Flashback: 8 december in het verleden

 maandag, 8 december 2014

Ondanks de wind die de luchtlagen gisterenavond goed gemengd hield, is het tijdens de nacht nog stevig afgekoeld tot 0,8 graden. Aan de grond en op daken of auto's leverde dit flink wat rijp op die prachtig opgloeide in het licht van de felle, volle maan. Daarna kwamen we in buienlucht terecht en smolt al het ijs al snel weer af door het binnenstromen van vochtige zeelucht met een aantrekkende noordwestenwind. Samen met een vleug zonneschijn deed het een beetje aan lente denken (zeker achter glas) en het kwik bereikte nog 5,7 graden rond de middag. Wie buienlucht zegt, zegt ook buien, maar als je daarbij Londerzeel zegt, blijft het droog want daar bevond men zich naar goede gewoonte in de schaduw van Engeland zodat er slechts wat wolkenveldjes binnendreven. Deze bestonden uit Cumulus en Stratocumulus, en om buien te zien moesten we afzakken naar het noorden van Frankrijk of het noorden van Nederland waar men volop werd getroffen door de ene bui na de andere. Er zat ook hagel bij en plaatselijk kwam het tot een donderslag. Toch hielden we het ook in Londerzeel niet de hele dag droog, want een deel van de buien ging zich langs een troglijntje schikken zodat het daar ook tot wat gedruppel kwam. Dit ging ook gepaard met het binnendrijven van tot een aaneengesloten laag samengeklonterde buienwolken zodat we tegen een sombere regenlucht aankeken (Nimbostratus). De camera's en smartphones mochten dus in de kast/broekzak blijven daar er van de fraaie buienlandschappen niet veel in huis kwam. Naar de avond toe werd het wat interessanter toen het vanuit het westen opeens opklaarde en we die fraaie buienluchten dan toch nog te zien kregen. Maar toen was het reeds zo goed als donker en moesten we op de maan wachten om wat meer van die luchten te zien te krijgen. Deze was gelukkig nog halfvol en in haar bleke schijnsel zagen we flink uitgegroeide Stratocumulus castellanus velden met Altocumulus en Cumulus ertussen voorbijdrijven. Een deel van die castellanustorentjes groeide uit tot buien, en in Malderen zorgde dit vooral voor hagel. Er passeerden een vijftal van deze buien de revue, maar het aantal hagelbolletjes was steeds op twee of drie handen te tellen. Veel voegde dit dus niet toe aan het neerslagtotaal van ongeveer 0,5 mm ook al waren sommige bolletjes nog erg dik. Na 21H bleef het droog en begon de omgeving reeds de eerste witte plekken van rijp en ander opvriezend vocht te vertonen in de snel afkoelende lucht.

Dinsdag, 8 december 2015

Het is tijdens de nacht weer helemaal opgeklaard, maar een doorstaand zuidwestelijk briesje zorgde ervoor dat het niet verder dan tot 7,6 graden is afgekoeld. de bewolking bevond zich nu weer ten westen van ons, en bestond uit een scherp afgetekende muur van Cirrostratus bewolking waaronder Altocumulus lenticularis banden hingen. In het oosten was tijdelijk ook nog wat Stratocumulus bewolking te zien al trok deze geleidelijk weg naarmate de oprukkende Cirrostratusmuur meer van betekenis werd. Deze hoorde bij een koufront, en de bewolking had na een paar uur reeds de helft van het luchtruim ingenomen. Eens ze boven ons hing zag het er niet meer zo indrukwekkend uit als de steile wolkenmuur waar we vanochtend tegenaan keken, maar dat wilde niet zeggen dat we ze nu moesten verwaarlozen. Na de middag kwam er immers al snel dikke Stratocumulus opzetten terwijl de bewolking daarboven snel weer overging in Altostratus nadat het eerst nog eventjes weer leek op te klaren. Er volgde matige regen vanuit het westen die opvallend lang aanhield. Het bleef tot laat in de avond doorregenen terwijl er ook geleidelijk koelere lucht binnenstroomde met het front. Desondanks haalden we toch nog maxima van 13,3 graden. Door de tegenvallende intensiteit van de regen is het dagtotaal beperkt gebleven tot 1,7 mm. 

