Flashback: 7 november in het verleden

 Vrijdag, 7 november 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht was de bewolking verder toegenomen, maar toch waren er vanochtend nog heel wat opklaringen te zien. De bewolking bestond vooral uit Altostratus, Cirrostratus en Altocumulus en in het oosten vonden we uiteraard de breedste opklaringen terug daar de regenzone ons vanuit het westen probeerde te benaderen. Dit zorgde voor een schitterende zonsopgang met vuurrode en later knaloranje tinten toen vooral de Altocumuluswolken van onderaf werden aangeschenen door de opkomende zon. Door al dat visuele spektakel zouden we haast de minima van 5,3 vergeten op te tekenen, welke al vroeg in de nacht werden bereikt door het binnenstromen van bewolking en zachtere lucht. Tijdens de voormiddag werd het snel grijs en regenachtig met behoorlijk wat wind zodat we van guur herfstweer konden spreken. Dit kille en natte weertype hield aan tot ongeveer halverwege de namiddag toen de bewolking opeens vanuit het zuidwesten werd aangevreten. We kregen nu prachtige, diepblauwe luchten te zien waaronder zich donkergrijze en spierwitte Stratus fractus wolken aftekenden met daarboven een handvol Stratocumulus floccus veldjes. Het enorme kleurencontrast zorgde andermaal voor schitterende plaatjes waardoor één li-ion batterij voor de meeste camera's vandaag niet volstond. We kwamen ondertussen in erg zachte zeelucht terecht waarin het kwik kon stijgen tot 11,9 graden, en vanachter glas deed het zowaar aan zomer denken. De wolkenflarden trokken aan een flink tempo over het luchtruim en vanuit het westen naderden er buien die vervolgens hun traditionele ommetje langs Nederland maakten zodat het in Malderen droog bleef. Wel kregen we uitzicht op de buienwolken die extra sfeer gaven aan de zonsondergang die volgde. Tijdens de avond wisselden opklaringen en wolkenresten van buien elkaar af terwijl er nog tamelijk veel wind bleef staan. In deze omstandigeden sloten we de dag af na eerst nog het neerslagtotaal van 0,2 mm opgetekend te hebben.

Zaterdag, 7 november 2015

Het leek vanochtend een echte, zwoele zomerdag met bijhorende bewolking die uit Altostratus undulatus asperatus bestond en velden van Altocumulus castellanus met daarboven Cirrostratus en Cirrus. De minima van 16,4 graden deden menig zomernacht aardig verbleken en het voelde echt drukkend en zwoel aan vanochtend. Natuurlijk waren de Castellanuswolken de voorbode van een buienlijn in een onstabieler wordende atmosfeer, maar voor het zover was konden we nog van een aantal mooie opklaringen genieten die tijdelijk zelfs breder werden vanuit het zuidwesten. Wel moesten we met een erg vlagerige zuid- zuidwestenwind rekening houden. Na de middag zagen we dan dreigende Altocumulus en Stratocumulusbanden vanuit het westen naderen en volgden er een aantal buien. In Malderen leverden deze niet bijster veel op, de neerslag was zelfs niet eens meetbaar. In het zuiden konden we echter dichte regengordijnen zien voorbijtrekken waardoor we wel kunnen stellen dat het wat verdrop gelegen Peizegem en Merchtem minstens een aantal mm te slikken heeft gekregen. De bewolking leek zich vervolgens in het zuiden samen te trekken terwijl er vanuit het noorden meer opklaringen te zien werden al bleven de hogere luchtlagen wel met Cirrus en Cirrostratusbewolking doorweven. Ondanks het feit dat deze buien bij een koufront hoorden, konden we weer zeer hoge maxima optekenen voor de tijd van het jaar met 19,9 graden en zijn er plaatselijk zelfs datumrecords gesneuveld. Tijdens de namiddag en avond veranderde er niet veel meer, al kregen we kort na zonsondergang toch nog een kort buitje met dikke druppels te verwerken. De bijhorende neerslag bleek uiteindelijk evenmin meetbaar te zijn waardoor we desondanks met een neerslagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten

Maandag, 7 november 2016

We bevonden ons nog steeds in onstabiele buienlucht, maar Malderen hield het tot nu toe nog droog en het was vooral Cirrus densus en Altostratus bewolking dat we te zien kregen. Volgens de radar lagen de buien vooral net ten noordwesten van ons. Door de bewolking en wind zijn de minima terug positief gebleven met 4,3 graden al voelde het nog steeds erg winters aan. Bij het aanbreken van de daglichtperiode bleek de buienbewolking op discrete wijze te zijn overgegaan in Stratus en Stratocumulus en was het dus weer de beurt aan de reisbureaus en psychiaters om overuren te draaien. Er volgde een sombere, kille en duistere na(b)jaarsdag om snel te vergeten en ook over de maxima viel niet veel positiefs te vertellen buiten het feit dat ze met 6,5 graden inderdaad positief waren. Op de koop toe volgden er lange perioden van motregen en lichte regen tijdens de namiddag waarbij het onder het dikker geworden wolkendek op sommige momenten bijna aardedonker was. Pas tegen zonsondergang werd de bewolking weer dunner vanuit het noordoosten en hield het ook op met regenen. Dit zorgt echter voor acuut gevaar op nachtvorst gezien de onderkoelde toestand van de atmosfeer nu we nog een lange nacht voor de boeg hebben. Hiervoor zijn echter opklaringen nodig en aan de satellietbeelden te zien is het nog lang niet gezegd dat deze tot in Malderen zullen doordringen om daar de overgebleven plantjes een kopje kleiner te maken. Het neerslagtotaal van 1,6 mm kon dus uiteraard nog in vloeibare vorm afgelezen worden.

