Vrijdag, 6 december 2024

 Vrijdag, 6 december 2024

 Ook de rest van de nacht is in druipnatte omstandigheden verlopen en zelfs tijdens de ochtend kwam het nog tot flinke plensbuien. Deze werden opgezweept door een bulderende zuidwestenwind die later naar westelijke tot noordwestelijke richtingen ruimde. Een proces

dat doet vermoeden dat we met een koufront te maken hadden en dat zagen we ook terug in het temperatuursverloop. Waar de maxima gisteren stipt op middernacht werden bereikt, waren de maxima van vandaag amper 15 minuten later al een feit met 11,5 graden waarna zich een gestage afkoeling inzetten. De daglichtperiode begon grijs met af en toe nog wat motregen, het ergste leken we dus achter de rug te hebben. In de pluviometer zagen we vanaf 2H50 afgelopen nacht zelfs niets meer veranderen en de 2,2 mm die toen werd

afgorden.  De bewolking is daarbij overgegaan in Stratus die het ene moment dikker was en het andere moment weer dunner werd. Vervolgens ging ze over in Stratocumulus en in het noorden zagen we brede opklaringen verschijnen. We hoefden echter niet te wachten tot deze ons bereikten want de bewolking boven ons begon plots op te lossen, een proces dat mooi op de satellietbeelden te zien was. Het leek wel alsof er een complete wolkenband van de wegtrekkende depressie werd afgestript over een lengte van honderden kilometers. En zo keken we voor we het goed en wel beseften tegen een helderblauwe hemel aan terwijl er enkel in het oosten nog wat sluierbewolking te zien was en er in het noorden en westen nog Stratocumulusvelden net boven de horizon. De uitbundige zonneschijn liet het ondanks het

binnenstromen van steeds koelere lucht juist opwarmen al was dat met 0,3 graden temperatuursverloop heel beperkt. Met het laagstaande winterzonnetje was dat natuurlijk geen wonder en het begon al snel verder af te koelen eens ze weer langer ging staan. Later verscheen er in het zuiden een muur van rafelige stapelwolken en deze begon langzaam maar zeker dichterbij te komen. De zon verdween af en toe achter de toppen van die stapelwolken maar we zaten hier in Malderen nog net noordelijk genoeg om niet vol in de schaduw terecht te komen. De wolken losten later op en de lucht werd in die richting nevelig waardoor we stralenkransen langsheen de wolken zagen ontstaan. Er begon ook Cirrostratusbewolking binnen te trekken die redelijk scherp begrensd was en overging in Altostratus. Bewolking die nog niet dik genoeg was om de afkoeling af te remmen en zo dook het kwik na zonsondergang aan een versneld tempo de diepte in. Vanaf ongeveer 18H begon de invloed van de aandikkende bewolking zich te laten gelden en bleef de temperatuur constant rond het minimum van 6,6 graden hangen. Kort voor middernacht ging het dan plotseling weer opwarmen al bleven de maxima van deze ochtend nog buiten schot.