Flashback: 25 januari in het verleden

 Zondag, 25 januari 2015

Hoewel niet zo extreem als gisterenochtend, lag de omgeving er vanochtend op verschillende plaatsen weer gevaarlijk glad bij met minima van -0,9 graden. En het was net dat onverwachte karakter van de ijsplekken dat ervoor zorgde dat onze ongevallenverzekeringen weer flink aan het werk werden gezet vandaag. Pas tegen de middag was het gevaar grotendeels geweken maar een aangenaam lenteweertje werd het zeker niet. We bleven onder een flinke laag Altostratus gevangen zitten waar tijdens de voormiddag nog 6 regendruppels uitvielen. Na de middag ging de bewolking over in Altostratus translucidus met Stratus fractus eronder en ook een dunne laag Stratocumulus op sommige plaatsen. De grondwind en de onderste wolken kwamen uit het westen voor zover die wind voelbaar was, en in de hogere luchtlagen ruimde de wind steeds verder naar het noorden met de hoogte. Soms waren er ook undulatus en asperatus structuren te zien in de Altostratusbewolking waardoor het er best wel fraai uitzag. De zon wist er zich af en toe tussen te wringen maar veel warmte gaf ze niet en dat zagen we ook op de thermometers die het bij 5,2 graden voor bekeken hielden. De bewolking werd tijdens de avond geleidelijk weer dikker en na zonsondergang begon het opnieuw te druppelen. Veel stelde het niet voor (het dagtotaal bleef steken op 0,0 mm) maar toch waren de druppels op sommige momenten zeer dik en leek het soms alsof er forse, zomerse stortbuien in de buurt hingen. Op andere momenten leek het kletterende geluid van de druppels hagel of een mengeling met ijsregen te verraden. Het was ondertussen ook windstil waardoor er een aparte sfeer hing tijdens de laatste uren van het etmaal.

Maandag, 25 januari 2016

Het leek wel alsof de weergoden zout in de wonden van de werkmens wilden strooien: na het uitermate sombere weekend dat we achter de rug hadden, bleek de hemel vanochtend helder te zijn op wat Cirrostratus bewolking na, en het voelde ook nog eens aangenaam zacht aan bij minima van 5,6 graden waardoor die werkmensen met hun zoutwonden op het punt stonden om een prachtige lentedag te missen. Hun vrees bleek inderdaad werkelijkheid te worden, want het werd een schitterende lentedag zoals we ze nog maar zelden hebben meegemaakt in deze tijd van het jaar. De weinige bewolking die er hing bestond uit Cirrus en Cirrosstratus die zich vooral in het zuidwesten ophielden terwijl er een zacht briesje uit zuidwestelijke richtingen stond. We haalden absurde maxima van 16,1 graden bij overvloedige zonneschijn. Tegen de avond begonnen de aan een koufront verbonden wolkenbanden dichterbij te komen, maar het enige resultaat was een adembenemende zonsondergang toen deze sluierwolken bloedrood oplichtten bij de ondergaande zon. Ook de Altocumulusbanken die ondertussen op de proppen waren gekomen, deden hun bijdrage aan dit prachtige kleurenpalet. Na het intreden van de duisternis bleef het erg zacht, wat deels te wijten was aan luchtmenging door de verder aantrekkende wind. De bewolking zelf werd tijdelijk weer dunner doordat de Altocumulusveldjes verdwenen. Het bleef dus nog droog en we konden afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.