Donderdag, 8 december 2016

 Na een rustige en zachte nacht konden we vaststellen dat de bewolking er nog min of meer hetzelfde uitzag als gisteren met weer die chaotische mengeling van Cirrus, Cirrostratus, Altocumulus, enkele Stratocumulusveldjes en verschillende kruisingen ervan in alle vormen en maten. Met daartussen ook nog ruimte voor heel wat opklaringen al konden die geen stralingskou opleveren doordat er steeds een zwak briesje stond. Dit kwam uit zuidelijke richtingen en hield de minima op peil met 4,9 graden. Er volgde een schitterende zonsopgang, wat natuurlijk te verwachten was met dit gevarieerde wolkendisplay en ook overdag wisten de weerfotografen onder ons niet waar eerst te klikken. Bij een afwisseling van zonneschijn en wolkenvelden haalden we maxima van 9,1 graden terwijl er een zuidelijke bries stond. Nog steeds veranderde er weinig al had het soms wel de neiging om te overtrekken wanneer er aaneengesloten Altocumulusvelden overtrokken die tijdelijk overgingen in Altostratus. Op de radar waren ook neerslagsignalen te zien, maar dit was neerslag die verdampte voor deze de grond bereikte waardoor we het in Malderen droog konden houden. Tijdens de avond klaarde het volledig op en waren enkel in het zuiden nog Cirruswolken te zien die oplichtten in het bleke lucht van de wassende maan. Het koelde vrij snel af onder de open hemel al is het met de aanvoer van maritieme lucht uit zuidwestelijke richtingen nog maar de vraag of dit ook ijskristallen zal opleveren onder de trechter van de 0,0 mm aanwijzende pluviometer.

Vrijdag, 8 december 2017

Na de stortbuien rond middernacht werd het weer wat rustiger en kwamen we in opklaringen terecht. Het koelde flink af waardoor het vanochtend ijzig aanvoelde. Gelukkig is de wind in deze nieuwe luchtsoort afgezwakt waardoor het een stuk draaglijker was. Bij zonsopgang zagen we statige aambeelden in het oosten flaneren uit de buien van het wegtrekkende koufront. In het westen hingen brede opklaringen met diepblauwe luchten maar ook velden van Stratocumulusbewolking ertussen. We kwamen snel in onstabiele lucht terecht en de buien lieten niet lang op zich wachten, ware het niet dat de Britse Eilanden opnieuw een onverwoestbaar schild vormden waar de buienwolken vergeefs op inbeukten. Nederland viel daar buiten waardoor men daar op een aantal flinke stortbuien kon rekenen terwijl het in Malderen overwegend zonnig was met echter regelmatig Stratocumulusvelden. Af en toe kregen we een schampschot mee van de Nederlandse buien waarbij de lucht er meestal donker en dreigend uitzag in het noorden. De neerslag die daaruit voortkwam was nog goed voor een dagtotaal van 8,6 mm. De temperaturen hielden zich bij dit alles op (en zelfs een beetje onder) de vlakte met -0,6 tot 4,7 graden. De avond verliep meestal zwaarbewolkt maar vrij rustig bij een zwakke noordwestenwind. 

