Flashback: 22 januari in het verleden

 

Donderdag, 22 januari 2015

Onder een kraakheldere sterrenhemel is het vannacht afgekoeld tot -2,3 graden. Gelukkig stond er geen zuchtje wind waardoor het effect van de vrieskou werd beperkt. Of misschien was die afwezige wind net een ongeluk, want nu waren de omstandigheden opeens ideaal voor mist en laaghangende bewolking. Het duurde niet lang of de weergoden hadden dit inderdaad door, en in een mum van tijd werd er Stratocumulus en Stratus bewolking gevormd. Tijdens de eerste paar uur zorgde dit voor fraaie rijpvorming en konden we het grijze onding dat Stratus heet dus nog door de vingers zien. Maar toen deze rijp weer verdween was het weer zo'n klassieke Belgische winterdag met kilte, smog en ander ongemak die niet snel genoeg voorbij kon zijn. De maxima kwamen maar amper boven het vriespunt uit met 0,3 graden en ook tijdens de namiddag en avond bleef de Stratusbewolking zo hardnekkig dat we nauwelijks werk hadden om dit alles in een verslag te gieten. Met een neerslagtotaal van 0,0 mm was er ook aan deze meting overigens geen werk.

Vrijdag, 22 januari 2016

De regenzones zijn tijdens het tweede deel van de nacht dichterbij gekomen waardoor er in het zuidwesten een dikke band van Stratocumulus was ontstaan met daarboven Cirrus en Cirrostratus bewolking. Ondanks deze bewolking vroor het nog lichtjes bij temperaturen die op -1,9 graden zijn uitgekomen. Eens de Stratocumulus bewolking dichterbij was gekomen, leek het vanuit het zuidwesten weer op te klaren doordat er in die richting alleen maar Cirrostratus en Altostratus te zien was. Dit wilde natuurlijk niet zeggen dat de regenzones het werk hebben neergelegd want ze waren er wel degelijk en voor wie dat niet geloofde waren er nog de blauw uitslaande radarbeelden. Naar de middag toe kwamen we in een gebied tussen de regenzone en de Stratocumulusvelden, waar zich vooral Cirrostratus en Altostratus bewolking ophield. Deze bewolking was erg dun waardoor we toch nog een klein beetje van de zon konden genieten bij gestaag oplopende temperaturen. De sluierbewolking werd langzaam dikker en er verschenen Altocumulus en Stratocumulusvelden onder waardoor er een kille en sombere periode aanbrak. En toen volgde de regen die enkele uren aanhield en een matige intensiteit had. Er werd weliswaar zachtere lucht aangevoerd, maar de regen in combinatie met de aanzwellende zuidwestenwind zorgde ervoor dat het bijzonder guur aanvoelde terwijl het betrokken weertype er ook niet veel aan verbeterde. Tijdens de avond werd het weer droger en rustiger terwijl we rond die tijd de maxima van 5,7 graden optekenden.De regenzone bleek uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 4,4 mm.

Zondag, 22 januari 2017

Het is op veel plaatsen opnieuw tot matige of zelfs strenge vorst gekomen, al leek het in Malderen nog mee te vallen met minima van -5,3 graden. Daar hoorde terug een heldere hemel bij en de zon was er dan ook al vlug bij om het kwik weer op niveau te tillen. In de schaduw hielden het ijs en de rijp opnieuw goed stand door de droge lucht ondanks de positieve maxima van 5,1 graden. Maar daar waar zonlicht aankwam smolt alles vrij snel weg en door het ontbreken van enige wind voelde het zelfs lenteachtig aan. Tijdens de namiddag verscheen er wat Cirrus en Cirrostratusbewolking die zich vooral ten westen en zuidwesten van ons leek te consentreren. Verdere gevolgen bleven echter uit en het bleef aan één stuk zonovergoten van zonsopgang tot zonsondergang. Tijdens het begin van de avond ging het kwik dan weer in vrije val, doch de kern van het hogedrukgebied kwam iets ten zuiden van ons te liggen waardoor er vanuit het westen opeens vochtigere zeelucht binnenstroomde waaraan een flink Stratusveld gekoppeld was. Hierdoor stopte de temperatuursdaling vrij onverwachts rond middernacht en op sommige plaatsen steeg het kwik terug boven het vriespunt. Doordat de aangevoerde lucht deze keer een stuk vochtiger was, ging dit nu wel met dooi gepaard al was het in Malderen zelf nog koud genoeg om het ijs onaangetast te laten.

