Flashback: 6 december in het verleden
We zijn vanochtend in polaire zeelucht terechtgekomen waardoor het een stuk zachter en vooral vriendelijker was met een vrolijk zonnetje en stapelwolken die werden afgewisseld met Stratocumulus en Stratus fractus wolken. De lucht was diepblauw en het deed erg aan de lente denken. De afwisseling van brede opklaringen en luchtige wolkenveldjes ging de ganse dag door en we haalden maxima van 9,5 graden. Tijdens de late namiddag zagen we in het westen van het land Cumulus congestus ontstaan waar valstrepen onder hingen dus plaatselijk kreeg men toch nog met buien af te rekenen al stelden deze weinig voor (in Malderen zelfs niets met 0,0 mm als dagtotaal). Na zonsondergang liet de polaire zeelucht een ander gezicht zien, namelijk eentje dat ons met ijzige blikken aanstaarde. Het kwik ging meteen onderuit en binnen de kortste keren werd er rijp gevormd om daken en wagens. Geen wonder dat de minima nu pas bereikt werden met 2,7 graden. Het bleef helder en windstil terwijl de volle maan haar bleke schijnsel over de omgeving en het steeds drukker bezette exotenkerkhof wierp
Zondag, 6 december 2015
Volgens onze weerkundige agenda stond er vandaag een koufrontpassage op het menu. Deze liep echter vertraging op tegenover de berekeningen van een paar dagen geleden waardoor we ons vanochtend nog diep in de warme sector bevonden met minima die niet beneden 6,2 graden kwamen. We zaten er zelfs nog zo diep in dat we in de opklaringen ten zuiden van de karakteristieke Stratusvelden terechtkwamen waarvoor we in deze tijd van het jaar dienen te vrezen. Verder dan wat losse velden Stratocumulus, Cirrostratus en Altostratus bewolking kwam het dus niet. De wind is wat afgezwakt en kwam uit zuidwestelijke richtingen terwijl ze onverminderd subtropische lucht aanvoerde. Dit resulteerde in maxima van 12,6 graden tijdens de namiddag. De Stratocumulusbewolking ging zich schikken in banden die van zuidwest naar noordoost liepen met telkens brede opklaringen ertussen. Deze banden werden ondertussen dikker en volgden elkaar steeds sneller op waardoor duidelijk werd dat het koufront het "uitstel is geen afstel" principe hanteerde. En inderdaad, nog voor de zon weer onder was werd de bewolking dik en aaneengesloten vanuit het noordwesten en kort daarna volgden dan de buiige regens van het front. Voor zover het die naam al waard was tenminste, want het bleek gewone motregen te zijn die met 0,2 mm nog maar net meetbaar was. Daarna werd het weer droger al bleef het voorlopig wel betrokken bij een afzwakkende naar westelijke richtingen ruimende wind ze ... ...
Dinsdag, 6 december 2016
Het is tijdens de nacht helder gebleven in Malderen maar toch viel het met de vorst mee en zijn de minima niet beneden -3,3 graden gezakt. Er hing wat Cirrus en Cirrostratus en kort na zonsopgang zagen we de Stratocumulusvelden verschijnen die gisteren reeds boven het westen van het land te zien waren. De zon had er echter opvallend weinig last van en haar stralen gingen er nog grotendeels doorheen. Vanuit het westen klaarde het bovendien weer op al was er nu erg veel Cirrostratus te zien die tamelijk scherp begrensd was en eveneens vanuit het westen kwam opzetten. Maar ook dit bleek geen aaneengesloten bewolking te zijn want vanuit het westen ging deze weer over in lossere Cirrostratus fibratus bewolking en uiteindelijk zagen we met momenten weer een volledig strakblauwe hemel waarbij enkel boven de horizon nog sluiers te zien waren. De zachte lucht heeft ons vlot kunnen veroveren, de maxima kwamen uit op 8,6 graden al moest men in Nederland wat langer wachten eer de tamelijk scherpe overgang van koud naar zacht daar arriveerde. In het uiterste noordoosten vroor het nog tot de middag. De wind kwam bij dit alles uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen en was eerder aan de zwakke kant. Tijdens de late namiddag begon er opnieuw Cirrostratus bewolking op te zetten vanuit het westen al werd het ook deze keer niet volledig betrokken en waren er dus de hele avond nog sterren te zien. Ook als we naar beneden keken trouwens, maar dat waren dan schitteringen van ijskristallen daar de temperatuur aan de grond toch nog onder het vriespunt zakte en een deel van de rijp nog steeds de dag wist te overleven op schaduwrijke plaatsen. Toch zou de vorst veel minder sterk dan de voorbije dagen zijn want vanuit het westen zien we op de satellietbeelden steeds meer sluierbewolking binnendrijven terwijl de wind ook meer naar westelijke richtingen begint te draaien waarbij zachtere zeelucht wordt aangevoerd. Voorlopig gaat de weersverandering nog niet met neerslag gepaard waardoor we de 0,0 mm konden houden als dagtotaal.
