Flashback: 19 december in het verleden

Vrijdag, 19 december 2014

Ook tijdens de nachtelijke uren bleef het zeer zacht door subtropische luchtmassa's die door de nog steeds gierende stormwind op het weerstation inbeukten. Meestal was het droog, soms viel er wat motregen, maar naar de ochtend toe begon de neerslag steeds meer betekenis te krijgen in de vorm van regenbuien die door drogere perioden werden afgewisseld. Een blik op de satellietbeelden leerde ons dat dit het koufront was dat geleidelijk vanuit het noordwesten kwam afzakken. Tijdens de voormiddag bestond de meeste neerslag uit gewone regen in plaats van fijne motregen, en ging de bewolking over van Stratus fractus naar Nimbostratus. Kort na de middag was het dan zover en walste het koufront met donderend geraas doorheen Vlaanderen waarbij het gedurende een vijftal minuten tot plotse stortbuien kwam. Daarna regende het nog een half uurtje na waarbij de binnenstromende koele lucht al snel voelbaar werd door een flinke chill in de lucht. Gelukkig zwakte de wind na de frontpassage af zodat het niet te koud ging aanvoelen. Ze ruimde van westelijke naar noordwestelijke richtingen en vervolgens dreef er zeer dichte Stratocumulus castellanus bewolking binnen. Deze vulde de opklaringen achter het front op waardoor we in de heldere poollucht maar weinig van de zon konden profiteren. Pas later op de avond klaarde het verder op, en dit zorgde voor een gestage afkoeling waardoor de minima van 6,1 graden pas tegen middernacht bereikt werden. De maxima werden uiteraard al tijdens de ochtend bereikt met 12,8 graden. Het neerslagtotaal is na al dat natuurgeweld vandaag opgelopen tot een indrukwekkende (voor Londerzeel toch) 11,5 mm.

Zaterdag, 19 december 2015

(Nepal) We vlogen er vandaag al snel in met een aardbeving van 5.4 op de Richterschaal die een groot deel van Nepal omstreeks 4H terug op haar grondvesten liet daveren. De rust keerde na een twintigtal seconden weer en tegen zonsopgang bleek alles in een dikke mistlaag gehuld te zijn. Deze trok aanvankelijk moeizaam op waarbij we slechts een zwak zonneschijfje te zien kregen. Maar eens er stukken blauwe lucht begonnen zichtbaar te worden, ging het duizelingwekkend snel en werd het broeierig warm. Zeker in de zon deed het aan een zwoele zomerdag denken. De resterende Stratus fractus wolken kregen gezelschap van Cumulus die zich vooral in de bergen ging samenpakken waardoor we deze toch niet te zien kregen. Tijdens de late namiddag begonnhet weer snel af te koelen en het zwakke briesje uit zuidelijke richtingen maakte plaats voor een goed voelbare koude wind die vanuit de bergen in het noorden kwam. De heldere hemel in het zuiden vertoonde nu ook enkele stapelwolken waardoor de zon af en toe wegdook en de kilte nog beter voelbaar werd. Tijdens de avond nam de wind weer wat af maar de koelte bleef goed voelbaar

Maandag, 19 december 2016

Bij de verdere vlucht over het Midden Oosten bleef het rustig al was eventuele bewolking niet zichtbaar. In Bangkok was het op een paar Altocumulus undulatus bankjes na helder al hing er in het zuiden wel Cirrus densus. Bij de verdere vlucht naar Melbourne kwamen we echter verbazend snel in een zeer omvangrijk gebied met onweer en hevige turbulentie terecht die het vliegtuig van zuid-Thailand tot west-Australie in een gevleugelde mensenshaker veranderde. Aanvankelijk waren het fraaie onweersbuien die tot bijna 20 km hoogte reikten maar al snel kregen we met zwaar geclusterde buien te maken die langs alle kanten voor slecht uitzicht zorgden. Boven Australie was hetlichtbewolkt en zagen we Cumuluswolkjes die in een zeer regelmatig patroon over de uitgestrekte rode woestijn verspreid waren en zo voor een heel apart uitzicht zorgden. Door clear air turbulence (CAT) verliep het eerste uur boven het vaste land nog in ruige omstandigheden maar we konden vervolgens herademen om na een paar uur door frontale regenzones met onweer in het zuiden van Australie duchtig dooreen geschud te worden. Het was pas tijdens de landing en het uur dat eraan vooraf ging dat het betrekkelijk rustig werd al waren er veel Stratocumulusvelden, Cirrus en geclusterde buienlijnen te zien. In Melbourne was het tijdens de avond aangenaam zacht met 25 graden en Stratocumulus castellanus bewolking. Deze leek samen met de wat vreemd aanvoelende vlagerige wind aan te kondigen dat er iets op til was maar de avond verliep nog rustig.

