Flashback: 29 december in het verleden

 Maandag, 29 december 2014

Zoals we gisteren al zagen aankomen zorgde de bewolking inderdaad voor veel hogere minima dan eerst verwacht werd. Sterker nog, het is gewoon gaan dooien tijdens het tweede deel van de nacht waarbij de neerslag van de buien die tijdens de opchtend vielen uit regen bestond. Maar ondertussen zaten we wel met een bevroren bodem waardoor er meteen een levensgevaarlijke laag ijzel werd gevormd en velen deze dag letterlijk zagen voorbijschuiven. Daar de temperatuur maar amper boven nul kwam duurde het vrijwel de hele dag voor het ijzelgevaar geweken was, en dat ondanks het vriendelijke weertype met brede opklaringen tussen de buien door. We zijn immers in vochtige en onstabiele zeelucht terecht gekomen waarin deze buien van regen en hagel gemakkelijk gevormd werden. Naar de avond toe ging de buiigheid er geleidelijk uit en ging de bewolking over in Stratocumulus. Het kwik steeg van -6,3 naar 5,2 graden waarbij de minima al kort na middernacht werden opgetekend. Tijdens de avond koelde het weer af door breder wordende opklaringen waardoor het waarschijnlijk toch weer tot vorst zal komen. Het neerslagtotaal bleef door de mix van sneeuwresten, wegspringende hagelbolletjes en smeltwater onbekend maar bedroeg waarschijnlijk ongeveer 2 mm.

Dinsdag, 29 december 2015

(Nepal) Tijdens de nacht is de nevel in Istanboel overgegaan in mist waardoor de dag er in uitermate kille en grijze omstandigheden van start ging. Bij de vlucht naar Brussel kregen we dan de grote dader van het extreem zachte winterweer in de Lage Landen te zien: het Eurohoog dat er al wekenlang vastgeroest ligt. Het was verantwoordelijk voor de mist in Istanboel en zorgde tijdens het verdere verloop van de vlucht voor uitsluitend Stratus en Stratocumulusvelden met af en toe opklaringen. In geen enkel land langs het bijna 3000 kilometer lange traject was ook maar iets van andere wolkensoorten of verschijnselen te zien. In Belgie zaten we dan aan de westzijde van dat hoog waar af en toe uitlopers van regenzones, verbonden aan de actieve depressies boven de oceaan, de revue passeerde. Bij de landing in Brussel was er net eentje begonnen aan haar passage waardoor we eerst Cirrus bewolking te zien kregen, dan Altocumulusbanken en vervolgens opeens een dikke massa Stratus en Stratocumulus bewolking. Bij aankomst in Malderen dreven er weer opklarigen binnen waardoor de dag er alsnog met een vrij fraai weertype eindigde bij een waterzonnetje, Cirrostratus, Altostratus en Altocumulusbanken.

Donderdag, 29 december 2016

(Australië) De passage van een koufront zorgde vandaag opnieuw voor de nodige onstabiliteit waarbij we bij het ochtendgloren Altocumulus castellanus zagen die werd geflankeerd door Lenticularis bandjes. Er hing veel Stratocumulus en Stratus fractus onder die zich snel uitbreidde waardoor de veelbelovende open hemel snel plaats maakte voor een grijze en sombere smurrie. Daarin verschenen al snel weer Castellanus - achtige structuren waarna het even opklaarde. Maar dan was de Stratus daar weer en de grootste verrassing volgde toen het opeens vanuit het niets ging donderen bij Cape Otway. Er volgde een stortbui met plensregens waarna we in een kleine opklaring eventjes de statige Cumulus congestus torens zagen waar het onweer zich in voordeed. Kort daarna kwam er opeens mist opzetten en leek het alsof er nooit onweer is geweest. Tegen de middag klaarde het weer voorzichtig op al bleef de bewolking overheersen en viel er af en toe nog wat lichte motregen. Later volgden er bredere opklaringen en bij de rit naar Melbourne zagen we in de verte een nieuwe lijn onweersbuien ontstaan. Deze bleken uiteindelijk voor heel wat schade en overstromingen te zorgen al verliep de avond in Melbourne rustig met optrekkende Stratus fractus bewolking in weliswaar broeierige condities. 

