Flashback: 8 januari in het verleden

Woensdag, 8 januari 2014

We begonnen de dag opnieuw met opklaringen maar deze keer waren er Stratocumulus lenticularis velden binnengedreven die de hemel voor 2/8 bedekten. Ze losten op maar maakten plaats voor Cirrus en Cirrostratus bewolking met daaronder een wat bizar ogende eenzame rol van Stratocumulusbewolking. Het leek een beetje op een morning glory maar hing wellicht samen met de laag Cirrostratus die in het noordoosten te zien was. Later dreef deze bewolking binnen en kregen we verschillende rollen te zien die allen overgingen in de Stratocumulus lenticularis die we vanochtend vroeg reeds zagen. Dan verdwenen ze weer en was er alleen Cirrostratus en Stratus fractus te zien. De sluierwolken hadden zich over het luchtruim uitgespreid maar waren ondertussen dunner geworden zodat de zon terug volop voor lentesfeer kon zorgen bij temperaturen die tussen 8,1 en 12,7 graden schommelden. Naar de avond toe kregen we terug meer lenticularis bewolking te zien die zich vanuit het westen en zuidwesten over het luchtruim uitbreidde. Tot een volledige bedekking kwam het echter niet zodat we af en toe nog een glimp van de sterrenhemel konden opvangen. De zuidwestenwind bleef doorwaaien en omstreeks 21H30 vielen er wat regendruppels die echter niets meer toevoegden aan het neerslagtotaal van 1,1 mm.

Donderdag, 8 januari 2015

Tijdens het tweede deel van de nacht is het tot felle stortbuien gekomen, maar omstreeks 5H30 ging de neerslag weer over in lichte regen en werd het tijdelijk weer droog. Dit verschafte ons een beetje tijd om in droge omstandigheden de minima van 3,3 graden af te lezen, alvorens we overspoeld werden door opnieuw veel intensere regenval. Daar hoorde natuurlijk een betrokken en somber weertype bij waarbij de hoger hangende Nimbostratusbewolking vrijwel onzichtbaar was door grote, contrastloze plakken Stratus en Stratus fractus. Dit weertype hield aan tot ergens in de late namiddag toen de lucht opeens afwisselend lichter en donkerder begon te worden. Een proces dat zelfs gepaard ging met het verschijnen van een paar opklaringen die een bovenlucht van Cirrostratus zichtbaar maakten. Amper een tiental minuutjes nadat we dit konden vaststellen volgde er opeens een wolkbreuk die gepaard ging met een plotse windruiming naar meer westelijke tot noordwestelijke richtingen waardoor meteen duidelijk was dat het koufront was gepasseerd. Daarna regende het nog een half uurtje lichtjes na, en de opklaringen achter het front waren nog net op tijd om een schitterende zonsondergang toe te laten. Terwijl de Altostratus bewolking boven ons donkerpaars kleurde, dreven talloze goudkleurige Stratus fractus plukjes voorbij terwijl in het westen de blauwe band van heldere poollucht zichtbaar werd. Lang konden we niet genieten van deze natuurpracht want de Stratus fractus plukjes verdwenen al na een paar minuten terwijl de blauwe band inclusief de zon door massale Stratus bewolking vanuit het westen werd verzwolgen. Toch was dit niet het begin van een betrokken en regenachtige of buiige avond, want na een tijdje verschenen er opnieuw opklaringen zodat er een fonkelende sterrenhemel en een heldere maan te bewonderen vielen. In het geelachtige licht zagen we dan het uiteindelijke neerslagtotaal verschijnen dat tot een vrij indrukwekkende 27,3 mm was opgelopen. Het koelde merkbaar af in de heldere lucht, en de maxima van 9,3 graden werden vlak voor de koufrontpassage in de late namiddag opgetekend.

Vrijdag, 8 januari 2016

We bevonden ons vandaag in heldere polaire lucht waardoor het aan de zon was om met de hoofdrol te gaan lopen. De lucht werd vanover zee aangevoerd en dit transport werd verzorgd door een zuidwestelijk briesje. In deze omstandigheden bleef het dan ook aanhoudend zacht met temperaturen die afgelopen nacht niet beneden 2,9 graden zijn gezakt en overdag weer flink gingen stijgen. De bewolking bestond uit Cumulus fractus en Cirrus terwijl er ook enkele condensatiestrepen hingen die erg dik waren en niet of nauwelijks oplosten. Maar voor de rest was het dus een en al zon wat de klok sloeg en leek het eerder lente dan winter te zijn bij temperaturen die tijdens de namiddag uitkwamen op een zachte 8,9 graden. De bewolking nam hierbij geleidelijk af waarbij het vooral de Cumulus fractus wolken waren die het moesten ontgelden terwijl de Cirrus en de conensatiestrepen min of meer een constante bleven op grote hoogte. Na zonsondergang veranderde er niet veel en bleef het licht bewolkt. Dabkzij luchtmenging en onverminderde aanvoer van zachte zeelucht koelde het slechts langzaam af en ziet het er niet naar uit dat we met nachtvorst te maken gaan krijgen. Wat we overigens ook van de neerslag kunnen zeggen want met 0,0 mm was daar ook niet veel van te merken vandaag.

