Flashback: 6 november in het verleden

 Donderdag, 6 november 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht heeft een ondiepe depressiekern zich boven de Lage Landen geparkeerd wat gepaard ging met een uitgestrekt Stratusveld. Tot overmaat van ramp hadden de wolken door dat het gratis parkeren was, en dus bleven we er tot laat in de namiddag mee opgescheept zitten. Daar waar de minima door deze wolken werden opgetrokken naar 4,7 graden (anders had het wel enkele graden gevroren zoals wat verderop in Groot Brittani  het geval was) bleef het overdag kil met maxima die het bij 11,8 graden voor gezien hielden. De zuidelijke grens van het wolkendek lag net over het zuiden en westen van het land waardoor er toch hier en daar nog van de zon kon worden genoten. De rand van de bewolking zat net onder Brussel en daar kreeg je dan een bizarre situatie waarbij de noordelijk gerichte ramen uitzicht gaven op een ellendige Stratustroep die daar wel eeuwig leek te (zullen) hangen, terwijl de zuidelijke ramen uitzicht gaven op een fraaie zomerlucht met diepblauwe kleuren en spierwitte stapelwolkjes. Op het einde van de namiddag rukten deze opklaringen dan toch verder op naar het noorden en kon er ook in Malderen van een paar zwakke novemberzonnestraaltjes worden genoten. Deze opklaringen groeiden verder uit tot het volledig helder was en na zonsondergang werd het dan ook niet eens donker dankzij een kraakheldere hemel waarin de maan buitengewoon fel kon schijnen. Dit deed meteen ook de vrees voor pittige nachtvorst rijzen, maar de reddende engel voor de buitengewoon lang gespaard gebleven exoten kwam al snel op de proppen in de vorm van een zuidwestendind die omstreeks 20H opstak en verder aanwakkerde. Dit was de voorbode van een regenzone die vooral veel wind zou geven morgenvoormiddag zonder dat het echter tot echt stormweer zal komen. De eerste Cirrostratusvelden verschenen ook rond die tijd in het westen en zuidwesten waarna ze stelselmatig het luchtruim begonnen te veroveren. Boven Nederland arriveerde de bewolking en het windveld iets later waardoor men daar toch nog dichtbij het vriespunt uitkwam bij temperaturen rond 2 graden tegen middernacht in de koudste gebieden. De regen zat nog een heel eindje ten zuidwesten van ons zodat we toch nog met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten

Vrijdag, 6 november 2015

Veel regen is er afgelopen nacht niet meer bijgevallen, maar de grijze hemel en de ultrazachtheid zijn wel een constante gebleven. Het was bijna onaards om minima van 14,6graden op te kunnen tekenen in deze tijd van het jaar. In de loop van de voormiddag dreven er enkele schuchtere opklaringen binnen terwijl de bewolking vooral uit Stratocumulus en Stratus fractus bestond. De wind kwam uit zuidwestelijke tot zuid- zuidwestelijke richtingen en was matig van sterkte. Tijdens de voormiddag veranderde er niet veel al zag de bewolking er soms dreigend donker uit en is er waarschijnlijk hier en daar toch nog wat motregen of lichte regen gevallen. Na de middag zagen we een gebied met laaghangende Stratusbewolking aan een erg hoog tempo binneschuiven en kort daarna begon het vanuit het westen aan een serieuzer tempo te regenen. Deze regen werd dan weer gevolgd door een drogere periode, al bleef er wel veel wind staan uit voornamelijk zuidwestelijke richtingen en bleef het betrokken ondanks een wat lichtere kleur van het wolkendek in het westen. De krachtige wind voerde zeer zachte lucht aan, want we haalden weer zeer hoge maxima voor de tijd van het jaar met 17,5 graden. Aan het begin van de avond volgde terug een periode van regen en daarna leken we dan definitief in de warme sector terecht te komen. De regen ging over in motregen waarop het droog werd. De bewolking mochten we houden, en samen met de zeer warme luchtaanvoer zal dit waarschijnlijk tot een recordzachte nacht leiden. We sloten af met een neerslagtotaal van 1,0 mm.

Zondag, 6 november 2016

Het voelde door de koele noordwestenwind erg fris aan, maar de minima zijn positief gebleven met 4,4 graden. Bovendien deed het erg vriendelijk aan met brede opklaringen die werden afgewisseld door stapelwolken en Stratocumulus veldjes. Het was tijdens de voormiddag en middag droog maar tijdsens de namiddag begon de lucht dan toch onstabieler te worden vanuit het noordwesten wat tijdens de avond in nieuwe buien resulteerde. Het voelde hierbij bijzonder guur en koud aan, maar dat was ook niet verwonderlijk bij temperaturen die op 8,2 graden reeds gestokt zijn overdag. Toch hoeven we hierbij nog steeds niet voor nachtvorst te vrezen daar de doorstaande wind voor voldoende luchtmenging zorgde om van de isolerende bewolking zelf nog maar te zwijgen. Hoe nat en overvloedig de neerslag ook aanvoelde tijdens die buien, het dagtotaal is toch nog blijven steken op een verrassend lage 1,1 mm.