Maandag, 22 januari 2018

De regen is tijdens het tweede deel van de nacht weer overgegaan in motregen en tijdens de ochtend was het terug droog. Er is gevoelig zachtere lucht binnengestroomd maar we moesten er opnieuw zwaar voor betalen met somberheid en duisternis, hoe diep onze schulden ook mogen zijn. Tijdens de voormiddag volgden er nog enkele perioden van lichte regen maar vanuit het noorden werd het droger waarna we nog een tijdje tegen sombere Altostratus aankeken. Na de middag klaarde het plots op en kregen we een zonnig, lenteachtig intermezzo waarbij het kwik verder steeg van 3,8 naar 9,2 graden. Dit werd echter vrij snel afgestraft met Stratocumulusvelden waardoor de zon weer in een lastig parket kwam. En een lang leven was haar in deze tijd nog niet beschoren. Uiteindelijk was het dan de maan die het van haar overnam en tegen de avond kregen we een afwisseling van opklaringen, Stratocumulusveldjes en Stratus fractus wolken. We sloten af met een neerslagtotaal van 6,8 mm. 

Dinsdag, 22 januari 2019

 De minima van -3,2 graden werden al vroeg bereikt want tegen zonsopgang zat alles reeds vol met isolerende Altostratus bewolking. Hieruit ging het omstreeks 9H30 sneeuwen en uiteindelijk bleken er verschillende banden met zwaardere en lichtere sneeuwval in het front verwerkt te zitten. Het ene moment sneeuwde het licht en dan weer wat harder al bleek het thermisch maar nipt te zijn om sneeuw toe te laten want regelmatig was er een onheilspellend getik te horen tussen de neervallende vlokken. Met maxima van 0,0 graden was dat ook niet verwonderlijk. De laatste band met sneeuwval leverde opvallend dikke vlokken op en daarna bleef het definitief droog. Voor vandaag dan toch want er was reeds een gebied met geclusterde buien onderweg dat nog voor middernacht het westen van het land bereikte. Ondertussen kon het onder een paar schuchtere opklaringen weer tot net onder het vriespunt afkoelen. Het neerslagtotaal was onbekend maar bedroeg waarschijnlijk 3 mm gezien de sneeuwdikte.

Woensdag, 22 januari 2020

 Hoewel de weerberichten matige vorst voorspelden, is het in Malderen beperkt gebleven tot minima van -0,7 graden. Op andere plaatsen in Vlaanderen is het echter wel uitgekomen en werd het erg winters doordat de mist daar ging uitsneeuwen. Maar hier dus niets van dit alles en er viel gewoon motregen terwijl er ondanks de negatieve temperaturen ook geen gladheid aan te pas kwam. Somberheid des te meer want dit was natuurlijk de huis-tuin-en-keuken-Stratus waar mensen met winterdepressie voor huiveren terwijl reisbureaus en valium verdelers er zich net door in de handen wreven. Hoe dan ook, tegen de middag werd de bewolking wat dunner en kregen we dan toch nog een paar opklaringen te zien terwijl er zachtere lucht binnen stroomde die het kwik op 5,0 graden bracht. Maar in de late namiddag greep de bewolking weer om zich heen en begon het terug lichtjes te motregenen. De dag eindigde grijs al hing er nu geen mist meer dankzij het opsteken van een zwak noordelijk briesje. De motregen bleek goed te zijn voor 0,0 mm als dagtotaal.  

Vrijdag, 22 januari 2021

 We bevonden ons tussen regenzones in waardoor we van een vriendelijk en droog weertype konden genieten. De weergoden deden nog een paar pogingen om een bui in elkaar te steken maar uiteindelijk leverde dit slechts wat extra stapelwolkjes op. In de hogere luchtlagen was er dan weer Cirrus en Cirrostratus te zien die verder dus geen gevolgen had. Van winter was niet veel te merken, maar met temperaturen die het met 1,8 tot 6,6 graden voor bekeken hielden was de lente ook nog veraf. De wind was matig en kwam uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. Na zonsondergang zorgde de sluierbewolking die er nog steeds hing voor halo's rond de maan en het koelde ook aardig af onder de open hemel. Al bleef er nog iets van wind staan wat voor luchtmenging en een dus wat afgeremde afkoeling zorgde. Het neerslagtotaal van 1,8 mm bleef in elk geval nog vloeibaar. 

