Maandag, 28 oktober 2024
Maandag, 28 oktober 2024
(Maleisië) Het is tijdens de nacht licht bewolkt 
gebleven en dit zorgde opnieuw voor dauwvorming.
De bewolking bestond uit velden Cirrus en enkele Stratocumulus banken die mooi oranjerood oplichten bij zonsopgang. We bevonden ons tussen twee wolkenbanden in een smalle gordel van
opklaringen. De bewolking ging daarbij over in Altocumulusbanken waarboven in het oosten en westen Cirrostratus te zien was. Na het opstijgen bleek dat
de opklaringen zich hebben gevuld met Cumulus fracties wolken. Verderop in Luik kwamen we boven een uitgestrekt Stratusveld terecht. Vanaf halverwege Duitsland werd het weer helder en was er een mooi zicht op de Alpen mogelijk. Eens we daar boven hingen werd alles echter aan het zicht onttrokken door een nevelige waas van sluierbewolking. Boven Kroatië werd het opnieuw
helder met wel wat stapelwolken boven de bergen. Boven de Egeïsche zee was het terug helder maar een van de eilanden zat helemaal volgepropt met Cumulus terwijl andere gelijkaardige eilanden geen bewolking zagen. Boven de Middellandse zee hing dan weer een dun veld met wolken toefjes die een beetje op Stratocumulus leken. Vanaf de Nijl
delta was het weer helder en waren er enkel boven het Suez kanaal een paar Cumulus wolken zichtbaar. Een grote verrassing volgde later boven de Arabische woestijn net ten noorden van Mekka waar een enorm onweerscomplex is ontstaan, een van de laatste plaatsen waar je het zou verwachten. Opwaaiend woestijnstof op grote hoogte (door haboobs die door het onweer getriggerd werden?) zorgden voor een erg kleurrijke zonsondergang waarbij opviel dat de lucht boven ons ook gekleurd was, iets dat op vlieghoogte nogal ongebruikelijk is. In Abu Dhabi was het terug helder met temperaturen die nog rond 30 graden zaten tijdens de late avond.
gebleven en dit zorgde opnieuw voor dauwvorming.
De bewolking bestond uit velden Cirrus en enkele Stratocumulus banken die mooi oranjerood oplichten bij zonsopgang. We bevonden ons tussen twee wolkenbanden in een smalle gordel van
opklaringen. De bewolking ging daarbij over in Altocumulusbanken waarboven in het oosten en westen Cirrostratus te zien was. Na het opstijgen bleek dat
de opklaringen zich hebben gevuld met Cumulus fracties wolken. Verderop in Luik kwamen we boven een uitgestrekt Stratusveld terecht. Vanaf halverwege Duitsland werd het weer helder en was er een mooi zicht op de Alpen mogelijk. Eens we daar boven hingen werd alles echter aan het zicht onttrokken door een nevelige waas van sluierbewolking. Boven Kroatië werd het opnieuw
helder met wel wat stapelwolken boven de bergen. Boven de Egeïsche zee was het terug helder maar een van de eilanden zat helemaal volgepropt met Cumulus terwijl andere gelijkaardige eilanden geen bewolking zagen. Boven de Middellandse zee hing dan weer een dun veld met wolken toefjes die een beetje op Stratocumulus leken. Vanaf de Nijl
delta was het weer helder en waren er enkel boven het Suez kanaal een paar Cumulus wolken zichtbaar. Een grote verrassing volgde later boven de Arabische woestijn net ten noorden van Mekka waar een enorm onweerscomplex is ontstaan, een van de laatste plaatsen waar je het zou verwachten. Opwaaiend woestijnstof op grote hoogte (door haboobs die door het onweer getriggerd werden?) zorgden voor een erg kleurrijke zonsondergang waarbij opviel dat de lucht boven ons ook gekleurd was, iets dat op vlieghoogte nogal ongebruikelijk is. In Abu Dhabi was het terug helder met temperaturen die nog rond 30 graden zaten tijdens de late avond.
Reacties
Een reactie posten