Maandag, 6 november 2017

We bevonden ons nog steeds in koude en onstabiele lucht en het is afgekoeld tot erg lage minima van 1,9 graden. Tot berijpte toestanden is het echter niet gekomen in Malderen waardoor de niet in een serre passende exoten en bloemen hun levensverwachting nog minstens met een twintigtal uren zagen toenemen. En dus konden de fotografen ze weer in hun composities opnemen door ze bijvoorbeeld te laten afsteken tegen een diepblauwe lucht waarin veel Cumulonimbuswolken, wat Stratocumulus, Cirrus densus en fraaie nevelbanken te zien waren. Overdag kon de zon weer wat warmte in de verkilde atmosfeer brengen en ondertussen kwamen we onder de invloed van een hogedrukwig waardoor de buienactiviteit eruit ging. De resterende stapelwolken spreidden zich wel uit tot Stratocumulus waardoor het zeker geen continue zonneschijn was die we kregen, al verschilde het sterk van plaats tot plaats. Niettemin waren de maxima onderkoeld met 10,3 graden door de noord-noordwestenwind die onverminderd polaire lucht aanvoerde en gelukkig vrij zwak was. Tijdens de avond werd het windstil en klaarde het helemaal uit waardoor het snel kon afkoelen en het was nog niet eens middernacht of we zagen de eerste ijskristallen al schitteren. Hiermee zat het jaar er voor de bloemen en exoten er definitief op, al werden ze nog een tijdje kunstmatig in leven gehouden in gevriesdroogde vorm. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Dinsdag, 6 november 2018

 Tijdens de vroege ochtend werd de omgeving opeens opgeschrikt door een kletterend geluid. Tegen de verwachting in is het gaan regenen en de dag ging dan ook van start met dreigende wolkenluchten van Altostratus en Altocumulus die zich vooral in het westen ophielden. Het is erg zacht gebleven met minima van 7,2 graden en de bewolking begon geleidelijk dunner te worden waardoor we de zon terug vaker te zien kregen. Ondanks haar beperkte optreden tegenover gisteren is het echter flink opgewarmd en ging het bij momenten zowaar zwoel aanvoelen, vooral bij het leveren van inspanningen. De maxima kwamen uit op 19,8 graden en er stond een zuidoostelijk briesje. Tegen het einde van de namiddag bleef er alleen Cirrus, Cirrostratus en in het westen wat Altocumulus over. De zonsondergang was sfeervol maar in tegenstelling tot wat je zo laat op het jaar zou verwachten bij deze temperaturen waren de kleuren transparant en was er van oranje of roodtinten nauwelijks sprake tegen zonsondergang. Daarna koelde het wat af maar voor de tijd van het jaar bleef het absurd zacht. Ondanks het gedruppel deze ochtend sloten we af met niet meer dan 0,1 mm als neerslagtotaal. 

Woensdag, 6 november 2019

 (Laos) De binnen trekkende Cirrostratus heeft blijkbaar voor voldoende menging gezorgd waardoor er nu geen mist meer hing, hoe typerend dit voor deze regio ook is. Wel was er hier en daar nog een flard Stratus te zien boven de jungle in de bergen. Hogerop was de lucht melkachtig door deze sluierbewolking. Er dreef nu veel Stratocumulus binnen met Castellanus structuren erin. Ook verschenen er flinke Cumulus wolken maar uiteindelijk bleef het droog. De zon ding tijdelijk weg al losten deze wolkenvelden in de namiddag grotendeels op. Tegen de avond was er niet veel bewolking meer te zien al bleef het nevelachtig, deels door de rook die opnieuw door de overijverige boeren werd gevormd.  De zon ging in warme kleuren onder en het koelde redelijk snel af zonder dat het echter koud werd.

Vrijdag, 6 november 2020

Ook tijdens de ochtend hingen er enkele Stratocumulusvelden en nu is er ook Cirrus en Cirrostratus op de proppen gekomen. Deze laatste had zeer fijne ribbel- en vlokpatroontjes waardoor het er erg fraai uitzag. Het leek een beetje op condensatiesporen van vliegtuigen die extreem sterk zijn uitgewaaierd en mogelijk is dat ook zo. Al deze wolkjes ten spijt hebben we dan toch nog een berijpte omgeving aangetroffen bij minima van -0,4 graden. Samen met de transparante lucht en de vrolijke zonnestralen zorgde dit weer voor een ideale fotogelegenheid tijdens de voormiddag. Er kon voor extra drama worden gekozen door een van de exotische plantenkadavers al dan niet mee in het frame op te nemen. Maar ook toen het ijs en de rijp gesmolten waren mocht de omgeving er zeker nog wezen. Alle bewolking, zowel de Stratocumulusvelden als de sluierwolkjes, verdween in de loop van de dag waardoor we tegen een staalblauwe hemel aankeken en de zon ononderbroken kon schijnen. De noordoostelijke tot oostelijke wind was zwak en het was dus aangenaam toeven in de zon ondanks de magere kwikstanden tot 12,0 graden. Het bleef helder op een enkel Cirrusplukje na al begon het na zonsondergang wel een beetje nevelig te worden in de windstille atmosfeer waar nog wat vocht in aanwezig was. Het koelde ook weer snel af en een nieuze vorstnacht lijkt dus waarschijnlijk, net als een neerslagtotaal van 0,0 mm.  

