Flashback: 7 januari in het verleden

 

Woensdag, 7 januari 2015

Tijdens de nachtelijke uurtjes is het weer wat opgeklaard waardoor we bij zonsopgang een vriendelijk ogende hemel te zien kregen met hoofdzakelijk wat condesatiestrepen erin. Her en der was ook Stratus fractus of zelfs gesloten Stratus met mist eronder te zien waardoor de dag op sommige plaatsen waarschijnlijk toch een sombere start heeft genomen. Deze wolkenflarden breidden zich geleidelijk uit en hadden een lichte neiging om over te gaan in een mislukte vorm van Cumulusbewolking. Deze bewolking loste tegen de middag weer grotendeels op maar in het westen begon ondertussen Cirrus en Cirrostratus bewolking te verschijnen die zich geleidelijk over het luchtruim uitbreidde. Dit was de voorbode van een erg actieve regenzone waarvan het eerste deel (warmtefront) echter weinig leek voor te stellen en voor vanavond geprogrammeerd stond. Tegen de avond bleek dit inderdaad het geval te zijn, het kwam pas tegen een uur of tien tot wat lichte regen of motregen die niet meetbaar was. Samen met de bewolking en neerslag stroomde er geleidelijk zachtere lucht binnen waardoor de minima al vroeg in de ochtend bereikt werden met 1,4 graden terwijl de maxima van 5,6 graden tijdens de avond afleesbaar werden. Een nijdige, aanspannende westenwind zorgde er echter voor dat het gevoelsmatig net afkoelde. De dag eindigde in betrokken en winderige omstandigheden met af en toe wat licht gedruppel terwijl zich op de radar de contouren van een veel actiever neerslaggebied begonnen af te tekenen in het west- noordwesten.

Donderdag, 7 januari 2016

Een volgende regenzone heeft ons vanochtend weten te bereiken, en hoewel het er eerst nog naar uitzag dat de voormiddag droog zou verlopen bleek deze haast te hebben waardoor de eerste druppels al kort na zonsopgang neerploften. Er volgden perioden van stratiforme neerslag die vrij intens was terwijl de wind aanwakkerde. De relatief zachte minima van 5,7 graden voelden een stuk kouder aan dan ze waren al was dit nog steeds subtropische zachtheid in vergelijking met het noordoosten van Nederland dat nog steeds onder permanente vorst gebukt ging. Tijdens de namiddag werd de neerslag wat minder intens en braken er zowaar enkele droge perioden aan met een vleug zonneschijn erbij tussen de resterende Stratus fractus flarden. Maar daarna kwamen we onder invloed van het koufront van de depressie en volgden er een aantal buien. Deze waren intens en er leek op een bepaald moment zelfs wat hagel tussen te zitten. Samen met de buien stroomde er zachtere zeelucht binnen en het koufront doet haar naam dan ook weinig eer aan bij maxima die weer zacht uitpakten met 9,3 graden. Tegen zonsondergang werd het weer droog maar nu was het de wind die met de hoofdrol ging lopen (vliegen), we kregen stormachtige vlagen te verduren terwijl ze ruimde naar westelijke tot noordwestelijke richtingen. Hoewel je aan de achterzijde van een koufront brede opklaringen zou verwachten bleef het betrokken met Stratus en Stratus fractus bewolking die aan een duizelingwekkende snelheid over het luchtruim joegen, maar laat in de avond gebeurde het dan toch en dreven er brede opklaringen binnen zodat we de dag in quasi heldere omstandighjeden konden afsluiten. Na bijna een hele dag druppeldansen was het weinig verwonderlijk dat we een neerslagtotaal van 10,9 mm hebben bijeengesprokkeld.

