Flashback: 16 januari in het verleden
Vrijdag, 16 januari 2015
Het was even wennen om het daglicht terug te zien keren in een rustige atmosfeer waarin bomen en struiken niet als gekken in het rond zwiepten. De bewolking bestond uit Cirrus, Altostratus en Stratocumulus en in het noordwesten verschenen ook buienwolken (Cumulonimbus) terwijl het was afgekoeld tot 7,9 graden. Voorlopig bleven we buiten schot en we kwamen vrij snel in een gebied met brede opklaringen terecht, tussen de wolkenvelden van vanochtend en een actiever buiengebied dat net voor onze kust lag. Dit buiengebied was waarschijnlijk verantwoordelijk voor de fraai uitwaaierende Cumulonimbi die steeds in het noordwesten te zien waren. De opklaringen lieten een opwarming tot 8,8 graden toe al is dit natuurlijk een stuk minder dan de ultrahoge maxima die we tijdens het stormweer de voorbije dagen konden optekenen. Halverwege de namiddag leek de lucht ook voor het buiengebied uit onstabiel te worden en werd er massaal Cumulus fractus bewolking gevormd die begon uit te groeien. Toch was het uiteindelijk het buiengebied dat reeds de ganse dag ten westen van ons hing, dat de pluviometers aan het werk zou zetten. Omstreeks 19H30 begon het lichtjes te druppelen, gevolgd door veel intensere regen die ongeveer een uurtje aanhield alvorens het weer droog werd vanuit het westen. Dit natte intermezzo werd gevolgd door een zwaarbewolkte en kille maar droge avond waarin we uiteindelijk het dagtotaal van 3,2 mm konden optekenen.
Zaterdag, 16 januari 2016
Er is vannacht nog meer neerslag gevallen maar zoals wel verwacht kon worden is het bij gewone regen gebleven en ontwaakten we dus weer in een groene omgeving. Brede opklaringen maakten hun opwachting al waren er ook een aantal buienwolken te zien (Cumulonimbus en Cirrus densus). De hele dag door dreven er buien binnen vanaf de Noordzee en deze bleken bijna allemaal hagel aan boord te hebben al bleef de buiigheid in het binnenland (en Londerzeel) eerder beperkt. Het was vooral de zon die gouden zaken kon doen en het had door de wolkenlandschappen en de diepblauwe luchten erg veel weg van een buiendag in het voorjaar. Tijdens de namiddag haalden we nog maxima van 6,8 graden maar tijdens de avond koelde het snel af onder de open hemel terwijl de noordenwind afzwakte. Toch zou het met de vorst uiteindelijk nog meevallen want een nieuwe buienlijn zorgde voor meer bewolking tijdens de late avond en we kregen zelfs met smeltende sneeuw en regen te maken. Voor de winterliefhebbers is het natuurlijk in spanning afwachten wat de buienlijn net ten noorden van ons zal afleveren tijdens de komende nacht, al lijkt de regen die er tussendoor viel niet veel goeds aan te kondigen voor hem/haar. De minima van deze dag werden tijdens een paar mini- opklaringen tussen de buien door opgetekend en bedroegen 6,8 graden. Het neerslagtotaal is uitgekomen op 2,9 mm.
Maandag, 16 januari 2017
Voor de verandering is er vanochtend eens geen sneeuw bijgekomen bij minima van 1,1 graden en neerslag die vooral uit fijne motregen bestond. Het was betrokken met Stratus en Stratus fractus bewolking welke voor genoeg isolatie zorgde om vrieskou tegen te houden. Toch was er nog steeds hier en daar een gebroken sneeuwdekje te zien al zal het de winterliefhebbers weinig bekoord hebben. Tijdens de voormiddag werd er geleidelijk drogere lucht aangevoerd bij een van noordwestelijke naar noordoostelijke richtingen ruimende stroming. De Stratusbewolking begon open te breken waarbij de resterende bewolking uit Stratus fractus bestond. Het was echter een hele operatie om van die bewolking af te raken, en in Malderen lukte dat niet waardoor we de zon ondanks de vrij droge aflandige luchtaanvoer weinig te zien kregen. Wie gebruik maakte van veranda's en ramen op het zuiden voor wat extra warmte in deze kille dagen, was er dus aan voor de moeite. Het beetje zonneschijn dat er nog doorheen glipte was wel nog voldoende om een mooie oranje zonsondergang toe te laten, al moest je daarvoor natuurlijk wel in de juiste hoek tussen de wolken, zon, Aarde en de betreffende opklaring staan. De temperaturen kwamen uit op 3,6 graden tijdens de namiddag. Ook na het vallen van de duisternis bleef het zwaarbewolkt waardoor het kwik maar met moeite onder het vriespunt zakte. Het noordoosten van Nederland had kennelijk meer geluk/pech op dit gebied want daar was het kwik al aardig op weg om de grens van strenge vorst op te zoeken. De grote afwezige vandaag was neerslag, de wisseling der luchtsoorten heeft immers niets opgeleverd waardoor we met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Dinsdag, 16 januari 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht is het droog geworden maar de wind bleef nadrukkelijk aanwezig. Met minima van 3,2 graden was het zacht en we kregen een mix van stapelwolken, pannus en Stratocumulus met wat opklaringen te zien. De buien tekenden ook present, maar ze trokken grotendeels Nederland in door de schaduwwerking van de Britse Eilanden. En met een west-noordwestelijke stroming lagen we natuurlijk pal in dit schaduwgebied. Een deel van de buien ontstond echter landinwaarts waardoor die bescherming niet overal waterdicht bleek te zijn, zeker naar het oosten toe. De wind was vrij krachtig en in de polaire lucht werd het niet warmer dan 7,7 graden al kregen we vooral tijdens de namiddag veel zonneschijn. De avond verliep eveneens droog, koel en winderig. De Nederlandse buien zakten geleidelijk af naar Vlaanderen waardoor we daar later in de nacht mee te maken kregen. Het neerslagtotaal van de voorbije drie dagen was met dit alles reeds opgelopen tot 12,5 mm.
