Flashback: 13 december in het verleden

 Zaterdag, 13 december 2014

Na de koufrontpassage van gisteren is de atmosfeer weer tot rust gekomen en ontwikkelde zich laaghangende bewolking in de vochtige lucht. Het resultaat was een sombere en kille winterdag om snel te vergeten. Na de middag kwamen we in een zwak buiengebiedje terecht en ging het lichtjes druppelen vanuit het westen al was deze neerslag niet meetbaar. Het warmde op tot 8,3 graden en tijdens de avond ontstonden er weer opklaringen in het in Stratocumulus overgaande wolkendek waardoor het verrassend snel ging afkoelen. De minima van 2,7 graden werden dan ook pas tegen het einde van de avond bereikt terwijl de ene auto na de andere met een glitterend suikerkostuumpje werd uitgerust. Ook bij de 0,0 mm aanwijzende pluviometer was dit het geval. De opklaringen waren tegen middernacht reeds erg breed waardoor we ook in thermometerhut erg lage minima zullen optekenen morgenvroeg

Zondag, 13 december 2015

De regenzone is verder afgedaald in zuidelijke richting en tijdens de ochtend trok het koufront over Malderen. Dit ging gepaard met buiige regen die erg intens was en ook erg lang duurde naar koufrontnormen. Als we de satellietbeelden erbij halen en de geringe breedte van de buienlijn zagen was het helemaal een verrassing dat het zo lang stortregende. Op de bewegende beelden werd het waarom echter duidelijk: de buienlijn bevond zich net in het dal van het golvende polaire front waardoor het ding vanuit het westen weer in noordelijke richting werd geduwd. Het kwam zo een beetje ter hoogte van Malderen tot stilstand. Daarna transformeerde het koufront naar een warmtefront en kregen we het wel te verwachten druilerige weertype dat erbij hoorde. De hele dag was het grijs, zacht met dikke Stratus bewolking en constante motregen. Het was een donkere dag om snel te vergeten al straalden te temperaturen die zich tussen 3,7 en 8,5 graden ophielden toch nog iets zomers uit (zeker voor mensen met veel fantasie of eventuele Inuits die hier als toerist rondhingen). Er veranderde niets aan het weer en ook tijdens de avond bleef het gezapig verder motregenen wat ons een dagtotaal van 3,1 mm opleverde. Het merendeel daarvan kwam uiteraard van de stortbuienlijn deze ochtend.

Dinsdag, 13 december 2016

De Stratusbewolking is tijdens de nacht dikker geworden en bleef vandaag hardnekkig hangen waardoor we eigenlijk heel kort kunnen zijn om dit alles in een verslag te gieten, ook al zou je het niet meteen geloven aan het gemak waarmee de zonneliefhebbers er al klagend een boek in Shakespeare-formaat over konden schrijven. Hoe dan ook begon dit verhaal met minima van 5,6 graden en zat er in het weersverloop van deze dag nog best wel veel variatie voor wie daar echt op lette. Zo was er tijdens de voormiddag een periode van fijne regen, daarna een periode van intensere regen en dan weer een periode van lichte motregen. Tijdens de namiddag ging de bewolking over in een mengeling van Altocumulus, Altostratus, Stratus en Stratus fractus waar je met juist gecorrigeerde brilglazen best wel wat structuur in kon zien. De aangevoerde lucht was zacht en we haalden maxima van 7,6 graden. Regen en motregen kwamen er niet meer aan te pas tijdens de namiddag en avond waardoor het nog verrassend hoge neerslagtotaal van 3,1 mm ook het dagtotaal werd. Tijdens de rest van de avond bleven we het zelfde weertype houden.

