flauwe vertoon van de buien is het neerslagtotaal beperkt gebleven tot 0,2 mm.

Vrijdag, 4 november 2016

De bewolking is tijdens de nacht toegenomen maar toch bleven er nog wat opklaringen over tussen de overwegend uit Stratocumulus bestaande wolkenmassa. De minima waren aan de zachte kant met 5,9 graden en er stond een goed voelbare westelijke wind. Hoewel je het niet meteen zou zeggen, waren er reeds een aantal regen- en buiengebieden actief waarvan we op de radar een exemplaar zagen hangen boven het centrum van België en wat buienclusters boven Nederland. Met Londerzeel daar netjes tussenin waardoor de dag hier een droge en rustige start nam. Na een tijdje klaarde het weer gedeeltelijk op maar de bewolking begon vervolgens weer toe te nemen op nadering van een koufront. Dit zorgde tijdens de late namiddag opnieuw voor regen uit een klassieke Nimbostratuslucht al stelden de hoeveelheden niet bijster veel voor. Na zonsondergang kregen we ook met een paar ingebedde buien te maken, al waren dit ook alles behalve wereldschokkende gebeurtenissen. Voor het koufront uit hebben we nog maxima van 9,8 graden gehaald terwijl er redelijk wat wind stond uit zuidwestelijke richtingen. De neerslag hield aan tot na middernacht waardoor het dagtotaal moeilijk is te achterhalen, maar tegen morgenochtend zou dit op 1,2 mm zijn uitgekomen.

Zaterdag, 4 november 2017

De regenzones die gisteren al een hele dag net ten zuidwesten van ons tegen een onzichtbare muur leken stuk te lopen, slaagden erin om ons vandaag te bereiken. De aangevoerde lucht was zacht waardoor de minima niet beneden 7,9 graden zakten. De bewolking bestond uit Altostratus en Stratus fractus die scherp begrensd waren en snel binnendreven vanuit het zuidwesten. Binnen de kortste keren begon het te regenen maar uiteindelijk nam de activiteit zeer snel af na een veelbelovende start voor het uitgedroogde Malderen. Het klaarde weer wat op vanuit het westen en er volgde een droge periode. Daarna kwam er terug zwaardere bewolking opzetten met regen die een buiig karakter had maar eveneens weinig opleverde. Vanuit het zuidwesten werd het weer droger en er volgde nu een afwisseling van motregen en droge perioden waarbij we de zon niet meer te zien kregen. We kregen vooral Stratus en Altostratus te zien. Door de subtropische lucht konden we ook zonder zon nog maxima van 13,5 graden binnenrijven. De wind wakkerde flink aan en het werd tamelijk guur. Tegen de avond begon het koufront er zich mee te moeien en volgde er terug dikkere bewolking en meer regen maar ook dan stelde het niet veel voor. Doordat de regen na middernacht bleef aanhouden was het neerslagtotaal voor vandaag niet duidelijk, maar meer dan een dikke liter zal het zeker niet geweest zijn.

Zondag, 4 november 2018

 Met -1,3 graden was koning winter weer in het land en leek het alsof het slapende wagenpark met wit jeukpoeder was bestrooid. Daar stond een heldere hemel tegenover waardoor de zon de boel weer snel kon ontdooien. De sluierwolken en Altocumulusvelden die er gisteren hingen zijn weer opgelost al begon er in de loop van de dag weer nieuwe sluierbewolking binnen te drijven vanuit het westen. Deze kon niet verhinderen dat we kwikstanden tot 12,2 graden konden wegschrijven en de wind was erg zwak waardoor het heerlijk toeven was in de buitenlucht. Tijdens de avond verdween de sluierwolking weer en koelde het snel af doch omstreeks 20H warmde het opeens weer op ondanks het feit dat er nog steeds geen bewolking te zien was en er ook geen wind op stak of dergelijks. Het gevaar voor vorst was dan ook meteen geweken op een enkel graadje aan de grond na misschien. Neerslag was opnieuw nergens te bekennen met 0,0 mm. 

Maandag, 4 november 2019

 (Laos) Het was vrij zwoel vanochtend en de bewolking bestond uit een mix van Cumulus en Stratocumulus. Deze laatste ging er grotendeels uit en de Cumulus ontwikkelde zich verder. Maar er was nergens onweer bij op het eerste gezicht. Bij de rit naar Nong Khiaw bleef alles hetzelfde en tegen de avond losten de stapelwolken weer op. Nu kregen we sfeervolle nevelbanken te zien die in werkelijkheid echter rook bleken te zijn van boeren die allerlei zooi verbrandden op hun akkers. De hele vallei vulde zich met rook en het mooie fotografische effect was het enige positieve daar aan. De warmte maakte een paar uur na zonsondergang plaats voor een weldadige koelte. 