Dinsdag, 7 november 2017

Met minima van 0,7 graden hebben we er de eerste (grond)vorst van het nieuwe winterseizoen op zitten. Voor het eerst zagen we meer sterren schitteren op de begane grond dan in de hemel, maar hetgene dat zich onder dat sterrenstof bevond zou al snel als een pudding in elkaar zakken zodra het kwik weer boven nul komt. En dat gebeurde kort na zonsopgang waardoor we al snel tegen een mistroostig kerkhof van zombie-achtige plantengedrochten en verlepte bloemen aankeken terwijl alles doordrongen was met de geur des doods. Voor de rest was het echter een en al vrolijkheid dat de omgeving uitstraalde dankzij de uitbundige zon en de fraaie, diepblauwe hemel boven ons. Er was geen bewolking meer te zien en overdag warmde het in zonovergoten condities op tot 10,0 graden. De wind was hierbij zwak uit noordwestelijke richtingen. Tegen het einde van de voormiddag werden er wel wat rafelige Cumuluswolkjes gevormd en dreef er af en toe een veldje Stratocumulus voorbij al bleef het ook dan nog overwegend zonnig. Tijdens de avond verdwenen deze wolken weer en koelde het snel af waardoor vooral het slapende wagenpark meteen weer aanvroor. Of we hiermee lagere minima dan gisteren gaan scoren is echter nog lang niet gezegd want vanuit het westen naderden ondertussen wolkenvelden met zachtere lucht eronder. Tegen middernacht was het in Malderen nog helder en konden we in het bleke maanlicht het neerslagtotaal van 0,0 mm aflezen. 

Woensdag, 7 november 2018

 Na een kleurrijke zonsopgang kwam er massaal bewolking opzetten vanuit het westen die uit Altostratus, Stratus fractus en Stratocumulus bestond. Deze breidde zich geleidelijk uit en het vervolg was dan ook erg somber, ook al werd er een tijdje terug nog een zonnige nazomerdag voorspeld voor vandaag. Het enige nazomerse kwam van de zachtheid want kouder dan 9,1 graden werd het niet. Overdag bleef het kwik echter steken op 13,2 graden toen het begon te regenen en was het herfstgevoel compleet. Maar meer dan 0,7 mm viel er niet en tegen het einde van de namiddag dreven er alweer opklaringen binnen vanuit het westen. De bewolking bestond uit wegtrekkende Altostratus en Stratus fractus met wat Stratocumulus ertussen. Ondanks deze opklaringen bleef de wind stevig doorwaaien en er dreven soms nog dikke wolkenvelden voorbij al leverde dit geen bijkomende neerslag op. 

Donderdag, 7 november 2019

 (Laos) Er hing vanochtend meer bewolking dan gewoonlijk.  Daarbij was het erg zacht maar niet zwoel. De bewolking bestond uit onschuldige Stratocumulusvelden maar na een tijd ontstonden er stapelwolken tussen. Het was bedrieglijk want de voorbije dagen gebeurde dit ook zonder gevolgen.  Nu was het na de middag meteen prijs en de zonder regenkleding vertrokken trekkers mochten van geluk spreken dat het zwaartepunt van deze buien ons miste in Nong Khiaw.  Voor onweer was deze buiencluster sowieso te zwak. Vanuit de bergen was er een schitterend uitzicht op de neerslagzuilen. De fut ging er snel uit naar de avond toe maar de bewolking overheerste op een scherpe begrenzing naar helder weer in het oosten na. Van een fraaie zonsondergang was hierdoor niet echt sprake. 

Zaterdag, 7 november 2020

 Onder een open hemel is het kwik opnieuw flink onderuit gegaan en zagen we hier en daar rijp en ijs. De minima zijn in Malderen op 1,7 graden uitgekomen en overdag ging het net helemaal de andere kant op toen het volop lente leek. De zon kon immers onverminderd blijven schijnen en kreeg in de loop van de dag slechts met wat sluierbewolking te maken (Cirrus en Cirrostratus). De zuid- zuidwestelijke wind was zwak tot volledig afwezig waardoor de maxima van 15,6 graden tijdens de namiddag extra warm aanvoelden, zeker in de zon. Op het einde van de namiddag begonnen er meer sluierwolken op te zetten vanuit het westen maar het deed geen afbreuk aan het fraaie nazomerse weer en zorgde alleen maar voor een extra mooie setting bij zonsondergang. Later op de avond koelde het snel af daar deze wolken natuurlijk geen al te beste isolatiewaarden hadden. Het neerslagtotaal van 0,0 mm bleef voorlopig wel vloeibaar. 