Woensdag, 25 januari 2017

Brede opklaringen zijn tijdens de nacht het land ingetrokken waardoor het op veel plaatsen tot matige vorst is gekomen. Althans dat is hetgene dat we in een weersverslag zouden schrijven op basis van de weersvoorspellingen die tot gisteren de ronde deden. In werkelijkheid bleken het immers brede wolkenvelden te zijn terwijl het op veel plaatsen tot een matige stemming is gekomen, en dan vooral bij de winterliefhebbers die hun schaatsbanen langzaam maar zeker zagen wegkwijnen bij temperaturen die niet eens beneden 0,1 graden zijn gezakt in Malderen. De bewolking bestond opnieuw uit de vertrouwde Stratus en het was rustig en droog bij een nauwelijks waarneembaar oostelijk briesje. Veel zon hoefden we tijdens de voormiddag dus niet te verwachten en toen er in de namiddag een gebied met drogere lucht en opklaringen vanuit het oosten de Lage Landen binnentrok, zagen we ook al niet veel veranderen buiten het wat dunner worden van de bewolking. Deze weersverandering ging wel gepaard met een flinke afkoeling waardoor het op veel plaatsen in de loop van de dag weer is gaan vriezen en de maxima van 2,0 graden dus al voor de middag werden bereikt. Ook in Malderen troffen we weer overal bevroren plassen aan terwijl het vanochtend nog een zompige en natte boel was. Tegen zonsondergang deden de opklaringen dan een overtuigende poging om binnen te vallen waardoor we als zonneliefhebbers haast onze schoenen konden opeten van frustratie. De winterliefhebbers waren echter   n en al enthousiasme door de snelle afkoeling, althans degenen die niet naar het weerbericht voor de komende week hebben gekeken. Door de laattijdige aankomst van de opklaringen na een bewolkte dag werden de minima pas tegen middernacht bereikt met -2,3 graden. De wissel der luchtsoorten heeft opnieuw geen neerslag opgeleverd waardoor de sneeuwliefhebbers met lege handen en een 0,0 mm aanwijzende pluviometer hun dag ten einde zagen lopen.

Donderdag, 25 januari 2018

Het was een stuk frisser maar nog steeds zacht voor de tijd van het jaar met minima van 6,5 graden. Er hingen opklaringen waardoor we de maan af en toe konden zien en de wind is wat afgezwakt in deze 'polaire' luchtsoort. Overdag volgde een rustig weertype met af en toe opklaringen en veel sluierbewolking (Cirrostratus, Altostratus) terwijl er in de onderste luchtlagen stapelwolken werden gevormd die zich opvallend in een rij langs de westelijke horizon leken te organiseren. De Altostratus werd dikker en er dreven ook velden castellanus en Stratocumulus onder waardoor het er onstabiel uitzag. Maar het bleef droog bij een zwak waterzonnetje terwijl het opwarmde tot 9,3 graden. De zwakke wind kwam uit westelijke tot noordwestelijke richtingen. Het zag er somber en grijs uit alsof er geen eind zou aan komen maar tegen zonsondergang stond de hemel opeens in vuur en vlam en leek de zon dus toch een doorgang naar het sombere Vlaanderen gevonden te hebben. Maar we kregen haar niet rechtstreeks te zien en toen we onze camera's vastgrepen was het weer even grijs en somber als voordien. Hebben we dit dan gedroomd? Nee, want op de satellietbeelden zagen we bevestiging van deze opklaringen die duidelijk geen fantoom waren en dus echt vanuit het westen binnendreven. Wie geen satelliet had, kon het later ook met eigen ogen zien toen de maan en de sterren zichtbaar werden, al hadden we daar als zonneklopper natuurlijk niks aan en de winterliefhebber zal opnieuw het vriesvak van de frigo moeten induiken om zijn /haar geliefde ijskristallen te kunnen vinden ondanks de open hemel. Voor de waterliefhebbers volstond een wandeling door de zompige weilanden ondanks het dagtotaal van 0,0 mm. 

Vrijdag, 25 januari 2019

 Na middernacht is het nauwelijks verder afgekoeld. De minima werden vrij vroeg bereikt met -3,6 graden en er dreef regelmatig Stratusbewolking voorbij terwijl er tijdens de vroege ochtend ook wat mist is ontstaan. Daarna zorgde het warmtefront voor lichte regen en motregen terwijl het verder opwarmde naar 4,3 graden onder een sombere hemel. We kregen afwisselend Stratus en Nimbostratus bewolking te zien en tegen de avond werd het weer wat droger. Ook nu koelde het nauwelijks af daar de west- noordwestelijke wind ons steeds dieper in de zachte zeelucht wist te duwen. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 1,1 mm.