Woensdag, 6 december 2017
De bewolking is tijdens de nacht volledig overgegaan in Stratocumulus wat door het sterke maanlicht best wel voor een sfeervol uitzicht zorgde. En ondanks de opklaringen/tjes bleef het ook zacht met minima van 5,5 graden. Tijdens de voormiddag ging de bewolking echter terug over in Stratus waardoor het enkel sfeervol werd voor drama-en oorlogsfilms. Maar toch was er verandering in de maak, want de wind begon aan te trekken (uit noordwestelijke richting) en de atmosfeer begon zich te roeren. Al werden onze verkleumde lichamen daar niet bepaald vrolijker van bij temperaturen die op 7,2 graden bleven steken en gevoelstemperaturen die juist een heel eind verder onder het vriespunt doken. Tijdens de avond werd het alleen maar erger met een ijzige, gure stormwind die door merg en been sneed. Wel bleef het nog droog waardoor we de dag met 0,0 mm konden afsluiten, de inhoud van onze lopende neuzen niet meegerekend.
Donderdag, 6 december 2018
Het is verder opgewarmd en de minima deden zomers aan met 9,9 graden. De bewolking bestond uit Stratus en het was droog. Tijdens de voormiddag werd de bewolking dikker en konden we er ook Altostratus tussen ontwaren. Met dergelijke wolkentypen kon de regen natuurlijk niet ver weg zijn en al snel volgden er perioden van lichte regen en motregen die vooral tijdens de voormiddag het weer bepaalden. Tijdens de namiddag werd het wat droger maar de bewolking bleven we houden en bij momenten werden we toch nog geplaagd / als plant verwend door plotse lichte regenvlaagjes die door de flink aantrekkende zuidwestenwind snel ter plaatse waren en ons dus met blitzaanvalletjes konden verrassen. Dit grillige weertype bleef de rest van de dag en avond in Malderen beheersen al was de neerslag die daaruit voortkwam niet meer meetbaar en sloten we dus af met de 1,9 mm die eerder op de dag is gevallen.
Vrijdag, 6 december 2019
Het leek erop dat de reeks winterdagen met zonnige en rustige condities geen einde zou kennen. Maar wie de satellietbeelden volgde zag natuurlijk gisteren al dat de regenzones aan een onstuitbare opmars begonnen waren. Tijdens het tweede deel van de nacht was het dan zo ver en begonnen de eerste druppels neer te kletteren op hetgene dat zich na enkele uren zou transformeren tot een horror- ochtendspits. Vooral voetgangers en fietsers moesten er aan geloven al konden degenen die niet in een stuk op hun bestemming raakten nu eens een ander soort verhaal opdissen bij hun routine afspraak met de verzekering. Overdag bleek het echter nog mee te vallen en kregen we vooral Stratus en Stratocumulusbewolking waaruit het af en toe nog licht regende of motregende. Er stond veel wind en ze joeg zachtere zeelucht over ons vanuit het zuidwesten waardoor het kwik kon stijgen van 1,2 naar 9,0 graden. Ook tijdens de avond was het zacht en winderig maar nu overwegend droog. We sloten af met een neerslagtotaal van 8,1 mm.
Zondag, 6 december 2020
Het kwik is door de opklaringen flink onderuit gegaan en de omgeving lag er berijpt bij met minima van -2,3 graden. De bewolking bestond uit Altostratus die in nogal apart ogende slierten van zuid naar noord liepen. Op de satellietbeelden was te zien dat ze hoorden bij een regenzone die net vanuit het oosten naderde. Langs die storing liep de stroming van zuid naar noord op hoogte waardoor de bewolking deze vorm kreeg. Later ontstonden er ook Altocumulus lenticularis wolken en er was voortdurend een waterzonnetje te zien. Maar dit bracht zo goed als geen warmte en het werd een bitterkoude winterdag waarbij we van geluk mochten spreken dat de zuidenwind vrijwel afwezig was. In het westen was de lucht nog blauw en misschien dat men zich in het uiterste westen van het land wel nog een beetje kon warmen aan de zonnestralen. Hoe dan ook, met maxima van 3,1 graden moesten we het vandaag dus (niet) doen. Tegen de avond werd het wat zonniger, maar dat kwam enkel doordat de zon net in het gebied van de opklaringen ten westen van ons kwam te staan terwijl de grens van de bewolking redelijk stationair bleef. Ook na zonsondergang bleef alles min of meer hetzelfde. Neerslag is er dus niet aan te pas gekomen en de 0,0 mm was dus de moeite niet waard om te noteren.
