Flashback: 26 december in het verleden

Vrijdag, 26 december 2014

Na de plaatselijk woelige buiennacht was het vanochtend weer droog en zagen we Cirrostratus en Altostratus hangen. Het was afgekoeld tot 0,9 graden en er stond een gure westelijke tot noordwestelijke wind die het waterkoud deed aanvoelen. De zon gaf vrijwel geen warmte en na de middag deed ze dat zeker niet meer want er dreef weer massaal Stratus fractus bewolking binnen. Het werd grijs en somber bij maxima die op amper 5,5 graden bleven steken. Alleen kort voor zonsondergang zagen we weer dat waterzonnetje verschijnen toen de Stratus fractus bewolking er nog even wat ruimte voor vrijliet. De rest van de avond verliep droog en kil ondanks de erg actieve regen- en sneeuzone die op ons afstevende toen we het dagtotaal van 0,0 mm optekenden.

Zaterdag, 26 december 2015

(Nepal) Bij zonsopgang hing er in de valleien terug mist terwijl de lucht boven ons vrij diepblauw was. De mist had een Stratocumulusachtig uiterlijk langs de bovenkant en was een vijftigtal meter dik. Bij de rit naar Kathmandu kwamen we erin terecht en was het in een wip kil, grijs en somber zoals bij een klassieke Belgische winterdag. Voor de volgende 40 kilometer bleef dat zo waarna de mist aarzelend dunner werd. Daarna was het opeens in 1 slag zomer met eindeloos blauwe luchten en overvloedige zonneschijn. In Kathmandu begon het zomers maar koelde het zeer snel af na zonsondergang waardoor het weer volop winter leek. Gelukkig was het rustig met nauwelijks wind.

Maandag, 26 december 2016

(Australië) Na het heldere, warme weer van de voorbije dagen leek er een kink in de kabel te komen toen we zagen hoe de hemel was volgelopen met Altocumulusbewolking. De floccus en castellanus structuren zorgden ervoor dat de onweersliefhebbers klaarwakker in blijde verwachting waren. Maar de bewolking nam verder toe en er volgde een sombere en broeierige dag waarbij het nog voor de middag lichtjes ging regenen vanuit het westen. Er volgde een afwisseling van lichte en matige regen met fijne motregen en het was wachten tot de avond alvorens het terug wat droger werd. Het ging kennelijk om koufrontregens want de wolkenband was scherp begrensd en in het westen was het helder met Cumuluswolken. De opklaringen verschenen nog net op tijd om de zon erdoor te laten die de wolken van onderaf kon aanschijnen met een mooi kleurendisplay tot gevolg. De avond verliep rustig maar nogal klam en broeierig door al het vocht dat gevallen is.

Dinsdag, 26 december 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht is de bewolking weer afgenomen en de dag maakte (aan de kust althans) een erg vriendelijke start. De bewolking bestond uit Stratus fractus, Stratocumulus en Cirrostratus die vanuit het zuidwesten kwam opzetten. Hierbij viel op dat de wind met de hoogte ruimde en door de hoge snelheid waarmee de wolken voorbij trokken leek het wel alsof we in realtime naar een timelapse aan het kijken waren. Het was dan ook geen wonder dat we buiten weer door een snijdend koude westenwind werden opgewacht en tijdens de namiddag kwam het aan de kust weer tot buien van regen en motregen terwijl zich statige rijen Cumulonimbusbewolking aftekenden aan de horizon. Het was weer een feest voor de fotografen onder ons, althans voor degenen die erin slaagden om de door het sombere weer van de voorbije dagen verroeste camera's en dode batterijen weer aan de praat te krijgen. Tegen de avond werd de boel terug stabieler op nadering van regenzones die in die richting voor Cirrostratus en Altostratus zorgden. Dit leverde een sfeervolle zonsondergang op met de voorbijdrijvende Stratus fractus wolken, Stratocumulusvelden, Altocumulusbanken en condensatiestrepen erbij. Hoeveel van de buien Malderen heeft kunnen bereiken is niet duidelijk, maar het neerslagtotaal van de voorbije twee dagen bij elkaar geteld was goed voor 1,6 mm. Met temperaturen die zich tussen 3,6 en 6,9 graden ophielden was de winter ondanks het gure weer nog ver te zoeken. 