Zaterdag, 25 januari 2020

 Het waren gouden tijden voor psychiaters, reisbureaus en zonnebankcentra want ook vandaag bleef de belegering van somberheid en duisternis onverminderd aanhouden. Grijze Stratuswolken bleven de dienst uitmaken, er werd ons geen seconde zonlicht gegund en om het allemaal nog wat erger te maken hielden de temperaturen zich net boven het vriespunt op met -0,1 tot 3,4 graden. Hierdoor werden zowel de winterliefhebbers, koukleumen als lijders aan winterdepressie tot het uiterste op de proef gesteld. Er leek ook nog eens voortdurend een soort van nattigheid of fijne mist uit de bewolking neer te dalen waardoor het niet echt droog was te noemen terwijl de regenliefhebbers toch nog vergeefs met een gedrogeerde blik naar hun lege pluviometers zaten of lagen te staren. Hier en daar kwam er misschien nog een tiende van een millimeter in door condens en in Malderen kwamen we uit op 0,0 mm. Tegen zonsondergang werd het interessanter toen er wat mist begon te ontstaan. Hierdoor konden de fotografen letterlijk en figuurlijk nog eens in actie schieten met tot de verbeelding sprekende m(i)(y)stieke portretten van wat overdag nog een ideaal decor voor een horror- of oorlogsfilm kon geweest zijn. Het kwik bleef boven het vriespunt steken waardoor er gelukkig niet teveel horror bij kwam met al dat neerslaande vocht. 

Maandag, 25 januari 2021

We zijn in onstabiele zeelucht terecht gekomen, en naast opklaringen was er dus ook ruimte voor een aantal buien en wolkenvelden. Van de sneeuwzone die afgelopen nacht passeerde was niet veel meer te zien want de zeelucht was natuurlijk een stuk zachter en de minima waren met 1,2 graden niet bepaald gunstig om een sneeuwdek in stand te houden. Vooral tijdens de voormiddag waren er brede opklaringen al zagen we in de verte ten noorden en westen van ons wel wat stapelwolkjes hangen. Tegen de middag wisten deze zich zodanig te organiseren dat er een dreigende buienlucht kwam opzetten en het ook in Malderen eventjes ging plenzen. Maar de bui verdween net zo snel as ze verschenen was. Het vervolg was zonneschijn en terug een mooi uitzicht op de polaire wolkenluchten die nog steeds ons deel waren. Het kwik piekte op 5,3 graden en er stond een west- zuidwestelijk briesje dat eerder aan de zwakke kant was. Naar de avond toe nam de buienactiviteit af en werden de opklaringen steeds breder. Het bleef nu rustig en droog waardoor het neerslagtotaal van 0,0 mm reeds een feit was. 

Dinsdag, 25 januari 2022

De torenhoge inflatie heeft blijkbaar ook al zijn weg tot het weersgebeuren gevonden, want we kregen weer een flink gepeperde factuur voorgeschoteld voor het zonnige dagje dat we gisteren konden meepikken. En het was meteen in de duurste valuta dat we het moesten afbetalen, namelijk Stratus in haar meest duistere, sombere en saaie vorm. En als extra transactiekost moesten we ook nog eens afrekenen met een erg koude start want de opklaringen van gisteren lieten het nog afkoelen tot -3,1 graden waardoor er overal ijs en rijpresten lagen. Overdag warmde het maar langzaam op en het bleef erg kil. Wel leek de bewolking tegen de middag iets dunner te zijn en deze keer was het geen illusie want wie zonnepanelen had liggen kon inderdaad vaststellen dat het diffuse licht enkele tientallen watt meer opbracht dan op gelijkaardige Stratusdagen die we vorige week gekend hebben. En het bleef ook droog met op geen enkel moment motregen wat eveneens op een dunner wolkenpakket wees. Hoe dan ook was alles daarmee gezegd en die paar extra watt aan elektriciteit zagen we bij de apothekers in het land vooral naar het afrekenen van antidepressiva via een bankcontact toestel vloeien. Pas op het einde van de namiddag leek er wat verandering te komen en ging de bewolking over in een vorm van Stratocumulus met zeer grote rollen die van noord- noordwest naar zuid-zuidoost liepen. Deze waren zo massief dat er maar vier exemplaren over het hele luchtruim pasten, en het is een verschijnsel dat we de voorbije paar weken al vaker hebben gezien. De ori ntatie van deze banden gaf aan dat het wind uit het west- noordwesten kwam maar ze was fysiek niet voelbaar. Net als toen leverde dit overigens geen hoop op beterschap op want de zon kregen we niet te zien en uiteindelijk zagen we het daglicht nog maar eens in een vergrijsde wereld van treurnis en kilte wegebben waarna straatlampen, serreverlichting en overgebleven kerstverlichting er met de moed der wanhoop nog een vrolijke kleurentint aan probeerden te geven. Warmer dan 3,1 graden is het niet meer geworden, maar van de andere kant konden we het wel de hele dag droog houden met 0,1 mm als eindtotaal (condens). 