Zondag, 8 januari 2017

We ontwaakten vanochtend in een kleine wereld toen zich onder de Stratusbewolking ook nog eens mist had gevormd. Toch was het licht vrij intens in vergelijking met gisteren wat erop wees dat er geen andere bewolking boven de Stratus en mistlaag hing. Het was ook droog en het warmde langzaam maar zeker verder op waarbij de minima van 1,3 graden al in het begin van de ochtend werden opgetekend (wat de maxima van gisteren dus waren). Tijdens de voormiddag werd er een voorzichtige poging gedaan om een gaatje in de bewolking te prikken maar dit leverde uiteindelijk niets op al trok de mist wel geleidelijk op. Tijdens de namiddag werd er een voorzichtige poging gedaan om twee gaatjes in het wolkendek te prikken, maar deze keer werd dit genadeloos afgestraft toen de Stratus bewolking opeens dikker werd en er ook weer mist kwam opzetten. Het doorvallende licht was nu ook een stuk zwakker wat op binnendrijvende hoge bewolking leek te wijzen boven het al aanwezige Stratus dek. Heel af en toe viel daar wat fijne motregen uit maar de neerslag was niet meetbaar met 0,0 mm als eindresultaat. Het sombere leed werd wel letterlijk en figuurlijk verzacht door de temperaturen die verder stegen naar 6,4 graden dankzij het binnenstromen van warmere oceaanlucht op een westelijk briesje.

Maandag, 8 januari 2018

Tijdens de nacht is het terug betrokken geraakt waardoor het ondanks de oprukkende vorst vanuit Nederland niet vroor in Malderen. Vanochtend was het weer somber en kil al was de oostenwind gelukkig een stuk zwakker. De bewolking had weinig zin om op te trekken en ondanks de veel zachtere temperaturen dan in het ijzige noorden van Nederland was het een heel stuk somberder en onaangenamer. We kregen de zon amper te zien al was de wind niet meer zo snijdend als gisteren. De temperaturen hielden zich op de vlakte met 1,5 tot 5,1 graden. Pas tegen zonsondergang klaarde het op en toen kon ook de koude Nederlandse lucht ons bereiken (al kwam de afkoeling vooral door uitstraling onder de opklaringen). De eerste ijskristallen werden nog voor middernacht gevormd al was dat vooral aan de buitenkant van de pluviometer want langs binnen wees hij 0,0 mm aan. 

Dinsdag, 8 januari 2019

 We zaten vanmorgen reeds een heel eind in de onstabiele buienlucht waardoor de hemel er chaotisch uitzag met flinke stapelwolken, Stratocumulus, Stratus fractus en hier en daar een veeg Cirrus densus die in de schaarse opklaringen opdook. Vooral tijdens de voormiddag was er redelijk wat buienactiviteit en sommige exemplaren hadden zelfs hagel aan boord. Na de middag werd het rustiger en droger al viel nu op dat de weinige buien die er nog vielen met stevige windvlagen gepaard gingen die uit het noordwesten tot noorden kwamen binnen gebulderd. Daar stonden bredere opklaringen en vriendelijke momenten met zonneschijn tegenover bij maximaal 9,0 graden maar na zonsondergang zagen we de buiigheid weer opleven en zeker tegen middernacht ging het bij momenten weer behoorlijk plenzen. Door de hoge treksnelheid van de buien bleef het neerslagtotaal echter beperkt tot 1,4 mm. We bereikten nu pas de minima van 4,5 graden. 

Woensdag, 8 januari 2020

 Het was zwaarbewolkt en zacht met minima van 8,0 graden. Hierbij moesten we echter rekening houden met perioden van lichte regen en motregen. Ook overdag was dit het geval, uit Stratus en Stratus bewolking viel er af en toe lichte neerslag terwijl er soms ook aandacht was voor drogere perioden. De wind kwam uit zuidwestelijke richtingen en wakkerde tijdens de namiddag langzaam aan. Dit werd gevolgd door intensere en meer aanhoudende regen tijdens de avond. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, begon de temperatuur opeens te stijgen met de neerslag en kwamen we nu pas op de maxima van 13,0 graden welke tegen middernacht bereikt werden. De pluviometer immiteerde de bewegingen van de thermometers waardoor deze doorsloegen naar het uiteindelijke dagtotaal van 2,5 mm.

Vrijdag, 8 januari 2021

 Ook tijdens de nacht bleef de buienactiviteit erin zitten en zagen we geregeld sneeuwvlokken tussen de regen die vooral tijdens de ochtend viel. Dit bij minima van -2,2 graden. Op verschillende plaatsen werden er buienstraten gevormd waarin de neerslag lang en intens genoeg was om een winterse wereld tot stand te brengen maar in Malderen zagen we eigenlijk niet veel meer dan zeer natte vlokken die meestal slechts herkenbaar werden wanneer ze op een raam uiteen spatten. Tussen de buien door was er ruimte voor opklaringen en daarin zagen we rafelige Cumulus en Stratusachtige bewolking welke erg laag hing. Mogelijk was een deel daarvan te wijten aan dooimist die ontstond op plaatsen waar een sneeuwdekje tot stand kwam. Hoe dan ook, deze wolkensoort greep tijdens de namiddag weer flink om zich heen waardoor het terug somber werd en bij onderkoelde maxima van 4,7 graden kon je dit niet bepaald een vriendelijk weertype noemen. De noordelijke tot noordwestelijke wind hield zich wel gedeisd wat toch al een slok op de borrel scheelde. 