Woensdag, 26 december 2018

 (Argentinië) Na een heldere ochtend met wat sluierwolkjes in het westen ontstonden er weer stapelwolken en boven de bergen waren de eerste Cumulonimbi al snel een feit. Maar het leek allemaal erg zwak en de lucht was heiig wat op stabiliserende warmte advectie leek te wijzen. Boven Salta bleef het dan ook lichtbewolkt en zonnig al sloeg het weer tijdens de late namiddag om toen er massaal onweersbuien kwamen opzetten vanuit de bergen in het westen. Deze keer leek het menens te zijn en was er al snel langs alle kanten donder te horen uit imposante buienwolken. Maar het leek wel alsof we weer in Londerzeel zaten want op een of andere manier laveerden we tussen de talloze buien door en is er uiteindelijk niet meer dan een paar druppels gevallen. In het laatste schemerlicht konden we het weer zien opklaren al ging de sterrenhemel later op de avond weer verscholen achter wolken. 

Donderdag, 26 december 2019

 Opklaringen hebben tijdens de vroege ochtend voor wat rijp gezorgd terwijl het kwik in thermometerhut naar -1,0 graden is gezakt. Ondertussen stond een warmtefront reeds te trappelen om de prille vorst weer uit de atmosfeer te ranselen en het zat tegen zonsopgang dan ook al goed vol met Altostratusbewolking die vanuit het westen dikker werd. De eerste zonnestralen lieten alles eventjes bloedrood oplichten maar wie al flink Kerstmis gevierd heeft beschikte niet meer over voldoende reflexen om deze korte flits van schoonheid vast te kunnen leggen. Na de eerste wolkenband klaarde het weer op en kregen we Stratocumulusvelden te zien. Maar dan was de Altostratus bewolking er weer. Deze keer had ze een geschenkje mee voor de fotografen, want er verschenen indrukwekkende, dreigende mammatusstructuren onder. Net alsof er een geweldig onweer zou lostbarsten, en kort daarna ging het zelfs eventjes flink gieten. Doch plots klaarde het weer op en kwam de zon er door terwijl de temperaturen stegen naar 7,1 graden. Daarna dreef er weer Stratocumulus binnen waardoor het tegen zonsondergang alweer somber was met opnieuw perioden van regen. Dit alles was uiteindelijk goed voor 3,6 mm. 

Zaterdag, 26 december 2020

 Hoewel we vandaag volgens de weersvoorspellingen met een druilerige en sombere dag zouden opgezadeld zitten, startte de dag toch nog erg vriendelijk. De zon scheen en er was enkel wat Cirrus en Cirrostratus te zien. Opklaringen die ervoor zorgden dat het kwik aardig onderuit ging met 0,6 graden maar na een paar uur kregen we dan toch met de voorspelde somberheid te maken. Er dreef plots Stratocumulus binnen vanuit het westen, de Cirrostratus werd dikker en ging over in Altostratus en hierdoor hadden we ook al snel niets meer aan de gaten in het Stratocumulusdek. De wind begon gestaag aan te wakkeren en kwam uit zuidwestelijke richtingen en het voelde uitermate guur aan waar de maxima van 5,8 graden ook niet veel aan meehielpen. Aan het begin van de namiddag werd de bewolking tijdelijk weer wat dunner maar dit werd afgestraft door het binnendrijven van velden Stratus fractus bewolking welke terug somberheid en wat motregen met zich mee brachten. Maar uiteindelijk klaarde het toch weer gedeeltelijk op. Niet dat het daarmee mooi weer werd want ondertussen begon de wind gestaag aan te wakkeren als aanloop naar een pittige storm die zich de komende uren met ons zal bezig houden. Vooral later op de avond begon de wind er duchtig op los te fluiten en begon ook de eerste neerslag te vallen uit het warmtefront van de stormdepressie. Dit vulde de pluvio reeds aan tot 0,5 mm. 

