Flashback: 20 januari in het verleden

 Dinsdag, 20 januari 2015

Er hing vanochtend een uitgestrekt Stratus wolkendek dat de vorst beperkt wist te houden tot -1,2 graden en langzaam overging in Stratocumulus. Hierin ontstonden zeer langzaam opklaringen, maar de bewolking bleef overheersen waardoor we maar nauwelijks de warmte van de doorbrekende zon konden voelen. Pas op het einde van de namiddag werden de opklaringen overtuigender, maar toen was de zon al bijna onder en meer dan 3,8 graden konden we dan ook niet halen. De Stratocumulusbewolking verdween bij zonsondergang naar het oosten en maakte plaats voor Cirrus en Cirrostratusbewolking die vanuit het westen binnendreef. Deze bewolking bleef dun waardoor het kwik enerzijds de kans kreeg om weer onder nul te duiken tijdens de avond, en de neerslag anderzijds uitbleef zodat we een dagtotaal van 0,0 mm konden optekenen in de opvriezende wereld.

Woensdag, 20 januari 2016

de wegen lagen er plaatselijk gevaarlijk glad bij vanochtend, want het heeft tijdens het tweede deel van de nacht lichtjes geijzeld. Enkele van de wolkenbanden waren immers dik genoeg om al wat lichte neerslag te lossen en dat bleek al meteen onderkoelde regen te zijn. Op een paar speldenkopjes na waren er geen opklaringen meer te zien en bestond het wolkendek uit Stratocumulus waar hier en daar onstabiel ogende castellanus structuren in te zien waren. Door al dat gewolk is het uiteindelijk niet kouder geworden dan -3,7 graden. Tijdens de vroege ochtend viel er terug neerslag (in Brussel dan toch) en deze keer bleek dat sneeuw te zijn waardoor de omgeving daar toch nog een wit, winters tintje kreeg. Daarna werd het weer droog met enkele mini- opklaringen en stroomde er zachtere lucht binnen zodat die witte tint geleidelijk weer verdween en plaats maakte voor een sombere en verkilde wereld van 50 grijstinten. Warm werd het ondanks de dooi zeker niet, het kwik hield het bij 1,6 graden al voor gezien en een deel van het gevormde ijs wist de dag te overleven. Dan ging de bewolking over in Stratocumulus en dreven er een aantal opklaringen binnen. De zon kregen we echter nauwelijks te zien terwijl het erg rustig bleef bij slechts een zeer zwak noordelijk tot noordwestelijk briesje. Tijdens de avond deden nieuwe opklaringen een poging om binnen te breken vanuit het noorden, al wisten enkele buitjes van de gelegenheid gebruik te maken om er zich tussen te wringen. Deze bleken nu uit gewone regen te bestaan, maar grote hoeveelheden kwamen er niet aan te pas en we moesten het stellen met een dagtotaal van 0,2 mm. Later op de avond verschenen er terug wat gaatjes in de bewolking en dook het kwik dan toch nog onder het vriespunt met -3,7 graden op het einde van de avond.