Dinsdag, 19 december 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht is het verder opgeklaard maar werd er massaal mist gevormd die plaatselijk erg dicht was. Het was erg zacht met temperaturen die niet beneden 2,4 graden zakten en ondertussen was zowat de hele Benelux in de milde luchtmassa terechtgekomen. Overdag trok de mist op en ontstonden er een paar opklaringen, al stelde het allemaal niet zo veel voor en zijn er waarschijnlijk een heleboel plaatsen die de zon niet eens gezien hebben vandaag. De bewolking bestond uit Stratus en Stratocumulus. De temperatuur steeg verder naar 5,6 graden en er stond een zwak westelijk briesje. Tijdens de avond raakte het weer overtrokken en kort voor middernacht begon het in Malderen opeens te regenen met erg dikke druppels. Het deel van de neerslag dat voor middernacht viel, was waarschijnlijk goed voor 0,2 mm. 

Woensdag, 19 december 2018

 (Argentinie) De dag begon vriendelijk in Purmamarca met stapelwolken en wolkenflarden bij een graad of twintig. Maar deze bolden al snel op en het was nog geen middag of de eerste donderslagen weergalmden reeds. Aanvankelijk wisten de buien ons nog te ontwijken maar na een tijdje kregen we met striemende regenvlagen te maken bij een venijnige wind uit zuidelijke richtingen. Bij de oversteek van de bergpas naar Salina Grande kregen we met zwaardere regenval te maken waarbij terug onweer optrad terwijl de neerslag hogerop overging in smeltende sneeuw. Eens op de zoutvlakte leek het ergste voorbij maar nog steeds rommelde het met regelmaat en de dreigende buienluchten met mammatus eronder zorgden voor een dramatisch uitzicht. Tijde's de verdere tocht naar chusquies bleef het droog maar koelde het snel af al was het volgens de locals toch een uitzonderlijk zachte avond.

Donderdag, 19 december 2019

 We zijn terug in (veel) warmere lucht terecht gekomen. De minima waren nog laag (normvervaging) met 9,0 graden maar overdag stroomde de warme lucht volop binnen en net als eergisteren ging dit weer gepaard met zonnige condities. Er hing sluierbewolking en die was nu wel een stuk prominenter aanwezig waardoor het niet meer zonovergoten was. Maar toch wist de zon af en toe een echt lentegevoel te realiseren en het kwik steeg vlot naar 13,7 graden terwijl je in de verste verte niet zou vermoeden dat het volop winter is. De warme lucht streek over een afgekoelde bodem waardoor alles er druipnat bij lag van de condens. Gebouwen en betonnen objecten leken letterlijk te zweten en sommige menselijke lichamen zullen dit ook wel gedaan hebben bij de wat zwaardere beroepen in dit weer. Ondertussen naderden er Altocumulusvelden vanuit het westen, afgewisseld met dikke plakken Altostratus terwijl er een zwakke zuidenwind op stak. Dit werd gevolgd door regen al was het eerder een weinig voorstellend gedruppel en is er waarschijnlijk een stuk meer vocht vrijgekomen door die eerdergenoemde condens dan dat er uit de hemel naar beneden is gekomen. Tegen de avond hield de regen op en ook al leverden de laatste buitjes zeer dikke druppels op, stelde het zeer weinig voor. Geen wonder dus dat het neerslagtotaal op 0,0 mm is blijven steken. De neerslag heeft ook de warmte niet kunnen wegspoelen waardoor de avond zeer zacht verliep en het bijna terrasjesweer was. 

Zaterdag, 19 december 2020

 Een fraaie zonsopgang met felle oranjetinten werd gevolgd door een streep zonneschijn en dus een vriendelijke start van de dag. Vanuit het westen naderde er een regenzone en deze zond Cirrus en Cirrostratus over ons welke meegespeeld hebben in de oranje vuurgloed. In de opklaringen voor de storing uit kon het nog afkoelen tot 6,5 graden. Nog voor de middag vielen de eerste regendruppels en hierbij was het nogal apart dat deze uit zeer dunne bewolking leek te vallen. Er hing immers alleen Cirrostratus, Altocumulus en wat Stratus fractus die vanuit het zuid- zuidwesten binnendreef op een dito briesje. Er volgden perioden van matige regenval maar vanuit het westen klaarde her snel weer op en we kregen nu Stratus fractus en wegtrekkende Cirrostratus en Altostratus te zien. De zon kwam er door en samen met de zachte maxima van 11,2 graden zorgde dat zowaar terug voor wat lentesfeer. Wel stond er nog een vrij strakke wind al was die voor een stuk verantwoordelijk voor de zachtheid. De avond verliep in droge omstandigheden terwijl er af en toe nog Cumulus en Stratus fractus bewolking voorbij kwam. Het neerslagtotaal van 0,3 mm was tijdens de namiddag reeds een feit. 

