Flashback: 26 januari in het verleden

 

Maandag, 26 januari 2015

We stonden vanochtend oog in oog met een wolkenband waarin een koufront verweven zat. Het beloofde dus een gure, regenachtige winterdag te worden maar toch pakte het weer heel anders uit dan je bij zo'n omstandigheden zou verwachten. Kort na zonsopgang vormde zich namelijk nevel en mist die steeds dikker werd tot je op een gegeven moment bijna geen hand voor ogen kon zien. Het zicht was op sommige plaatsen beperkt tot amper een tiental meter waardoor het vanop hoge gebouwen leek alsof we door een bodemloze wolkenruimte zweefden. Ondertussen dwarrelde er een fijne nevel van minuscule druppeltjes neer die geleidelijk overging in motregen die zeer dicht was. Tijdens dat proces konden we uiteindelijk toezien hoe de mist vlak boven de grond oploste maar op enkele meters hoogte bleef hangen. Samen met de doodse stilte die er hing zorgde dit voor een bizar uitzicht en sfeer daar we nu opeens enkel de voeten van huizen en andere gebouwen konden zien die in de wolken verdwenen. Na een tijdje steeg de bewolking verder op en konden we steeds meer zien in een weliswaar nog steeds nevelige omgeving. Halverwege de namiddag sloeg het weer opeens om en werd de doodse stilte verbroken door een krachtige wind die opstak en van zuidwestelijke naar noordwestelijke richtingen ruimde. Tijdens dit proces vielen er eerst een paar buitjes en zagen we vervolgens het zicht in horizontale richting spectaculair toenemen op zeer korte tijd. Boven ons verschenen stapelwolken en later ontstonden er opklaringen waarbij de wolkenflarden van de oplossende Stratus aan een duizelingwekkend tempo werden voortgejaagd. Na zonsondergang dreven er brede opklaringen binnen en koelde het versneld af al lijkt vorst niet aan de orde te zijn daar het kwik tegen middernacht op de uiteindelijke minima van ... graden bleef steken. We sloten af met een neerslagtotaal van ... mm.

Dinsdag, 26 januari 2016

Het koufrontje heeft tijdens de nacht voor extra bewolking gezorgd waardoor de dag een erg sombere start maakte. Neerslag kwam er echter nauwelijks aan te pas en dankzij de bewolking was het nog steeds erg zacht met minima van 8,7 graden. Een groot deel van de voormiddag stond in het teken van laaghangende Stratus bewolking, doch vanuit het westen dreven uiteindelijk opklaringen binnen. De resterende bewolking bestond uit Stratus fractus die zich aftekende tegen een diepblauwe lucht en in het westen wat Cirrus en Cirrostratus bewolking. Het was deze laatste die uiteindelijk van betekenis zou worden, maar voor het zover was konden we nog genieten van vriendelijk, zonnig voorjaarsweer waarbij het opwarmde tot 12,3 graden. Na de middag begonnen de hogere luchtlagen dan vol te lopen met de Cirrostratus bewolking die geleidelijk dikker werd en overging in Altostratus. De bewolking was niet helemaal aaneengesloten en hier en daar waren er strepen blauwe lucht die overbleven. Het leek wel alsof een kunstschilder met zijn penseel een paar uithalen heeft gedaan over het blauwe doek. Eigenlijk was het een beetje zonde dat het niet met verf gedaan was, want deze zou nu heel snel gedroogd hebben bij de flink aantrekkende zuidwestenwind die vooral naar de avond toe brutaal begon uit te halen. Ondertussen verschenen er ook lange, sigaarvormige Altocumulusbanden onder een dikkere massa Altostratusbewolking die dreigend dichterbij kwam vanuit het westen. Het raakte na zonsondergang al snel overtrokken, en omstreeks 19H30 begon het te regenen terwijl de wind steeds verder aanzwol. Het was maar een geluk dat het erg zacht bleef waardoor de scherpste kantjes van dit ruige en gure weertype er toch nog afgeschaafd werden. Veel stelde de neerslag desondanks niet voor, het dagtotaal is op 0,0 mm blijven steken.

Donderdag, 26 januari 2017

Het is tijdens de nacht helder gebleven waardoor het verder is afgekoeld tot -3,0 graden. Er werd behoorlijk wat ijs gevormd doordat de droge oostenwind nog lichtjes is blijven verderwaaien en het windchill effect danig vergrootte. Dankzij de heldere lucht konden we echter op een enthousiast winterzonnetje rekenen en was de somberheid van de afgelopen dagen weer (tamelijk) snel vergeten. Net als vorige week kregen we terug met negatieve dauwpunten te maken ondanks de temperaturen die overdag nog naar 2,0 graden stegen. Zo kon het ijs weer de ganse dag aangroeien en krijgen de schaatsers op veel plaatsen vandaag en morgen nog een laatste kans om hun kunsten ten toon te spreiden zonder teveel tijd te verliezen aan het redden van hun door het ijs gezakte companen. Buiten een paar condensatiestrepen was er geen bewolking te zien op een paar Cumulus fractus wolkjes na die zich rond de middag onderanderen boven Brussel vormden. Deze verdwenen tegen de avond weer en er volgde een schitterende zonsondergang waarvan de speciale kleuren deels toe te schrijven zijn aan de uitzonderlijk lage temperaturen in de Stratosfeer (tot -80 graden en lager). Na zonsondergang daalde het kwik snel onder het vriespunt, al zorgde de niet volledig weggevallen zuidoostenwind voor luchtmenging waardoor de vorst wellicht beperkt zal blijven. Het windchill effect bleek echter zeer gunstig te zijn voor de aangroei van het ijs.