Vrijdag, 29 december 2017 

De buien zijn tijdens de nacht overal in de Benelux verdwenen door toedoen van advectie in de hogere luchtlagen welke voor een stabielere atmosfeer zorgde. Tegen het krieken van de dag werd de bron van die advectie zichtbaar: namelijk een regenzone die vanuit het westen het land binnen trok en samen met een aantrekkende westenwind voor een erg gure en kille bedoening zorgde. Na een tijdje ging het regenen en deze ging vrij snel over in natte sneeuw al bleef het in Malderen allemaal erg beperkt in vergelijking met de diepwinterse toestanden die men elders in de Lage Landen kon aanschouwen. De natte sneeuw ging weer over in regen en het ging langzaam opwarmen nadat we de minima van 2,1 graden optekenden. Maar ook die regen stelde weinig voor want tijdens de late namiddag werd het weer droog zij het met nog veel bewolking waardoor we een erg sombere dag konden bijschrijven om snel te vergeten. Tijdens de avond koelde het niet af door het binnenstromen van zachtere lucht uit het westen. We sloten af met een neerslagtotaal van 5,5 mm en de maxima werden tegen het einde van de avond bereikt met 5,7 graden. 

Zaterdag, 29 december 2018

 (Argentinië) Bij het overvliegen van het Amazonewoud passeerden we af en toe (resten van) buiencomplexen die tijdelijk voor nieuwe turbulentie zorgden, doch eens we de zee bereikten bij Frans- Guyana werd de atmosfeer helemaal stabiel en verliep de rest van de vlucht in rustige omstandigheden. Tijdens de nadering van het Europese vasteland hingen we boven Stratocumulusvelden die boven het land schaarser werden zodat de landing bij een helder maar vrij koel weertype plaatsvond. Tijdens de aansluitende vlucht naar Brussel kwamen we vrij snel weer boven Stratocumulus en Stratus bewolking terecht die deze keer ook boven land hing en zeer hardnekkig was. Een duister scenario voor de aankomst in Malderen leek zich al te laten raden, maar kort voor het naderen van de Belgische grens werden we verrast door een zwakke regenzone die deze wolkentroep grotendeels opruimde waardoor het weertype niet zo saai was als eerst gevreesd werd, maar de bewolking en de druilerige nattigheid waren niettemin geen al te gezellige omstandigheden om aan te komen bij het weerstation waar het vrij zacht was met temperaturen die vandaag tussen 2,5 en 8,9 graden hebben geschommeld. De motregen vulde het neerslagtotaal aan tot 0,2 mm.

Zondag, 29 december 2019

 Het heeft voor het eerst sinds een hele poos weer eens flink gevroren. Het kwik is op -2,5 graden uitgekomen en het was dan ook geen wonder dat de omgeving er witberijpt bij lag. Vanuit het westen dreven er echter Altocumulusvelden binnen terwijl er in het zuidoosten een dikke laag Stratocumulus hing, en de zon had dar een flinke kluif aan. Hoe dan ook was het een vrij open weertype en konden we genieten van de fraaie wolkenstructuren in combinatie met toch nog enkele zonnige momenten en de oostenwind was ook nauwelijks voelbaar. Een deel van het ijs bleef de hele dag in stand bij temperaturen die het op 5,0 graden voor gezien hielden, al werd de afkoeling tijdens de namiddag en avond geremd door meer aaneengesloten Stratocumulus- en Altocumulusvelden. Een enkele opklaring liet de zon alles van onderaf aanschijnen wat voor een vurige lavazee leek te zorgden (dit was vanochtend trouwens ook al het geval en er werd dan ook flink op los gefotografeerd met onze smartphones). We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm in zwaarbewolkte en windstille omstandigheden. 