Maandag, 6 december 2021
Tijdens de ochtend hingen er terug brede opklaringen en het is daarbij afgekoeld tot -0,3 graden. Er waren ook wolkenvelden die aanvankelijk voor sfeer en mooie uitzichten zorgden maar ook een regenzone aankondigden. En volgens de modellen zat daar ook sneeuw in waardoor de verwachtingen van de winterliefhebbers onder ons hooggespannen waren. Toen de zon het na de middag liet afweten door de dikker wordende Altostratusbewolking en de westelijke tot noordwestelijke wind flink aanwakkerde was de lol er voor velen echter al snel af want het werd bijzonder guur. Halverwege de namiddag leek de lucht in het westen een wazige blauwe kleur te krijgen en wekte het de indruk dat het weer zou opklaringen maar niets was minder waar want de talloze Altocumulus lenticulariswolken die als donkere en dreigende ufo s van zuidoost naar noordwest liepen onder deze blauwe gloed, kondigden wel degelijk aan dat er een en ander op til was. Nog voor het donker werd begonnen de eerste regendruppels te vallen en de neerslag werd geleidelijk intenser. Voor sneeuw was het aanvankelijk nog te warm met temperaturen die overdag nog de 5,3 graden konden aantikken maar naarmate de neerslag intenser was begon het af te koelen en uiteindelijk zagen we dan de eerste ijskristallen glinsteren in de uiteenspattende regendruppels. Helaas voor die eerdergenoemde winterliefhebbers bleef het daarbij want toen de regendruppels meer en meer uit ijskristallen gingen bestaan en we al bijna van natte flatsen konden spreken, werd het plots droog. We bevonden ons al aan de achterzijde van de occlusie die hiervoor verantwoordelijk was en van de buitjes die er achteraan kwamen hoefden we ook al niet veel meer te verwachten want die leverden enkel wat lichte regen op. Later op de avond verschenen er weer wat opklaringen en uiteindelijk waren het dan enkel de regenliefhebbers die we een vreugdedansje zagen maken bij het aanschouwen van het neerslagtotaal van 5,1 mm.
Dinsdag, 6 december 2022
Na de sombere toestanden van de voorbije dagen was het een ware verademing om vanochtend weer de zon te zien aan een zo goed als heldere hemel. De opklaringen waren kennelijk nog maar pas gearriveerd want de uitstraling onder de open hemel kon het kwik nog niet onder de 1,3 graden laten zakken. Een zonovergoten dag werd het echter niet want de zwakke noordelijke wind voerde vochtige zeelucht met zich mee en daar hoorden weer de nodige stapelwolkjes en Stratocumulusvelden bij. De Stratocumulus bleek vooral tijdens de voormiddag vaak op te duiken en kort voor de middag volgde er dan een periode met brede opklaringen waarin zich enkel Cumulus fractus ontwikkelde. We haalden maxima van 7,8 graden alvorens de bewolking zich tijdens de namiddag weer samen pakte en er deze keer ook wat licht gedruppel aan te pas kwam uit de dikste stukken. Daarna werd de bewolking weer wat dunner en volgde er een afwisseling van brede opklaringen, stapelwolkjes en Stratocumulusvelden waarmee we de dag afsloten. Het gedruppel bleek goed te zijn voor een neerslagtotaal van 0,4 mm.
Woensdag, 6 december 2023
We kregen vandaag tijdelijk met wat droger weer te maken en er was zowaar zelfs ruimte voor een paar opklaringen. Het waren echter schuchtere zonnige momentjes die eruit voortkwamen want er hing nog veel Stratocumulus en Cumulus bewolking. We zijn in een koelere luchtsoort terecht gekomen en de wind kwam daarbij uit noordwestelijke richtingen. Ondanks de polaire oorsprong van deze luchtsoort kwam het kwik nog uit op 6,5 graden. Wie dacht dat dit tussen al het regengeweld van de voorbije weken door nog eens een droge dag ging worden, kwam echter bedrogen uit want tijdens de namiddag begonnen er dan toch weer buitjes te vallen en kort voor zonsondergang passerde er zelfs een erg pittig exemplaar dat door een shelfcloud werd vooraf gegaan. Compleet met hagel al kwam er geen onweer aan te pas. Na deze stortbui keerde de rust definitief weer, maar daar stond bij een wegvallende wind en heldere hemel een fikse afkoeling tegenover waardoor het nog voor het einde van de avond begon te vriezen aan de grond terwijl er volop ijskristallen werden gevormd. In thermometerhut koelde het af naar de uiteindelijke minima van 0,9 graden.
Reacties
Een reactie posten