Flashback: 24 januari in het verleden

 

Zaterdag, 24 januari 2015

Toen het tijdens het tweede deel van de nacht intens ging regenen, was alle vrees voor ijzel, sneeuw en andere winterellende verdwenen waardoor er een chaotische ochtend met talloze ongevallen volgde. Want ook bij de stortregens die ons letterlijk overspoelden wist zich met alle gemak een flinke laag ijzel te vormen zodat de omgeving er spiegelglad bijlag. Na korte tijd begon de ijzellaag af te smelten, maar toen we er weer van overtuigd waren dat het slipgevaar bijna geweken was begon het opeens intens te sneeuwen en volgden er nog meer ongevallen. De sneeuw hield een paar uur aan en er vormde zich een laagje van enkele centimeters (precieze maximumhoogte in Malderen blijft onbekend). De sneeuw werd geleidelijk minder intens en uiteindelijk werd het weer droog waarbij het zeer langzaam begon te dooien. Het was hierbij waterkoud en de verraderlijke sneeuwsmurrie die de overgebleven ijzelplekken onzichtbaar maakte, zorgde ervoor dat iedere wandeling in de buitenlucht een avontuurlijke onderneming werd. Rond de middag klaarde het op vanuit het westen en kregen we vooral Cumulus, Stratus fractus en Stratocumulus te zien. De zon kwam er af en toe door zodat het grootste deel van de sneeuw en het ijs alsnog wegsmolten bij maxima van 6,9 graden. De wind ruimde van zuidelijke naar noordwestelijke richtingen en we kwamen in zachte zeelucht terecht. Maar de opklaringen wisten later op de avond het kwik alsnog onderuit te halen zodat we meteen weer in de vorst zaten. Wie nu nog niet met gebroken ledematen in het ziekenhuis beland was kreeg vanavond een tweede kans om dat te doen, wat gelukkig niet gebeurde bij het optekenen van het neerslagtotaal van 8,1 mm. Tegen middernacht bereikten we de uiteindelijke minima van -2,4 graden

Zondag, 24 januari 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht is er opnieuw een regenzone voorbij gekomen, maar tegen het ochtendgloren hadden we deze reeds achter de rug en was het opnieuw rustig en droog. Er hing echter nog steeds een sombere, dikke laag Stratusbewolking die in de verste verte geen enkele intentie toonde om op te trekken. Degenen die hoopten op verandering werden op hun wenken bediend toen het begon te motregenen, en voor de anderen was het maar een geluk dat die motregen amper een tiental minuutjes duurde. Voor de rest bleef alles hetzelfde, al leek de grijze kleur het ene moment wat lichter te zijn dan het andere. Positief bij dit alles waren de temperaturen die zich tussen 5,3 en 9,0 graden ophielden waardoor het aangenaam zacht aanvoelde, al moeten we dan wel hopen dat de winterliefhebbers niet meelezen. In Nederland werd er overigens wel geklaagd over kille weersomstandigheden, waarschijnlijk te wijten aan de wind die daar wat krachtiger was dan het nauwelijks voelbare westelijke briesje dat we in Malderen konden waarnemen. Tijdens de avond veranderde er niets, en bleef het betrokken, rustig en droog. De regenzone die afgelopen nacht is voorbijgetrokken bleek uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 1,2 mm.

Dinsdag, 24 januari 2017

De mist is tijdens de nacht dikker geworden en het was nog steeds vorstvrij met temperaturen die op 0,0 graden zijn uitgekomen. De buien die gisteren vergeefs op weg waren naar Malderen, slaagden er in de vroege ochtend dan toch nog in om ons te bereiken waardoor we wat smeltende sneeuw zagen neerkomen. Deze neerslag had een buiig karakter waarbij het meestal droog was, dan opeens begon te sneeuwen en vervolgens weer even plots droog werd. De wind was ook wat aangewakkerd en kwam uit westelijke richtingen. Vooral in de stralenbundels van de wegverlichting zag dit er vrij indrukwekkend uit toen we de mistflarden aan een grote snelheid zagen voorbijgejaagd worden en het met wat fantasie op een sneeuwstorm leek. Maar veel storm was er dus niet aan en met een paar dozijn vlokjes was het ook niet bepaald met een echte sneeuwstorm te vergelijken. Integendeel, we zagen het daglicht in een doodse, sombere en mistroostige wereld terugkeren waarin weinig gebeurde. De temperatuur bleef bijna constant (maxima van 1,0 graden) en het bleef de hele tijd nagenoeg windstil, al zagen we wel een duidelijke piek in de verkoop van prozac tabletten en boekingen van exotische reizen. Overdag veranderde er niets aan het sombere en mist(t)roostige weertype en ook tijdens de avond bleef alles min of meer hetzelfde. Een van de weinige veranderingen die we konden vaststellen is dat de aanlandige aanvoer van zeelucht uit het noordwesten plaats maakte voor een oostelijke stroming, maar in nagenoeg windstille condities was dit ook maar amper te merken. De natte sneeuw en motregen die er tijdens de voormiddag is gevallen bleek niet meetbaar te zijn waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