Woensdag, 25 januari 2023

Het saaie en grijze weertype was ook vandaag weer een vast gegeven. De Stratusbewolking hield ons nog steeds in haar greep en het zeer langzame afkoelingsproces zette zich nog steeds verder waardoor er in de loop van de dag meer en meer ijs werd gevormd. De maxima van 1,0 graden werden dan ook al vroeg bereikt. Nochtans zijn er veranderingen op til doordat er regenzones in aantocht zijn (een warmtefront en koufront die elkaar vrij snel zouden opvolgen) zodat het eentonige en grijze weertype eindelijk zal worden opgeruimd. De eerste tekenen daarvan kwamen er tijdens de avond in de vorm van motregen die zich vanuit het westen begon uit te breiden over het ganse land. Maar wellicht was er boven het Stratus wolkendek ook al een en ander zichtbaar in de vorm van prefrontale bewolking. Hoe dan ook, de motregen viel bij negatieve temperaturen en deze ging dus op veel plaatsen aanvriezen met alle gevolgen van dien en waarbij we dus van geluk konden spreken dat de avondspits al grotendeels voorbij was toen het op grote schaal begon te ijzelen. De minima werden rond het moment van de eerste motregen bereikt met -1,3 graden waarna het weer langzaam wat ging opwarmen. Het kwik bleef echter nog lange tijd net onder het vriespunt steken waardoor de aanvriezende motregen voor een groot deel van de nacht voor problemen bleef zorgen. De neerslag was met 0,0 mm nog niet meetbaar, maar dat kwam mogelijk doordat ze op de pluviometer aanvroor.

Donderdag, 25 januari 2024

Het is tijdens de nacht lichtbewolkt gebleven met nu vooral Cirrostratuswolken, wat Stratocumulus en contrails in de lucht. Het leek het begin van een mooie winterdag te worden maar tijdens de voormiddag werd het al snel nevelig en later ontstond er overal dikke Stratus bewolking waaruit het ging motregenen. En zo werd het dan toch nog een dag om snel te vergeten waarbij duisternis, miezerigheid en somberheid de plak zwaaiden. De nog steeds zachte temperaturen (4,1 tot 10,9 graden) waren hierbij een magere troost of juist vloeken in de kerk voor al die wintersporters welke eergisteren de ijsvloer onder hun vers geslepen schaatsen zagen verdwijnen nadat de sneeuwmannen de uittocht van Thialf met een wel erg diepe buiging begroetten. Tijdens de namiddag veranderde er weinig aan deze troosteloze toestanden maar omstreeks 16H vonden ze hierboven dat het welletjes is geweest en probeerden ze ons te entertainen door er een aantal vlaagjes van gewone regen met dikkere druppels doorheen te mixen uit een chaotische ogend wolkendek. Ook na zonsondergang kregen we daar nog geregeld mee te maken al stelde het niet zo heel veel voor en bleef het neerslagtotaal op 0,8 mm steken.