Zaterdag, 8 december 2018

 De lucht zag er erg chaotisch uit met Stratocumulusvelden en Stratus fractus met daartussen opklaringen. Er dreigden nog een paar buitjes maar al snel werd de bewolking vanuit het westen opgeruimd en kregen we een verrassend fraaie lenteachtige dag waarbij het kwik opliep naar 11,3 graden. Er hing eerst enkel wat Cumulus fractus bewolking maar tijdens de nakiddag kwam er al snel weer Stratocumulus opzetten vanuit het westen die dikker werd met Altostratus erboven. Tegen zonsondergang ging het dan opeens heel snel en evolueerden we van een paar verdwaalde motregendruppels naar striemende regenvlagen die ons tijdens de avond geselden. Samen met een nijdige zuidwestenwind en een afkoeling naar 5,6 graden waren het alles behalve gezellige condities voor de kerstmarkten en warme gluhwein helpte alleen maar als men er helemaal in ging zwemmen. Tegen middernacht was het neerslagtotaal reeds opgelopen naar 5,2 mm. 

Zondag, 8 december 2019

 Tegen de vroege ochtend bereikte het koufront ons. Hiet zaten verschillende buienlijnen in verweven met drogere perioden tussendoor al was er op de satellietbeelden wel degelijk een mooie compacte wolkenband te zien. We zaten daar al snel achter (geen wonder met de bulderende stormwind die alles tot het uiterste op de proef stelde) en nog voor de middag brak de zon door. De begrenzing was scherp en mooi te zien op de satellietbeelden door de laagstaande zon. Eerst dreven er nog Cirrostratusvelden over maar vanuit het westen dreven er al snel Cumulus fractus wolkjes binnen onder een open, diepblauwe hemel terwijl er op de satellietbeelden buien te zien waren die onze richting uitkwamen. Al zouden deze ons uiteindelijk nooit bereiken en kregen we een fraaie winterdag met lentetrekjes waarbij het door de afzwakkende zuidwestenwind steeds vriendelijker werd. De Cumulusachtige wolkjes verdwenen tegen de avond al verscheen er een scherp begrensde band met Stratocumulus in het zuiden terwijl er bij het vallen van de schemering ook weer Cirrostratusveldjes binnen dreven. Hoewel we in polaire lucht zaten was er nog genoeg luchtmenging om de temperatuur stabiel te houden. Het werd niet kouder dan 6,1 graden en overdag vielen er nog zachte maxima van 11,1 graden te rapen. Het neerslagtotaal is op 5,3 mm uitgekomen. 

Dinsdag, 8 december 2020

 Na het sombere en kille weer konden we weer herademen en de zon zien verschijnen waarbij de laaghangende Stratuswolken hebben plaats gemaakt voor sluierwolken. Dit zorgde voor een mooi uitzicht en de zon begon er ook geleidelijk meer en meer door te breken waar ze eerst nog wat werd afgezwakt. Het werd snel duidelijk dat de bewolking een scherpe begrenzing had die mooi van zuid naar noord liep. En deze begrenzing schoof maar langzaam op naar het oosten. Hierdoor was het vooral aan de draaiing van de zon te danken dat we ze meer / feller te zien kregen. Maar hoe vriendelijk het er ook uit zag, het bleef ijzig koud en we haalden slechts maxima van 5,1 graden. Daarbij stond er een zwakke zuidelijke wind. Tegen de avond koelde het snel af want de sluierbewolking is nu ook volledig weggetrokken en het werd helemaal windstil. We haalden nu pas de minima van -1,7 graden terwijl het neerslagtotaal natuurlijk op 0,0 mm is blijven steken. 

