Flashback: 9 januari in het verleden

 

Donderdag, 9 januari 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het dan toch nog tot neerslag van betekenis en toen het daglicht weerkeerde bleken we ons terug onder een gesloten wolkendek te bevinden. Toen was het echter weer droog en was de hoofdrol weggelegd voor de wind die tijdens de nacht alleen maar verder is aangewakkerd en voor een ruig, herfstachtig weersbeeld zorgde. Het was nog steeds zeer zacht bij temperaturen die niet beneden 9 graden zakten terwijl we overdag weer in de dubbele cijfers terecht kwamen bij maxima van ... graden. Na de middag werd de atmosfeer onstabieler door ondermeer de passage van een koufront en kwam het tot buien die onderandere in Brussel stevig uit de hoek kwamen. Dan denderde de koude lucht erin en zagen we mooie opklaringen binnendrijven terwijl de wind van zuidwestelijke naar westelijke richtingen ruimde. Aanvankelijk voelde deze erg guur aan door de snel dalende temperaturen enerzijds en de hoge windsnelheden anderzijds, maar gelukkig zwakte de wind tijdens de avond flink af waardoor we toch nog de kans kregen om te wennen aan het nieuwe, koele weertype zonder meteen met onderkoelingsverschijnselen afgevoerd te moeten worden. Wie in Nederland woonde kreeg echter met een aantal pittige buien te maken terwijl in het grootste deel van Belgi  van een rustige avond kon worden genoten. Het kwik was tegen middernacht reeds gedaald tot 5,7 graden wat ook de uiteindelijke minima voor vandaag werden. Het neerslagtotaal was natuurlijk al veel eerder een feit met 1,3 mm.

Vrijdag, 9 januari 2015

De bewolking is tijdens de nacht weer gaan toenemen op nadering van een krachtige depressie met stormachtige allures. Het begon met de klassieke sluierbewolking die steeds dikker werd en werd gevolgd door het binnenstromen van zachtere lucht waardoor de minima van 5,5 graden al vroeg in de nacht werden opgetekend. Daarna volgde dan de regen, en lang hoefden we daar ook niet op te wachten. Tijdens de vroege ochtend kwam het al tot vlagen van motregen of lichte regen en in de loop van de voormiddag volgden dan perioden van wat intensere regen terwijl de wind terug naar het zuidwesten kromp en aanwakkerde. Het echte zwaartepunt van de neerslag vonden we echter ten noorden van ons terug want de aan de depressie verbonden regenzones volgden een erg noordelijke koers. Zo kregen de Nederlandse pluviometers het zwaarder te verduren dan de Belgische en nog wat verder naar het noorden werden ook de bliksemtellers aan het werk gezet want daar bevond zich de linkeruitgang van een krachtige jetstreak die er onweersbuien triggerde. Ongeveer halverwege de namiddag volgde er een drogere periode in Malderen en verschenen er zowaar opklaringen waarbij de bewolking overging in een mix van Altostratus, Cirrostratus en Altocumulus castellanus. Een lang leven was deze adempauze echter niet beschoren, want er dreef meteen Stratus fractus binnen vanuit het westen en de Altostratus bewolking werd dikker tot het nog voor het einde van de namiddag alweer ging regenen vanuit het westen. Deze regen werd tijdens de avond gevolgd door een pittige buienlijn waarachter opvallend zachtere lucht zat, maar vooral ook veel wind. Terwijl het aan de voorzijde van de buien nog relatief rustig was met slechts een matige westen tot zuidwestenwind, kwam het daarna net tot een gierende stormwind die tijdens de avond alleen maar verder aanwakkerde. Daar tegenover stond wel een droger weertype want veel verder dan een paar verdwaalde regendruppels kwam het voor middernacht niet meer. Het neerslagtotaal met alles bijeen kwam uit op 3,8 mm en we moesten tot middernacht wachten eer de maxima van 11,8 graden bekend waren in de steeds zachter wordende tropenlucht.