Zaterdag, 6 november 2021

Het was zwaar bewolkt met Stratocumulusvelden en Stratus fractus bewolking en een zwakke zuidwestenwind. Aanvankelijk was het nog droog maar tegen de middag begon de bewolking te dreigen vanuit het zuidwesten met pannus bewolking en golvende lenticularis structuren erin die een erg donkere kleur kregen. Dit werd gevolgd door motregen en lichte regen waarna het tijdelijk weer droger werd alvorens de volgende episode van lichte regen eraan kwam. Dit ging zo nog een paar keer door maar tijdens de avond werd het dan toch weer droog met breder wordende opklaringen vanuit het westen. De bewolking hoorde bij een warmtefront en er werd zachte lucht aangevoerd waardoor de temperaturen zich tussen 3,6 en 9,7 graden konden ophouden. De opklaringen die nu binnendreven hoorden echter al bij koelere lucht die door het terugdringen van dit front weer over ons is beginnen uit te stromen. Het heen en weer golven van dit front had in elk geval weinig invloed op de neerslag die met 0,3 mm beperkt is gebleven. 

Zondag, 6 november 2022

Er stond een erg actieve regenzone op het programma, maar voordat deze ons bereikte konden we nog wat schuchtere opklaringen meepikken tussen de Altocumulus castellanus en floccus velden. De zon die daardoor brak was echter al ernstig verzwakt door de aanwezigheid van Cirrostratus en Altostratus in de hogere luchtlagen. Met minima van 8,5 graden was het opnieuw vrij zacht. De eerste neerslag die ons net voor de middag bereikte, was plots en met dikke druppels maar wat daarna volgde bleek uiteindelijk flink tegen te vallen, althans wat Malderen betreft. Het ging slechts om lichte regen of motregen met zelfs droge perioden ertussen. Wie op een flinke slok regenwater rekende beleefde even later een grote teleurstelling toen de pannus bewolking plotseling in okergele kleuren oplichtte: we bevonden ons blijkbaar al achter de regenzone en de eerste opklaringen trokken binnen. Alle hoop was dan maar gevestigd op de buien die achter de regenzone zaten maar deze misten Malderen een na een of het kwam hooguit tot wat motregen. Het neerslagtotaal bleef op een teleurstellende 4,4 mm steken en als we de statistieken van de voorbije weken erbij nemen kunnen we toch nog zeggen dat de droogte in Londerzeel nog steeds niet voorbij is. Waar de storing tekort schoot aan neerslag leek ze wel compensatie te hebben gezocht in het genereren van een krachtig windveld waardoor het wel voor een echt herfstgevoel zorgde. De rukwinden kwamen pal uit het zuiden en de lage pannusbewolking leek zelfs uit zuid- zuidoostelijke richting te komen. Maar we bevonden ons terug in polaire lucht achter een koufront en het mag dan ook geen wonder heten dat de maxima geen hoge toppen scheerden met 12,3 graden (al is dat net het wonder in deze tijden van opwarming). Hoe dan ook gingen we een zwaarbewolkte avond in waarbij de wind nog steeds erg temperamentvol bleef tekeer gaan. Neerslag viel er vrijwel niet meer voor middernacht. 

Maandag, 6 november 2023

 (Singapore) Er heeft zich een kleine weersverandering voorgedaan waardoor er vanochtend verschillende Altocumulusbanken (lenticularis en undulatus) te zien waren. De ontwikkeling van Cumuluswolken kwam ook niet meer op gang. Voorlopig althans want wat later in de voormiddag begonnen ze dan plots toch nog te ontwikkelen en binnen de kortste keren zat daar ook al Cumulus congestus tussen. De eerste buienwolken ontstonden ten noorden van ons en langzaam maar zeker begon de activiteit zich zuidwaarts uit te breiden. Kort na de middag kwam het dan tot een stevig onweer met oorverdovende donderslagen al bleef de neerslag beperkt tot wat druppels die opvallend klein waren voor deze tropische setting. Althans op Sentosa was dit het geval. Het onweer zakte in elkaar terwijl er op de outflow nieuwe buienwolken ontstonden ten zuiden van ons. Deze stuurden dan weer een outflow met nieuwe Cumulus congestus onze richting uit al bleef het droog en was er ook geen onweer meer te horen. Na zonsopgang was het opvallend koel voor deze regio al was het natuurlijk nog verre van koud. Het klaarde helemaal op en er bleef slechts een eenzame Cumuluswolk en wat Cirrus over.