Vrijdag, 26 januari 2018

Na een rustige en vrij zachte nacht met minima van 3,7 graden hing er vanochtend nog veel sluierbewolking. Deze hoorde bij de zwalpende storing die gisteren gelijkaardige bewolking over de Lage Landen heeft gezonden. De storing leek zich in twee delen op te splitsen en in de loop van de dag kwamen we daar tussen te liggen waardoor we weer eventjes konden genieten van een vleugje zonneschijn terwijl het bij een zwak zuidwestelijk briesje kon opwarmen tot 7,9 graden. De verwennerij was echter van korte duur want in de loop van de namiddag kwam de sluierbewolking weer massaal opzetten vanuit het westen en zuidwesten (Altostratus) al bleef het zo goed als droog. Het koelde slechts langzaam af onder het isolerende wolkendek en we sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 26 januari 2019

 Somberheid en druilerige miezer waren vandaag opnieuw ons deel waarbij de zachte temperaturen slechts een magere troost waren. De minima zijn op 4,3 graden uitgekomen en de bewolking bestond uit Stratus en Stratus fractus. Het warmtefront dat gisteren over ons is getrokken, schampte de Lage Landen vanuit het noordwesten waardoor we ook vandaag af en toe motregen of lichte regen kregen. De maxima kwamen uit op 8,4 graden en de noordwestenwind was bij momenten vrij krachtig. Kort na de middag waren er nochtans een paar schuchtere opklaringen maar meer dan een paar Olympische seconden zonneschijn leverde dit niet op. Na zonsondergang kwamen we meer en meer onder de invloed van een naderend koufront waardoor men in Nederland reeds met buien kon kennismaken terwijl later ook in Malderen af en toe dikke druppels tussen het gemiezer opdoken. Maar met een neerslagtotaal van 2,4 mm kunnen we nog lang niet van Bijbelse toestanden spreken. 

Zondag, 26 januari 2020

 Het leek vandaag wel een soort van D-day voor de vele mensen die er min of meer doorheen zaten na de eindeloos sombere periode die we achter de rug hadden. De zon scheen volop, het was op wat Cirrusbewolking na helder en met temperaturen die niet beneden 1,9 graden zakten had het iets lenteachtigs. Want in deze omstandigheden zou je nu een witberijpte wereld verwacht hebben. Maar of we echt blij moesten worden met die opklaringen was een ander verhaal want dit was allemaal het werk van een naderende regenzone die de atmosfeer van alle laaghangende Stratusbewolking heeft gestript. In elk geval konden de regenliefhebbers dan toch al een vreugdedansje maken want die zullen zich zeker niet vervelen de komende dagen volgens de weerkaarten. Maar voorlopig konden we onze batterijen inclusief die van de elektrische wagens nog eens opladen met het zonnige tussendoortje dat ons te beurt viel. Het kwik steeg naar 10,1 graden en er stond een zuidwestelijk briesje. Toch was het niet echt zonovergoten want er dreef regelmatig Stratus en Stratocumulus voorbij. Omstreeks 16H begon er vanuit het zuidwesten meer en dichtere Stratus binnen te schuiven en deze werd gevolgd door opklaringen waarna er opeens meer uitgestrekte en aaneengesloten Stratocumulusvelden begonnen op te zetten. Dit was de eerste voorbode van een natte en zachte periode en later op de avond kregen we hier zelfs al wat regen van bij een langzaam aanwakkerende wind. Het dagtotaal werd tot 0,0 mm aangevuld en het koelde door de binnenstromende zachte zeelucht nog maar amper af. 

Dinsdag, 26 januari 2021

Na een zonnige en frisse start bij minima van 0,7 graden begon er sluierbewolking (Cirrostratus) binnen te drijven vanuit het westen. Deze bewolking was er al vroeg bij waardoor het nog oranje zonlicht erop weerkaatste wat voor een wat aparte gloed zorgde tijdens de vroege uurtjes. Ze leek regen aan te kondigen, maar op de satellietbeelden was mooi te zien dat het een storing betrof die zich enkel in de hoogte manifesteerde. Tegen de middag zagen we de lucht vanuit het westen dan ook weer blauwer worden en het werd bij een slechts zwak zuidwestelijk briesje dan ook weer een prachtige winterdag, ideaal voor lange wandelingen en fotografie. Het kwik steeg naar 6,6 graden en er vormden zich wat vormeloze wolkenflarden door de thermiek die het zwakke winterzonnetje nog kon opwekken. Tegen het einde van de namiddag begon er dan toch nieuwe Cirrostratus en Altostratus binnen te drijven vanuit het west- zuidwesten met een paar Altocumulusbankjes erbij. Dit zorgde voor fraaie uitzichten toen het licht tegen de avond een warmere kleur begon te krijgen en de fotografen onder ons konden dus maar beter zien dat ze nog een reservebatterij bij zich hadden. De bewolking bracht nog geen verdere gevolgen met zich mee en zo konden we de dag afsluiten met een droog neerslagtotaal van 0,0 mm. Wel nam ze geleidelijk verder toe wat de afkoeling later op de avond afremde waardoor de kans op nieuwe nachtvorst eerder klein lijkt te zijn. 

