Flashback: 17 januari in het verleden

 Zaterdag, 17 januari 2015

Het is tijdens de nachtelijke uurtjes gaan opklaren waardoor het versneld afkoelde en we uiteindelijk in een witberijpte omgeving ontwaakten bij minima van -1,2 graden. Daar stond echter een prachtig weertype met overvloedige zonneschijn, diepblauwe luchten en een beetje lentesfeer tegenover. Geen enkel wolkje durfde zich overdag te vertonen en de wind was eerder zwak zodat een winterwandeling vandaag nog zo'n slecht idee niet was. We haalden maxima van 6,4 graden, doch tijdens het tweede deel van de namiddag begonnen er toch Stratus fractus wolkjes tot ontwikkeling te komen, en kort voor zonsondergang verscheen er Cirrostratus en Stratocumulus in het westen. Dit waren de voorlopers van een buiengebied dat de komende nacht over ons zou trekken. De eerste neerslag bereikte ons al in de late avond onder de vorm van lichte regen die het dagtotaal alsnog op 2,5 mm deed uitkomen.

Zondag, 17 januari 2016

De buien hebben tijdens de afgelopen nacht uiteindelijk geen sneeuw meer opgeleverd. Wel is het helemaal opgeklaard waardoor het kwik onder het vriespunt is gedoken en er hier en daar ijs en rijp lag. Het was helder maar in het zuidwesten hing wel Cirrus en Cirrostratus bewolking van een depressie die te pletter is gelopen op een muur van hogedruk boven ons. De bewolking bleef daar de hele dag hangen terwijl het boven ons helder was met een diepblauwe lucht. Het warmde op tot 3,8 graden maar in de schaduw wisten het ijs, de rijp en hier en daar wat sneeuwresten stand te houden. Tijdens de namiddag dreef er tijdelijk Cumulus fractus bewolking voorbij maar tegen zonsondergang loste deze bewolking op. De noordoostelijke wind zwakte af, ging liggen en het koelde pijlsnel af onder de heldere hemel. We haalden de minima van -3,1 graden pas op het einde van de avond terwijl het neerslagtotaal is uitgekomen op 0,0 mm.

Dinsdag, 17 januari 2017

Nog steeds hing er vanochtend veel Stratus fractus bewolking waardoor het weinig kon afkoelen, en ook de doorstaande noordoostenwind heeft hieraan meegewerkt. De minima zijn hierdoor op -2,7 graden blijven steken. Bij het aanbreken van het eerste daglicht hing deze bewolking er nog steeds, al kwamen in het oosten van het land brede opklaringen voor terwijl er in het westen sfeervolle Stratocumulusveldjes te zien waren boven de talrijke Stratus flarden ginder. Daar de stroming noordoostelijk was, zaten we al snel eveneens in de opklaringen en tegen de middag was het op de meeste plaatsen alweer zonovergoten. Niet dat het daarmee warm werd want de aangevoerde lucht kwam van een grotendeels besneeuwd vasteland en de kwikbuizen lieten dat dan ook merken door niet meer dan 0,7 graden aan te wijzen als maximum. Achter glas was het dan weer prima toeven al moest men in het uiterste westen van het land nog een lange tijd met Stratocumulusveldjes rekening houden terwijl er in het uiterste oosten ook weer Stratus fractus en Stratocumulus kwam opzetten. Deze bewolking was echter vals alarm voor degenen die voor de ijsgroei aan het supporteren waren, want de opklaringen wisten op een of andere manier toch stand te houden en tijdens de avond zelfs terrein te winnen. Met als gevolg dat het kwik snel onderuit ging en er overal weer volop ijs werd gevormd. Overigens was dit al een hele dag het geval door de lage dauwpunten en de nog steeds erg zwakke zon in deze tijd van het jaar. Neerslag is er bij dit weertype uiteraard niet aan te pas gekomen waardoor we het dagtotaal van 0,0 mm niet van de pluviometer hoefden te krabben/smelten.

Woensdag, 17 januari 2018 

Tegen de vroege ochtend kregen we ook in Malderen met buien te maken. Het ene moment was dat natte sneeuw en het andere moment viel er korrelhagel terwijl het af en toe droog was. De wind was erg nijdig en het voelde zeer guur aan. Tijdens de voormiddag kwamen we echter in wat drogere lucht terecht en bleek het grootste deel van de buien weer Nederland ingezogen te worden, al kreeg Limburg ook nog een flinke sneeuwbui mee. Daar zou het plaatselijk tot een denkje van enkele centimers zijn gekomen al zagen we in Malderen ook nog een lange tijd hagel en sneeuwresten in grasperken liggen. Daarna was het dan een komen en gaan van opklaringen terwijl de wind goed voelbaar bleef. Vanuit het westen stroomde er weer zachtere lucht binnen waardoor het guurste gevoel eruit ging, en we zagen dat ook in de temperaturen met minima die vroeg werden bereikt met 2,4 graden en maxima van 5,7 graden die we pas tegen de late avond haalden. Toen zagen we ook nevelige tinten tussen de aanwezige Cumulus fractus bewolking door de volgende depressie die eraan komt en waarschijnlijk flinke storm zal geven over Nederland. Voorlopig was het echter nog vrij rustig en sloten we de dag af met een neerslagtotaal van 1,1 mm. 

