Flashback: 17 december in het verleden

Woensdag, 17 december 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht bereikte het warmtefront ons en begon het gezapig te regenen vanuit het westen. De minima werden al heel vroeg in de nacht bereikt met 3,2 graden, maar het duurde tot na de middag eer de echt zachte lucht ons bereikte en het merkbaar veel warmer ging aanvoelen. Hierbij ging de lichte regen over in motregen waarmee de aankomst van de warme sector duidelijk werd. Tijdens de namiddag werd het tijdelijk droog en ging de bewolking over van Nimbostratus naar Stratus. Ze was ook dunner want er kwam veel meer licht doorheen terwijl er tijdens de voormiddag nog een soort van schemerduisternis hing. Halverwege de namiddag ging het weer tijdelijk wat motregenen en ook tijdens de avond was dit regelmatig het geval waarbij het opvallend zacht bleef met temperaturen die dichtbij de maxima van 10,8 graden bleven. De neerslag die na zonsondergang viel voegde niet veel meer toe aan het dagtotaal dat 3,8 mm bedroeg.

Donderdag, 17 december 2015

(Nepal) De huiveringwekkende koelte in Kathmandu was snel vergeten toen de zon weer was opgekomen en het kwik terug als een raket de hoogte inging. Er hingen wat Stratus fractus wolkjes en rond de middag vormde zich ook wat Stratocumulus bewolking. Het werd aangenaam zomers weer al volgde er een snelle afkoeling. Deze was echter iets minder sterk dan gisteren al waren de omstandigheden min of meer hetzelfde.

Zaterdag, 17 december 2016

Na de verrassend zonnige dagen die we gehad hebben vonden ze hierboven dat het welletjes is geweest want we ontwaakten terug onder een somber en verkillend Stratus wolkendek waarbij enkel de minima nog positief gestemd waren met 3,1 graden. Beneden vonden de zonnekloppers ook al snel dat het welletjes is geweest, maar dat zal hen niet helpen want het Stratusspook bleef volharden in haar boosheid en het bleef dus kil en somber bij temperaturen die weliswaar vrij zacht uitpakten met 7,3 graden. Halverwege de namiddag leek dat spook er dan toch medelijden mee te krijgen en liet ze wat meer licht door toen ze overging in Stratocumulus. Maar nog voor de zon doorhad dat dit voor de verstokte zonnekloppers bedoeld was, ging de bewolking weer over in Stratus en de dag eindigde even somber als ze begonnen was. Opnieuw was dat een droge dag met een neerslagtotaal van 0,0 mm terwijl de wind naar zuidwestelijke richtingen is gedraaid. Maar ze was niet voelbaar in dit zeer rustige weertype. Tijdens de avond ging het dan toch nog motregenen al was de neerslag niet meetbaar en werd het later weer droog bij een iets dunnere maar standhoudende bewolking.

Zondag, 17 december 2017

Na de regen van gisterenavond volgden er tijdens de ochtend een paar buien. Deze waren erg licht maar al spoedig bleken ze de grootste uitdaging te vormen voor het wegverkeer want de regen vroor bij minima van -1,2 graden aan en de wegen raakten onder een dikke laag ijzel bedekt. Deze kwam voor de verzekeringsmaatschappijen nog net op tijd om hun tarieven voor het volgende jaar aan te passen. Overdag werd het droog en kregen we luchtige Stratus fractus wolken te zien die zich tegen een bleekachtige blauwe hemel aftekenden. De lucht was zeer vochtig en er tekenden zich mooie stralenkransen af langs en tussen de wolken. Het kwik steeg naar 4,3 graden bij een zwakke west-noordwestenwind. Tijdens de avond drong er zachtere lucht binnen vanuit het westen en dit ging gepaard met regen die soms een buiig karakter had. In totaal leverde dit een dagtotaal van 6,8 mm op al zat hier een stukje van morgenochtend bij. 

