Flashback: 11 december in het verleden

 Donderdag, 11 december 2014

We bevonden ons vandaag in polaire zeelucht die met een krachtig windveld over Malderen werd gejaagd. Ondanks haar oorsprong was deze lucht erg zacht en toen de zon er tijdens de brede opklaringen in de voormiddag doorkwam was het zelfs aangenaam toeven in de buitenlucht. Zeker toen de vlagerige westen tot zuidwestenwind eventjes ging liggen en de gevoelstemperatuur meteen een graad of tien de hoogte in ging. De echte temperatuur is vanochtend overigens niet lager dan 4,2 graden gekomen en de maxima werden uiteraad tijdens deze opklaring gemeten met 8,5 graden. Die korte luwte met zonneschijn was kennelijk de stilte voor de storm want kort voor de middag pakten de wolken zich weer samen en kregen we een felle buienlijn op ons dak. Deze was vooral in het zuidoosten van Nederland actief met veel onweer en felle rukwinden, maar hoewel we in Malderen slechts een flauw afkooksel ervan voorgeschoteld kregen ging het ook hier stevig los. Het water kwam eventjes met bakken naar beneden, al zorgde het blitse optreden van de buienlijn ervoor dat er toch niet meer dan 0,9 mm doorheen de trechter van de pluviometer kon stromen. Ook de onweersliefhebbers onder ons hadden niet bepaald veel reden om ervoor uit bed te komen want de dichtstbijzijnde ontlading werd ergens in de buurt van Leuven geregistreerd. Na de buienlijn klaarde het op vanuit het noorden en zagen we heel stabiel en onschuldig ogende Stratocumulusveldjes binnendrijven. Het leek nu opeens alsof het natuurgeweld er deze middag nooit is geweest en dat we gewoon een winterdag onder een hogedrukgebied achter de rug hadden. Maar toen dreef er weer Cirrus binnen die overging in Cirrostratus. De buienlijn was alweer onderweg naar het noorden en deze keer als warmtefront. Hoewel er bij zonsondergang nog niet meer dan dunne Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien, was de bewolking omstreeks 21H al dik genoeg om nieuwe neerslag te veroorzaken. De druppels waren opvallend dik en de neerslag had ook nog een licht buiig karakter met droge perioden ertussen. De echt grote hoeveelheden zouden echter pas na middernacht en vooral morgen arriveren waardoor er niet veel aan het eerdergenoemde neerslagtotaal werd gesleuteld. 

Vrijdag, 11 december 2015

We zijn vandaag weer in vochtigere en warmere lucht terecht gekomen waardoor de zon een stuk minder enthousiast was dan we gewoon zijn. Op de overgang naar warme lucht bevond zich natuurlijk een regenzone, en dat ding was behoorlijk actief waardoor we een erg verregende dag kregen. De warme lucht slaagde er niet echt in om tot ons door te dringen waardoor de minima terug op 4,0 graden uitkwamen en het overdag mede door waterkoeling van de regen niet warmer dan 8,5 graden werd. De wind kwam uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. De regenzone had de neiging om terug te veren in zuidelijke richting waardoor het ding zich als koufront ging gedragen. Dit zorgde voor een meer buiig karakter van de neerslag al konden we daarbij niet op opklaringen rekenen. De buien werden intenser naar de avond toe maar er kwamen ook meer drogere episodes tussen. We kwamen uit op een erg indrukwekkende 10,4 mm terwijl het later in de nacht droger werd.

Zondag, 11 december 2016

De zonneliefhebbers moesten vanochtend nog eventjes op de tanden bijten door dikke Stratocumulusvelden die voor een sombere start zorgde. Maar vanuit het westen klaarde het snel op en zagen we een diepblauwe lucht waarin enkel wat Stratus fractus flardjes te zien waren. In het noorden en oosten van het land moest men echter langer tandenknarsen en was plaatselijk een bijtring geen overbodige luxe, want de bewolking was daar een stuk hardnekkiger en het duurde tot de middag eer de zon daar goed en wel doorbrak. Dit was echter nog geen reden om de valiumtabletten met het klein gevaarlijk afval mee te geven of onze reisannulatieverzekering aan te spreken, want ten westen van ons lag nog heel veel bewolking en somberheid klaar om ons de komende dagen met haar onheil te overspoelen. Al mag dat spoelen niet al te letterlijk genomen worden, want veel neerslag lijkt er de komende dagen niet te zullen vallen en ook de afgelopen weken is het opvallend droog gebleven waardoor we nu ook in volle winterperiode zomerse droogtetaferelen konden aanschouwen zoals een stuivende stofbodem, lage waterpeilen in vijvers en rivieren en hier en daar al eens een tuinslang die uit haar winterslaap ontwaakte. Tijdens de namiddag dreef er erg veel Stratus fractus bewolking binnen vanuit het westen waardoor de zon het knap lastig kreeg. Soms zag dit er erg dreigend uit al bleef het ook dan droog. De temperaturen hielden het bij 9,9 graden voor gezien en de westenwind voelde erg kil aan. In de hogere luchtlagen zagen we ondertussen Cirrostratus binnenlopen die overging in Altostratus terwijl er af en toe eens een bijzon of stukje kleine kring zichtbaar was. De laaghangende wolkenflarden losten uiteindelijk grotendeels op waarna het de sluierbewolking was die de overhand nam zodat we van de terugkerende zon niet veel warmte meer konden verwachten. De avond verliep in betrokken maar droge omstandigheden en door de bewolking koelde het ook langzaam af waardoor de zachte minima van 5,8 graden deze morgen waarschijnlijk niet meer naar beneden bijgesteld zullen worden. Net zomin als het neerslagtotaal van 0,0 mm trouwens. 