Vrijdag, 20 januari 2017

Zoals verwacht (en dus niet verwacht door de weerdiensten met hun bewolking) is het onder een heldere hemel afgekoeld tot -3,8 graden waardoor de schaatsers zich konden verheugen op een extra dikke ijsvloer en de exotenkwekers op een zomer met heel weinig onderhoudswerk aan hun planten. En de zonneliefhebbers konden zich ook alvast in de handen wrijven (al was het maar om warm te blijven) want het bleef helder waardoor de dag stralend van start ging. Het was windstil waardoor de lage temperaturen niet al te koud aanvoelden, en achter glas kwam de lentesfeer er zowaar weer in. De voormiddag verliep in kraakheldere omstandigheden waarbij de zon het opvallend snel liet opwarmen, zeker gezien we nog met een ernstig verzwakt winterzonnetje te doen hebben. Tijdens de namiddag kwam dat zonnetje echter in moeilijkheden daar er vanuit het oost- noordoosten een veldje met hoge bewolking (Cirrus en Cirrostratus) binnendreef. Deze bewolking leek boven het westen van Duitsland te ontstaan en het was vooral het oosten en noordoosten van Belgi  dat ermee te maken kreeg. In Malderen was het echter nog steeds een en al zon wat de klok sloeg, en kon het kwik nog net boven het vriespunt krabbelen met maxima van 5,8 graden tot gevolg. Pas naar de avond toe begonnen de Cirrusveldjes hier ook zichtbaar te worden, al was dat eerder goed nieuws voor degenen die nog eens een mooie zonsondergang wilde fotograferen. De bewolking zorgde voor wat isolatie waardoor de afkoeling werd afgeremd, maar toch ziet het ernaar uit dat de minima morgenvroeg erg laag zullen uitkomen. Een wegvallende wind en nog steeds brede opklaringen werkten dit proces immers nog steeds goed in de hand. Voor gladde toestanden hoefden we desondanks niet te vrezen, want de met een zwakke oostelijke bries aangevoerde aflandige lucht was nog steeds kurkdroog terwijl neerslag ondanks de sluierbewolking in geen velden of wegen te bespeuren viel met een logisch dagtotaal van 0,0 mm

Zaterdag, 20 januari 2018

Na het vrolijke lenteweer van gisteren was het vandaag weer terug naar af. De bewolking is tijdens de nacht toegenomen en vanochtend kregen we met perioden van regen en motregen te maken. De bewolking ging over van Nimbostratus naar Stratus waarbij het wat droger werd met tussendoor nog een beetje motregen. Hoewel ze af en toe een poging deed om door te breken, kregen we de zon nauwelijks te zien. Pas na zonsondergang dreven er opklaringen binnen en konden we dan toch nog een straaltje zonlicht uit een ander sterrenstelsel meepikken. Onder de open(ere) hemel koelde het snel af waardoor er gevaar dreigt voor nachtvorst. De minima werden dan ook pas op het einde van de avond bereikt met 1,4 graden terwijl het overdag nog relatief zacht was met maximaal 3,2 graden. We sloten af met een neerslagtotaal van 6,1 mm. 

Zondag, 20 januari 2019

 Met minima van -6,5 graden is de vorst verder verstrengd al zag de omgeving er niet zo winters uit door het ontbreken van rijp of een sneeuwdek. De aangevoerde lucht was immers droog en sneeuw moet er natuurlijk eerst vallen voor ze kan blijven liggen. Er was nu geen enkele bewolking te zien op condensatiesporen na en de lucht was kraakhelder. Zonnepanelen en verandas waren vandaag extra waardevol en het krachtige zonlicht was een feest voor de bleke winterhuid van degenen die niet op reis zijn geweest. Het kwik kwam uit op 1,9 graden terwijl de droge lucht ervoor zorgde dat het ijs amper smolt bij negatieve dauwpunten. In het noorden van Nederland kwam Stratocumulusbewolking voor maar dit bleef op veilige afstand. Zodra de zon bijna onder was, was ook het kwik weer negatief en nu ging het opvallend sneller met de afkoeling waardoor we op regelrechte diepvriestoestanden afstevenen. De noord-noordoostenwind is immers gaan liggen en de uitstraling was maximaal. Met een neerslagtotaal van 0,0 mm dreigt er echter geen onmiddellijk gevaar voor het verkeer voor zover dat door de talloze platte batterijen al op de baan is geraakt. 