Woensdag, 16 januari 2019
De motregen heeft het weer voor bekeken gehouden en we begonnen de dag in betrokken maar droge omstandigheden bij minima van 5,4 graden. Het werd een andermaal sombere winterdag en het kwik steeg naar een anti-winterse 6,4 graden terwijl Stratus en Stratus fractus bewolking de plak zwaaide. De wind was westelijk tot noordwestelijk en nog krachtig genoeg om het desondanks waterkoud te laten aanvoelen. Tegen de avond zou het gaan regenen uit een naderend koufront, doch geheel in lijn met de extreme droogtetendensen waar we al bijna een jaar onder gebukt gaan, bleef deze uit en tegen middernacht was er nog steeds geen druppel gevallen. We sloten dus af met 0,7 mm onder dezelfde bewolking waar we al de hele dag mee te maken hadden.
Donderdag, 16 januari 2020
De rust is weer helemaal teruggekeerd en het was helder op nog een paar Altocumulus en Stratocumulus bankjes na. Daar stond een merkbare afkoeling tegenover die ons naar de minima van 2,3 graden bracht. Overdag kwamen we onder invloed van een naderend warmtefront en dreef er dus Cirrostratus binnen vanuit het westen. Dit proces ging echter zeer langzaam waardoor de hemel boven ons blauw bleef en de zon voluit kon schijnen. Een hele verademing na de sombere dagen in ons kielzog en met maxima van 10,9 graden leek het wel lente. De wind kwam uit zuidwestelijke richtingen en was eerder aan de zwakke kant. Tijdens de avond veranderde er maar weinig en we konden droog afsluiten met een dagtotaal van 0,2 mm.
Zaterdag, 16 januari 2021
Wie er vroeg bij was kon tijdens de ochtend nog wat opklaringen meepikken. De wat vreemde rosse gloed van de lucht en de golvende structuren in de Altocumulusvelden boven ons kondigden echter een weersverandering aan. En het was een verandering die de winterliefhebbers (die overigens al aan hun trekken kwamen bij minima van -0,3 graden) vrolijk maakte. Een sneeuwzone zou zich immers met de Lage Landen bezig houden en bereikte tijdens de vroege voormiddag reeds het uiterste westen van het land. In Malderen was het wachten tot na de middag eer de eerste fijne motsneeuwvlokjes zichtbaar werden al leek er sinds een paar uur daarvoor al wat nat te vallen. De neerslagintensiteit nam snel toe maar de vlokjes bleven meestal erg klein. Niettemin kleurde het landschap vrij snel wit en de sneeuw bleef goed liggen dankzij het nachtvorstje dat er aan vooraf ging. En een droge luchtlaag op hoogte zorgde ook voor extra afkoeling waardoor de temperaturen weer onder het vriespunt zakten na een kort momentje van dooi. Na een paar uur werd de sneeuwval minder maar het bleef wel betrokken met Stratusachtige bewolking. Een matige zuidenwind liet het bij de heersende temperaturen snijdend koud aanvoelen. Na een tijdje passeerde er een buienlijntje waaruit er tijdelijk vrij intense sneeuwval voortkwam met dikke vlokken. Doch na een half uurtje hield dit op en moesten we het hebben van enkele losse buitjes die er na zonsondergang nog vielen. Deze hadden allemaal dikkere vlokken aan boord dan de sneeuwzone overdag maar sommige buitjes zorgden ook reeds voor regen en ijsregen terwijl we in het maagdelijke sneeuwdek ook al snel de eerste tekenen van smelt zagen. Geen wonder met de zachtere lucht die achter deze storing zit en de maxima konden dan ook reeds lichtjes boven het vriespunt klimmen met 1,3 graden. Vooral op de wegen was het reeds een papperige bedoening en ook het geborrel en geklots in goten en regenputten was iets dat duidelijk een negatieve invloed had op de hartslag en bloeddruk van de winterliefhebbers. Maar sommigen leken er net actiever door te worden en probeerden dus nog snel een sneeuwman of sneeuwballengevecht te realiseren voordat de ondergang van hun winterse sprookje zich zou voltrekken. Het neerslagtotaal was door de sneeuw moeilijk te meten maar het gedeelte dat in de pluvio afsmolt was reeds goed voor 0,0 mm.