Zondag, 7 november 2021

Brede opklaringen maakten tijdens de ochtend hun opwachting maar er hingen ook Stratocumulusvelden en er ontstonden ook wat rafelige wolkenflarden. Dit alles konden we bij minima van 5,9 graden aanschouwen. Het grootste deel van de voormiddag verliep erg zonnig maar vanuit het noordwesten dreven steeds meer vormeloze wolkenflarden binnen die geleidelijk overgingen in Cumulus congestus. Na de middag was deze bewolking al zodanig toegenomen dat we de zon nog maar amper te zien kregen en ondertussen stak er ook nog eens een pittige noordwestenwind op die de maxima van 12,6 graden een stuk kouder liet aanvoelen dan ze waren. De atmosfeer was kennelijk net onstabiel genoeg om er ook nog een paar lichte buitjes uit te krijgen al stelde het allemaal niet zoveel voor met 0,2 mm als neerslagtotaal. Tegen de avond leek de activiteit van deze buitjes verder af te nemen al kregen we af en toe toch nog dreigende wolkenluchten te zien in de schemering.  

Maandag, 7 november 2022

Zij die gisteren niet (of nauwelijks) door de regenzone bedeeld werden kregen vandaag een herkansing toen een zwak exemplaar vandaag de revue passeerde. Dit zorgde opnieuw voor motregen en lichte regen in Malderen al bleef het allemaal erg beperkt. Door de bewolking is het vrij zacht gebleven met 11,2 graden en de neerslag hoorde bij een warmtefront dat uiteraard weer zachtere lucht het land liet in stromen. Daarna dreven er opklaringen binnen maar er hing steeds een sluier van Altostratus of Cirrostratus waardoor het maar een zwak, waterig zonnetje was dat we te zien kregen. En het grootste deel van de tijd dreven er velden Stratus fractus langs die dicht op elkaar zaten en voor momenten van somberheid en duisternis zorgden. Er zaten ook buitjes in verborgen maar deze waren amper genoeg om de straatstenen nat te maken. Ook vandaag was het weer de wind die met de hoofdrol ging lopen (of vliegen) op weerkundig gebied, al mogen we het kwik ook niet onderschatten dat met 15,3 graden ook erg goed presteerde voor de tijd van het jaar. Al zouden velen gelukkiger zijn geweest met een normale temperatuur en een paar uur extra zonneschijn. De afwisseling van Stratusvelden en opklaringen bleef de hele dag doorgaan en meestal was de verdeling ongeveer vier eenheden bewolking voor een eenheid zonneschijnduur, een verhouding die sommigen al naar de vitamine kuren en reisbrochures liet grijpen. Tegen de avond begon de neiging tot opklaren zich dan toch nog door te zetten en kregen we steeds meer de sterrenhemel te zien die opvallend helder werd maar wel werd overbelicht door de volle maan. Slechts af en toe dreven er nog wat Stratocumulusveldjes of een Altocumulusbank voorbij. Doordat de wind niet helemaal ging liggen koelde het niet echt af onder de open hemel en gingen we dus een zachte nacht in. Zoals verwacht is het neerslagtotaal na de vochtige schermutselingen vanochtend erg beperkt gebleven met 0,0 mm. 

Dinsdag, 7 november 2023

 (Singapore) Net als gisteren was er terug wat Altocumulus te zien en leek dit op een of andere manier de ontwikkeling van stapelwolken wat af te remmen. Maar eens het eerste exemplaar ontstond ging het bliksemsnel en dat mag deze keer zelfs letterlijk gezegd worden. Er ontstonden meteen flinke exemplaren en tegen de middag waren de eerste onweersbuien al gevormd. Het begon langs alle kanten te donderen uit enorme Cumulus congestus wolken waarbij opviel dat de ijskappen zelf moeilijk te zien waren. Er vielen enkele druppels maar daarna zagen we de buien plots in elkaar zakken en oplossen. Er was nu enkel nog een rij met vrij grote stapelwolken te zien in de verte en daarbuiten enkel diepblauwe luchten met veel zonneschijn. Het leek alsof de buien het voor gezien hielden voor vandaag. Maar nu groeiden de eerst nog onschuldig lijkende stapelwolken opnieuw uit tot onweerswolken en deze keer kregen we de volle laag met een dicht regenscherm dat vanuit het oosten kwam opzetten en alles aan het zicht onttrok. Het water kwam met bakken naar beneden, de wind wakkerde wat aan en af en toe waren er luide donderslagen te horen. Na een tijdje leek de bui weer op te lossen maar vanuit de verte zagen we terug een regengordijn naderen en deze keer nam de bliksemactiviteit flink toe met bijna elke seconde een ontlading. De neerslag was ook weer behoorlijk fel al begon de fut er tegen zonsondergang toch langzaam uit te gaan. Er was ook al snel geen onweer meer bij. Na het intreden van de duisternis loste alles snel op en was er spoedig alleen nog maar een sterrenhemel te zien met nog wat Cirrus restanten erin.