Zaterdag, 7 januari 2017

Tijdens de nacht is het opeens gaan sneeuwen, doch de hoeveelheden waren beperkt en verschilden nogal van streek tot streek. In Malderen was het maar een mager beestje met ongeveer 1,5 centimeter. Tijdens de vroege ochtend werd de verstilde winteromgeving opeens opgeschrikt door een kletterend geratel. Het bleek om ijsregen te gaan waarvan duizenden kleine ijsklompjes als diamanten over het sneeuwlandschap werden uitgestrooid. Daarna werd het weer stil toen de neerslag overging in regen, maar deze stilte werd al snel weer onderbroken door schelle klappen met een blikken geluid dat afkomstig bleek te zijn van tientallen wagens en fietsers die al lang vergeten waren dat het fenomeen Ijzel ook in Vlaanderen nog kan voorkomen. En we konden maar beter aan die geluiden wennen, want de hele dag door lag de omgeving erbij als een gladde spiegel bij temperaturen die slechts heel moeizaam stegen van -2,4 graden in het begin van de nacht naar amper 0,4 graden tegen het einde van dit etmaal. Neerslag was in deze toestand niet te meten, maar gezien het sneeuwdek en het ijzellaagje erboven konden we het op ongeveer 2,0 mm schatten. Het grootste deel van de avond kregen we met fijne motregen te maken met soms wat lichte regen ertussen en een sporadische droge periode. Het bleef daarbij betrokken terwijl er naar middernacht toe wat mist leek te ontstaan. De wind kwam daarbij vooral uit westelijke richtingen en was min of meer te verwaarlozen.

Zondag, 7 januari 2018

Tijdens het tweede deel van de nacht is er een verlammende noordoostenwind opgestoken die geleidelijk verder aanwakkerde waardoor het vanochtend een zeer gure bedoening was. Helaas stond de afkoeling niet garant voor helder weer want de Stratusbewolking hing er nog steeds. Alleen was ze iets dunner met een neiging om over te gaan in grote Stratocumulusrollen en kwam er iets meer licht door. Voor de rest somberheid troef en het enige blauw was op onze onderkoelde handen en aangezichten te zien. Pas tijdens de namiddag klaarde het op vanuit het noorden terwijl de wind verder naar het oosten ruimde. Er was steeds een band van Altocumulus te zien die deels met Stratus fractus werd afgedekt en de laagstaande winterzon ging hier natuurlijk vaak achter schuil. Niettemin was het een erg apart uitzicht met de voorts heldere hemel en uiteindelijk leek de wolkenband ook tot stilstand te komen. De wind zwakte wat af al bleef het wel koud met maxima van 5,3 graden. Tijdens de avond koelde het verder af en werden de uiteindelijke minima van 1,8 graden bereikt. Neerslag is er niet meer aan te pas gekomen en dus bleef de pluvioteller op 0,0 mm staan. 

Maandag, 7 januari 2019

 Enkele opklaringen hebben in Nederland plaatselijk tot vorst geleid maar in Malderen is alles hetzelfde gebleven en zagen we het daglicht terugkeren onder een grijze hemel bij minima van 2,5 graden. De bewolking bleef alles overheersen maar op hoogte stroomde er koelere lucht binnen waardoor de lucht onstabiel werd en er zich buien gingen ontwikkelen. Hierdoor werd het wolkendek onregelmatig en kregen we het ene moment lichte grijstinten te zien terwijl het daarna weer aardedonker werd. Af en toe wist de zon er plaatselijk doorheen te prikken en bij tegenlicht zag het er allemaal nog dramatischer uit. Na zonsondergang kwam het vaker en voor langere perioden tot regen al waren het zeker geen stortbuien en bleef het dagtotaal beperkt tot 1,0 mm. De temperaturen zijn op 8,9 graden blijven steken waarna het slechts langzaam afkoelde door de bewolking en de aantrekkende wind die steeds meer naar het noordwesten ruimde. 

Dinsdag, 7 januari 2020

 Het was nog steeds helder vanochtend bij minima van 3,3 graden doch een uurtje na zonsopgang was het opeens grijs en zaten we onder dikke Stratusbewolking gevangen. Het is mogelijk niet de eerste uithaal van deze geniepige wolkensoort vandaag want de omgeving lag er nat bij en de pluvio gaf 0,1 mm aan en het leek dus al gemotregend te hebben al kan condens ook meegespeeld hebben. Hoe dan ook, na de middag klaarde het weer op en de resterende Stratus flarden zorgden voor een erg fraai effect. Doordat ze op enkele tientallen meters hoogte hingen, leek het zelfs bij een zwakke wind alsof ze aan een enorme snelheid voortjoegen, net alsof we in een categorie 5 orkaan zaten met 'normale' wolken eronder. Na een tijdje verdwenen de Stratuswolken en maakten ze plaats voor Stratocumulusveldjes met daarboven Cirrusbewolking en wat condensatiestrepen. Het warmde daarbij op tot 8,5 graden. Het zag er zeker bij zonsondergang al minstens zo sfeervol uit met al die kleuren erbij. Tijdens de avond konden we eerst genieten van mooie opklaringen maar dan kwam er opeens een uitgestrekt veld van dunne Altocumulus opzetten die een weersverandering aankondigde. Maar dat was blijkbaar nog niet voor vandaag want later op de avond klaarde het weer op al viel wel op hoe lange wolkenflarden aan een enorme snelheid voorbij de wassende maan schoven. 