Zaterdag, 8 januari 2022

Na een schitterende zonsopgang met vurige oranjekleuren sloeg het weer meteen om naar een kille, grijze variant op nadering van het warmtefront dat ons nog steeds niet bereikt had. De opklaringen die ons deze zonsopgang toelieten, konden het kwik nog laten uitzakken naar de minima van 0,3 graden. De eerste neerslag werd voorafgegaan door dikke banden van Altostratus en Stratocumulus die van zuid naar noord liepen en vanuit het westen kwamen opzetten terwijl de lucht boven ons nog uit transparante Altostratus bestond. Hierdoor zagen we overigens nog een waterzonnetje tijdens de eerste uren van de daglichtperiode. De neerslag stelde weinig voor met motregen, al ging die snel over in gewone regen waarvan de druppels dan weer aan een erg lage intensiteit vielen. Het lichte gedruppel ging door tot ergens aan het begin van de namiddag toen onder een aanzwellende zuidwestelijke en later zuid- zuidwestelijke wind de neerslag intenser werd. Het herfstgevoel was nu helemaal compleet al kon er in hoger gelegen gebieden nog sneeuw en smeltende sneeuw worden waargenomen. Ondertussen begon de zachtere lucht achter het warmtefront Malderen binnen te stromen en zagen we het kwik opveren naar 6,9 graden. Tijdens de avond kwam er meer een buiige component in het weertype en volgden drogere perioden en momenten van intensere regen elkaar af. Het bleef wel nog volledig betrokken. De buien leken tijdens de nacht een hoogtepunt te bereiken waarbij het water op sommige momenten met bakken naar beneden kwam. Tegen middernacht hadden we reeds een behoorlijk fors neerslagtotaal van 11,8 mm vergaard. 

Zondag, 8 januari 2023

Kort na zonsopgang hingen er nog dikke Stratocumulusvelden in het zuidoosten met Cumulus congestus ertussen. De rest van het luchtruim was helder en het beloofde dus een zonnige dag te worden. En de eerste uren van de voormiddag was dat ook zo. Naarmate de tijd verstreek begonnen er echter rafelige Cumuluswolkjes te ontstaan die in een zuidwestelijke stroming werden meegevoerd. Hierdoor moesten we de zon steeds vaker prijs geven al waren er tussendoor perioden waarin de bewolking weer gedeeltelijk ging oplossen. Over het algemeen bleef het dus vriendelijk en vrij zonnig winterweer met lentetrekjes die vooral door de nog steeds hoge temperaturen tot 10,7 graden werden gerealiseerd. Tegen de avond begon de lucht, voorafgegaan door enkele brede opklaringen, echter te destabiliseren en kregen we een aantal buitjes te verwerken. Deze stelden aanvankelijk niet veel voor maar omstreeks 21H30 passeerde er plots een erg intense buienlijn waardoor het water eventjes met bakken naar beneden kwam en het neerslagtotaal in een ruk werd aangevuld tot 5,4 mm. De wind die overdag steeds vrij zwak was, spande hierbij tijdelijk flink aan al keerde de rust na de buienlijn snel weer. Het werd nu een stuk koeler waardoor we nu de uiteindelijke minima van 6,3 graden optekenden. De wind bleef hierbij nog steeds goed voelbaar waardoor deze laatste momenten van het etmaal erg guur verliepen. 

Maandag, 8 januari 2024

 Het is tijdens de nacht verder afgekoeld en het was vanochtend dan ook bibberen en beven bij minima van -3,3 graden. Maar toch was het niet helder en dreven er nog steeds weliswaar dunne Stratocumulusvelden voorbij. Overdag werden deze afgewisseld door Stratus en Stratus fractus waarin zich wat buienwolkjes begonnen te vormen. Hieruit ging het af en toe lichtjes sneeuwen en tijdelijk sneeuwde het zelfs matig waardoor het onderandere in Brussel eventjes wit werd met ongeveer een halve centimeter van het witte goedje. Af en toe waren er ook opklaringen en gedurende een klein uurtje kon de zon zelfs eventjes op vol vermogen schijnen in Malderen. Dit werd al snel weer afgestraft met meer wolken al kwam het nu niet of nauwelijks tot gevlok. Bij dit alles bleef het koud en we konden zowaar een ijsdag bijschrijven met maxima van -0,6 graden. Tijdens de avond zorgde een combinatie van wolken en wind ervoor dat de temperatuur vrij stabiel bleef maar door de doorstaande noordoostenwind voelde het erg guur en schraal aan. Het gedeelte van de sneeuw dat kon smelten was goed voor een neerslagtotaal van 0,0 mm al was het overige gedeelte wellicht al gesublimeerd in de steeds droger wordende lucht.