Woensdag, 24 januari 2018

De opwarming is tijdens de nacht alleen maar verder gegaan waardoor het vanochtend wel zomer leek met minima van 7,5 graden. Al was het dan misschien eerder een jaren zestig- zomer door de grijze hemel die haar opwachting maakte en de erg winderige condities. Ten westen van ons zagen we actieve regenzones liggen die langzaam dichterbij kwamen en weer een afkoeling naar iets normalere temperaturen zullen inluiden. Maar ondertussen was het nog zover niet en warmde het bij veel Stratus en Stratus fractus bewolking op tot 12,9 graden terwijl de zuidwestenwind er uit alle macht bleef aan rukken en sleuren. Na de middag bleek het Stratus wolkendek niet opgewassen te zijn tegen de turbulente stromingen van het oprukkende koufront waardoor er gaten in vielen en we de zon dus meer te zien kregen. Er ontstond nu ook meer onstabiele bewolking zoals Castellanus formaties in de Stratocumuluspartijtjes die voorbij dreven, Altocumulusveldjes en stapelwolken. Dit kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven en omstreeks 21h maakten de opklaringen plaats voor een pittige buienlijn die het een tijdje flink liet plenzen. Dit leverde ons meteen een neerslagtotaal van 3,0 mm op waarna het merkbaar afkoelde. Op de temperatuurskaarten zagen we flinke contrasten tussen het zuidoosten waar het rond de twaalf graden was en het noordwesten waar het meestal rond de zes graden was en de overgang vond plaats op een afstand van minder dan 20 km. De rust keerde na de buien weer al druppelde het af en toe nog een beetje na. 

Donderdag, 24 januari 2019

 De bewolking is blijven hangen en waar er eerst nog voor strenge vorst werd gevreesd/gehoopt is het net weer gaan opwarmen tot een paar tienden onder het vriespunt. Natuurlijk moesten we ons aan een sombere start met grijze Stratus verwachten en het bleef zelfs niet bij die start want de lage wolken voerden duidelijk het hoge woord zodat we met een nog lagere stemming achterbleven. De wind was zwak en kwam uit noordwestelijke richtingen. Kort na de middag was het tot onze verrassing echter opeens helder. Een opklaring is in de nevelige atmosfeer ongemerkt dichterbij kunnen sluipen waardoor deze ons letterlijk overviel. Doch de Stratuswolken gebruikten dezelfde stealth tactieken en de lucht werd dus eensklaps weer omgetoverd naar grijs. Dit spelletje werd nog een paar keer over en weer gespeeld waarna duidelijk werd dat de opklaringen dat het eerste beu waren en het dus definitief grijs werd. Er viel zelfs wat natte sneeuw of motregen en het was wachten tot een eind in de avond alvorens het dan toch nog voorzichtig ging opklaren en we wazig de maan konden ontwaren tussen de nevelslierten. Het koelde nu vrij snel af naar de uiteindelijke minima van -2,8 graden al is het landschap overdag al een deel van haar winterse schoonheid kwijtgespeeld bij de eerdere maxima van 2,7 graden. Het neerslagtotaal is op 0,0 mm blijven steken.

Vrijdag, 24 januari 2020

 Ook vandaag bleef het door de bewolking vorstvrij, al werd er hier en daar toch nog met of zelfs onder het vriespunt geflirt. In Malderen kwam het kwik uit op 1,1 graden. Overdag was het opnieuw kommer en kwel onder het sombere Stratusdek dat het land nu toch al verschillende dagen in haar greep had. Daar waar we tot eergisteren nog af en toe getrakteerd werden op sfeervolle misttafereeltjes of een pico- opklaring krijgen we nu letterlijk en figuurlijk de meest duistere kant van de winter te zien. Ook de regenliefhebbers bleven in de kou staan want op wat verdwaalde motregen na bleef het droog en de zwakke noordenwind was ook niet meteen iets dat de adrenaline door onze bloedvaten joeg. Net zo min als de maxima van 2,5 graden. Tijdens de avond bleef alles hetzelfde en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,2 mm. 