Woensdag, 13 december 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht is het inderdaad snel gaan opwarmen waardoor de eerste neerslag vanochtend als regen en smeltende sneeuw viel terwijl het volop dooide. In Nederland lag de temperatuur iets lager waardoor het daar gevaarlijk werd door opvriezing en een deel van de neerslag die als ijzel of sneeuw viel. De minima van 1,7 graden werden in Malderen al vroeg bereikt. Tegen de middag werd het droog maar trok de wind snel aan en zagen we tussen de Stratus fractus wolken weer een aandikkende laag Altostratus verschijnen. De volgende periode van regen liet maar een uur op zich wachten en hierbij viel op dat de neerslag gestaag intenser werd om vervolgens opeens in buien over te gaan met droge perioden ertussen. De wind was erg krachtig en met de maxima die op 7,8 graden uitkwamen smolt de sneeuw aan een ijltempo weg. Tijdens de avond leek het opeens alsof het Laatste Oordeel zich ging voltrekken toen we de speelbal van felle stortvlagen werden met hagel en smeltende sneeuw die door een brutale noordenwind werden opgezweept. Het geheel werd door spookachtige bliksemflitsen helemaal compleet gemaakt waardoor dit zonder twijfel het meest indrukwekkende onweer van het reeds bijna afgelopen jaar werd voor regio Londerzeel. De rust keerde daarna weer, de wind viel weg en we sloten de dag met opklaringen af. De pluviometer wees een impressionante 54,0 mm aan, al is de neerslag van de afgelopen vier dagen daarbij meegerekend. 

Donderdag, 13 december 2018

 (Argentinie) De zware turbulentie hield tot voorbij de Azoren aan waarna het eindelijk weer rustig werd en we weer een maaltijd konden eten zonder de ingredienten met een netje uit de lucht te vangen. We konden herademen tot vlak voor het bereiken van het vasteland ergens bij Guyana waar we weer flink getraind werden op het binnen houden van onze maaginhoud. Het was echter niet meer zo hevig als gisteren en we zaten ook niet in een storing want vooral boven Brazilie waren verschillende stadjes mooi te zien waaronder Boavista. Er volgde een rustiger moment nadat we in de vlakte ten zuiden van de tepuis van Venezuela kwamen en dan ging de boel weer flink rammelen bij het naderen van de Andes voorbij Iquitos. Het bleef helder en er was ook geen enkele bliksemflits te zien van eventuele tropische onweersbuien. Bij de landing in Lima was het eveneens lichtbewolkt tot helder en zo liep de dag er ten einde bij een 20-tal graden.

Vrijdag, 13 december 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht kregen we met zwaardere regen te maken al werd het tegen de ochtend weer wat droger. We zaten in de buurt van een depressiekern waardoor de gure wind wegviel en met de koele en natte omstandigheden waren de zachte weggebruikers daar zeker niet rouwig om. Tijdens de voormiddag bleef het grijs met af en toe regenvlagen en ook tijdens de rest van de dag veranderde daar weinig aan. Het waren dan misschien geen wolkbreuken maar wel genoeg om er een gure en verregende winterdag van te maken. Het kwik steeg van 4,0 naar 7,0 graden en ook tijdens de avond bleef het betrokken en regenachtig. Het dagtotaal liep op tot 2,5 mm. 

Zondag, 13 december 2020

 De buien hebben het tegen de ochtend weer voor bekeken gehouden en vooral wie er vroeg bij was kon genieten van eindeloos blauwe luchten waarin de zon haar opwachting maakte. Degenen die wat later waren zagen echter hoe de lucht begon vol te lopen met Stratocumulusvelden en een redelijk scherp begrensde zone van Cirrostratusbewolking Deze bewolking kwam snel opzetten vanuit het westen al was ze nog niet helemaal aaneengesloten en konden we tot omstreeks 14H nog genieten van een aantal zonnige perioden. Daarna ging het echter snel en werd de bewolking dreigend dik en donker terwijl er ook valstrepen van neerslag verschenen. Maar toch duurde het ondanks de snelle opmars van de bewolking nog opvallend lang eer het effectief ging regenen en zo konden we dan toch nog een redelijk beperkt neerslagtotaal van 0,0 mm bijschrijven. De temperaturen waren aan de zachte kant met minima die op 4,4 graden uitkwamen terwijl de maxima zich bij 7,8 graden ophielden. Na zonsondergang begon de zuidwestenwind flink aan te wakkeren en voelde het ondanks die temperaturen erg guur aan. 