Donderdag, 7 januari 2021

Tijdens het tweede deel van de nacht volgden er perioden van neerslag toen het zwaartepunt van de storing over Malderen trok. Welke vorm de neerslag had was niet duidelijk maar aan het geborrel en geklots in de regenputten te horen zal het in elk geval geen droge sneeuw geweest zijn. En tegen de ochtend werd dit bevestigd want de omgeving lag er nog steeds groen bij terwijl het nog wat nadruppelde in de vorm van motregen. De temperaturen bleven positief met minima van 0,9  graden. Toen de eerste schemering doorbrak werd de bewolking dunner en konden we nog net de blauwe lucht herkennen doorheen de Altostratus translucidus bewolking. Helaas voor de zonnekloppers waren dit niet de restanten van de neerslagzone die tijdens de nacht voorbij kwam, maar de voorboden van een volgend gebied van regen en somberheid. Of in elk geval een combinatie van de twee. En de bewolking werd zo snel dikker dat menig fietser die droog de ochtendspits dacht te kunnen trotseren er zich door liet verrassen. Maar gelukkig stelde de neerslag niet zo veel voor en bleef het bij lichte regen of motregen. De druppels gaven wel een vreemd gevoel als ze door de zwakke noordoostenwind in ons gezicht werden geblazen, net alsof er ijskristalletjes in zaten. Maar hoe dan ook was het allemaal veel te weinig om een witte wereld tot stand te brengen terwijl het tegen de middag weer droger werd. Nu mochten die zonnekloppers echter wel de vlag uithangen want het klaarde grotendeels op en er volgde een fraaie, zonnige episode van enkele uren waarin we enkel Cirrostratus en wat Stratus fractus overhielden. Voor het kwik haalde dat zwakke winterzonnetje echter weinig uit en we moesten het dus doen met maxima van 4,9 graden. Te koud voor de lenteliefhebber en te warm voor de winteraanbidder dus. Op het einde van de namiddag nam de bewolking weer toe in de vorm van Stratus en volgde er weer een sombere en kille episode waarbij we van geluk konden spreken dat de wind niet zo heel krachtig meer was. Deze kromp overigens naar noordelijke tot noordwestelijke richtingen en hierdoor konden buiengebieden van over de Noordzee ons bereiken. Tegen zonsondergang kregen we dus weer met neerslag te maken die meestal uit regen bestond maar soms ook met wat natte klodders smeltende sneeuw ertussen. Tijdens het eerste deel van de avond stelden de buien niet zo veel voor en was het zelfs bij regenval nog mogelijk om een fietstochtje te maken zonder helemaal doorweekt te raken.  Naar na 20H volgden er dan toch fellere buien waarbij de intense neerslag blijkbaar voldoende afkoeling gaf om ook wat smeltende sneeuw toe te laten. Van een dekje was in de verste verte echter geen sprake en dus wisten alle 2,1 mm's die er vandaag zijn gevallen in vloeibare toestand hun weg doorheen het mechanisme van de pluviometer te vinden. 

