Maandag, 20 januari 2025

 Maandag, 20 januari 2025

 Nog steeds heeft het sombere Stratus wolkendek zich kunnen handhaven, maar ondanks dit alles is het kwik er toch in geslaagd om wat verder onder het vriespunt te kruipen waardoor er tegen de ochtend weer wat extra ijs werd gevormd. Het koelde af tot -1,7 graden en de temperatuur bleef urenlang op die

waarde steken wat meteen al de saaiheid van dit weertype aangaf ondanks de interessante temperaturen voor de winterliefhebber. Het landschap zag er dan ook alles behalve winters uit want er was nergens rijp te zien, sneeuw nog minder en daar waar geen plassen of vijvers waren kon men ook geen ijs zien. In de loop van de voormiddag begon er zich dan toch een langzame opwarming in te zetten en we zagen de bewolking ook tijdelijk overgaan in een combinatie van Stratus en Stratus fractus waarbij het heel tijdelijk lichter leek te worden. Maar net als het al zo vaak gebeurd is tijdens de afgelopen sombere perioden was dit weer een schijnbeweging van moeder natuur en bleven we dus continu van zonlicht verstoken. De wind draaide bij dit alles naar westelijke tot zuidwestelijke richtingen en werd geleidelijk wat krachtiger wat een eerste teken was van een aankomende weersverandering die ons zachtheid en meer variatie zal brengen. Of het daarmee ook zonnig zou worden is een ander verhaal maar slechter dan dit kan het alvast niet want de Stratusbewolking zal worden opgeruimd en met de afwisseling van buien en regenzones in een goed doorstroomde

atmosfeer zal de bewolking in ieder geval op sommige momenten open breken, iets dat hopelijk ook eens tussen zonsopgang en zonsondergang zal gebeuren. Tijdens de namiddag liep het kwik verder op en kwamen we weer net boven het vriespunt uit. Op het einde van de namiddag gebeurde dan het grote mirakel: de bewolking brak nu echt open en we kregen voor het eerst sinds lang de zon weer te zien. Weliswaar net te laat om haar warmte te voelen, maar het stond wel garant voor een sfeervolle zonsondergang met mooie oranje kleuren. Door de nadering van depressies en regenzones had de resterende bewolking nu mooie golvende structuren ten zuiden van ons, kennelijk door een mengel van Altostratus en Altocumulus lenticularis. Na zonsondergang bleef het half tot zwaarbewolkt en liep de temperatuur nog iets verder op naar de uiteindelijke maxima va 0,8 graden. Nog steeds een erg beperkt temperatuursverloop dus wat het op thermisch gebied nog steeds een uiterst saaie weerdag maakt. We slaagden er nog steeds in om het droog te houden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.