Zaterdag, 9 januari 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht is er weer bewolking binnengedreven waardoor de dag een sombere start maakte. Het ging om Stratus en Stratus fractus die zeer dicht op elkaar zat en de zon vrijwel geen ruimte gaf. Wel was de bewolking niet dik genoeg om neerslag te geven en bleef het dus bij een droog, somber maar wel tamelijk winderig weerbeeld. Dankzij die bewolking is het tijdens de nacht niet kouder dan 4,2 graden geworden. Aanvankelijk veranderde er weinig aan het saaie en donkere weertype, maar tijdens de namiddag kwamen we geleidelijk onder invloed van een naderend koufront en werden er een aantal gaatjes in het wolkendek geprikt. Dit werden opklaringen die steeds breder werden en uiteindelijk kregen we ook wat zonneschijn aangeboden. Helaas was het ondertussen al te laat om nog iets aan die zonnestralen te hebben, want de zon stond op het punt om onder te gaan. Alles wat het ons opleverde was een fraaie zonsondergang met mooie oranjeachtige tinten terwijl de resterende bewolking uit Cirrus, Cirrostratus en Stratus fractus bestond. En misschien ook nog de maxima van 8,5 graden waarvan eventueel nog een tientje kan worden toegeschreven aan de weinige kilojoules zonne-energie die tot op het weerstation konden doordringen. In het uiterste westen was ook dikkere Altostratus bewolking te zien daar waar het koufront zich bevond. Dit alles slaagde er nog niet in om ons voor middernacht te bereiken waardoor we de winderige en lichtbewolkte avond toch nog konden afsluiten met 0,0 mm in de pluviometer.

Maandag, 9 januari 2017

Het was nog steeds betrokken met Stratus bewolking, maar het leverde ons in combinatie met de luchtaanvoer van over zee zachte minima van 3,9 graden op. Af en toe viel er wat motregen uit het wolkendek, maar ook deze neerslag stelde niets voor. Het was maar een sombere en triestige wereld bij het doorbreken van het eerste schemerlicht, al bleek de mist nu wel opgetrokken te zijn. Halverwege de voormiddag werd het wolkendek door onzichtbare krachten in beroering gebracht en zagen we een drietal kleine opklaringen ontstaan. Doch het waren deze opklaringen die op hun beurt zelf weer onzichtbaar werden waardoor de somberheid van deze ochtend verder werd gezet. Voor de verstokte zonneaanbidders was het hopen dat het naderende koufront nog eens in de tot 5,5 graden opgewarmde Stratussoep zou roeren zodat er nog een paar opklaringen zouden ontstaan. Maar het koufront besloot om haar producten meteen zonder roeren op te dienen waardoor we onder de bewolking gevangen bleven zitten en op de koop toe nog eens haar lading regen moesten slikken. Deze bereikte ons nog voor zonsondergang, al stelde het allemaal niet veel voor en degenen die op een geweldige koufrontpassage met rukwinden, wolkbreuken, hagel en onweer hoopten kregen dus een koude douche waar enkel een paar verdwaalde druppels uitkwamen die goed waren voor het dagtotaal van 0,0 mm. De laatste paar uren van deze avond verliepen droger en rustig maar het voelde waterkoud aan door het vocht en het binnenstromen van koelere lucht met een naar noordwestelijke richtingen ruimend wind. De opklaringen achter het front bleken ondertussen nogal wat problemen te ondervinden op hun reis naar Malderen waardoor we de dag in betrokken omstandigheden afsloten.

Dinsdag, 9 januari 2018

Onder de open hemel is het verder afgekoeld tot 0,7 graden maar de ijsvorming bleek beperkt te blijven tot wat rijp want de plassen en andere waterlichamen vertoonden hooguit een paar losse ijsnaalden die erin rond dreven. De dag maakte vervolgens een vriendelijke en zonnige start om daarna echter heel onvriendelijk en nors te worden toen die uitgestrekte Stratusvelden weer tevoorschijn sprongen. Op veel plaatsen heeft men waarschijnlijk de zon niet eens gezien want het grijze onheil kwam al heel snel na zonsopgang opzetten. Tijdens de namiddag was het dan weer grijs en kil al stroomde er geleidelijk zachtere lucht binnen. Hierdoor veranderde de thermometer dan toch nog van uitzicht met 7,5 graden als maximum, wat we van die egaalgrijze hemel niet konden zeggen. Tijdens de late avond ging het uit de bewolking wat motregenen al veranderde dit niet zo veel aan het dagtotaal van 0,0 mm. 