Maandag, 20 januari 2020

 Het zag er naar uit dat we een zeer zonnige en rustige week zouden tegemoet gaan, want een stevig hogedrukgebied en aflandige stroming stonden garant voor droge en heldere condities. Dit was echter buiten een zwak warmtefront gerekend en tegen het krieken van de dag viel dan ook meteen het doek over deze zonnige vooruitzichten. De ochtendspits werd er zelfs door geblinddoekt in de vorm van verraderlijke mist. De zon liet zich amper zien al zat er overdag toch af en toe wat beweging in de laaghangende Stratuswolken waarbij er toch nog een paar straaltjes tot op de begane grond konden doordringen. De mist zorgde voor een geremde afkoeling en uiteindelijk zijn de minima op -2,0 graden blijven steken. Overdag was het dan weer een ander verhaal en werd het een erg kille bedoening. Zelfs in een veranda viel er weinig te genieten van het winterse daglicht of er zou al een kanjer van een stoof moeten gestaan hebben. De maxima bleven op 5,6 graden steken maar extra koudegevoel was er niet bij want de noordoostenwind was vrijwel afwezig. Tegen de avond werd de bewolking weer wat dikker al kwam het voorlopig niet echt tot mistige toestanden. Het neerslagtotaal bleef in deze omstandigheden met recordhoge luchtdruk (tot meer dan 1050 hPa) beperkt tot 0,1 mm uit neerslaande mistdruppels. 

Woensdag, 20 januari 2021

De dag begon somber en rustig maar het was droog en we konden genieten van de stabiliserende werking die de oprukkende depressies en regenzones ten zuidwesten van ons tijdelijk op ons weer hadden. De Stratusbewolking ging over in Stratocumulus en er hing weinig bewolking boven deze laag waardoor het binnenvallende licht ondanks de bewolking vrij sterk was. Tijdens de namiddag begon het verder op te klaren maar de eerdergenoemde regenzones zorgden reeds voor Cirrostratus en Altostratus in de hogere luchtlagen waardoor we dan toch niet van een weldadig zonnebad konden genieten. Maar het zag er wel vriendelijk uit en met de zachte temperaturen tussen 5,9 en 9,9 graden was dit eigenlijk een prima dagje voor winterwandelingen en klusjes in de tuin. Een van die klussen kon het verstevigen en verzwaren van objecten zijn die niet vast zaten of hingen want er ontwikkelde zich reeds een storm langs een van de oprukkende storingen en het ziet er naar uit dat deze haar furie het komende etmaal op Malderen zal bekoelen. Vandaag was daar al het een en ander van te merken want tijdens de namiddag begon de zuidwesten wind al merkbaar aan te wakkeren en zeker tijdens de avond ging het er reeds behoorlijk ruig aan toe. De eerste regen bereikte ons toen en soms kwam het water met bakken naar beneden terwijl het gerammel, geklapper en gedaver van het natuurgeweld buiten niet meteen garant stond voor een soepele nachtrust. De wind bleef alleen maar verder aanwakkeren naarmate de uren verstreken en tegen middernacht konden zij die nog over een niet weggevlogen pluviometer beschikten een neerslagtotaal van 0,4 mm optekenen. 

Donderdag, 20 januari 2022

  Onstabiele Arctische lucht stroomde vandaag over onze streken uit en deze volgde dus op de reeks fronten die gisteren en afgelopen nacht over ons trok. Het was een luchtsoort die we met open armen ontvingen want ze bracht heldere luchten, transparante kleuren, intenser licht en fraaie wolkenlandschappen. Wie geen problemen had met de lagere temperaturen en af en toe een nat pak(je) kon dus weer met volle teugen genieten vandaag. De buienactiviteit bereikte rond de middag een hoogtepunt en het kwam daarbij tot stofhagel terwijl de noordwestenwind af en toe guur uit de hoek kwam. Na de middag begon het geleidelijk stabieler te worden al moesten we op onze hoede blijven voor diverse buitjes die nog tot omstreeks 19H in de avond bleven opduiken. Het kwik is op 5,9 graden blijven steken en na zonsondergang zorgde de open hemel en wegvallende wind ervoor dat het kwik onderuit ging en blijkbaar bootsten verschillende fietsers deze beweging na. We kwamen uit op 1,0 graden en het was dus ook geen wonder dat het neerslagtotaal van 2,4 mm reeds deels in vaste vorm werd gemeten. 