Maandag, 11 december 2017 

De buien hielden het tijdens de nacht weer voor gezien en er volgde een korte, rustige periode waarbij het afkoelde tot -0,3 graden onder opklaringen. Maar de bewolking nam snel toe op nadering van een volgende depressie en tegen de ochtend regende het daar weer uit. Daar zaten stukjes natte sneeuw in al ging de neerslag daarna meer in gewone regen over waarbij het tijdelijk opwarmde tot 2,5 graden. Maar de neerslag werd intenser en al spoedig ging ze terug over in sneeuw bij dalende temperaturen. We kregen een arg aparte situatie waarbij het oosten en zuidoosten van het land in zachte lucht terechtkwam waardoor het in de "sneeuwzekere" Ardennen een groene wereld werd bij temperaturen ruim boven nul terwijl het in het westen tot een heus winteroffensief kwam met sneeuwhoogtes tot meer dan 20 centimeter. Malderen bevond zich in het overgangsgebied maar ook hier konden we nog een sneeuwdek van bijna 10 centimeter opbouwen. In Brussel kwam het op datzelfde moment niet verder dan een paar centimeter waarbij het grootste deel van de neerslag als regen viel. Tijdens de avond werd het weer wat droger, of net natter nu de sneeuw weer begon te smelten en het een erg natte, modderige bedoening werd. Er volgden nog een aantal buien van smeltende sneeuw rond middernacht waardoor het neerslagtotaal van vandaag niet duidelijk is. 

Dinsdag, 11 december 2018

 Het is flink afgekoeld tijdens de nacht maar de uitgestrekte Stratocumulusvelden die er nu hingen konden erger voorkomen waardoor het kwik nog net boven het vriespunt is blijven steken. De wolkenvelden waren echter minder goed nieuws voor de zonnekloppers en er dreven er steeds meer binnen vanuit het westen waardoor deze dag in somberheid dreigde te verzanden. Maar een dergelijke vaart liep het uiteindelijk niet en we konden het grootste deel van de tijd van fraaie wolkendisplays konden genieten. Een veranda of zonneboiler ontving hierdoor echter niet genoeg zonnestralen om er profijt uit te trekken al hoefden we met maxima van 7,6 graden geen kou te lijden. Dat veranderde tijdens de avond echter toen het weer ging opklaren en het snel afkoelde in de rustige atmosfeer. Een witberijpt landschap lijkt morgen onvermijdelijk daar de temperatuur tegen middernacht uitkwam op het neerslagtotaal met 0,0 graden en mm. 

 

Woensdag, 11 december 2019

 Het koufront lag omstreeks 5h pal over het midden van het land en in het westen werd het weer droog daar het front niet zo breed was. Het bestond volgens de radar uit twee nog compactere regengebieden. De frontpassage bracht rust want van de stormachtige windvlagen die gisteren nog door de straten gierden was niet veel meer te merken. Daar waar de neerslagzone erg slank was, was het voor de bewolking een ander verhaal want die bedekte bijna het hele land en schoof bovendien tergend traag naar het oosten. Het was al bijna zonsondergang toen opklaringen met Stratus fractus bewolking ons bereikten. Samen hiermee stroomde de polaire lucht weer binnen en daalde het kwik van 4,3 naar 7,1 graden. Voorlopig bleven we van gladheid gespaard en het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,2 mm.

Vrijdag, 11 december 2020

 De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en kort voor zonsopgang volgde dan de eerste regen vanuit het westen. Eerst waren er droge perioden tussendoor maar de neerslag werd vervolgens wat intenser en gelijkmatiger. Rond de middag ging deze weer over in motregen en ging de egaal grijze bewolking over in Altostratus translucidus met een waterzonnetje erin. Vermoedelijk keken we al de hele dag tegen Altostratus aan maar deze was moeilijk te herkennen door de nevelige atmosfeer eronder. Hoe dan ook, dit was geen voorbode van opklaringen want de bewolking werd al snel weer dikker en de neerslag werd ook intenser. Kort voor zonsondergang leken we het meeste achter de rug te hebben en volgden er periode van zeer lichte motregen of een paar verdwaalde regendruppels. De regenzone bracht zachtere lucht met zich mee waardoor de maxima van 7,2 graden pas laat werden opgetekend en voor de minima van 0,5 graden moesten we al terug graven naar kort na middernacht. De neerslag die is gevallen heeft 5,1 mm in het bakje gebracht. 