Woensdag, 9 januari 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het terug tot flinke buien al bleven de neerslaghoeveelheden nog steeds beperkt door de korte duur van elke bui. De lucht zag er in de eerste schemering chaotisch uit met Cumulus congestus, Stratus fractus, Cirrus densus, gebroken Stratocumulusvelden en Altocumulus. De buiigheid hield nog enkele uren aan al zullen sommige waarnemers beweren dat ze al een dag eerder gestopt is. Maar hoe dan ook, vanuit het noorden warmden de bovenluchten op en kregen de buien het overal dus steeds moeilijker. In Malderen is er nog 1,6 mm gevallen vandaag en na de middag waren het vooral opklaringen die we te zien kregen terwijl de resterende stapelwolken nog redelijk fors van omvang waren. De warmte advectie vertaalde zich in het binnenschuiven van velden Cirrus en Cirrostratus fibratus bewolking die de eerste tekenen van een naderend warmtefront zijn. De zon liet zich vaak zien en met maxima van 6,6 graden riep het uit de noordwestenwind een vleugje lentegevoel op. De sluierbewolking nam echter nauwelijks toe en zo kon het tijdens de avond in ijltempo afkoelen naar de minima van 2,0 graden. De stapelwolken losten volledig op en onder de lichtjes versluierde hemel zagen we de eerste ijskristallen op dakramen en auto's ontstaan. 

Donderdag, 9 januari 2020

 Terwijl het gisteren al zeer zacht was, is er tijdens de nacht nog warmere lucht binnen gestroomd. Het leek daardoor wel een klassieke midzomerochend maar de fluitende windvlagen deden aan herfst denken. De omgeving lag er druipnat bij en het was betrokken maar er viel tijdelijk geen neerslag.  Deze volgde echter al snel tijdens de voormiddag al was het kennelijk maar tijdelijk en konden we na de middag van droog en ultrazacht winterweer genieten. Het kwik haalde een ultrazachte 13,1 graden en de minima waren ook niet verkeerd (of juist helemaal fout) met 9,8 graden. Tegen de avond begon de naderende koelere lucht de atmosfeer te roeren en ontstonden er buien al stelde het niet bijster veel voor. De wind is ondertussen in kracht afgenomen en draaide naar zuidwestelijke richtingen.  Het gedruppel tussendoor bracht ons op 1,4 mm als dagtotaal. 

Zaterdag, 9 januari 2021

 De bewolking is tijdens de nacht weer grotendeels opgelost waardoor de dag een erg vriendelijke en zonnige start maakte. Hierdoor heeft het kwik echter een flinke duik gemaakt en lag de omgeving er bevroren en berijpt bij met minima van -3,8 graden. Overdag dooide een deel van dat ijs weer weg maar op schaduwrijke plaatsen bleef het vriezen en de wegen lagen er voor het grootste deel van de dag gevaarlijk glad bij. Er was immers veel vocht door condens en van de neerslag die eerder deze week was gevallen en nog niet is verdampt op de wegen. Ook tegen de avond was dit niet het geval en begon alles al snel weer op te vriezen onder de heldere hemel. De maxima waren uiteraard laag met 4,5 graden en waarschijnlijk negatieve dauwpunten. Volledig helder was het overigens niet want af en toe dreven er Stratocumulusveldjes voorbij of een streepje Cirrus. Maar hoe dan ook was de bewolking niet voldoende om een nieuwe snelle afkoeling te vermijden met alle gevolgen vandien in de ondanks het neerslagtotaal van 0,0 mm nog steeds natte omgeving. 

