Donderdag, 28 november 2024

 Donderdag, 28 november 2024

 Tijdens de nacht hebben brede opklaringen zich kunnen uitbreiden waardoor we een fonkelende sterrenhemel te zien kregen. Vooral in het noorden waren echter nog redelijk wat wolken te zien die vooral uit Stratocumulus en Cumulus bestonden. Eerder in de nacht is daar blijkbaar ook nog een buitje uitgevallen dat goed was voor 0,2 mm en dit zou ook het

dagtotaal worden. Ondanks die heldere hemel voelde het niet echt koud aan, het koelde weliswaar af maar ook nu verliep dit proces opvallend traag. Een combinatie van restwarmte, vocht en de nog niet volledig weggevallen wind is hier wellicht de oorzaak van. Na zonsopgang was de meeste bewolking in het westen en zuiden te zien terwijl het boven ons nog steeds kraakhelder was. De wolken ten zuiden van ons kregen gezelschap van Altocumulus lenticularis en later verscheen er in die richting ook wat Cirrostratus. Ten westen en noorden van ons bleven er ondertussen stapelwolken voorbij trekken die soms flinke afmetingen hadden. Deze konden kun schaduwen op het einde van de namiddag dan toch nog tot bij ons krijgen, al hadden we weinig te klagen want de zonneschijn werd in totaal nog geen uur onderbroken. De

temperaturen zetten in deze polaire luchtmassa een stapje terug en we moesten het nu met 10,0 graden stellen, wat door de zwakke wind en bij deze zonnige condities uiteraard nog lenteachtig aanvoelde. Tijdens de avond viel de noordwestelijke wind helemaal weg en schakelde de afkoeling een versnelling hoger. Dit bracht ons pas tegen middernacht op de uiteindelijke minima van -0,2 graden, en bij zo'n temperaturen was het natuurlijk geen wonder dat we in de gloed van de straatverlichting reeds de eerste ijskristallen zagen schitteren op auto's en grasperken.