Zondag, 26 december 2021

 We bevonden ons nog steeds in de koude luchtmassa en in het oosten van het land zorgde dit voor druilerig weer met motregen en mist. Hier veranderde erg weinig en keken we de hele dag door tegen een grijze hemel aan en van de opklaringen die gisterenavond nog verschenen was dus niets meer te merken. Wel was de bewolking op sommige momenten wat dunner en leek het alsof het zou willen gaan opklaren. Bij de terugkeer naar Malderen trad er regelmatig mist op en bleven we met perioden van motregen te maken krijgen. Dit leverde een uiteindelijk neerslagtotaal van 1,4 mm op met hetgene dat overdag is gevallen erbij. 

Maandag, 26 december 2022

 De dag begon voor de verandering eens onder een open hemel (na een koufrontpassage in de nacht) maar vanuit het westen kwam er al snel een buienlijntje opzetten met Cirrus densus, Stratocumulus en Cumulus fractus. Veel had het niet om het lijf maar het vocht dat eruit viel was toch weer genoeg om een laaghangend wolkendek te triggeren dat ons nog verschillende uren van zonlicht verstoken hield. De Stratusbewolking ging omstreeks 15H over in Stratocumulus en toen zagen we plots scherp begrensde brede opklaringen binnentrekken vanuit het noordwesten. De wind is ook geruimd naar noordwestelijke richtingen en daarmee stroomde er koelere lucht binnen waardoor de maxima van 10,2 graden al vroeg bereikt waren. De minima van 3,7 graden rolden dan weer pas tegen de avond de bus uit. De kou stelde weinig voor in vergelijking met de winterprik die we eerder deze maand hadden maar toch waren we al zoveel aan de zachte temperaturen gewend geraakt dat het berekoud aanvoelde en dan nog met nauwelijks wind. De passage van de buienlijn en het koufront eerder in de nacht bleek goed te zijn voor een neerslagtotaal van 0,2 mm. 

Dinsdag, 26 december 2023

 Tijdens het begin van de nacht kregen we nog met lichte regen en motregen te maken maar daarna werd het droger en tegen de ochtend verschenen er zowaar opklaringen. De lucht werd blauw vanuit het noorden, doch de regenzones lagen maar net ten zuiden van ons en vanuit het westen begon deze band van storingen weer naar het noorden uit te slaan. Wie dacht veilig te zijn voor de somberheid door naar het noorden te vluchten kwam echter bedrogen uit want vanuit de Noordzee trokken er uitgestrekte velden van Stratusbewolking Nederland in en deze bewolking breidde zich ook gestaag uit naar ons toe. Maar we slaagden erin om net tussen de twee wolkengebieden door te balanceren en hoewel er kort na de middag dikkere Cirrostratus en Altostratus kwam opzetten werd het terug helderder vanuit het zuidwesten. Wellicht hadden we hier met een hoogtefront te maken. De zon kwam weer terug al was ze wel steeds in matglasversie te zien. Het werd desondanks een erg vriendelijk weertype waarbij de temperaturen zich tussen 3,8 en 11,5 graden ophielden en we ons konden tegoed doen aan deze weldaad aan winterlicht. Veel kracht had de zon tegen dan echter niet meer en er restten ons maar een paar uren voordat het weer begon te schemeren. We konden nog net dikkere bewolking vanuit het zuidwesten zien naderen die uit een soort van Altostratus undulatus leek te bestaan met daarachter dikkere lagen Altostratus opacus. De Nederlandse bewolking was overigens ook al een uurtje daarvoor te zien vanuit het noorden en wellicht vond de botsing tussen beiden die het luchtruim boven ons definitief sloot ergens in de loop van de avond plaats. We konden het wel nog droog houden en het neerslagtotaal voor vandaag bleef op 2,0 mm steken.