Zondag, 9 januari 2022

Na een erg wilde buiennacht was de rust vanochtend teruggekeerd terwijl de omgeving er nat bij lag rond de 4,1 mm aanwijzende pluviometer. Vooraleer het definitief droog werd moesten we echter nog een buienlijntje verwerken dat in haar lengte voorbij trok en werd gevolgd door een band van Stratocumulus en Cumulus congestus. Op de satellietbeelden was mooi te zien hoe deze wolken en buien werden gevormd door convergentie over de rivierbedding van de Thames in Londen. We moesten dus wachten tot de stroming meer naar het west- zuidwesten kromp om van deze wolken verlost te raken. Maar eens het zover was, konden we genieten van zonovergoten condities waarbij er enkel in het noorden nog Cumulonimbi te zien waren van buien die in Nederland voor een heel wat grilliger weertype zorgden dan in Malderen. De wind was zwak en in het zonnetje konden we ondanks de polaire lucht nog maxima van 6,3 graden optekenen. Omstreeks 15H sloeg het weer plotseling om en dreven er terug Cumulus fractus en Stratocumuluswolken binnen waardoor de zon (on)zichtbaar in moeilijkheden kwam. Deze wist zich na een uurtje te herpakken maar de wolken bleven nog regelmatig terugkomen met zelfs nog een paar verdwaalde regendruppeltjes eruit en ondertussen was de duisternis al bijna ingetreden. Uiteindelijk klaarde het weer grotendeels op en begon het onder windstille condities flink af te koelen waarbij we op de dakramen tijdens de avond al de eerste ijskristallen zagen glinsteren. In thermometerhut was het kwik tegen middernacht al naar -0,7 graden gezonken. 

Maandag, 9 januari 2023

Tijdens de ochtend kregen we opnieuw met pittige buien te maken maar er was ook ruimte voor droge perioden en opklaringen. Het was nog steeds erg koel en de wind was erg vlagerig waardoor het nog steeds guur aanvoelde in de buitenlucht. Het erg wisselvallige weertype bleef het grootste deel van de dag een constante en zeker rond en na de middag konden we enkele zonnige perioden meepikken waarbij er kon worden genoten van mooie buienluchten van Cumulonimbus en Cirrus densus die tussen laaghangende wolkenflarden en Stratocumulusvelden oprezen. De krachtige west- zuidwestelijke wind zorgde voor een snel komen en gaan van buien waardoor verschillende pendelaars zich er wellicht lieten door verrassen. Tegen de avond kwam er wel meer en meer nadruk op opklaringen te liggen en werden de buien schaarser. Ondertussen stroomde er koelere lucht binnen en het was dan ook geen wonder dat de minima van 4,8 graden pas later in de avond werden bereikt. De maxima van 9,3 graden werden echter maar heel kort daarvoor bereikt wat erop lijkt te wijzen dat een van de buien omstreeks 19H deel uitmaakte van een koufront. De buien bleken uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 2,8 mm. 

Dinsdag, 9 januari 2024

 Het is tijdens de nacht dan toch nog uitgeklaard geraakt waardoor we eindelijk weer een stralende zon konden zien aan een heldere, diepblauwe hemel. Deze bleek ook dezelfde kleur te hebben als onze aan de buitenlucht blootgestelde lichaamsdelen, want het is fors afgekoeld in deze omstandigheden. Menging door een vrij strakke oostelijke bries zorgde weliswaar voor hogere minima dan je nu zou verwachten (-5,4 graden) maar de gevoelstemperatuur lag stukken lager en er was buiten ook niet veel water meer te vinden waar geen ijs op lag. Overdag warmde het nauwelijks op ondanks die uitbundige winterzon en we konden opnieuw een ijsdag bijschrijven met -0,1 graden als maximum. Het zonnige en droge winterweer werd tijdens de namiddag bedreigd door een band van Stratocumulus en Altocumulus die zich net boven de zuidelijke horizon aftekende, maar voorlopig lijkt het erop dat deze nog niet meteen Malderen zal binnen vallen, de begrenzing van deze wolken schoof maar nauwelijks op. De wind bleef aanhouden en tijdens de avond koelde het daardoor opnieuw maar langzaam af terwijl de aangroei van het ijs juist versnelde. Onder een fonkelende sterrenhemel eindigden we deze droge en schrale winterdag met haar neerslagtotaal van 0,0 mm.