Maandag, 17 december 2018

 (Argentinie) De dag begon met enkele opklaringen maar de bewolking, die vooral uit Cumulus congestus en Stratus fractus bestond, was zeker boven de bergtoppen nog flink bijeengepakt. Af en toe viel er een spat motregen maar het was te verwaarlozen. De lucht maakte een heldere en zuivere indruk met diepblauwe kleuren in de opklaringen. Al konden we van dat laatste niet veel genieten want het raakte weer overtrokken toen er door thermiek meer wolken ontstonden langs de bergen die overigens gelukkig geen buien meer opleverden. Tegen de avond losten deze wolken weer op al bleek er nu heel wat Altostratus en Cirrostratus te hangen. Ondanks, of juist dankzij al dat gewolk, was het qua gevoelstemperatuur echter zeer aangenaam met een graad of 25. Door de opkomende sluierbewolking verliep de avond dan toch nog in zwaarbewolkte omstandigheden en was het wachten tot na zonsondergang om dan toch nog de sterrenhemel een paar opklaringen te kunnen aanschouwen.

Dinsdag, 17 december 2019

 De lente was volop in het land, en de enigen die dat ontkenden waren degenen die beweerden dat de zomer in het land was. Want daar leek het nu echt wel op toen ultrazachte lucht binnen stroomde in combinatie met heel wat zonneschijn. Enkel in de voormiddag moesten we af en toe rekening houden met wat gedruppel, maar dit kwam uit zomers ogende Altocumulus floccus en castellanus partijtjes. Zonder de kerstversiering en de kale vegetatie erbij zou je dus zeggen dat het een typische zomerdag met naderend onweer was. En gezien die kerstversiering er tegenwoordig al in de zomer hangt en veel vegetatie door de droogtes er ook al zo bij ligt zou het nog gekund hebben ook. Maar de laagstaande winterzon hield ons met beide voeten op de grond ook al zweefden we er misschien kilometers boven met dit weer. Het hoogtepunt kwam tijdens de namiddag toen de zon ononderbroken ging schijnen en het kwik steeg daarbij naar 14,8 graden, waarden die zelfs in april nog niet evident zijn. De minima waren wel nog koel met 5,8 graden. Na verloop van tijd kwamen er weer van die floccus achtige wolkenpartijtjes opzetten die echter een wat wazige en nevelige indruk maakten. Hierdoor waren de valstrepen die eronder hingen moeilijk te zien en was het moeilijk uit te maken of dat nu al buien waren. Volgens de radar hingen de echte buien van betekenis nog boven Frankrijk. Een deel langs het naderende koufront en een deel voor dat front uit als een prefrontale onweerszone zoals het een echte, midzomerse situatie betaamt. Boven Frankrijk kwam het inderdaad tot onweer maar de elektriciteit ging er lang voor het de grens bereikte uit. Bovendien trokken de meeste buien over de oostelijke helft van het land. Maar Londerzeel ontsnapte niet aan de neerslag uit het front zelf en deze viel kort na zonsondergang met een eveneens buiig karakter. Er volgden verschillende van deze buien maar tussendoor waren er ook droge perioden. De wind die overdag best pittig was uit zuid- zuidwestelijke richtingen ging liggen en de boel begon hierdoor een wat klamme en nevelige indruk te maken. De buien wisten in combinatie met de neerslag die er afgelopen nacht en vanochtend al viel het totaal op 0,6 mm te brengen. 

Donderdag, 17 december 2020

 Tijdens de nacht kregen we met overvloedige regenvlagen te maken en was de herfstsfeer compleet. Deze neerslag hoorde echter bij een koufront en dit was zeer scherp begrensd waardoor degenen die wat later uit de veren waren enkel een mooie blauwe lucht te zien kregen. Het leek alsof er nooit een regenzone gepasseerd was zolang we naar boven keken en niet in de plassen en modder sukkelden die de storing heeft achtergelaten tenminste. Hoewel we technisch gezien in polaire lucht zaten waren de maxima weer erg hoog voor de tijd van het jaar met 10,5 graden en met de zon erbij zou je haast niet zeggen dat het winter was. De lucht was blijkbaar nog vochtig genoeg om rafelige wolkenflarden te laten ontstaan die regelmatig voorbij dreven en tijdens de namiddag kregen we tijdelijk met een aaneengesloten veld van deze Stratus bewolking te maken waardoor het eventjes somber werd. Maar kort voor zonsondergang klaarde het weer op vanuit het westen en het was in geen tijd weer volledig helder. Dit liet het wel weer gevoelig afkoelen want de west- zuidwestelijke wind viel weg en door uitstraling belandden we nu pas op de minima van 5,9 graden. Het neerslagtotaal van 2,9 mm was daarentegen al bij zonsopgang vanmorgen een feit. 