Woensdag, 4 november 2020

Brede opklaringen zorgden voor een vrolijke start van deze herfstdag en door de resterende Cumuluswolken en Stratocumulusveldjes in combinatie met de laatste restjes warmte van het zwoele weekend dat we achter de rug hadden is het kwik nog boven nul gebleven. Dit ondanks de omstandigheden die zich meteorologisch al leenden voor vorst. Maar het was uitstel van executie want we bleven onverminderd in polaire luchtmassa’s zitten en door een stijgende luchtdruk en drogere lucht die binnen stroomde werden de omstandigheden steeds beter om vorst te veroorzaken. Overdag was het natuurlijk nog niet zo ver en kon het kwik nog opkrabbelen naar 12,6 graden terwijl er nog wat (forse) Cumuluswolken werden gevormd die zich op een noordwestelijk briesje lieten voortdrijven. Tijdens de late namiddag begonnen deze wolken op te lossen en keken we steeds meer aan tegen een hemel die er vanachter glas zuiders uitzag en voor dat glas noorders. Het kwik begon aan haar gevreesde of voor sommigen gehoopte steile duik en nog voordat het etmaal eindigde kwamen de eerste meldingen binnen van ijskristallen die zich begonnen te vormen. Geen wonder dat de minima van 1,5 graden pas nu bereikt werden. Zowel de lucht, de geur, de stilte als de manier waarop geluid zich in de atmosfeer voortplantte, voelde echt aan als een klassieke, heldere en vorstige winterdag. Op de 0,0 mm aanwijzende pluviometer zagen we ondertussen ook al de eerste schitteringen van ijskristalletjes die zich begonnen te vormen en voor alles wat nog buiten staat en vorstgevoelig is zal de genadeklap de komende uren ongetwijfeld volgen. 

Donderdag, 4 november 2021

 Het kwam vanochtend tot een schitterende zonsopgang die ons meteen in een soort van sprookjeswereld bracht. Boven de velden hing een dunne mistlaag die langs boven een rafelige structuur had,  en wanneer je erdoor reed leek het alsof we net boven de wolken vlogen. Een zachtblauwe lucht met later warme schemeringskleuren maakten het plaatje dan compleet. Fris was het wel bij minima van 1,0 graden en die afkoeling was natuurlijk voor een stukje de voedingsbodem van deze mist. Daarna werden we weer met beide voeten op de minder sprookjesachtige grond gebracht toen er vanuit het noordwesten een regenzone binnen trok en het grijs en druilerig werd gedurende een paar uur. Maar we hoefden niet te treuren want daarna kwamen we in polaire buienlucht terecht en was het een komen en gaan van Cumulonimbuswolken die schitterend oogden in het zachte najaarslicht. En een extra geschenkje is dat de neerslag Malderen steeds miste waardoor we de hele tijd buiten van deze schoonheid konden genieten zonder er een nat pak aan over te houden. Al waren sommige onweers- en extreem weer- liefhebbers daar misschien wat minder opgezet mee. Hoe dan ook werden ze later in de avond op hun wenken bediend want toen konden deze buien ons plotseling wel vinden. Doordat de bewolking nu ook pal boven ons hing werd de afkoeling afgeremd maar warm was het zeker niet na de waterkoude maxima van 10,4 graden die we deze namiddag tijdens de opklaringen konden optekenen. Wel bleef het erg rustig met slechts een zwak noordwestelijk briesje waardoor het niet nog kouder ging aanvoelen. 

Vrijdag, 4 november 2022

De buiige schermutselingen gingen nog voor een groot deel van de nacht verder en ook tijdens de voormiddag druppelde het nog af en toe na uit een paar achtergebleven buitjes. Daarna dreven er opklaringen binnen in een met plakken Cirrus densus gevulde hemel waarlangs we de zon af en toe te zien kregen. Maar tijdens de voormiddag ontstond daar massaal Stratus fractus in die steeds meer ging samenklitten waardoor we alsnog in een sombere wereld terecht kwamen. Samen met de kille lucht erbij was dat niet meteen het gezelligste weertype, maar gelukkig is de wind nu een flink stuk zwakker geworden met enkel nog wat zuchtjes uit het noordwesten. Tegen de middag klaarde het weer op en kregen we terug een paar zonnige momenten, maar dit werd in een oogwenk genadeloos afgestraft toen er een mengeling van Stratus fractus, Stratocumulus en Cirrus densus binnentrok vanuit het noorden. Toen de zon daarna terug probeerde door te breken werd ze meteen opnieuw tot de orde geroepen door de volgende massa dikke bewolking die kwam opzetten. Deze keer zaten daar ook buien in verwerkt die werden afgewisseld met droge perioden maar de bewolking bleef daarin overheersen. Het bleef dan ook onaangenaam kil bij maxima die op een koude 12,4 graden bleven steken. Al hebben we natuurlijk al geruime tijd boven onze stand geleefd en was het eerder de overgang naar ´normaal` die velen pijn zal gedaan hebben. En dat was nog maar het begin want de polaire lucht kwam steeds meer tot stilstand en na zonsondergang kwamen die opklaringen er natuurlijk wel door zodat het kwik meteen de diepte in tuimelde. Waarschijnlijk zal het echter niet tot vorst komen en een paar wolkenvelden later in de avond zorgden zelfs nog voor een korte opwarming. We kwamen uiteindelijk uit op 6,7 graden wat ook het minimum voor deze dag werd. Het neerslagtotaal is op 1,0 mm blijven steken. 

Zaterdag, 4 november 2023

 (Singapore) Net als gisteren was er bij het aanbreken van de dag enkel wat Cirrus en Cirrostratus te zien. En dan verscheen er een Cumulus wolkje, vervolgens meerdere van deze schijnbaar onschuldige mooiweerswolkjes welke beperkt bleven in afmetingen. Daarna ging het terug snel en zagen we ze op korte tijd uitgroeien tot Cumulus congestus. Deze keer ontstonden er buien die het in Singapore wel lieten druppelen al bleef het zware werk ten noorden van ons met een dicht regengordijn waaruit het een paar keer donderde. Tijdens de namiddag kwam het alsnog tot een stortbui met licht onweer en het bracht heerlijke verkoeling na de lange periode van drukkende tropische warmte zonder neerslag. Het bleef vervolgens een tijdlang grijs al was de andere helft van de hemel al snel weer blauw door het wegtrekken van de ijskap naar het westen. Het klaarde weer helemaal op vanuit het oosten en we eindigden de dag zoals ze begonnen was met enkel wat sluierbewolking.