Vrijdag, 7 januari 2022

De regenzone zorgde voor een herfstachtig getinte nacht met veel wind en striemende regenvlagen. Tegen de ochtend was dit allemaal echter al voorbij en dreven er opklaringen binnen vanuit het westen terwijl de afzwakkende wind naar het zuidwesten is gekrompen. Net ten zuiden van ons sleepten echter actieve regenzones en buienlijnen en hiervan zagen we vooral rond zonsopgang de fraaie Cirrus densus schermen langs de zuidelijke hemel voorbij trekken. Daarna dreven er vooral Stratus fractus en uitgebreide Stratocumulusvelden voorbij  waaruit in de loop van de dag buienwolken ontstonden die voor een fraaie, typische polaire wolkenlucht zorgden. De buien zelf waren niet erg tuk op Malderen en halverwege de namiddag begon de boel te stabiliseren op nadering van een warmtefront waardoor we het neerslagtotaal van 1,0 mm nu al konden optekenen. Tijdens de zonnige momenten die hiermee gepaard gingen konden we nog een kleine opwarming richting 6,0 graden detecteren.  Het warmtefront verscheen als een vrij strak begrensde laag van Cirrostratus waar toefjes Cirrus uit leken voort te lopen, en alles had een mooie, regelmatige en symmetrische structuur alsof het door een architect werd ontworpen. De mooie, warme kleuren bij zonsondergang gaven dit alles nog extra uitstraling. De wolkenband kwam gestaag dichterbij maar eens de zon onder was leek alles een lange tijd te stagneren op het Cirrostratus- niveau waardoor we voorlopig nog van de bijhorende regen gespaard bleven. Wel koelde het aardig af onder deze dunne bewolking en zo kon het kwik alsnog wegzakken naar de uiteindelijke minima van 2,3 graden. 

Zaterdag, 7 januari 2023

De opklaringen hebben ons vandaag dan toch nog weten te bereiken waardoor de dag een stuk fraaier van start ging dan dat we gewoon zijn. De wolken waren echter niet veraf en er hingen nog steeds Altocumulusveldjes en Stratocumulus formaties (vooral in het zuiden). En boven ons was alles dicht gesmeerd met Cirrus en Cirrostratus die de zon gelukkig wel nog goed doorlieten. Deze werd geregeld afgezwakt door dikkere condensatiestrepen of een Altocumulusbank die passeerde maar in vergelijking met de voorbije dagen was het licht zeer intens en zouden we al bijna geneigd zijn om de parasols en de zonnecrème uit de kast te halen. De temperaturen hielpen ook goed mee om die neiging in stand te houden, het is immers niet kouder dan 9,5 graden geworden en tijdens de opklaringen overdag haalden we alweer 12,1 graden. Tijdens de namiddag was het bijna enkel Cirrus en Cirrostratus die er hing maar vanuit het zuidwesten kwam er plots een dikke massa van inktzwarte Stratocumulusvelden opzetten en daarachter verscheen er Altostratus die zeer snel overging in Nimbostratus wat hier lichte regen opleverde. Daarachter werd de bewolking tijdelijk dunner met een paar opklaringen terwijl we nu vooral tegen Altocumulus floccus, Altostratus en wat Stratocumulus aankeken. Het zag er daardoor wat onstabiel uit en dat werd even later verzilverd toen we perioden van buiige regen kregen die soms intens was maar ook werd afgewisseld door droge perioden. Deze buien waren echter van korte duur waardoor het neerslagtotaal desondanks niet verder dan 1,0 mm kwam. 

Zondag, 7 januari 2024

 De opklaringen gisterenavond ten spijt is het tijdens de nacht weer overtrokken geraakt met perioden van lichte regen. Ook bij zonsopgang was het nog steeds betrokken met Stratusbewolking waaruit af en toe wat neerslag viel. Deze neerslag bleek smeltende sneeuw te zijn maar veel droeg het niet bij aan het wintergevoel met maar 1 vlokje per tien vierkante meter per minuut. De temperaturen bleven positief en er was ook nergens ijs te zien. Tijdens de voormiddag ging dit pseudo- sneeuwen nog enkele uurtjes verder en daarna werd het droog in weliswaar nog steeds betrokken omstandigheden. De wind kwam eerst uit het noorden en draaide daarna naar het noordoosten waarbij ze geleidelijk aanwakkerde. Bij maxima van 2,8 graden voelde dit erg guur aan en het ontbreken van enige zonneschijn maakte het er niet beter op. Pas na zonsondergang klaarde het op vanuit het noordoosten tot grote frustratie van degenen die na alle somberheid aan een streepje zonneschijn toe zijn. De bewolking bestond toen uit Stratocumulusvelden en wat Stratus fractus al kwam deze geregeld weer opzetten zodat er terug betrokken perioden volgden tijdens de avond. De wind wakkerde bij dit alles nog verder aan en ze was ook erg vlagerig waarbij het op sommige momenten bijna een blizzard leek te zijn terwijl het op andere momenten zo goed als windstil werd. Later op de avond werd het weer iets rustiger al was er nog geregeld veel wind te voelen. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm en het koelde af naar de minima van -1,6 graden.