Woensdag, 8 december 2021

Het is tijdens de nacht weer opgeklaard en een combinatie van laattijdige opklaringen met luchtmenging door een erg krachtige zuidwestenwind zorgde ervoor dat de open hemel boven ons niet tot gladde toestanden leidde. Op de satellietbeelden zag het er indrukwekkend uit met een fraaie depressiekrul die werd gevolgd door erg actief ogende buienwolken. Tussen het koufront en die buien in bevond zich een gordel van opklaringen waar Malderen nu dus volop van profiteerde. Of in elk geval toch bijna volop want er dreven regelmatig Stratocumulus en Stratus fractus wolken voorbij. Deze hingen meestal in het westen waardoor we er aanvankelijk nog niet teveel last van hadden (zon in het oosten) maar rond en kort na de middag liet ze het dan toch grotendeels afweten. In de tweede helft van de namiddag ging het weer de goede kant op en loste de bewolking grotendeels op waardoor we van een erg vriendelijke episode konden genieten zij het dat de temperaturen niet overdreven hoog waren met 6,8 graden maximaal. De resterende bewolking bestond nu uit uitsneeuwende stapelwolken en toefjes oplossende aambeeldbewolking die waarschijnlijk afkomstig zijn van de eerdergenoemde buien die boven zee hingen en een soort van poging ondernamen om de riskante tocht naar Malderen aan te vatten. Ook na zonsondergang zagen we af en toe de sterren verdwijnen achter zo n buienrestant terwijl het voor de rest helder bleef. Een doorstaande zuidwestenwind zorgde ervoor dat het alleen de gevoelstemperaturen waren die een forse duik namen, in thermometer is het op geen enkel moment beneden de 2,8 graden geweest. Het neerslagtotaal is vandaag beperkt gebleven tot 0,1 mm.

Donderdag, 8 december 2022

 We bevonden ons nog steeds in koele zeelucht met buien die vanuit het noorden werden aangevoerd. Boven de Noordzee lag nu echter een ondiep lagedrukgebiedje en de daaraan verbonden fronten zorgden voor bijkomende bewolking naast de reeds aanwezige buienwolken. Hierdoor kreeg de zon het wat lastiger dan gisteren al waren er toch nog enkele aangename perioden tussendoor. Buien vielen er nog steeds al stelde het allemaal niet bijster veel voor met nu en dan eens wat lichte of matige regen. Tijdens de voormiddag is er ook wat hagel gevallen uit een van die buien, de rest van de neerslag bestond echter uit regen en van (smeltende) sneeuw zoals op verschillende andere stations het geval was, was hier geen sprake. Met maxima van 5,6 graden was dat ook niet evident. Tijdens de avond koelde het weer aardig af en kwam het kwik gevaarlijk dicht bij het vriespunt. De buienwolkjes zagen er ondertussen fraai uit met hun valstrepen in de schemering, waarvan een groot deel wellicht al uit sneeuw bestond. Waarvan dan het grootste deel in de onderste luchtlagen smolt want wat er in Malderen nog viel tijdens de avond en nacht bestond eveneens uit regen. Het gedruppel bleek uiteindelijk goed te zijn geweest voor een magere 0,4 mm en een opklaring later op de avond bracht ons op de uiteindelijke minima van 1,2 graden. 

Vrijdag, 8 december 2023

 Tijdens de nacht is het nog een tijdje blijven verder regenen maar tegen de ochtend bevonden we ons al aan de achterkant van de storing en was het dus terug droog met een neerslagtotaal van 3,0 mm dat ook het dagtotaal zou worden. Door de bewolking is het niet kouder dan 3,2 graden geworden en we zijn ook in een zachtere luchtsoort terecht gekomen. Aan de achterzijde van de storing hing echter veel Stratusbewolking en het bleef dus grijs en somber waarbij we de zon niet te zien kregen. De zachte temperaturen tot 8,9 graden en het droge weertype moesten dan maar als troost dienen. Pas kort voor zonsondergang ging de bewolking plotseling over in Stratocumulus en Stratus fractus en kregen we de zon dan toch nog een vijftal minuutjes te zien. Daarna loste de laaghangende bewolking voor een groot deel op en maakte plaats voor Cirrus en Cirrostratus die vanuit het zuidwesten kwam opzetten. Tijdens de avond kregen we een afwisseling van Stratus fractus en Stratocumulusveldjes te zien terwijl er meer en meer sluierbewolking begon binnen te lopen op nadering van de volgende actieve regenzone.