Donderdag, 17 januari 2019

 Nog steeds was het vanochtend droog onder een dik wolkenpakket en leken we dus opnieuw met een glazen koufront te maken te hebben. Maar toen gebeurde het mirakel en ging het omstreeks 8H dan toch nog stevig plenzen. Het front was dus met vertraging aangekomen waarbij uitstel geen afstel was. Het was nog zacht maar de temperatuur steeg nauwelijks en zodra de zon opkwam ging het juist afkoelen. De maxima van 5,4 graden werden dus al tijdens de nacht opgetekend. Na het koufront volgde een post-frontale vore en dit zorgde opnieuw voor een reeks buien en meer aanhoudende regen waartussen ook wat natte sneeuwvlokken werden waargenomen. Daarna volgden buien die in de noordelijke stroming steeds meer winterse producten aan boord hadden waarbij het plaatselijk zelfs al wit werd ondanks de kokend hete ondergrond na het zachte weer van de voorbije weken. Tegen zonsondergang werden de opklaringen veel breder en waren de buien slechts geisoleerde fenomenen al konden ze soms nog pittig en bij totale verrassing toeslaan. Ondanks de snel teruglopende temperatuur vielen ze in Malderen echter nog grotendeels als regen. Maar we mogen niet klagen want het is ondertussen alweer een maand geleden dat we nog eens een neerslagtotaal van 9,9 mm of meer konden optekenen. En we zullen het hiermee een tijdje moeten doen want de luchtdruk loopt snel op en de weerkaarten laten weinig opties voor depressie activiteit de komende weken. Tegen middernacht bereikten we de minima van 1,0 graden en werden de eerste ijsplekken gevormd. 

Vrijdag, 17 januari 2020

 Het warmtefront heeft ons uiteindelijk tijdens de nacht bereikt en de dag startte betrokken. Omstreeks 7h45 vielen de eerste druppels terwijl de minima van 3,9 graden erg vroeg bereikt werden. Er volgde een natte en sombere voormiddag maar toch duurde het niet lang eer we aan de achterkant van de regenzone zaten en alweer dreven er opklaringen binnen vanuit het westen. De Nimbostratusbewolking maakte plaats voor Stratocumulus en Cumulus en tijdens de late namiddag ontstonden hier een aantal buien in die plaatselijk erg verrassend en pittig uit de hoek kwamen. Al waren deze buien meestal van korte duur en sloegen ze niet overal toe. De zon liet het opwarmen tot 11,5 graden en de wind kwam uit zuidwestelijke richtingen. Tegen zonsondergang klaarde het helemaal op en dit ging gepaard met een voelbare afkoeling. Het neerslagtotaal is op 0,1 mm uitgekomen. 

Zondag, 17 januari 2021

Tijdens de vroege ochtend lagen er nog sneeuwresten maar vanuit het noordwesten dreven er regenbuien binnen en deze waren natuurlijk nefast voor alles wat nog van het winterprikje gisteren is overgebleven. Het regenwater spoelde alles weg en er stroomde zachtere zeelucht binnen uit die richting. Vooral tijdens de voormiddag viel er nog regelmatig regen uit een somber wolkendek maar tegen de middag begon het dan toch op te klaren en ontvouwden zich strakblauwe luchten die vooral in het noordoosten hingen. Ten zuidwesten van ons hing echter steeds Stratocumulusbewolking en zeker later in de namiddag toen de zon die kant op draaide kregen we daar behoorlijk wat last van. En ondertussen begon er ook vanuit het noorden Stratus fractus bewolking binnen te drijven waardoor het binnen de kortste keren om zeep was voor de zonneliefhebbers. We kregen nog eventjes wat opklaringen omstreeks 15H maar daarna dreef er een dik en aaneengesloten Stratocumulusveld binnen dat de zon de genadestoot toediende. We kregen haar niet meer te zien maar konden ondertussen wel genieten van zachtere temperaturen. De minima werden al vroeg bereikt met 0,4 graden toen er nog veel sneeuwresten waren en de maxima pakten met 6,8 graden al een stuk zachter uit dan we gewoon zijn. De noordelijke tot noordwestelijke wind wakkerde wat aan maar het bleef over het algemeen rustig en droog waarbij de nieuwe wolkenvelden ook geen neerslag meer opleverden. Het dagtotaal is op 2,3 mm uitgekomen al kan daar ook wat smelt van sneeuwresten gisteren mee gemoeid zijn. 