Zaterdag, 11 december 2021

 Het is tijdens de nacht helemaal opgeklaard en we konden ons opmaken voor een erg vriendelijke en zonnige winterdag. Ondanks de open hemel heeft het nauwelijks gevroren en in de hut werd het niet kouder dan 1,8 graden. Je zou dus echt niet geloven dat er gisterenavond nog een paar centimeter sneeuw lag. De eerste uren van de dag verliepen zonnig maar vanuit het westen zagen we al snel Cirruswolken naderen en in het oosten was nog de scherp begrensde band van Stratocumulus uit de sneeuwzone van gisteren te zien. Deze werd geflankeerd door Stratus fractus toefjes terwijl het boven ons helder was. Hiervan konden we enkele uren genieten maar onder de Cirrus en Cirrostratusvelden verschenen al snel nieuwe Stratocumulusvelden waardoor de zon het op het einde van de namiddag toch moeilijk begon te krijgen. Na zonsondergang klaarde het terug gedeeltelijk op al kondigde de aanwakkerende zuidwestenwind wel degelijk een nieuwe regenzone aan. Hoewel er zachtere lucht werd aangevoerd en de maxima dus laat werden bereikt met 6,9 graden, werd het voor het gevoel een stuk killer. De neerslag zelf kon ons nog niet bereiken waardoor we het bij een dagtotaal van 3,0 mm konden houden. 

Zondag, 11 december 2022

 De bewolking is tijdens de nacht blijven hangen en het was dus weer een en al somberheid, treurnis en astma onder de nog steeds verstikkende temperatuursiversie boven ons en de geduchte Stratus bewolking die erbij hoorde. Deze kon zich in de zwakke noordwestelijke stroming gemakkelijk vormen. Het enige goede daaraan waren de wat zachtere temperaturen al maakte dit het voor de winterliefhebbers onder ons natuurlijk nog erger. De bewolking bleef de hele dag hangen en dat stemde die winterliefhebbers dan weer in een beter humeur. Het kwik bleef immers steken op 1,6 graden zonder enige zonneschijn. Af en toe had de bewolking de neiging om dunner te worden en in het zuiden zagen we zelfs oranjegele lichtbundels van de zon, maar voor Malderen was dit telkens vergeefse hoop. Wat we wel kregen was neerslag want af en toe konden we op de grond druppels zien al was niet duidelijk of deze afkomstig waren van gesmolten sneeuwvlokken of  De eerste echte opklaringen arriveerden pas na zonsondergang waarbij we de bewolking in de schemering nog zagen overgaan in Stratocumulus. De opklaringen werden daarna gestaag breder en het kwik slaagde er zo in extremis nog in om onder nul te duiken. En zo bereikten we nu pas de dagminima van -0,8 graden. En de neerslag bleef uiteraard op 0,0 mm steken. 

Maandag, 11 december 2023

 We bevonden ons terug aan de achterzijde van een koufront dat tijdens de nacht voor korte maar pittige regenval heeft gezorgd. Tegen zonsopgang zaten we al ver in de onstabiele zeelucht achter dat front. Maar de mooie buienluchten die je dan normaal zou verwachten bleven uit en het waren uitgestrekte Stratocumulusvelden die met een noordwestelijke bries over ons werden gejaagd. De bewolking zat dicht opeen en we kregen de zon of de blauwe lucht amper te zien. De buienwolken waren er nochtans wel, maar ze zaten tussen die wolkentroep ingebed waardoor we ze meestal maar pas zagen aankomen als het al te laat was. Maar gelukkig bleef de neerslag in dat geval beperkt en het neerslagtotaal van 4,0 mm was dan ook bijna volledig op het koufront van afgelopen nacht te schrijven. En koufront was ook weer erg veel gezegd want met temperaturen die zich tussen 8,7 en 11,8 graden ophielden was die kou ver te zoeken. Tijdens de namiddag kwam er zelfs een vleugje lentesfeer in toen er plotseling opklaringen verschenen en we de zon heel even konden zien. Het bleef nu voor een langere tijd droog en het waren vooral Stratocumulusvelden met gaten ertussen die we te zien kregen. Het zag er dus een stuk vriendelijker uit met al die blauwe stukjes in de lucht al wist er later toch nog een buitje doorheen te glippen dat weer voor enkele verdwaalde regendruppels zorgde. De rest van de avond verliep in half tot zwaarbewolkte omstandigheden en het bleef daarbij erg zacht. Het neerslagtotaal is op 0,8 mm uitgekomen.