Zondag, 16 januari 2022
De zonnige momenten waarvan we gisteren konden genieten werden vandaag genadeloos afgestraft met de gevreesde Stratusbewolking die zich weer als een egaal dek over ons heeft uitgevouwd. En er zat ook nog eens regen bij die zich vanuit het westen snel over het land uitbreidde en daarbij dus ook Malderen bereikte. Het was meteen vrij intense, frontale regen en dus niet het betekenisloze gemiezer dat we afgelopen week vaak hebben gekend. Voor dit alles ons kon bereiken waren er nog nachtelijke opklaringen die minima van -0,5 graden hebben veroorzaakt met de nodige uitschuivertjes tot gevolg. Kort na de middag verliet de regenzone ons en zagen we weer wat structuur in de bewolking ontstaan die overging in Altostratus en Stratus fractus. Deze laatsten trokken op geringe hoogte aan een aanzienlijke snelheid voorbij en het leek erop dat we een interessante namiddag met gevarieerde wolkenlandschappen en dus ook zonnige perioden zouden krijgen. Niets was echter minder waar want nog geen uur later verviel alles weer in egale somberheid en bij temperaturen die op 4,4 graden bleven steken was dat niet meteen een weertype om vrolijk van te worden. Op een paar verdwaalde motregendruppels na bleef het wel droog en er stond vrij veel wind uit westelijke richtingen waardoor het voor het gevoel nog iets kouder werd/bleef. Na zonsondergang bleef alles min of meer hetzelfde en het neerslagtotaal is op 0,3 mm uitgekomen.
Maandag, 16 januari 2023
Tijdens de nacht is het opnieuw gaan regenen uit een erg actieve depressie die ons ondertussen heeft bereikt. Deze keer viel de neerslag bij veel lagere temperaturen dan dat we gewend waren zodat het een ware geseling werd voor wie er te voet of met de fiets door moest. En de neerslag hoorde ook nog eens bij een koufront waardoor we geleidelijk in koelere luchtmassa’s terecht kwamen. De temperaturen lagen dan ook al dicht bij de maxima van 6,1 graden tijdens de vroege uurtjes. Rond de middag werd het tijdelijk droger en konden we zelfs een paar flitsen van de zon opvangen maar zwaar geclusterde buiencomplexen wisten het wegtrekkende koufront al snel in te halen waardoor we terug met neerslag te maken kregen die nu meer buiig van aard was maar ook nu weer werd gekenmerkt door gesloten bewolking met alle somberheid en kilte die erbij hoort. Dit werd voor de rest van de dag ons deel en het was wachten tot de avond wanneer nieuwe opklaringen ons kort voor middernacht konden bereiken en voor een droger weertype gingen zorgen. Hoewel er op verschillende plaatsen smeltende sneeuw werd waargenomen was daar in Malderen nog niet veel van te merken, hooguit konden we wat ijskristallen zien in de op de ramen uiteenspattende druppels en dat was vooral tijdens de laatste buien in de avond het geval. Het kwik maakte daarna wel een forse duik naar de uiteindelijke minima van 2,5 graden waardoor de fietsers met al die natte wegen maar beter de polisvoorwaarden van hun hospitalisatieverzekering konden nalopen alvorens morgenvroeg weer de baan op te gaan. De regen en de buien bleken ondertussen weer een stevige 11,8 mm te hebben opgeleverd als dagtotaal.
Dinsdag, 16 januari 2024
Tijdens de nacht is er meer Altostratus en Altocumulus bewolking binnen gedreven waardoor het leek alsof de zonnige verwachtigen voor vandaag de mist zouden in gaan. Maar de bewolking begon op te lossen tot er enkel wat Cirrus en Cirrostratus overbleef. De zon kon hierin voluit schijnen al bleven de temperaturen laag. Tijdens de nacht heeft zich bij -1,6 graden weer wat ijs kunnen vormen en overdag hield dit ijs redelijk goed stand bij maxima van slechts 3,1 graden. Er stond een zwak westelijk briesje en halverwege de namiddag werden er enkele stapelwolkjes gevormd. In het noorden was tijdelijk ook meer bewolking te zien al werd de zon er hier niet door onderbroken. Op het einde van de namiddag begon er vanuit het zuidwesten weer Cirrostratus binnen te lopen die in de laatste schemering in Altostratus begon over te gaan. Dit alles kwam door de nadering van een depressie die net onder ons door zou trekken maar mogelijk toch nog voor een witte verrassing zou kunnen zorgden in Malderen. Buiten de opkomende bewolking was daar verder nog niet veel van te merken en we eindigden dan ook droog met een neerslagtotaal van 0,4 mm.
Reacties
Een reactie posten