Maandag, 17 januari 2022

Het was zwaarbewolkt met Stratus en Stratocumulus, en de weerberichten voor vandaag voorspelden ook niet veel goeds voor de zonnekloppers. Wel kregen we er zachte temperaturen voor in de plaats, het is niet eens kouder dan 1,5 graden geworden tijdens de nacht en het wintergevoel was dus ver te zoeken. Tegen de verwachtingen in brak het wolkendek tijdens de voormiddag open en ging daarbij over in Stratocumulus en Stratus fractus terwijl er brede opklaringen ontstonden. De zon kreeg het dan toch nog voor het zeggen en ze scheen bijna onafgebroken in Malderen. De temperaturen liepen op tot 9,3 graden bij een zwak noordwestelijk briesje en het zorgde dus voor een echt lentegevoel. De opklaringen hielden goed stand en slechts heel af en toe dook de zon weg achter een wolkenflard of een rudimentaire stapelwolk. Uiteindelijk zouden deze opklaringen ons zuur (zoet voor de winterliefhebber) opbreken want het kwik ging na zonsondergang ook onderuit en tijdens de late avond begon er al ijs te ontstaan op auto s en dakramen. In de 0,0 mm aanwijzende pluviometer was dat dan weer iets minder het geval. 

Dinsdag, 17 januari 2023

Brede opklaringen maakten vanochtend hun opwachting en er was alleen hier en daar wat Cirrus en Cirrostratus te zien. De vrees voor een grijze dag met laaghangende bewolking, zoals die door sommige weerberichten werd gesuggereerd, bleek dus ongegrond te zijn. Een gevolg van deze plotse opklaringen was echter een forse afkoeling en na de zachte periode die we achter de rug hebben zullen de minima van -2,5 graden zeker niet onopgemerkt voorbij gegaan zijn. Door de buien die gisteren zijn gevallen lag de omgeving er ook nog eens gevaarlijk glad bij. De zon kon overdag voor welkome warmte en achter glas zelfs een zomergevoel zorgen, maar de maxima waren laag met 4,3 graden en de dauwpunten nog lager waardoor het ijs op de meeste plaatsen de dag vrij ongeschonden kon doorbrengen. Voor zover het al gevormd was natuurlijk want de meeste grotere vijvers en plassen waren nog ijsvrij. Tijdens de namiddag begon er meer en meer dreiging te komen van dichtere plakken Cirrostratus en Altostratus in het zuiden maar deze progressie verliep slechts met mondjesmaat waardoor we er in Malderen voor zonsondergang nog geen last van kregen. Er werden in het zuiden ook tijdelijk rafelige stapelwolkjes gevormd maar ook deze leken hun weg naar hier nog niet te vinden en ze losten tijdens de late namiddag weer op. Na zonsondergang kon de Cirrostratusbewolking wel het luchtruim veroveren en dit werd vooraf gegaan door een fraaie zonsondergang met oranjetinten in deze sluierbewolking. Maar ze was duidelijk niet voldoende om de afkoeling af te remmen waardoor het kwik binnen de kortste keren weer onder het vriespunt zat en we ook al vroeg in de avond in de buurt van de minima van deze ochtend zaten. Gelukkig was de westelijke wind zeer zwak waardoor het voor het gevoel minder koud was al was dit net een van de motoren achter de hernieuwde vorstaanval. Voor het eerst sinds lange tijd konden we weer een droge dag bijschrijven, we eindigden met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Woensdag, 17 januari 2024

 Het luchtruim is tijdens de nacht helemaal vol gelopen met Altostratus bewolking, die zich gisterenavond al vanuit het zuidwesten is beginnen uitbreiden. De radarbeelden sloegen blauw uit van de neerslagsignalen maar het bleef droog. De sneeuwzone leek ten zuiden van ons te blijven. De bewolking ten spijt is het nog kunnen afkoelen tot een frisse -3,2 graden en de zuidwestelijke wind liet het soms guur aanvoelen. Tegen de middag begon het dan toch nog te sneeuwen in Malderen. Eerst met fijne vlokjes motsneeuw waarbij het leek te zullen blijven maar na verloop van tijd werd de sneeuwval intenser met wat grotere (maar nog steeds kleine) vlokjes. Zo kon zich alsnog een sneeuwdekje van een centimeter of drie opbouwen. Het kwik steeg ondertussen naar 0,8 graden en hier en daar zagen we de sneeuw al wat druipen al bleef de winterse schoonheid van dit alles mooi bewaard. Tegen zonsondergang ging de fut er grotendeels uit en werd het weer droog. Er dreven voorzichting opklaringen binnen vanuit het noordwesten al zaten er verderop in die richting buien met de bijhorende bewolking. In ieder geval kon het in deze omstandigheden weer afkoelen waardoor de sneeuw bleef liggen en weer ging aanvriezen met alle spekgladde gevolgen vandien. De buien zelf bleven grotendeels in Nederland steken en het gemeten neerslagtotaal bleef in Malderen  op 0,0 mm steken. Uiteraard lagen de werkelijke hoeveelheden een stuk hoger daar de sneeuw nauwelijks kon smelten, vermoedelijk ging het om een drietal millimeter gezien de dikte van het aanwezige sneeuwdek.