Woensdag, 26 januari 2022

De eindeloze tunnel van depressie en somberheid bleef ook vandaag in een schijnbare cirkel verder lopen. Het waren weer dezelfde Stratus wolken die we de voorbije weken zo dikwijls gezien hebben en de dikke Stratocumulusrollen die gisteren nog even de indruk wekten dat alles begon open te breken waren weer verdwenen. Op de koop toe kregen we ook nog eens fijne motregen te verwerken uit het wolkendek dat blijkbaar weer dikker was dan gisteren. Al was het in zodanig kleine hoeveelheden dat je er zelfs op de fiets niet nat van werd. Door de bewolking en een iets zachtere luchtaanvoer zijn de minima positief gebleven met 1,6 graden en met een langzaam aantrekkende noordwestenwind werd er ondertussen steeds zachtere zeelucht aangevoerd. In deze zachte lucht zit ook nog een regenzone verwerkt, maar die staat voor morgen op het programma en vandaag zagen we dus vooral weersveranderingen naar aanloop van diens aankomst. De aantrekkende wind en oplopende temperaturen waren er enkelen van en hier en daar zijn ook meldingen van opklaringen opgedoken, hoe verder naar het noordwesten van de Benelux, hoe vaker dit verschijnsel werd waargenomen. In Malderen was dit vooralsnog niet het geval al kan het zijn dat een enkele opklaring later in de avond van de duisternis heeft kunnen profiteren om ons luchtruim ongezien binnen te dringen. Wat we wel weer goed konden zien was het lage neerslagtotaal van 0,0 mm en de temperatuur die rond de maxima van 3,6 graden bleef schommelen. 

Donderdag, 26 januari 2023

Tijdens de ochtend viel er nog steeds motregen maar het ijzelgevaar leek geweken te zijn bij ondertussen weer licht positieve temperaturen. Op plassen en kleine watermassa s was nog wel ijs te zien maar op de wegen en pleinen leek alles er weer normaal bij te liggen. De weersveranderingen ten spijt keken we tijdens de ochtend nog steeds tegen een egaal grijs Stratusdek aan waaruit het nu dus motregende en sommigen de situatie maar al te graag zouden ruilen voor de versie die we de afgelopen dagen hadden zonder neerslag. Maar dat kan nu eenmaal niet en we moesten dan maar vooruit kijken naar de opklaringen die ons later zouden bereiken. In theorie dan toch want de bewolking bleef uiteindelijk hangen en ook na een periode van wat intensere regen veranderde er niet veel. Pas op het einde van de namiddag zagen we de bewolking overgaan in een chaotische mengeling van Stratus fractus en Stratocumulus die duidelijk meer licht en soms zelfs blauwe tinten door liet. Van opklaringen was daarbij echter nog steeds geen sprake, laat staan zonneschijn. Een noordoostelijke wind liet het terug guur en koud aanvoelen en ook de blauwachtig- lichtgrijze tinten van de bewolking leken op een of andere manier koude uit te stralen. Nochtans waren de temperaturen wel licht positief met enkel negatieve minima van -0,5 graden vanochtend en later dan de nog best wel hoge 7,3 graden als maximum. Na zonsondergang bleef alles min of meer hetzelfde: betrokken, kil en een gure noordoostenwind. De regen en motregen tijdens de nacht en ochtend bleken goed te zijn geweest voor een dagtotaal van 3,4 mm.  

Vrijdag, 26 januari 2024

 De dag begon nog somber maar de regen en motregen die er viel werd plots onderbroken door een flinke stortbui waarna het vanuit het noordwesten begon op te klaren. De zon kwam er al snel weer bij en de vluchtige opklaringen werden steeds breder waarbij het tegen de middag al lenteachtig aandeed door de langdurige zonnige perioden, blauwe luchten en slechts wat verspreide Cumuluswolkjes. De wind draaide van het westen naar het noordwesten en zwakte daarbij af al werd het overdag nog steeds zacht met maxima van 11,9 graden in deze nieuwe luchtsoort. Af en toe volgden er perioden met meer Cumulusbewolking waarna de opklaringen weer terug kwamen maar het kwam niet meer tot buien en uiteindelijk waren het de opklaringen die het pleit wonnen. Tijdens de avond en na zonsondergang werd het zelfs helemaal helder en zo zakte het kwik verder weg naar de uiteindelijke minima van 2,9 graden. Het neerslagtotaal kwam uit op 3,0 mm, en dat zal voor een tijdje ook de laatste neerslag geweest zijn als we de weermodellen mogen geloven.