Zondag, 24 januari 2021

 De regen- en sneeuwzone heeft ons land definitief langs de achterdeur verlaten waardoor we een fraai, lichtjes aangesuikerd winterlandschap aantroffen dat baadde in het zonnige ochtendlicht. Opklaringen lieten het afkoelen tot -0,7 graden. Er hing wat Cirrus- en Cirrostratus bewolking die vanuit het west- zuidwesten toenam op nadering van een volgende storing die er op de satellietbeelden best indrukwekkend uitzag. Hoewel de bewolking zich op deze beelden erg snel leek uit te breiden, konden we nog tot eind na de middag van fraai en zonnig winterweer genieten bij maximaal 2,3 graden en was het pas omstreeks 14H dat de zon echt de duimen moest leggen tegen de oprukkende Altostratusbewolking die inmiddels was verschenen. Na zonsondergang vielen de eerste druppels maar dan ging de neerslag opnieuw over in sneeuw die eerst matig was en dan wat feller werd op passage van een buienlijntje. Binnen de kortste keren zaten we echter reeds aan de achterzijde van deze lijn en werd het droog. De sneeuw smolt grotendeels weg en het was dus geen herhaling van de winterse taferelen die we gisteren en vanochtend konden aanschouwen. 

Maandag, 24 januari 2022

Na de opnieuw erg sombere tweedaagse die we achter de kiezen hebben, is het tijdens de nacht eindelijk weer gaan uitklaren. De resterende wolken bestonden uit Stratocumulus en Stratus fractus terwijl er vanuit het zuiden uitgestrekte gebieden van heldere lucht onze richting uitkwamen. Niettemin nam het wat tijd in beslag om de wolken opgeruimd te krijgen en was het al bijna middag toen we echt van ononderbroken zonneschijn konden genieten. Wat er nog overbleef van bewolking bestond vooral uit Cumulusachtige wolkenflardjes die af en toe voorbij dreven en uiteindelijk ook begonnen te verdwijnen. De opklaringen bleven dus breed en de zon was dan ook nog niet lang onder of het kwik maakte een zodanige sprong dat er overal ijs begon te ontstaan. Geen wonder dat we de minima van -2,2 graden nu pas bereikten en dat terwijl het overdag bij maxima van 7,4 graden en slechts een zwakke noordelijke wind eerder aan lente deed denken. Tot neerslag is het uiteraard niet meer gekomen en we sloten dus af met 0,0 mm als dagtotaal. 

Dinsdag, 24 januari 2023

Ook vandaag vielen we weer helemaal ten prooi aan grijze somberheid en was het opnieuw een uitdaging om meer van hetzelfde met andere woorden te kunnen omschrijven. En verandering die wel merkbaar was, is het gestaag dalen van de temperatuur doordat het hardnekkige wolkendek haar warmte geleidelijk is gaan uitstralen in het infrarood spectrum. De dagelijkse gang veranderde daar weinig aan en helemaal op het einde van de dag werd er zelfs weer wat ijs gevormd. Voeg daarbij nog eens een gure noordoostenwind en het was zeker geen pretje om in de buitenlucht te vertoeven, ook al was het nog droog. De weerberichten hielden de mogelijkheid op opklaringen tijdens de namiddag open, maar toen het zover was bleek daar niets van in huis te komen en enkel omstreeks 16H30 zagen we de Stratus gedurende 10 minuten overgaan in Stratocumulus waarvan de compartimenten wel nog zo dicht op elkaar zaten dat er geen blauwe lucht te zien was. We moesten het stellen met maxima van 3,5 graden die door het afkoelingseffect van de wolken al vroeg werden bereikt. De minima van 1,2  graden rolden pas op het einde van de avond uit de bus. Tijdens de avond bleven de omstandigheden min of meer hetzelfde waarbij de wind voelbaar bleef en het neerslagtotaal in de droge omstandigheden weer op 0,0 mm bleef steken.

Woensdag, 24 januari 2024

De bewolking is tijdens de nacht weer dunner geworden, of ze heeft in elk geval plaats gemaakt voor Altostratus waar we eerst met veel Stratus en Stratocumulus te maken hadden. Dit alles zorgde voor een droog weertype en meer lichtinval terwijl het nog steeds zacht was met temperaturen die zich tussen 9,0 en 13,3 graden ophielden. Vooral rond en na de middag begon er een waterzonnetje door te breken en tijdelijk ging de bewolking zelfs over in Cirrostratus waardoor de lucht lichtblauw kleurde met de typische contrails van vliegtuigen erin. Er ontstonden Cumulusachtige wolkenflardjes onder waarachter de zon af en toe wegdook maar voor de rest zag het er vriendelijk uit en de west- zuidwestelijke wind schakelde ook een tandje terug tussen al het stormgeweld van de afgelopen (en wellicht komende) dagen. Tijdens de namiddag begon de bewolking weer aan te dikken en leek het erop dat we weer regen zouden krijgen maar kort voor zonsondergang klaarde het plots weer op vanuit het westen wat nog net op tijd was om de zon te zien ondergaan. Dit gebeurde overigens niet met bijzondere schemeringskleuren en andere effecten waardoor er wellicht niet veel mensen zijn die hun camera hiervoor hebben boven gehaald. De avond verliep daarna half tot lichtbewolkt met vooral Cirrostratus, Altostratus translucidus en hier en daar een wolkenflard of een Stratocumulusveldje. Het bleef rustig en we eindigden met een neerslagtotaal van 1,8 mm.