Maandag, 13 december 2021

 De bewolking is weer toegenomen en we ontwaakten onder een dicht Stratocumulusdek bij zachte minima van 7,8graden. Het bleef nu droog en de bewolking had nogal een chaotische structuur, er waren immers geen regelmatige ribbel- of golfpatronen te zien zpals je normaal bij deze soort zou verwachten. Hier en daar was een klein gaatje ter grootte van een speldenprik te zien maar de zon slaagde er niet in om zich een weg naar Malderen te banen. De hele dag door bleef dit beeld hetzelfde en de zachte temperaturen tot maximaal 9,7 graden konden een beetje troost brengen. Het was zelfs een prima dag voor allerlei buitenactiviteiten die we voor de verandering nog eens zonder handschoenen en dikke sjaals konden uitvoeren. Tijdens de avond bleef alles hetzelfde net het nog steeds aanwezige wolkendek dat heel de dag door geen vin verroerd heeft. Ook in de pluviometer viel er weinig te beleven met 0,0 mm en door de bewolking koelde het maar langzaam af. 

Dinsdag, 13 december 2022

 Het kwik is verder gezakt naar een huiveringwekkende -7,3 graden. Een eeuwigheid geleden dat we nog eens dergelijke temperaturen konden meten in Malderen. Overdag konden we gelukkig nog rekenen op de zon om onze stijf bevroren botten weer wat op te warmen, al moesten we nu rekening houden met een scherp begrensde band van Cirrostratus en Altostratus die in het zuiden hing. Deze bedreigde al snel de zon al stond die nog net hoog genoeg om erboven te blijven. Tot er vanuit het westen dunne Cirrus en Cirrostratus binnendreef die geleidelijk dikker werd waardoor de zonnestralen steeds zwakker werden. De wolkenband ten zuiden van ons veroorzaakte nu ook geregeld Altocumulusbewolking al bleef deze ook ten zuiden van ons. Hoe dan ook het werd weer grijs en waterkoud al zorgde het waterzonnetje in combinatie met de winterse omgeving voor een sfeervol plaatje. De maxima bleven door de bewolking steken op -0,4  graden en na zonsondergang werd de bewolking weer dunner waardoor de vorst toch nog een tandje kon bijsteken tijdens de avond. Helemaal wegtrekken deed ze echter niet waardoor het kwik het waarschijnlijk niet al te bont zal maken met negatieve cijfers morgenochtend. En al zeker niet met neerslag want we bleven ook vandaag weer op 0,0 mm steken. De enige neerslag kwam van een meteoriet die omstreeks 17h37 ergens ter hoogte van Zomergem neerkwam. 

Woensdag, 13 december 2023

 Het was grijs en zacht met Stratus bewolking en temperaturen die op 8,0 graden zijn uitgekomen. De bewolking bestond uit Stratus en Stratus fractus, en hieruit viel tijdelijk wat lichte regen waarna het terug droog werd. Dan kwam er meer regen die een paar uur aanhield. Toen deze regenzone was gepasseerd begon de lucht er terug onstabiel uit te zien met lagen donkere Altostratus die zich aftekenden tegen dunnere lagen van deze soort, diverse Altocumulusbanken, Altocumulus castellanus en Cumuliforme bewolking. Het was allemaal best wel boeiend om naar te kijken en er was ook heel even een zwak waterzonnetje te zien al had deze natuurlijk niet veel invloed meer op het kwik dat vooral door de zachte luchtmassa naar de maxima van 9,6 graden klom. Na zonsondergang zagen we af en toe de sterrenhemel waarin veel stapelwolken voorkwamen al bleef het nu droog. Het neerslagtotaal is op 2,8 mm uitgekomen.