Zondag, 19 december 2021

 Ook vandaag werd ons inspiratievermogen om hetzelfde grijze en druilerige weertype met andere woorden te omschrijven zwaar op de proef gesteld. De dag ging dus nog maar eens van start met Stratusbewolking al is de neerslag iets minder geworden waardoor de omgeving een klein beetje is kunnen gaan opdrogen. Maar al snel kwam het gemiezer weer op gang nadat het dunner worden van de bewolking en een blauwachtige schijn van iets intenser daglicht ons valse hoop op verbetering bracht. De stroming is nu duidelijk naar het noorden gekanteld en we kregen een opeenvolging van dikkere en dunnere Stratus waaruit de neerslag die amper neerslag kan genoemd worden intenser werd. We zouden dus van buien moeten spreken al bleef het allemaal even saai en somber. De temperatuur steeg nog naar 7,8 graden en tijdens de late namiddag kregen we dan toch nog een paar gaatjes in de Stratus bewolking te zien. Deze werd nu wat chaotischer met losse wolkenflarden ertussen en eronder al kon de zon zich geen weg naar Malderen banen. Er werd wat koelere lucht aangevoerd die ons naar de minima van 5,0 graden bracht en uiteindelijk bleken de pseudo- buitjes goed te zijn geweest voor een neerslagtotaal van 0,5 mm. 

Maandag, 19 december 2022

 Eens middernacht voorbij ging het plots heel snel met de dooiaanval. Het kwik schoot aan een flink tempo de hoogte in en in combinatie met warme regen en veel wind (zuid- zuidwest) was alle ijs en ijzel op een paar uur tijd verdwenen. Enkel op vijvers en sloten was nog een ijslaag aanwezig door de bufferende werking van de watermassa daar, meestal was dit ijs met enkele centimeters water er over. Doorheen de dag werd deze laag water geleidelijk dikker en deed de dooi haar werk rustig verder. We bevonden ons tegen zonsopgang al aan de achterkant van de regenzone waar het af en toe nog wat nadruppelde. Tijdens de namiddag volgden er opklaringen in een mix van Altostratus, Altocumulus en soms zelfs asperitas bewolking. We kregen de zon dus even te zien en bij maxima van 11,0 graden riep dat een lentegevoel op, zeker nu we aan koude gewend zijn geraakt en het dus nog warmer aanvoelde dan het was. De temperatuur bleef rond die waarde hangen na deze steile klim die bij 3,0 graden begon om middernacht. De opklaringen werden gevolgd door dikkere Altostratus en Altocumulusvelden al klaarde het weer op in het westen in de laatste minuut voor zonsondergang. Zo kregen we de zon weer even in een mooie warme gloed te zien alvorens we een half bewolkte maar voorlopig nog droge avond in gingen. Het gedruppel bleek goed te zijn voor 5,2 mm als dagtotaal. 

Dinsdag, 19 december 2023

 De voorspelde regen leek aanvankelijk mee te vallen want er waren enkel wat vlagen van lichte motregen vanochtend en afgelopen nacht. Somber was het wel met Stratus en Stratus fractus met daarboven Altostratus bewolking. De temperaturen zijn bij dit alles op 5,4 graden uitgekomen. Af en toe viel er een dikkere regendruppel en soms was het ook even helemaal droog. Maar telkens er zo'n dikke regendruppel viel, kreeg die gezelschap van enkele andere regendruppels, en dat gezelschap werd groter en groter met elke vlaag die Malderen passeerde. En zo ging het uiteindelijk continu aan een behoorlijk tempo regenen waardoor het vooral tijdens de namiddag een behoorlijk waterballet werd. De temperaturen bleven steken op 8,8 graden en er stond een westelijke tot west- zuidwestelije wind. Het duurde tot een hele poos na zonsondergang vooraleer het weer lichter ging regenen en tijdens de late avond werd het weer droog. Hierbij viel op dat de weersveranderingen erg subtiel waren voor deze overgang naar de polaire luchtsoort achter het koufront. Er waren geen stortbuien, windsprong of scherpe temperatuursdaling maar toch zagen we plotseling een uitschieter in de luchtdruk gevolgd door een scherpe daling ervan terwijl de vochtigheidsgraad plots een heel stuk naar beneden tuimelde. De opklaringen bereikten ons ook nog niet voor middernacht waardoor het visueel gewoon onveranderd betrokken bleef. Nochtans was er op de satellietbeelden wel een scherpe overgang te zien van veel hoge bewolking naar enkel lage Stratus en Stratocumulus. Het neerslagtotaal was evenwel fors, met 9,8 mm was het tot hiertoe de natste dag van deze maand.