Dinsdag, 29 december 2020

 Van buien was er vanochtend niets meer te merken en we werden opgewacht door opklaringen waarin Cirrus en Cirrostratus te zien was. Het was daarbij frisjes met minima van -0,4 graden. Er was weer ruimte voor zonneschijn maar er dreven al snel Stratus fractus velden en Stratocumulus voorbij waardoor we die zon maar af en toe te zien kregen. Genoeg voor een beetje lentesfeer en veel daglicht maar niet voldoende om een veranda op temperatuur te krijgen. De westelijke tot zuidwestelijke wind was erg zwak al dreven de laagst hangende wolken toch aan een behoorlijk tempo voorbij. Het warmde nog op tot 5,3 graden en tegen de avond begon de bewolking weer verder toe te nemen waarbij deze vooral uit Stratocumulus bestond. Wel bleef het droog en nog steeds erg rustig. Het neerslagtotaal bleef dus beperkt tot 0,2 mm. 

Woensdag, 29 december 2021

Na een zwaarbewolkte nacht is het tijdens de voormiddag weer gaan motregenen wat later werd gevolgd door perioden van lichte of matige regen. Er werd zeer zachte lucht aangevoerd waardoor de minima van 7,6 graden al vroeg in de nacht bereikt werden. Tijdens de voormiddag was het betrokken maar grotendeels droog en na de middag ging het opnieuw langdurig regenen al waren de hoeveelheden nu een stuk minder dan gisteren. Tegen de avond werd het terug droger en arriveerde de zachtste lucht. Toen de duisternis volledig was ingetreden begon het op te klaren en zagen we de bewolking overgaan in Stratocumulus. We bereikten toen de maxima van 12,7 graden. Het neerslagtotaal is op 2,1 mm uitgekomen.  

Donderdag, 29 december 2022

 Het weer stond vandaag volledig in het teken van een koufrontpassage, die tijdens de nacht reeds plaats vond maar overdag haar stempel op het weer drukte. Er stroomde geleidelijk koelere lucht binnen terwijl de luchtdruk steeg en de bewolking dunner werd. Er dreven buien binnen die de neiging hadden om zich in een lijntje ten westen van ons te organiseren. Maar het stelde hier weinig voor en het was vooral de rafelige bewolking die we meekregen. Deze gaf de zon maar weinig ruimte en een typische buiendag met mooie opklaringen en transparante buienluchten tussendoor konden we dus wel op onze buik schrijven. Enkel omstreeks 14H leek het even die kant op te gaan toen we de bewolking zagen breken en de zon er even doorbrak. Maar we hadden al een nauwkeurige chronometer met aflezing tot op een honderdste van een seconde nodig om hier nog iets zinvols van te kunnen meten. De oplevende verkoop van antidepressiva en de boomende reissector zei er eigenlijk al een stuk meer over. De vluchtige opklaring werd bovendien al snel afgestraft met een paar flinke buien al zullen sommigen dat eerder als een beloning hebben gezien. Ondertussen koelde het steeds verder af, van een dagelijkse gang was net als gisteren dus niets te merken en de maxima 12,0 graden werden dan ook al onstreeks 1H opgetekend waar het wachten was tot kort voor middernacht eer we de minima van 7,0 graden konden registreren. Voor het neerslagtotaal van 4,0 mm moesten we minder geduld hebben, dat was al omstreeks 17H een feit. 

Vrijdag, 29 december 2023

 We bevonden ons vanochtend al aan de achterzijde van het koufront maar het regende nog een hele tijd na met de bewolking die erbij hoorde. Omstreeks 10H werd het vanuit het noorden lichter en hielden de soms pittige regenvlagen op. Maar al snel dreven er uitgestrekte velden Stratus en Stratus fractus binnen waartussen terug buien ingebed zaten. De bewolking ging overheersen en het werd terug voor een lange tijd betrokken met geregeld vrij pittige buien. De wind was ook nog steeds goed voelbaar uit noordwestelijke richtingen al was ze nu wel iets zwakker dan gisteren en afgelopen nacht. Tijdens de late namiddag verschenen er terug opklaringen maar nu dreef er terug Cirrostratus en Altostratus binnen waardoor het zonlicht zwak was maar wel een warme tint kreeg. En dat terwijl er geleidelijk koelere lucht binnen stroomde nadat we nog maxima van 10,9 graden haalden. Tijdens de avond bleef het halfbewolkt waarbij de meeste buien boven Nederland bleven trekken en het in Malderen relatief rustig bleef. We eindigden met 6,8 mm als dagtpotaal en het koelde af naar de minima van 9,1 graden.