Vrijdag, 17 december 2021

 De mist is tijdens de nacht overgegaan in Stratusbewolking waardoor het klassieke riedeltje van somberheid, duisternis en schimmelweer terug van weggeweest is. Enkel de zachtheid kregen we ervoor terug als troost want op droog weer hoefden we niet te rekenen door de fijne motregen die er voortdurend aan een tergend lage intensiteit viel. De omgeving druipte van het vocht en de minuscule druppeltjes voelden koud aan waardoor de gevoelstemperaturen behoorlijk terugliepen, ook al zou je dat uit een berekening aan de hand van vochtigheidsgraad en windsnelheid niet meteen kunnen afleiden. Hoe dan ook waren de temperaturen tussen 1,3 en 7,7 graden in thermometerhut nog een zegen voor het gasverbruik en de westelijke tot noordwestelijke wind was ook zeer zwak. Later op de avond was er terug een neiging tot mistvorming maar het was allemaal veel minder erg dan gisteren. De fijne neerslag van motregendruppeltjes bleef echter ononderbroken verder gaan. Het leverde ons een dagtotaal van 0,2 mm op. 

Zaterdag 17 december 2022

 Bij minima van -8,0 graden was de wintersfeer weer compleet. De dag maakte daarbij een heldere start al waren er deze keer kapers op de kust. In het westen waren immers wat sluierwolkjes te zien en deze begonnen zich langzaam uit te breiden over het luchtruim. Er dreven sluiers van Cirrostratus en Altostratus binnen al waren deze niet aaneengesloten en kon de zon nog erg goed presteren. Dit vertaalde zich dan ook in positieve maxima van 0,9 graden waarbij we het vooral aan de droge lucht en lage dauwpunten te danken hebben dat de ijsvloer min of meer ongehavend doorheen deze dag kwam. De bewolking zorgde voor een sfeervolle zonsondergang doch later in de avond ontstond er plots mist en laaghangende bewolking waardoor deze dag dan alsnog somber en betrokken eindigde. Gelukkig voor degenen die dit weertype moe zijn was het al donker. Neerslag kwam er ook niet bij kijken, we eindigden dus weer op 0,0 mm als dagtotaal (0,2 mm uit dauw).

Zondag, 17 december 2023

 Ook vanochtend was het nog steeds grijs onder een uitgestrekt en somber Stratus wolkendek bij minima van 4,7 graden. Maar de redding was niet veraf want vanuit het zuiden zagen we gaten ontstaan in het wolkendek dat geleidelijk overging in Stratus fractus. De resterende wolkenflardjes losten verder op en het enige wat overbleef was wat Cirrus en wat condensatiestrepen van vliegtuigen. Het werd zonovergoten waarbij vooral de zuidelijke regio's van de Benelux konden genieten van een hele dag ononderbroken zonneschijn. De opklaringen moesten zich immers naar het noorden uitbreiden en wie helemaal in het noorden van Nederland woonde, zag de zon pas verschijnen toen die al bijna weer onder was. In Malderen waren we dus bij de gelukkigen en het deed door de zwakke westenwind en de vrij zachte temperaturen tot 9,8 graden zelfs een beetje aan lente denken. Het zonnige weer was geen lang leven beschoren en hoewel het tot ver in de avond bijna helder bleef konden we al een eerste teken van de nakende weersverandering waarnemen. En dat was de westelijke wind die tegen zonsondergang merkbaar begon aan te spannen waar je net zou verwachten dat deze bij het vallen van de avond zou gaan liggen. Voorlopig was dat op een lichte toename van de sluierwolken na het enige alarmsignaal dat we binnenkregen en we konden dan ook weer een droge dag bijschrijven met 0,0 mm als neerslagtotaal.