Vrijdag,  20 januari 2023 

 Enkele actievere buien hebben het tijdens de nacht dan toch nog voor elkaar gekregen in Malderen een sneeuwtapijtje achter te laten. We ontwaakten in een witte wereld bij minima van -0,3 graden en tegen de ochtend viel er zelfs nog een beetje sneeuw bij. Ondanks dit alles was het echter beperkt want meer dan een centimeter lag er niet en het daglicht was nog maar amper in de omgeving doorgedrongen of de boel begon alweer te smelten. De buitjes die daarna volgden bestonden uit natte sneeuw en regen terwijl het grijs was met Stratus fractus en Stratocumulus waartussen de buienwolken verscholen zaten. Er stond een goed voelbare noordwestenwind en er waren een paar vluchtige opklaringen te zien die tijdens de voormiddag de neiging hadden om een beetje talrijker en groter te worden. Dit leverde echter alleen maar een droge periode en wat blauwe kleuren (buiten onze onderkoelde lichamen) op, de zon zelf kregen we slechts heel af en toe te zien. Op de radar waren behoorlijk actieve, indraaiende buiengebieden te zien die aan een trog verbonden zijn, maar deze bleven net ten noordoosten van ons en we konden enkel de donkere luchten zien die geregeld in die richting verschenen en af en toe een paar regendruppels opleverden. Omstreeks 14H30 begon de buienlijn wat meer af te buigen naar het zuidwesten waardoor Malderen er dan toch nog wat van meekreeg maar de neerslag viel volledig als gewone regen. Wat we daarna wel kregen waren fraaie buienluchten met diepblauwe opklaringen en spierwitte buienwolken erin. Een zonnig momentje tussendoor kon nog een kleine thermische opleving naar 6,0 graden realiseren. Na zonsondergang begon de stroming meer naar het noord- noordwesten te kantelen en werd de buienlijn dan toch nog naar het zuiden getrokken zodat we er ook in Malderen mee te maken kregen. Dit zorgde al meteen voor een aantal zeer luidruchtige hagelbuien waarvan de korrels erg groot waren voor een winterse bui, maar sneeuw of natte sneeuw kwam er ook deze keer niet bij kijken. Toen de hagel eruit ging kregen we zelfs niet meer dan gewone regen en voor we het wisten zaten we al aan de achterkant van de buienlijn. Hierin doken eerst een paar opklaringen op maar later trok alles weer dicht met Stratus en Stratocumulus. Voor de gebieden waar sneeuw ligt was deze bewolking een belangrijke bescherming tegen strenge vorst die anders gegarandeerd was opgetreden en in Malderen bleef het kwik zelfs net boven het vriespunt steken. Alle regen, hagel, sneeuw en smeltende sneeuw bleek weer goed te zijn geweest voor een forse 10,6 mm als neerslagtotaal.

Zaterdag, 20 januari 2024

 Tijdens de nachtelijke uren is het kwik op -2,6 graden blijven steken, een stuk zachter dan wat eerst verwacht werd. Bij het aanbreken van de dag viel op dat het lang donker bleef, alsof we weer naar de periode rond kerstmis zijn geteleporteerd. Maar wie buiten keek zag dat er geen sterren meer te zien waren en toen de schemering wat sterker werd, bleek de lucht niet blauw maar grijs te zijn. Blijkbaar heeft zich tijdens de nachtelijke uren dan toch nog een gebied met Stratusbewolking kunnen ontwikkelen waardoor de dag somber en kil begon. De wolken hielden ons de ganse voormiddag in hun sombere greep maar tegen de middag begonnen ze plots op te lossen. Met een naar het zuiden en later zuidwesten ruimende wind werd drogere lucht aangevoerd waardoor de vochtige luchtlaag werd opgeruimd. Het werd terug zonovergoten al moesten we geleidelijk aan meer rekening houden met Cirrus en Cirrostratus die vanuit het zuidwesten begon binnen te drijven. Deze nam na zonsondergang nog verder toe en ondertussen begon het ook weer langzaam op te warmen, al kwam het kwik op geen enkel moment nog boven de 0,3 graden. We konden het voor middernacht nog droog houden en dus stond er nog steeds 0,0 mm op de teller toen de dag eindigde.