Zaterdag, 22 januari 2022

De dag startte grijs en dankzij de bewolking is het niet kouder dan 3,7 graden geworden. Tijdens de voormiddag leek er wat hoop te zijn op wat opklaringen en misschien zelfs een straaltje zon want we zagen de Stratusbewolking overgaan in Stratocumulus. Dit was een wat apart ogende variant met zeer grote rollen die van noordoost naar zuidwest liepen waarbij de ene kant van elke rol geelachtig kleurde en de andere kant een blauwachtige schijn had. Dit beeld bleven we voor een groot deel van de voormiddag behouden, maar tegen de middag zagen we losse wolkenflarden onder de Stratocumulus ontstaan en daarna begon deze laatste over te gaan in meer egale Stratus. Dit was het begin van een sombere namiddag waarin de lichtinval afnam en de klaagzangen van de getroffen bevolking eronder evenredig toenamen. Gelukkig bleef het wel droog en echt koud was het ook niet met maxima van 6,2 graden bij een nauwelijks voelbaar noordwestelijk briesje. Tijdens de avond veranderde er niets en zagen we de vijftig grijstinten geleidelijk overgaan in evenveel natrium- en LEDlampenoranjetinten. Het neerslagtotaal is uiteraard weer beperkt gebleven met 0,0 mm. 

Zondag, 22 januari 2023

De bewolking heeft tijdens de nacht kunnen stand houden, maar het kwik is er door de koude noordoostelijke wind toch in geslaagd om net onder het vriespunt te kruipen met -1,8 graden als resultaat. De omgeving was lichtjes berijpt maar voor de rest was het een wereld van kilte, somberheid en treurnis waar we niet zomaar van af raakten. De enige hoop konden we putten uit een gebiedje van dunnere bewolking tussen een storing boven Duitsland en het Stratusveld ten westen daarvan in. Dit bereikte al snel Malderen en zorgde voor een blauwe zweem in de lucht en wat meer lichtinval. De zon kregen we echter niet te zien en de bewolking werd al snel weer dikker vanuit het oosten. Het ging om een wat chaotisch wolkendek met flarden eronder, vermoedelijk veroorzaakt door de wind die de opbouw van een egale inversielaag wat tegenwerkte. Dankzij infraroodstraling die doorheen de bewolking kwam, vond er na de middag wat dooi plaats en verdween de rijp op plaatsen die bij helder weer in de zon zouden hebben gelegen. Het kwik piekte daarbij op 1,2 graden. Veel veranderde er voor de rest niet, al konden we rond zonsondergang een zacht getik op de ramen horen. Dit bleek afkomstig te zijn van een mix van lichte sneeuw en korrelhagel die begon te vallen. Maar wie zich aan een aanstaand winterwonderland verwachtte, was al snel een illusie rijker want de neerslag hield maar een kwartiertje aan en uiteindelijk verliep de avond in de zelfde sombere setting waarbij het grijs nu plaats maakte voor een mix van natriumlampen-oranje en ledverlichting-geel. De neerslag was in de verste verte niet meetbaar en we eindigden dus terug met 0,0 mm als dagtotaal. 

Maandag, 22 januari 2024

Het stormweer bereikte tijdens de nacht haar hoogtepunt en tegen het aanbreken van de dag was het dus weer zoeken en sorteren welke tuinmeubelen en andere spullen van wie waren, af en toe opzij duikend voor een zak PMD afval die nog door het luchtruim kliefde. De eerste helft van de voormiddag werd daarbij gekenmerkt door striemende vlagen van regen en motregen waarbij het op sommige momenten nog behoorlijk ging plenzen. Wellicht zat tussen een van die stortbuien het koufront verwerkt want net voor de middag kregen we de typische opklaringen en Cumuliforme bewolking aan de achterzijde van dat front te zien. We kwamen technisch gezien dus in polaire lucht terecht maar daar was op de thermometers niets van te zien. Integendeel, het kwik is tijdens de nacht alleen maar gestegen en het was verbluffend om te zien hoe al het ijs van de afgelopen winterprik tijdens die ene nacht tot het laatste kristal gesmolten is. Zelfs in de beschutting van een plastieken regenton die binnenin bevroren was, is alles weer helemaal vloeibaar geworden. Dit alles dus bij temperaturen die verder opliepen van 8,4 rond middernacht naar 12,4 graden rond de koufront passage. Natuurlijk heeft de krachtige wind in combinatie met de vochtige lucht (hoge dauwpunten) het dooien danig kunnen versnellen. Tijdens de namiddag leek het zowaar lente toen de zon er weer door kwam bij brede opklaringen waarin slechts wat verspreide Stratus fractus wolkjes hingen. Hierbij viel wel de nevel in de lucht op die wellicht door verstoven zeewater kwam, iets wat we vaker zien bij stormweer in Malderen. Deze waas bleef er de hele dag hangen en het zorgde voor een aparte aanblik toen de stralenbundels langs de wolkenflarden een oranje kleur kregen bij zonsondergang. Deze waren overigens weer talrijker geworden al werden ze nog afgewisseld door brede opklaringen. Ook tijdens de avond bleef dit beeld hetzelfde, maar nu met een geleidelijk afzwakkende wind. We eindigden met een neerslagtotaal van 5,0 mm.